Ik wil ook nooit meer ingeleid worden, de eerste in met 38.3 geboren ook ingeleid ik had bijna 3 cm toen ik begon en mijn vliezen stonden al op knappen dus dat was mooi mijn kindje en mijn lichaam waren er nagenoeg klaar voor 13 uur larer was onze dochter er! Geen pijnstillers nodig gehad.( had een hoge bloeddruk daaro m ingeleid) bij de 2e ingeleid vanwege bloedingen ik had amper ontsluiting maar de vliezen konden net door worden geprikt infuus erin en wachten 5 uur lag gebeurde er. Niets. Later bleek het verkeerde middel in het infuus te zitten. Goede spul erin en gong meteen vol in de weeen ik.kon ze slecht opvangen en onze zoon had het heel zwaar zijn hartslag viel steeds vaker weg en.krabbelde steeds moeilijker weer op. Uiteindelijk bleek hij echt in gevaar en be- ik naar de ok gereden. En een ks gehad. Nu wil ik graag natuurlijk bevallen inleiden met fel mag toch niet na een ks dus ook hier alleen inleiden in uiterste noodzaak.
Heftig! Mijn kindje was 4800g, kun je nagaan. Heb hem er zo uitgekregen maar die zag er dan ook al echt "kant-en-klaar" uit, echt een reuzebaby hahah. En de reacties van mensen als ik het gewicht zei, die dachten dat ik door een hel was gegaan haha.
Oja, ik heb bij de eerste wel een infuus gehad maar daar heb ik niets van gemerkt. Ik had al geen echt merkbare weeën (wel effectief) en ook geen persweeén maar goed, die kwamen dus ook niet met het infuus. Lukte gelukkig (met de nodige moeite en tijd (1 uur 58 minuten) ook 'natuurlijk' Het enige vervelende van het infuus was voor mij dus het aanprikken
HaHa ja kan me wel voorstellen! Onze zoon was 57cm,ik weet nog dat ik na 4dgn uit het ziekenhuis kwam en op de parkeerplaats zei iemand:Ach da's nog echt een jong babytje week of 8.....euhm 4dgn...hij dacht echt dat we een grapje maakte!
Als het medisch noodzakelijk is, voor het kind of voor mij als moeder, dan zou ik er natuurlijk voor kiezen de bevalling in te laten leiden. Maar zolang het niet medisch noodzakelijk is, wil ik geen 'gedoe' aan mijn lijf. Ik wil dat het kindje de kans krijgt zelf aan te geven wanneer het tijd is om op de wereld te komen en niet dat het ineens geboren moet worden terwijl het er ook nog niet klaar voor was. Bij onze jongste hebben wij, ivm mijn gevoel en gedachten over het inleiden in een gesprek met de gynaecoloog aangegeven een week extra te willen 'hebben' als het ware, dus pas ingrijpen na 43 weken zwangerschap. Kleine is uiteindelijk met 41+1 geboren dus het is totaal niet nodig geweest, maar het gaf mij rust gedurende de zwangerschap. Een tijdje terug hebben wij gesprek gehad over nog een eventuele zwangerschap/bevalling en meteen een aantal korte puntjes beschreven voor mocht ik nog eens zwanger mogen raken, waarvan ook meteen de voorkeur naar het wanneer het veilig is voor het kind en mijzelf, niet in te grijpen voor 43 weken, zodat het kindje nog net een week extra krijgt om zelf zijn/haar tijd om geboren te worden te bepalen. Liefs Hanneke.
Ik heb een aantal documentaires gezien over 'overtijd' lopen en ik denk dat er geen gyn zo'n groot risico gaat lopen. De conditie van de placenta gaat al achteruit na 40 weken en er is ook kans op te weinig vruchtwater. Overtijd lopen, helemaal na 42 weken neemt een zeer groot risico op doodgeboorte met zich mee. Babysterfte in Nederland - 22 november 2009: ZEMBLA
Ik zou echt nooit zo lang willen wachten,43 weken vreselijk,vond het nu al helemaal niks met 42weken was zo bang dat ie zou sterven in mijn buik,klinkt mischien heel dramatisch ma na 40wkn had ik echt zoiets van buiten mijn buik kunnen we em veel beter in de gaten houden.
Mijn oudste 2 meiden zijn keurig geboren met 40+3. Mijn oudste zoon is uit zichzelf geboren met 41+3. Maar mijn jongste zoontje meldde zich met 42 weken nog niet en daarom ben ik ingeleid met 42+1. Ik bleek al wel 2 cm ontsluiting te hebben en daarom zijn de vliezen gebroken met infuus erbij. Ik vond het echt belachelijk heftig en vond deze laatste bevalling echt het zwaarste... PFFF geef mij maar een 'gewone'bevalling hoor! Maar ondanks er op de echo alles nog perfect uitzag(genoeg vruchtwater,baby deed het nog goed) bleek deze kleine man nagenoeg totaal uitgedroogd te zijn! Echt letterlijk hingen de vellen aan zijn lijfje tot bloedende handjes en voetjes toe. Ik durf bijna de eerste fotoos niet meer terug te kijken omdat hij er zooo verschrikkelijk uitzag(ja sorry maar het was gewoon zo). Dus ondanks mijn lichaam de bevalling zelf niet aangaf is het maar goed dat ik ben ingeleid. Wachten tot je 43 weken bent is volgens mij echt niet slim. Soms heeft de natuur gewoon een zetje nodig en je ziet alles kan er nog goed uitzien aan de buitenkant:het kan toch heel anders zijn uiteindelijk. Mijn kleine schatje heeft 3 weken moeten herstellen en dat is echt zielig hoor. De ingeleide bevalling op zich vond ik afgrijselijk maar het was toch maar wel goed dat het uiteindelijk is gebeurd!
