Mijn manager de dag dat ik me ziek gemeld had omdat ik geen eten of druppeltje water binnenhield: Ja maar veel vrouwen zijn in de ochtend misselijk, dan kun je in de middag toch prima werken? ( ik werk op een buitenschoolse opvang ) Waarop ik zeg dat het niet alleen de ochtenden zijn maar de hele dag. Nou dat lijkt me simpel ga je toch naar de huisarts voor zetpillen ofzo? ( ik heb ondertussen al een keer benoemd dat ik dat al gedaan had maar goed) Uiteindelijk was ik dus opgenomen in het ziekenhuis belt ze me de volgende dag om 10 voor 8 in de ochtend op! Ja je had me gisteren om 4 uur niet meer gebeld. Euhm nee inderdaad maarja ik zat toen ook in het ziekenhuis wat je ook van een collega van mij hebt gehoord! Maar goed dat was blijkbaar nog niet genoeg want de vrijdag dat ik gehoord had dat ik de dag erna waarschijnlijk naar huis kon stond ze aan mijn bed. Ze kon nog net vragen hoe het met me ging voor de aap uit de mouw kwam: Wanneer denk je weer te gaan werken, ja ik heb maandag en dinsdag wel inval geregeld maar denk je dat je donderdag weer kunt werken? Ik ben heel rustig gebleven maar vanbinnen kookte ik echt van woede! En natuurlijk alle mensen die zeggen dat het een gezonde ziekte is en dat je weet waar je het voor doet he. Nou als je de hele dag boven de pot hangt weet je uiteindelijk echt niet meer waar je het voor doet dan wil je alleen nog maar dat het ophoud. Inmiddels gaat het trouwens goed met me hoor en ben ik weer aan het werk, maar dit was wel mijn grootste ergenis.
wat een horrormanager heb jij zeg :x ik ben nu ook de hele dag kotsmisselijk en het enige dat ik wil is dat dat stopt, dus herkenning!
Die van dat ochtend misselijk is nog wel de meest irritante ja hahaha... Ik weet nog dat mijn vent zei ja maar je hoort nooit dat vrouwen de hele dag moeten overgeven daarom het het toch ook ochtend misselijkheid. NAH, ik kon wel exploderen . Ik was eigenlijk nooit ochtend misselijk meer overdag en savonds. Leuk dat dit topic nogsteeds loopt trouwens.
Wat ik echt irritant vind: Je moet er nu echt van gaan genieten.... Net alsof je bewust niet wilt genieten. Na 2 miskramen en nog steeds behoorlijk veel angst, is het erg moeilijk om te genieten. Ja, we zijn dankbaar dat we al zo lang zwanger mogen zijn, maar het is voor mij geen genieten. Ben veel te bang dat dit wondertje overlijdt. Verder nog geen irritaties! Wel veel leuke reacties van de tieners uit onze kerk! (ben tienerleider).
Wij weten het geslacht, maar zeggen dat we het niet weten, om te voorkomen dat ze vragen gaan stellen en je je dan per ongeluk verspreekt. We hebben al 2 dochters en nu dus weer zwanger van een meid, maar we krijgen steeds te horen iets in de trant van: een jongen zou leuk zijn... Ik was gisteren eigenlijk wel een btje klaar mee. een jongen is leuk hoor, maar een meisje is hartstikke welkom! Ik zei al tegen mijn man: als mensen erover beginnen, dan moet je maar gewoon zeggen; je bent pas een man, als je alleen maar meiden maken kan. Ik zeg ook wel eens tegen hem: dan heb je straks helemaal een harem voor jezelf. En hij la straks met 4 vrouwe. In 1 bed liggen, hoeveel mannen kunnen hem dat nazeggen?
Mijn ergenis: Dat me schoonmoeder zegt het word zeker een keizersnee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!, en dan nog de rest van die toe juigende ondersteunende woorden
Waar baseerd ze dat op? Of is stiekem op avondschool geweest. Ik erger me aan al die romantische blikken. Of de vraag hoeveel ben je aangekomen? Gggrr wil je echt een antwoord terug?
Ik erger me echt aan mensen die - onder het mom van lollig willen zijn maar volgens mij stiekem serieus zijn - opmerkingen tegen me maken in de trant van "zo, heb jij ook lekker even wat te doen" als ik vertel dat ik wat aan het maken ben voor mijn kindje. Ja, nee, echt, ik vind het zelf ook heerlijk dat ik vanwege bekkeninstabiliteit en maagzuur al 3 weken bijna niet geslapen heb, en ik van de vk verplicht een paar weken moet bijtanken :x Of dikzak of dikke tegen me zeggen terwijl ik nog steeds maatje 36 heb met alleen een buik :x
Ze baseerd dat op het feit dat ukkie al de hele zwangerschap in stuit ligt maarja heb nog paar weken dan ken die nog draaien, maar haar opmerking sloeg gewoon nergens op, ze zit me altijd te zieken, tis maar wat je een ander gunt zeg ik dan
's morgens wakker worden en lichamelijk helemaal fit,maar geestelijk nog moe! Lang leven de 2de zwangerschap van de 3de!....
