dani manuele therapie is wel kraken maar heeeeeel voorzichtig hoor. Niks als een chiropractor of zo. Mij heeft dat enorm geholpen. Ik had meerdere keren per maand mega hoofdpijn aanvallen en kon dan helemaal niks meer. Nu heb ik op dit moment gelukkig minder last van. Het komt wel steeds terug (in mindere vorm natuurlijk want dan zit het nog niet zo vast) maar dan ga ik 1 keer naar haar toe en dan ben ik er weer een paar maanden van af. Weet niet waar je woont maar deze vrouw is ook heel goed: www.gertine.nl
Super dank je voor je reactie. Ik woon in Wijhe vlakbij Raalte (waar patje woont) dus zaandam is wel een beetje ver Oke dan ga ik voor manuele therapie maar nu eerst m`n bedje in
Jeemig Debby, wat een ongelooflijk bizare en onwezelijke dag moet dit voor jou zijn. Getver! Gepland/ gewenst of niet gepland/gewenst. Emotioneel hakt die er gewoon in. Wij hebben voor de geboorte van Vijay zo'n rollercoaster-zwangerschap gehad. Ook met ruim 8 weken kwam ik er achter dat ik zwanger was, we waren er totaal niet mee bezig/ wilde op dat moment geen kinderen, dus de zwangerschap was nooit bij mij opgekomen, om vervolgens bij de echo een paar dagen later er achter te komen dat het vruchtje ook niet meer leefde. Bij ons was toen al geen hart actie tezien. Ik kan mij dus een beetje een voorstelling maken van jouw dag met allerlei tegenstrijdige gevoelens en emoties. Je misselijkheid, je klachten van de afgelopen dagen hebben ineens een oorzaak, een naam, waar je meteen weer afscheid van moet nemen. Een explosie aan gevoelens, die op iets gebaseerd zijn wat er niet gaat zijn en er al bijna niet meer is. Vreselijk, en dan ook nog dat jij en je man er toch wel verschillend tegenover staan. Ik snap best dat je je even heel zielig voelt en misschien wel even heel eenzaam op dit moment. Verdorie, Deb!! Ik wens je heel veel sterkte om dit op een rijtje te zetten. Liefs!!
wat lief pluutje... vervelend dat je dat ook mee moest maken! is het bij jou spontaan los gekomen? Hier was ook bijna geen hartactie meer hoor. Misschien 30 slagen per minuut ofzo nog maar en heel onregelmatig.
Nee, ik ben met 11 weken gecureteerd. 30 slagen per minuut is idd geen passend verhaal bij 8+2. Hadden ze niet zo iets van kom over een paar dagen terug om te kijken of het kindje idd is overleden? Ik vond die vloedgolf aan tegenstrijdige gevoelens heel heftig toen. Net bezig om in je hoofd je zwanger te voelen, dat een plekje te geven. Blijkt het vruchtje niet te leven. En, met de bevestiging van de echo dat er iets groeide in je buik, voel je je ineens heel zwanger... terwijl het er niet meer is. Ik had echt even een paar dagen geen vat op mijzelf. Heb mij toen even volledig op mijn werk gestort. Heb het trouwens daarna wel heel snel een plekje kunnen geven. Wat ik heb mijn twee kids aan deze kleine m.a.-boon te danken. Want ineens waren we er klaar voor.
pluutje ja zo voelt het idd. Alleen denk ik dat wij de andere kant op gaan. Dat manlief zich nu juist laat sterriliseren omdat we het echt niet meer willen (maar ik had het waarschijnlijk wel laten komen). Nee hoef niet over een paar dagen terug te komen. Echoscopiste was er van overtuigd dat het niet goed was. Maar mocht het niet los komen krijg ik eerst nog een echo voor ze gaan curreteren dus dan weet ik het zeker...
