....sorry...maar dan weet je duidelijk niet wat een keizersnee in houdt... Niet persoonlijk hoor, maar hier krijg ik echt de kriebels van. Een keizersnee "krijg" je niet omdat je de pijn niet aan kunt, pijn "hoort" bij een bevalling. Een keizersnee "krijg" je omdat de gezondheid van moeder en/of de baby in gevaar is. Wereld van verschil! Toen ik bij de 2de hoorde dat het weer een ks zou worden, hebben we echt even een 15 minuten de tijd gehad om dit met z'n 2en te verwerken. Was toch een teleurstelling. Ik was zo goed bezig en weer lukte het toch niet. Gelukkig sta ik er vrij nuchter in, en heb ik het geprobeerd. Jammer genoeg, mag ik nu nooit meer vaginaal bevallen, dus het stukje "persen" en meteen je kindje bij je hebben ken ik niet.
Nou ja, komt natuurlijk erg vaak voor dat het niet soepel loopt en ze het kindje alsnog direct mee moeten nemen. Heb dat zelf ook gehad. Heb weleens achteraf gedacht, had nou maar niet zo lang gewacht en een ks gedaan want mn dochter moesten ze beademen en alles. Overigens nu wel blij hoor dat het niet zo was, hoop ook echt dat het bij de derder soepel zal verlopen want een ks met 3 kleine kinderen en een man met een eigen zaak lijkt me een ramp.
Aah jakkes, nee, dat kan ik me dan voorstellen dat je dan denkt: had dan een ks gedaan. Ze hebben bij mij de eerste keer ook heel lang gewacht met het besluit. Totdat we uiteindelijk rennend door de gangen richting OK gingen, mijn kleding werd open geknipt en daar te horen kregen wat de bedoeling was. De 2de keer ging was het besluit veel eerder gemaakt en was er ook geen haast bij. Dus konden we ons mentaal voorbereiden en de familie inlichten enzo...
Mijn zoon is in Engeland met de keizersnee geboren. Wegens herhaaldelijk bloedverlies tijdens de zwangerschap (en 4 miskramen daarvoor) was besloten me in te leiden met 38 weken. Aangezien de hormonen zelfs na 5 dagen nog steeds geen effect hadden kreeg ik de optie om óf door te gaan met inleiden óf een keizersnee. Tegen die tijd was ik zo gaar van het wachten dat ik voor een keizersnee heb gekozen (ik moet eerlijk bekennen dat ik ook best wel tegen een natuurlijke bevalling opzag). Ik vond de keizersnee en het herstel een eitje om eerlijk te zijn, en zou er zonder twijfel weer voor gaan als ik ooit weer voor die keuze zou staan. Ik was trouwens na 2 dagen weer thuis (is standaard in Engeland bij een keizersnee). Ik vind jouw bovenstaande reaktie vreemd aangezien jij ook niet 100% weet wat een natuurlijke bevalling inhoudt. Wie weet was de natuurlijke bevalling van Me81 wel 100 keer traumatischer dan jouw keizersneden. Waarom zou jij de kriebels krijgen over haar uitspraak? En 'Een keizersnee "krijg" je omdat de gezondheid van moeder en/of de baby in gevaar is. ' vind ik ook lichtelijk overdreven...
Toch is dat het uitgangspunt. Als je namelijk een bevalling als traumatisch hebt ervaring, krijg je nog niet zomaar een ks hier in nl. Misschien wel in engeland, maar hier echt niet.
ik ken de teleurstelling helaas... maar waarom mag je niet meer vaginaal bevallen? Mijn gyn heeft mij belooft dat als er een derde zou komen ik het gewoon nog een keer mag proberen (beide keren andere oorzaak, eerste keer prematuur, zwangerschapshypertensie en stuit, 2e keer te groot kind) als ik dat wil.
Maar dan nog kreeg ik van iedereen in Nederland (waaronder ook ex-kraamverpleegkundigen) te horen dat mijn behandeling in Engeland zo primitief was want 'waarom hadden ze me zo lang proberen in te leiden en niet eerder een keizersnee overwogen?' en 'waarom was ik na 2 dagen alweer thuis' en niet te vergeten: 'waarom is er geen kraamzorg in Engeland'? Ikzelf heb mijn behandeling in Engeland heel positief ervaren. Ik weet uit eigen ervaring hoe de gezondheidszorg er werkt en ben ervan overtuigd dat het 'zelf kiezen voor een keizersnee' niet voor een golf aan keizersneden zal gaan zorgen. Er zal immers door verloskundigen al vanaf dag één gehamerd gaan worden op het belang van een natuurlijke bevalling (zoals ook al met borstvoeding het geval is). Maar dat neemt niet weg dat ieder's ervaring anders is en dat jij niet 'de kriebels' hoeft te krijgen van andermans opmerking die ongetwijfeld ook met een goede reden is gemaakt...