Mamakelly,ow wat zielig voor je kleintje! Ik ben er echt van overtuigd dat ook al had ik 45weken gewacht mijn zoontje ook niet spontaan zou komen.Het is mooi de natuur zijn gang te laten gaan,maar de natuur maakt ook wel eens een foutje en dan ben ik toch blij dat we die handje kunnen helpen.
Wat een verhaal mamakelly! Ik ken ook zo'n verhaal. Alles nagenoeg goed, maar de placenta compleet uitgeput bij 41,5, dat was bijna kantje boord! In Belgie zijn de babysterftecijfers veel lager, daar laten ze niet overtijd lopen.
Daar ben ik het dus helemaal mee eens. Je kunt wel gaan zitten filesoferen over mijn lichaam geeft het zelf wel aan maar soms gaat die vlieger echt niet op. Het kan dus wel degelijk 'slecht'zijn voor je baby om zolang in je buik te zitten ook al ziet er op de echo alles nog prima uit.
Nu een paar maanden naar de bevalling heb ik er ook nog echt wel moeite mee dat ze me zo lang hebben laten lopen. ik heb meerdere malen aangegeven dat ik er geen goed gevoel bij had dat ik zolang overtijd liep maar ze vonden me denk ik maar een zeur. Ook al is gelukkig alles goed gekomen en heeft hij er niks aan overgehouden,toch knaagt het aan me. Het had niet gehoeven!
Bekijk bijlage 195516 Kijk zo zag ons arme manneke eruit omdat ze je hier in nederland zo lang laten doorlopen!
mamakelly,wat ziet ie er vreselijk uit zeg! Was je niet woest op het ziekenhuis? Hier ook veel frustralties en kwaadheid dat ze me zo lang hebben laten lopen,ik ben vanaf 38wkn bang geweest en had ik raar genoeg het gevoel dat het een ks ging worden,mijn moeder had dit gevoel ook vreemd genoeg.Ik heb tig keer gezegt dat mijn gevoel aangaf dat het niet vanzelf zou gaan,zelf riepen een aantal gyn bij voorbaat ook al dat het waarschijnlijk ks zou worden ivm groot kindje.Toen hij geboren is was er dan ook zwaar stress in de tent,blauw,hij kwam niet op gang en de agparscore was erg laag werden gelijk allerlei artsen opgeroepen.Hij heeft 2dgn op de bewaking gelegen.Van vlak na de geboorte heb ik niks meegekregen maar mijn man heeft er een aardig trauma van,pfff!Gelukkig ging het snel goed met ons manneke hoor!
ik ben ingeleid met 41.5 omdat ik na 24uur gebroken vliezen nog geen goede weeën had. De inleiding begon om 8uur 's ochtends en om 19uur is Lars geboren. De placenta was al aan het verkalken en Lars was 4800gram. Hij was zo groot dat ik hem er nooit uit had gekregen zonder hulp. Ik vond het heftig, maar ben blij dat het allemaal goed is gegaan. Deze keer lijkt het of ik weer zo'n groot kindje ga krijgen en word er vanaf volgende week geprobeerd of ze me kunnen strippen of mijn vliezen kunnen breken. Ik word anders met 40 weken ingeleid. Het zal vast zwaar zijn, maar ik ben er niet bang voor. Een kennis van ons heeft haar kindje verloren met 41 weken (nog in de buik) omdat ze niet wilden inleiden ondanks haar gevoel. Hadden ze haar ingeleid was er niets aan de hand geweest met haar kindje Daarom, luister altijd naar je gevoel en tot 43 weken doorlopen vind ik gewoon niet verantwoord. Soms begint het nou eenmaal niet uit zichzelf!
Ik ben met 37 weken ingeleid omdat verwacht werd dat als ik de baby zou voldragen hij zo groot zou zijn dat een keizersnede zou moeten komen. Dat wilde ik niet. Uiteindelijk was Sam bij de geboorte maar 3355gram, en zelfs nu met 7 weken weegt hij nog geen 5 kilo... maar goed. Het was heel heftig en de volgende keer zal ik gewoon de natuur zijn werk laten doen. Natuurlijk weet ik niet of een natuurlijke bevalling minder zwaar zou zijn hoor!!! Ik kan alleen maar uitgaan van deze bevalling. Kort gezegd: vroegtijdig gebroken vliezen, onregelmatige weeen, sam reageerde niet goed dus extra zorgen, behoorlijke rugweeen maar moest wel aan de ctg blijven liggen (groot nadeel van inleiden!), wilde het liefst staan maar mocht niet, vacuumbevalling. Sam had opstartproblemen, zag erg geel, wilde niet eten... maar dat heeft nog meer te maken met dat hij nog maar 37 weken was denk ik. Misschien heb ik wel meer moeite met het feit dat hij helemaal niet zo groot was en inleiden dus achteraf gezien helemaal niet nodig was geweest. De volgende keer (ook al zeggen ze dat de baby groot is).. zal ik niet ingeleid willen worden tenzij echt niet anders kan! Maar nogmaals; dit zegt natuurlijk niet alles over inleiden.. misschien zou een natuurlijke bevalling wel net zo heftig zijn!
Oh wat erg MamaKelly Je mag toch met 41 al aangeven dat je ingeleid wil worden als je het niet meer vertrouwt, toch? Ze gaven me wel de optie vanaf deze termijn. Las hier dat iemand sprak over afspreken om te wachten tot 43w, maar dat mag in NL toch niet? Toch te risicovol? Mijn 42+1 was echt het maximum, verder mocht ik niet en had ik ook niet gewild vanwege de risico's. Verder was mijn placenta nog perfect, kindje had niet in vruchtwater gepoept en hij was zó gaaf... alleen dus erg zwaar, dat was bijna niet te doen.