Ik neem aan dat je dat niet bedoelt zoals het overkomt? Het gaat toch om zijn kinderen, niet om zijn minnaressen?
Nou de eerste 2 ergernissen in mijn 2e (prille) zwangerschap zijn een feit: Op m'n werk (in het kader: eerlijkheid duurt het langst) verteld dat ik net 2 weken zwanger ben, wordt teruggebelt met de mededeling: "Nou ik zie het niet zitten om een zwangere door een zwangere te vervangen." En van m'n sm: Gefeliciteerd hoor. Dat wou je ja graag. Op zo'n aparte toon.
Ik erger mij eraan dat mensen mij vragen of de zwangerschap gepland is.... Heh? (ik 31 jaar, 5 jaar samen, koophuis, bla bla). Dat vind ik zooo gek!
Hier iets in dezelfde strekking... sowieso de vraag van mensen "of het gepland is" vind ik al irritant. Wat gaat dat die mensen nou aan? En dan zeg je (in je eerste naïviteit) dat het voor ons een mooie verrassing was, krijg je te horen: "dus het was een ongelukje?" Pardon??? We hadden het inderdaad nog niet gepland, maar we zaten er wel steeds vaker aan te denken. Ik was ook al gestopt met de pil, voor het geval dat... mocht het langer duren voordat die hormonen uit je lijf zijn, ben ook wat ouder dus kan wat minder makkelijk gaan. Zet ik er ook bij, ben 35 jaar, vriend is 36, we hebben een ruim koophuis, allebei werk, etc... kun je dan nog van ongelukjes spreken? Ben verdorie geen 16! :x Ik had toch allang gezegd dat het voor ons een mooie verrassing was?! Oh ja, en de welbekende buikbetasters. Ik had ze al toen ik rond de 13 weken zat... was nog niets te zien. Blijf af van m'n buik!!! Dat gaat me gewoon te ver. Geen haar op m'n hoofd die eraan denkt iemands buik zomaar aan te raken, zwanger of niet zwanger. /einde frusti
mensen die bij zien van je buik direct aan de buik gaan zitten. kan mijn sokken amper aan doen. kan mijn high heels niet aan. in huis kan ik weinig doen voor klaarmaken woning en babykamer moet allemaal lekker eten laten staan en het een ander zien op eten weet je al wat het word? ja een baby hebben jullie al een naam? alsof ik je die nu ga vertellen hey dikzak!!! hahaha => ja erg lollig! me buik eraf en hou maat 38 over hoor, anders zal ik even op je gaan zitten. bij een wisselende stemmming is de oorzaak direct de zwangerschap. ook als je een keer iets vergeet heb je last van zwangerschapdementie. voel mij soms een partypooper omdat ik sommige activiteiten niet meer kan doen. als je met 100% zekerheid verteld dat het een ks is en je niet gaat draaien dat je direct ongeruste koppies krijgt met de vraag, weet je het wel zeker? * Zucht* JA! de hele dag door mensen bij je met de vraag hoe het gaat, alle aandacht voor jou en 10000 keer hetzelfde verhaal vertellen. maar dat is ook wel weer lief van ze.
Altijd dezelfde mensen die bij elke keer dat je ze ziet zeggen: ' He dikkertje of dikzak'! :x Dat begint me behoorlijk de keel uit te hangen! Ik ga hun toch ook niet uitschelden! Omdat ik nu een dikke buik heb wil nog niet meteen zeggen dat iedereen een vrijbrief heeft om dat elke keer te zeggen! Zeg dan: 'Wat begint je buik goed te groeien. Neem mezelf elke keer weer voor om er iets van te zeggen, maar heb er de ballen niet voor .
ja over dik worden gevonden: Mijn sm is heel erg gefocused op mijn buik. Iedere keer als ik haar zie is het: "zohoo die is alweer flink gegroeid.." "Verstop je buik niet zo, doe je jasje eens open." "Nou zit ze weer hoor met de armen voor haar buik." "Laat eens zien?" Pff daar wordt ik nou gestoord van, alleen maar over het formaat praten. Volgens mijn szusjes is het normaal en wordt het alleen maar erger.. Gelukkig is mijn moeder er helemaal niet zo mee bezig.
" En, misselijk s'ochtends?" Nee hoor, voel me goed, niks aan de hand. " Oh ja, maar dat kan nog komen hoor" WTF?! Moet een zwangere dan per se kotsend boven de pot hangen de eerste 12 weken?