overdreven? hoezo dat? hier in nl krijg je om geen enkele andere reden een ks hoor! Bij mijn eerste omdat mijn bloeddruk zo hoog opliep dat het gevaarlijk werd voor de baby, voor inleiden was te weinig tijd en ze lag ook nog in een stuit. Bij de tweede omdat hij er gewoon niet door pastte en de weeen te intensief en lang duurde (en nergens toe leidde omdat hij er dus niet uit kon) dat het risico op scheuren van het litteken te groot werd. Waarom zou je anders een ks krijgen? Omdat jij dat wilt? Dan doe ze in nl niet. En ook met inleiden niet. Mijn vriendin haar inleiding heeft een week geduurd. Echt niet dat ze de keuze voor een keizersnee kreeg hoor. Ze gingen er gewoon elke dag opnieuw voor.
Bij mijn 2de heeft de inleiding ook 3 dagen geduurd...werd het een ks omdat ik niet tot nauwelijks reageerde op de wee-opwekkers en was de kleine verschoven. Daarbij was ze een bijna 9-ponder en had ik al een ks achter de rug. En tja...krijg nou eenmaal de kriebels van iemand die zegt dat ze liever zou kiezen voor een ks. Alsof je dat er even bij doet ofzo
Ik heb bij beide kinderen de keuze gekregen of ik zelf wilde bevallen of via een ks. Ik heb bij beide gekozen voor een ks. Mijn eerste was 4600 gram en mijn tweede 5100 gram. Na metingen bleek dat dit voor 90% zeker niet zou passen. Ik had geen zin in het proberen als ik toch bijna zeker op de ok zou eindigen. Ik vind een ks totaal geen probleem en helemaal niet zo mega zwaar als iedereen zegt. En als je hier de keuze zou krijgen weet ik zeker dat er zat meiden zijn die de drempel lager zien om nog een kind te krijgen. En ik snap echt de ideeen dat de natuurlijke weg minder risico's geeft enz enz maar het risico voor het kind zelf is bij een ks weer kleiner. Persoonlijk vind ik dat het je eigen keuze moet kunnen zijn.
Maar bij de tweede heb ik al bij 10 weken die beslissing genomen. Dat was puur op gevoel en hij was dus ook 5100 gram. Goede beslissing achteraf! Maar ik had het anders ook zo gewild.
Ik heb nooit gezegd dat ik een keizersnee heb gekregen 'omdat ik het wilde'. Er zat wel een voorgeschiedenis aan bij mij (4 miskramen waardoor ik aspirine moest slikken tijdens de zwangerschap, 'gevorderde leeftijd' (41 bij bevalling), af en aan bloedverlies tijdens de zwangerschap, een voor- en laagliggende placenta, en nog een paar andere dingen). Ik hou er gewoon niet van dat er zo dramatisch wordt gedaan over een keizersnee, ik ben er niet vóór of tegen dat het voortaan in Engeland als optie wordt aangeboden (ik woon er nu ook niet meer dus het maakt voor mij ook niet veel uit), en ik vind dat er vaak heel negatief wordt gesproken over Engeland, en aangezien ik er lang heb gewoond en het land me na aan het hart ligt wil ik het toch altijd verdedigen...
Wat iedereen schijnbaar voor het gemak even vergeet is dat een keizersnee geen natuurlijke manier is om geboren te worden VOOR DE BABY! Babys die via een ks ter wereld komen hebben vaak veel meer klachten, en zijn in nadeel op babys te op de natuurlijke manier ter wereld komen. Als de baby door de geboortekanaal geperst wordt, wordt het vruchtwater voor een groot deel uit de longen geperst (voordeel 1), krijgt de baby een hoop afweerstoffen van de moeder (voordaal 2), en wordt de baby voorbereid op de geboorte (voordeel 3). Daarnaast geeft het lichaam van de moeder het signaal dat de baby geboren is, borstvoeding komt natuurlijk op gang, en is de bevalling voor veel vrouwen psychisch ook beter verlopen. Heel veel vrouwen (waaronder ikzelf) hebben na een ks heel lang het gevoel dat ze hun zwangerschap niet echt 'afgemaakt' hebben. Ik ga niet eens in op alle mogelijke klachten die na een keizersnee kunnen komen. Ik heb een ks gehad 2,5 jaar geleden, loop nu nog steeds met pijn rond, en nu pas zijn de artsen achtergekomen dat ik een ontsteking heb in de littekenweefsel van mijn ks-wond, en dat daar bij het dichtnaaien van de wond een zewus bekneld is geraakt. Joepiiee nog een operatie waarschijnlijk! Ik krijg dus ook kriebels als mensen over een KS praten alsof het even een makkelijke manier is om te bevallen. Ik zou zelf bijna nog een keer zwanger willen worden om die ervaring mee te maken en mijn baby een natuurlijke komst op de wereld te gunnen! Als de ligging van mijn drieling niet onmogelijk was voor een natuurlijke bevalling, was ik overigens zelf ook natuurlijk bevallen.
