grinnik.. ik moet altijd ontzettend lachen om dit soort verhalen. Ik heb nooit gedoe met het CB. Ben om eerlijk te zijn ook nog nooit langer binnen geweest dan ongeveer 5 min. Krijg ook sterk de indruk dat er nogal 'gekleurd' geluisterd wordt... Eén keer een echte domme arts mee gemaakt die vond dat ik maar moest gaan bijvoeden met 4 maanden (volkomen tevreden kind)... Ik vroeg hem of ik de WHO richlijn aan hem moest mailen omdat hij die duidelijk vergeten was. Stil. Dag meneer + grote glimlach. Persoonlijk heb ik het vaak te doen met de medewerkers op het CB... al zitten er wel enorme ganzen (m/v) tussen!
tja... soms vergeten ze wat een "gemiddelde" inhoud..... ik heb geen gemiddelde kinderen (ene klein andere groot), maar als ik ze allemaal bij elkaar optel... en dan door het aantal deel... kom ik denk ik wel aardig op die lijn...
Hier ook de opmerking gehad dat onze dochter toch wel erg lang is. Dus ik met uitgestreken smoelwerk: "Nou dan leggen we haar wel overdwars in bed, strak tussen de spijltjes. Misschien groeit ze dan niet meer zo snel." De arme vrouw heeft nog zeker drie keer gevraagd aan mij of ik dat als geintje bedoelde. Of bij binnenkomst voor een afspraak. "Goh, bent u niet afgebeld." Verder geen problemen hoor, hele liefe en kundige mensen. (tot nu toe)
Het enige dat wij gehad hebben is dat mijn 3e met 2 weken nog niet op haar geboortegewicht terug was. Nou de wijkverpleegkundige begon meteen te paniekeren. Dat kon echt niet en nu moesten we gaan bijvoeden. Ze smeet een pakje kv op tafel en ze moest naast de bv ook een fles. Alsof mijn bv niet goed genoeg was... We hebben haar 1 flesje gegeven en dat voelde helemaal neit goed. Een week later zat ze 300gr boven haar geboortegewicht... Zegt ze, ja zie je wel dat het goed was haar bij te voeren met de fles. Ik zeg, nou ze heeft alleen maar borstvoeding gehad... Gelukkig kregen we daarna een andere verpleegkundige... Maar verder ben ik tevreden over het cb hoor Mijn kids zijn allemaal lang en slank maar daar nooit opmerkingen over gehad in rare zin (ze zitten qua lengte ver boven gemiddeld en qua gewicht net onder gemiddeld) maar mijn man is ook lang en slank en ik ben niet heel klein (176) en slank wordt ik wel weer
Mijn dochtertje is nu 4 maanden, en kreeg van het cb te horen dat ze dik is, en er de rem op moet zetten Ik heb toen maar gevraagd of ik herbalife mag geven Of haar alvast op moest geven bij de weight watchers. Die muts keek me aan alsof ik gek was.....Domme opmerking vraagt om een domme reactie. Ik kreeg bij mijn eerste ook altijd te horen " goh wat een kleintje, dat zal een makkelijke bevalling zijn geweest " uhmzz pardon ! ze is met 32 weken gekomen, 1680 gram, spoedkeizersnede anders was ze in mijn baarmoeder gestorven....wat nou makkelijk !!! het was een hel, en nu is ze 2,5 jaar en de nasleep hebben we er nog van !
Hier eigenlijk nooit echt problemen met het CB. Denk heel eerlijk gezegd ook wel dat sommige moeders misschien alles wat er op het CB wordt gezegd op een negatieve manier interpreteren. Een opmerking als "hij/zij is wel lang hè", wordt volgens mij helemaal niet als kritiek bedoeld. Die mensen moeten ook iets te zeggen hebben en als je kindje boven of onder het gemiddelde zit, dan is het toch helemaal niet raar als ze dat benoemen? Ik denk niet dat je dat direct als kritiek moet interpreteren. Bij mijn zoontje zeiden ze de vorige keer ook dat hij wel hard groeit, maar daar bedoelde ze verder niks negatiefs mee. Ze benoemden alleen wat ik zelf ook in de groeigrafiek kon zien
Haha het kindje van mijn vriendin dronk slecht en als dysmatuur was ze toch al erg licht. Dat moest natuurlijk elk bezoek even gemeld worden. Zegt ze: ja en? Moet ik er een trechter op gaan zetten soms? wat ze mij vaak zeggen is dat hij zo lang is voor z'n leeftijd en dat voor een prematuur... Lach er altijd beetje om, mooi toch(kan hem moeilijk laten krimpen) maar cb arts hier is verder wel geschikte kerel, ben ook vaak snel weer thuis.
Tot nu toe valt het nog wel mee bij ons. Wel blijven ze zeiken over Lizzy's oogjes, ja daar komt prut uit en ja dat is al vanaf de geboorte!!! Ben er al 2x mee naar de ha geweest... kweek afgenomen (niks bijzonders uitgekomen) daarna zalfje gehad (lijkt tot op heden nog niet te werken) maar ze beginnen er potverdorie iedere x over!! Hoe vaak moet ik dat nog uitleggen?! Krijg het gevoel dat ze denken dat ik daar niks aan doe??? Als ze er volgende week weer over beginnen krijgen ze een standje van me!
