hej, Gisteren ben ik begonnen met bloeden en stolsels vanmorgen ook het vruchtje verloren. Zo onwerkelijk nog allemaal maar heb zo veel vragen.. Zoals hoelang houden de krampen aan.. en is het verstandig om meteen weer door tegaan. Op dit moment denk je natuurlijk aan andere dingen maar heb echt geen idee hoe en wat. Hoe verwerken jullie een mk? Dit zou ons eerste kindje worden dus was dit de eerste keer dat ik zwanger was. om me heen krijg ik opmerkingen zoals je was pas 5 weken zwanger en hoe kun je daar nu zo'n verdriet van hebben. Hoe gaan jullie om met deze uitspraken. tot nu toe draai ik me om en probeer ik het te negeren. Ben benieuwd naar jullie ervaringen en tips..
Wat ontzettend naar dat je een miskraam hebt gekregen!! Ik weet hoe je je voelt, het is enorm verdrietig en het doet emotioneel gezien erg veel pijn, ook al was de zwangerschap nog maar pril... Ik vind het ongelofelijk dat mensen zulke botte uitspaken kunnen doen...die mensen hebben waarschijnlijk zelf nog niet veel meegemaakt (o.a. op dit gebied)? Ze beschikken in ieder geval over heel weinig inlevingsvermogen... Ik zou die opmerkingen ook proberen te negeren en erboven proberen te staan. Mijn miskraam is nu anderhalve week geleden. De eerste dagen had ik veel huilbuien, het voelde echt als rouwen. Ik heb het over me heen laten komen en inmiddels heb ik het verdriet een plekje kunnen geven. Het gaat nu gelukkig weer wat beter. Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen en gun jezelf de tijd om het te verwerken!! En trek je niets aan van die opmerkingen, ze weten niet waar ze het over hebben!!! Liefs Niqi
Nog even over de kampen: ik heb 1 dag flinke kampen gehad, daarna nog een aantal dagen een licht menstruatiegevoel. Vandaag ben ik bij de verloskundige geweest voor een inwendige echo om te laten controleren of mijn baarmoeder leeg is. We weten nu in ieder geval dat we zonder problemen weer kunnen gaan proberen om zwanger te worden. Nogmaals sterkte gewenst! Liefs Niqi
Als eerste heel veel sterkte. Mensen kunnen inderdaad heel erg bot zijn. Vooral de opmerking: Je bent nog jong en je kunt in ieder geval zwanger raken vond ik opmerkingen waar ik niks mee kon. De eerste paar weken negeerde ik ze (anders barstte ik in huilen uit), maar nu (mijn 1e mk is een half jaar geleden en nu 99% weer een miskraam) ga ik er lekker met de botte bijl tegenin. Helpt misschien niks, maar ik heb er geen zin in om elke keer maar te knikken als mensen stomme dingen zeggen. Maar iedereen is daar anders in, ook met het verwerken. Bij mij heeft het eerlijk gezegd heel lang geduurd. Was net weer een beetje uit dat verdriet, toen zwanger en dinsdag te horen gekregen dat het volgens echoscopiste weer niet goed is (al denkt mijn gevoel daar heeeel anders over). Wat betreft buikkrampen. Ook dat is heel verschillend. Ik heb totaal geen buikkrampen gehad, alleen pijn in mijn onderrug. Maar bij mij is het ook niet vanzelf gekomen. Na veel bloedverlies, ongeveer 2 weken, ben ik een paar weken later alsnog gecuretteerd. En wanneer je er weer voor wilt gaan? Als jullie daar zelf klaar voor zijn en als je lichaam weer op orde is. Ook dat verschilt per persoon. Bij mij duurde het bijna 5 maanden voordat cyclus weer redelijk op orde was (80 - 35 - zwanger), anderen houden gewoon netjes hun eigen cyclus na een mk. Dus ook hier: Dat is bij iedereen anders. Volg vooral je gevoel! En heel veel sterkte. Mijn ervaring is dat je in een rollercoaster van emoties zit en neem er je tijd voor. Ook voor de buitenwereld hoef je niet te doen alsof het goed gaat als dat niet zo is. En mensen kunnen zich heel moeilijk een voorstelling maken van wat jullie overkomen is. Je hele jaar had je waarschijnlijk al voor je, wanneer een dikke buik, wanneer spulletjes kopen, wanneer wordt het geboren. Het heeft tijd nodig om daar afscheid van te nemen en te accepteren dat het er anders uit gaat zien dan je tot voor kort dacht. Er zijn ook vrouwen die de cyclus er na meteen weer zwanger zijn, dus probeer wat dat betreft positief te blijven! Sterkte!
Wat naar om te lezen dat het nu toch echt voorbij is . Over die opmerkingen, bij mijn bbz had ik niet echt het gevoel dat ik een kindje was verloren, het was immers nog bijna niets naar mijn idee, maar vooral de hoop en verwachting die je in één klap kwijt bent, dat vond ik het ergste. Je gaat al plannen maken, je gaat al rekening houden met de uitgerekende datum, zwangerschapsverlof, enz.enz.. Denk ook dat veel mensen dat niet begrijpen. Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies.