Nou idd we doen het er even bij. Bij mijn eerste werd ik voor een keuze gesteld als je van een keuze kan spreken. Mijn oudste lag in een stuit. En kon niet gedraaid worden had een voorliggende placenta en daarbij ik was de 40 weken gepasseerd en het advies in 2000 was net van dat er bij stuitbevallingen je de keuze gelijk kreeg omdat een stuit bevalling gevaarlijke is voor het kind. Dus welke keuze heb je dan ik koos voor de ks. Het herstel valt wel mee liep best snel weer rond maar ben echt lang moe gebleven. Had denk ook met een laag hb te maken en een hoop stress. Mijn eerste ks is voor mij eigenlijk een hel geworden. Ik kreeg een ruggenprik die te hoog uitviel waardoor mijn middenrif werd uit geschakeld altans dat gevoel had ik. \Had het gevoel te stikken. Kreeg er een paniekaanval over heen en hoppa onder narcose en heb mijn zoon nooit geboren zien worden wat ik tot de dag van vandaag moeite mee heb en gehad heb, Het voelde zo on natuurlijk. Met mijn tweede wilde ik met alle geweld een natuurlijke bevalling je raad het al ik had zwangerschapsuiker en ik liep weer over de 40 weken dus ze moest geboren worden van wegen die suiker. Inleiden heeft drie dagen geduurd, Maar met weeeen middelen en al heb een weeenstorm gehad bleef de ontsluiting hangen op 3 cm. Kreeg een ruggen prik deze ging gelukkig wel goed. Ik was er doodsbang voor zie verhaal zoon. Maar dat moment heeft mij wel van een stuk trauma afgeholpen ik smeekte zelfs om die ruggenprik hihih,. En daar kwamen zelfs die weeen door heen nou ja ik wilde weten wat weeen waren dat weet ik nu. Maar omdat het niet opschoot zij ik op een gegeven moment haal haar maar. Daar op hadden de dokters gewacht tot ik er geestelijk klaar voor was voor nog een ks. en deze bevalling heb ik achter af niet als een trauma gezien god zij dank en heb ik zelfs een stuk van de eerste bevalling verwerkt. Dit kan een ks dus met een moeder doen.... p.s adi ik moet even een kant tekening plaatsen het kan ook zijn omdat ik de kinderen uitgedragen heb.Maar bij mij was er meteen borstvoeding in overvloed haalde zelfs binnen een paar dagen 180 cc per borst er uit. En ik heb geen kleine borst in tegen deel zelfs maatje E is niet echt om klein te nomen. Wel een reden waarom de borstvoeding niet goed ging die grote memmen van mij zaten echt stierlijk in de weg helaas. Maar jou verhaal is ook heftig meis. Maar nu na jaren later denk ik maar zo het heeft zo moeten zijn we konden geen andere keuze.s maken.
Ik vind het heel naar voor jullie dat de ervaringen zo rot zijn. Zo hoort het natuurlijk niet te gaan volgens het boekje. Maar mijn ervaring is echt totaal anders. Ik heb beide kinderen in rust en ontspanning gekregen. Bij beide begon de bevalling wel natuurlijk omdat ik het fijner vond om af te wachten totdat de kids zelf aangaven er klaar voor te zijn. Maar buiten die eerste weeen om was het echt geen stresssituatie. En ik geloof echt dat het heel mooi is om een kind te voelen die jij baart enz maar ik ben daar persoonlijk allemaal iets te nuchter voor. Een kind moet op de beste manier eruit. In mijn geval is dat via een ks geweest en ook in het geval van extreme angst voor bevallen denk ik dat het een goede manier kan zijn. Ik vind niet dat het altijd een goede manier is maar snap de keuze vrijheid wel.