Hier tot nu toe 3 vreemde/vervelende dingen meegemaakt: Toen Eva 7 maanden was ging ze zich optrekken tot staan in de box. Toen ik dat bij de controle 2 weken later vertelde (er werd gevraagd of ze al rolde enzo) geloofde ze me haast niet. Ze vroeg het nog een paar keer. Volgens mij geloofde ze het alsnog niet. Was een invalster trouwens (waarom zijn die altijd zo raar? ) Toen Lisa 8 weken was en prikjes had gehad (borst)voedde ik haar even als troost, maar door de reflux dronk ze altijd heel onrustig, spugen tussendoor, verslikken, duurde daarom soms wat langer, vreselijk. Zegt een moeder tegen me: oh, die van mij dronk altijd heel rustig en was zo klaar! Van binnen kookte ik, maar heb m'n mond maar gehouden, sommige mensen weten niet beter denk ik dan maar. Twee weken later was Lisa ziek en kreeg ze een sonde (een half jaar lang) en toen moest ik nog wel even aan die domme opmerking denken. Denk er nog wel eens aan dus, want had graag teruggekeken op een mooie borstvoedingstijd met Lisa. Toen Lisa 14 maanden was en al een half jaar van de sonde af was had ik weer en gesprek met een (invallende) arts over ontwikkeling en eten enzo en ik gaf aan dat het prima ging, behalve dat Lisa geen groente at (behalve doperwten), maar ook dat ik daar niet mee zat, dat dat wel zou komen. Toen begon ze over een diëtiste, voor als ik me toch zorgen zou gaan maken. Nou na ruim een half jaar al geen groente eten zou ik me zorgen gaan maken? Nee dus, heb dat toen ook gezegd, dat ik daar geen behoefte aan had. Begint ze een briefje te schrijven met een verwijzing naar een diëtiste, voor als ik me toch zorgen zou gaan maken. Heb het briefje maar in het groeiboekje gestopt en daar zit ie nog steeds . Ik vond het zo raar, alsof ze gewoon helemaal niet luisterde naar wat ik zei. Nog 1 puntje was trouwens toen Eva en Lisa 'ruzie' kregen bij het cb in de spreekkamer. De wijkverpleegkundige begon toen Eva te vertellen hoe je met een zusje om moet gaan, bla bla bla, Eva zat haar echt aan te kijken, want het was niet zoals wij het thuis doen. Ik vind het prima als ze me tips willen geven over het opvoeden van 2 kinderen (al heb ik dat liever dat ze dat alleen doen als ik erom vraag), maar niet dat ze het via de kinderen spelen. Iedereen heeft toch een eigen manier van opvoeden? Ik weet niet meer precies hoe het ging, maar het kwam erop neer dat Eva iets niet mocht omdat Lisa het had, maar ik vind het prima als ze samen gaan spelen als ze dat allebei willen (en dat willen ze meestal wel, dus opeens zo streng doen tegen Eva sloeg nergens op).
Goh sta echt te kijken van sommige verhalen! Ik hoorde al voor ik zwanger was alleen maar geklaag over dat vreselijke CB en keek er erg tegenop om te gaan. Maar de verpkeegkundigen en artsen hier zijn altijd heel lief, geinterresseerd en behulpzaam geweest. Wel adviezen geven maar nooit pushen en ze luisteren altijd geduldig. Dus die verhalen die ik hier lees....totaal niet herkenbaar!
Ik herken het ook niet echt vind de vpk en de arts wel toffe mensen maar mochten ze een opmerking maken dan weet ik iig dat ik het niet serieus moet nemen. Al zijn sommige reactie's wel heel erg vooral met die kampeerbedje in de garage slapen wow ! Verder ben ik het eens met juul het is maar hoe je het opvat..
Dat had ik ook de vorige keer; Collin was iets te licht volgens de grafieken, maar hij is erg beweeglijk en "sport" het er gewoon af. Deden ze voor de zekerheid maar een folder in het boekje met wat hij wel niet mag eten. Zo'n waslijst van hier tot Jericho, ik was razend. Hoe kan een kind dat 6 maanden lang alleen maar melk heeft gedronken ineens hele maaltijden weg werken, zoveel als dat zij voorschrijven eet ik zelf nog niet eens op een dag. Ik heb tot 10 geteld en het foldertje gelijk de papierbak ingemieterd.
ik heb een kindje met downsyndroom en de arts (!!!!) heeft het altijd over een mongooltje (zeeeer ouderwetse term en arts is redelijk jong), en had het over dat mijn zoontje 'wel een goeie' zou worden. tja.. dat vond ik ook niet echt gepast.
Zit echt met verbazing te lezen.... Hier gelukkig (nog) geen vervelende of zeurderige dingen gehoord. Had me er echt op voorbereid, maar tot nu valt het allemaal mee... Maar heb het idee, hier, dat het vaak later komt. Dat wanneer ze dingen "moeten" kunnen of wat ouder zijn dat ze vaak een stempel "Te dik of te dun" krijgen bijvoorbeeld terwijl ze ook totaal niet naar het geboortegewicht of de bouw van bijv. de moeder kijken... Trek me er niet zoveel van aan denk, maar snap dat als je een van deze opmerkingen die ik hier voorbij ziet komen daar toch een beetje verdrietig van wordt!!
Ik heb wel een keer gehad dat we zaten te wachten, mn dochter was toen 9 maanden ofzo, ze had dr speentje nog in. Ging een andere moeder tegen haar dochtertje "leuk praten", kijk eens, dat meisje heeft een tut, dat doen wij niet he, zo'n vies ding in je mond. Nou had mijn dochter vanaf de geboorte al een behoorlijke bos haar, en dat meisje van die vrouw was helemaal kaal. Dus zei ik op hetzelfde "lieve toontje" tegen mijn dochtertje, van een tutje krijg je anders wel een mooi bosje haar he, ja he, koetiekoetiekoetie. Tjonge jonge zeg...
Daar zou ik dus echt wel wat van zeggen hoor, vind mongooltje echt bijzonder denigrerend en zeker voor een arts!