Allereerst veel sterkte Nath86! Hoe lang de bloeding aanhoudt is per persoon verschillend. Op internet lees je tussen de 1 en 3 weken. Ik heb een vmk gehad met 5 weken en 6 dagen. Mijn bloeding hield een week aan. Daarna heb ik een controle echo gekregen om te controleren of de baarmoeder helemaal schoon was. Wij mochten meteen weer beginnen, omdat ik weer aan het begin ston van mijn cyclus en alles er normaal uit zag. Ik vond het tegennatuurlijk om weer voorbehoedsmiddelen te gaan gebruiken en was dus meteen weer zwanger. Ik vond de periode van bloeden mentaal echt het zwaarste. Daarna kon ik het wel relativeren. Heel veel sterkte. Ik hoop dat het bloeden snel zal stoppen en je alles weer op een rijtje kunt krijgen. Neem de tijd die jij nodig hebt, dat is per persoon verschillend.
Hoelang de bloeding aanhoudt is idd afwachten. Wel is het verstandig om te laten checjen of je baarmoeder goed schoon is. Bij mij begon het met bloeden en kwamen de krampen pas met medicijnen dus is moeilijk te vergelijken.. Mensen die zo bot doen hebben het zelf niet meegemaakt. Al was het nog zo klein, het was wel jullie wonder, jullie eerste kindje.. Neem de tijd meis, het is moeilijk maar je gaat je weer beter voelen.. Sterkte!
Wat erg dat je een miskraam hebt gehad! Ik weet precies hoe je je voelt meid en mensen die niet snappen waarom je er verdriet over hebt, die moet je maar laten kletsen, want hoe pril je zwangerschap ook was, het betreft wel jullie kindje en dat is heel verdrietig. Je bent zo blij als je een positieve zwangerschapstest in handen hebt en verlangt zo naar je kindje en ineens is die mooie droom weer weg. Ik heb vorig weekend een miskraam gehad, was toen ongeveer 6 weken zwanger en heb het heel moeilijk gehad en veel verdriet. Ben nu nog steeds wel verdrietig, maar het gaat iets beter met me. We moeten toch weer verder en ik heb gelukkig ook wel afleiding van m'n twee kleine schatten en een lieve man die er voor me is en me steunt. Wat betreft de krampen en het bloedverlies; Ik ben nu bijna een week verder en verlies nog heel lichtjes wat bloed af en toe, maar het ergste bloedverlies is gelukkig wel over nu. Ik had de dag van de miskraam krampen, na de miskraam nauwelijks krampen meer gehad, maar nu sinds gisteren weer af en toe buikpijn en krampen, is misschien nog de nasleep ervan? Ons verlangen naar nog een kindje erbij is zo groot dat we er weer gelijk weer voor gaan, maar dat ligt er natuurlijk aan wanneer ik weer een eisprong heb. We wachten het maar af. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat er wel mensen zijn om je heen die je verdriet begrijpen.
hoi hoi , wat vervelend dat je een miskraam hebt gehad en inderdaad mensen om je heen kunnen heel bot zijn wij kregen bv te horen je weet nu wel dat je zwanger kan worden en inderdaad het was nog niet eens een kindje. maar ik weet als geen andere hoe je voelt vanaf het moment dat je zwanger bent groeit er een kindje in je waar mee je vanaf dat moment een band op bouwt. ik zei altijd tegen mensen die zeiden van ach je weet nu dat je zwanger kan worden of ach het was nog heel klein ... zo van maar toch hield ik al van ons kindje en tuurlijk weet ik dat ik zwanger kan worden maar dit kindje was meer dan gewenst en hoe klein het ook was zo groot wonder was het voor ons . laat wel even kijken of je schoon bent door een echo want dat is wel super belangrijk en doe als je gestopt bent met bloeden even een test om te kijken of het hcg al uit je lichaam is want dit kan een tijdje duren.bij mijn vorige miskraam heeft het echt 6 weken geduurt voor ik weer ongesteld word en nu zou ik als ik een cyclus van 28 dagen na de miskraam heb eerdaags ongesteld moeten worden helaas ben ik nog niet schoon en moet ik dit nog twee weken afwachten en aders worden er andere stappen ondernomen
Hoi Nath, Wat vreselijk voor je! Ik voelde me precies als jij na mijn eerste miskraam. En als mensen tegen me zeiden dat het de natuur was en vast maar beter zo dan kon ik ze wel wurgen... Het was toch mijn eerste kindje en het voelde alsof ze mijn arm geamputeerd hadden! Maar... inmiddels ben ik een half jaar en nog 2 miskramen verder en heb ik het wel (moeten) leren relativeren. Het IS immers nog maar 5 of 6 weken en ik besef me dat er echt ergere dingen zijn. Mijn zusje beviel vorige week samen met een kennisje tegelijkertijd van een prachtig kindje en dat kindje van die kennis is na 1 dag overleden. Dan denk ik op zo'n moment "dan nog maar een miskraam bij 6 weken, maar dat wil ik NOOIT meemaken!" Ontken je verdriet niet en onderga het rouwproces zoals jij je daar goed bij voelt, maar ik weet zeker dat er een moment komt dat je er op terug kunt kijken zonder dat het al te veel zeer doet en dat je het dan (misschien) wel kunt relativeren zelfs. Alles slijt, zelfs dit! Heel veel sterkte toegewenst! Liefs Betty Barclay
Wat verschrikkelijk dat je dit moet meemaken. Heb met 6 weken een mk gehad begin feb en heb een hele dag alleen maar gehuild. Toen dacht ik er overheen te zijn, maar dat was toch niet zo. Ben nu weer zwanger, maar tot de echo van 9,5 weken heb ik me zoveel zorgen gemaakt dat ik mezelf helemaal gek maakte. Sterkte met het verwerken hiervan en het een plaatsje geven! Neem de tijd ervoor
Meiden heel erg bedankt voor al jullie lieve woorden.. de krampen zijn nu ook gestopt en het bloeden ook.. we gaan het nu ook rustig aan doen. samen een plekje proberen te geven. gelukkig krijgen we ook steun van familie. wanneer alles weer een beetje stabiel is.. kijken we naar de toekomst..