Bij de 'hakkie-takkie-neiging' van je man kan ik mij ook wel iets voorstellen, voor hem is het net zo goed een achtbaan aan emoties waarin hij zit. Hij moet het ook allemaal even verwerken. Dat is zo heftig aan dit alles: het gebeurt ook allemaal in een dag. Misschien dat hij over een paar dagen wel iets milder over de rigoreuze uitschakeling van 'zijn manschappen' denkt.
pluutje ik denk het niet, hem kennende maar ik vind het ook niet meer zo erg. Ik neig steeds vaker naar 2 is ook ok Hoewel ik die beslissing zwaar vind. Maar ik durf nu echt niet meer op anticonceptie te vertrouwen...
... ik zeg ook niet dat hij over een paar dagen staat te springen om als nog een 3e, sterker nog: ik denk dat hij vandaag zeker stiekum een paar keer afkeurend naar het zaakie beneden heeft gekeken en 'foei' heeft gezegd. Begrijpelijk dat anticonceptie even geen betrouwbaar iets is.
Debby: heb jij na het zetten vd spiraal nog een controle echo gehad of hij wel goed zat? Ik hoor dat ze dat steeds vaker achterwege laten tegenwoordig. En hoe gaat het nu met je? Kan me voorstellen dat je nog helemaal in de war bent. Dani: truste, en ik hoop dat Arjen niet ziek wordt Manuele therapie is zeker een aanrader, ik heb daar ook veel baat bij. Vandaag verjaardag gevierd van R1. Lekker hectisch dagje dus Hij was helemaal hyper de hele dag en hij was natuurlijk al om 6 uur op want hij was jarig Maar hij is weer schandelijk verwend en het grappige is dat AL zijn kado's wel iets met Cars te maken had (Behalve het kado wat hij van ons had, maar dat was wel een op afstand bestuurbare auto )
blondie nou dat had dus wel gemoeten maar dat hadden we dus niet goed begrepen ofzo. Heel irritant! Gefeliciteerd met R1 leuk al die kados!
@Debby: Ooooh meid wat heb jij een emotionele dag achter de rug Zo dubbel allemaal... Natuurlijk was je in eerste instantie niet blij met de zwangerschap maar om dan enkele uren nadien te horen te krijgen dat je baby'tje aan het sterven is.. Dat wil je natuurlijk ook niet horen... Mooi omschreven van Pluutje! Weet niet goed wat te zeggen dus wens je alleen even heel veel sterkte en een hele dikke knuf! Ivm je man en anticonceptie; mischien moet hij het idd toch even laten bezinken? Is toch echt heel definitief hé? En omdat jij nog steeds wat twijfels hebt merk ik op ivm een 3de kan je mischien nog een jaartje die beslissing uitstellen? Is natuurlijk jullie keuze hé! Trouwens ondanks je PCO (en spiraal!) zo snel zwanger; de natuur is toch iets geks hoor wil je iets heel hard dan komt het niet en net wanneer je het niet verwacht (of wenst..) is het daar toch... Zoen en knuf! Ga verder niet reageren ga mijn bedje opzoeken, vandaag gewerkt tot 18u15 en drukke avondspits gehad thuis (koken, badje, opruimen, ...) ben nu heel moe! Goede nacht gewenst!
Oh en Debs; ik hoop echt zoooo voor je dat het toch spontaan afkomt hoor zeker met je angst voor het ziekenhuis! Curretage wil je toch echt het liefst vermijden...
Pluutje wat schrijf jij dat mooi.... Wat naar dat je weet wat het is.... Blondie proficiat met R1! Het is stilletjes hier in huis. Manlief is voor werk in het buitenland en L is bij oma logeren.
Hey @ Deb hoe is het nu? @ Pluutje jee wat heftig dat jij t ook heb meegemaakt @ Blondi van harte! hihi wel stoer zo`n afstands bestuurbare auto leuk! -- Heb heerlijk geslapen op die tabletten, heb nog wel wat pijn in m`n nek en hoofd.. ga ff genieten vn de kids want aaah m`n moeder komt ze straks ophalen. Arjen had nog 38.3 bah! xxx