Ik kreeg vandaag een brief van het ziekenhuis dat er toen mijn zoontje daar opgenomen lag een verpleegster was met open TBC. Je raad het al wij worden binnen nu en 2 weken opgeroepen om te prikken. En symptomen hoef je dus niet te hebben ivm incubatie tijd. Mijn zoontje gaat sinds vorige week naar zijn gast ouder is er 1 dag geweest. Maar moet ik haar nu bellen en zeggen dat ik hem uit voorzorg thuis houd ( Ik wil namelijk niet dat er straks andere kindjes ziek kunnen worden het hoeft natuurlijk niet maar toch ) Tot ik dus echt zeker wat weet. Wat zouden jullie doen aangezien het niet een of ander "griepje" is.
Er staat in je brief zeker niks vermeld hierover of wel? Heb je enigzins de mogelijkheid om hem thuis te houden? Ik neem aan dat je werkt als je kleine naar de GO gaat? Hoe ga je dat dan doen? Ik denk dat ik het wel zou proberen om hem zoveel mogelijk thuis te houden (dwz, niet naar PSZ, GO of KDV, niet voor boodschappen doen ofzo, dat zou weer té zijn wat mij betreft). Zoals je zegt, het is niet zomaar een griepje... EDIT: jullie zullen wel geschrokken zijn, of niet? (sorry, ff vergeten te vragen )
Ja lastig het is idd geen griepje. Hoelang duurt het voor je een uitslag heb? Ik zou hem inderdaad niet naar de gastuder sturen. Maare worden jullie ook getest? Ook jullie zijn in aanraking geweest neem ik aan?
ik zou hem idd thuis houden. Zoals je al zei hoeven er geen symptomen te zijn. Dus zal de gok niet nemen. Ik hoop dat jullie het niet hebben! succes
@ Mamamarije Nee er staat dus niks in vermeld. Alleen dat wij binnen 2 weken een oproep krijgen. Ik zelf zit thuis in de ziektewet ( gastouder al genomen toen ik nog werkte en gewoon door laten gaan ) Dus ik heb de mogelijkheid om hem thuis te houden idd. Vind het zelf nogal een risico om hem te laten gaan. Misschien hebben we het niet maarja als een van ons het wel heeft dan breng ik onnodig kleine kindjes in gevaar.
Ja en iedereen die bij hem is geweest word ook getest en de uitslag duurt 1 tot 2 weken. Beetje lastige test aangezien ze wat onder je huid spuiten. Daar krijg je een bultje van als deze weggaat is er niks aan de hand. Als deze blijft kan het ook nog een allergische reactie zijn en word je verder onderzocht en kan het dus langer duren.
Indien mogelijk zou ik hem thuis houden, open tuberculose is niet niks. Hopelijk valt het allemaal mee en hebben jullie het niet. Succes!
Ja die zeggen doodleuk Geen slapende honden wakker maken. Maar ik vind het risico te groot Lopen allemaal kleine kindjes rond
Owww meid, erg vervelend dit! Heb het zelf meegemaakt... mijn moeder heeft het gehad en mijn zus... mijn pa en ik waren gelukkig niet besmet... maar toen werkte ze met bepaalde 'kringen' Snappie? Is al wel 15 jaar geleden ofzo.... 1e kring mensen waar je mee samenwoont 2e kring.. bla bla bla.... 3 jaar geleden had mijn man een positieve mantoux... word je ook niet blij van!!! Had het in Afghanistan opgelopen op uitzending... maar ook hij had geen symptomen! Met medicijnen goed op orde gekregen. Gelukkig had ik het toen niet. Heb je de mogelijkheid om je zoontje thuis te houden ivm je werk ofzo? Ik zou het wel doen, tot de uitslag er is. Bij mijn man was die er binnen 5 dagen maar als je ziet dat je arm opzet weet je eerder ook al wel genoeg...
Nou er staat in die brief tussen 6 aug. en 25 oktober. Iedereen tussen die data's moeten geprikt worden. Ze zijn er dus pas achter gekomen. Maar dat is het nadeel van TBC het kan een hele lange incubatie tijd hebben waar je niks van merkt. @ Siren ik ben zelf 11 jaar terug al een keer geprikt. Mijn vader had TBC een collega van hem open en zijn broer ook open.
Dat meen je niet. erg dat ze daar zo makkelijk over denken. Zou je je bijna afvragen waarom sturen ze dan brieven als ze het niet serieus nemen (vast omdat ze moeten)
Had jij het toen ook of niet?? Zo ja dan blijven die mantouxtesten je hele leven opzetten. Dan zou je het nu ook nooit zeker weten... voor jou zelf dan..
Ja die zeggen als het zo is dan moeten ze toch al getest worden ( hij is er 1x geweest ) Maja om hem er nou bewust naar toe te brengen dat vind ik eerlijk gezegd erg ver gaan