Morgen moet ik de vk bellen.. denk het alleen niet. Ze vroeg hoe de bloedingen waren en of ik ook het vruchtje gezien heb. Op basis daarvan zei ze dat ik waarschijnlijk schoon nu was.. Ik zal het haar morgen vragen..
Ik wil niet negatief doen, maar ik zou altijd vragen om een controle echo! Bij mijn 1e miskraam was de vk er ook van overtuigd dat ik schoon was en zij liet het aan mij over of ik nog een controle echo wilde. Ik wilde dat wel! Ik bloedde al ruim anderhalve week niet meer voordat ik voor die controle ging (en heb echt flinke bloedingen gehad!) en wat bleek: Alles zat er nog. Week later alsnog curettage ondergaan... Ik wil je niet bang maken, echt niet. Maar het is zo'n kleine moeite om even een echo te laten maken en dan weet je zeker dat je "schoon" bent.
Hej, je bent helemaal niet negatief hoor! Vind het juist heel fijn dat je dat schrijft. Dit was ons eerste kindje dus alles is nieuw voor mij. Dus ervaringen van andere zijn erg belangrijk voor me. Zo weet ik ook wat ik moet doen. Ik heb vanmorgen de vk gebeld en die belt me terug.
Sterkte Nath, echt vreselijk. Die echo zou ik inderdaad zeker laten maken. Ik heb meer dan eens weken met resten rondgelopen, voor niets. Een echo is zo gemaakt. Suus
Wat vreselijk voor je... Ik weet ook als geen ander hoe je je voelt, ik hoop dat je het een plekje kunt geven! Ik heb eind April mijn miskraam gehad, was eind december uitgerekend.. dan had ik nu al bijna op t eind gelopen.. verschrikkelijk om met een lege buik voor de spiegel te staan... Ik kreeg ook opmerkingen hoor; ''je bent er toch niet verdrietig om?'' en zelfs van mijn schoonmoeder; ''ach, ik ben ook ooit zwanger geweest van een 2ling, ben blij dat het mis is gegaan want er was toch wat mis geweest.. ik had het niet gewild hoor, als ze gehandicapt waren? wat had ik er dan mee gemoeten?'' aaargh vooral die opmerking! PFFF! Maar het was wel MIJN eerste kindje, MIJN kindje waar ik me al zo op had verheugd! MIJN kindje die in MIJN buik zat.. MIJN kindje waar ik al zoveel van hield!!! Het doet bij mij nog steeds pijn. Wel heeft dit liedje mij een beetje geholpen; kellie coffey - i would die for that. Je gaat er vast hard om huilen, maar ze zingt waarschijnlijk precies zoals jij je voelt. Ik hoop dat jullie het een plekje kunnen geven, misschien iets kopen wat als symbool staat? dat las ik laatst ergens.. Ik heb een knuffel konijn.. klinkt raar maar omdat het bijna pase was had ik dat knuffel konijn gekocht en daar de 2 testen bij gelegd die ik had gedaan om zo het mijn vriend te vertellen hihi, nu dus dat knuffel konijn waar ik mee slaap, mijn kindje... HEEL VEEL STERKTE!!!
Hoi Nath, Hoe gaat het met je? Wij zaten samen in het forum juli mama's. Ook ik ben op dit moment een miskraam aan het krijgen. Voel me leeg, weet niet wat er gaat gebeuren. huisarts gebeld en ik moet gewoon afwachten. erg moeilijk allemaal. Jij ook nog veel succes met alles
Hallo dames, ik weet jammer genoeg precies hoe jullie je voelen. Ook ik heb een ma gehad in sept (ik was al 10 weken maar vruchtje is gestorven op 8w3d) Het was mijn eerste zwangerschap en overal krijg je opmerkingen dat het beter is zo en dat het nog wel heel vroeg was. Dat is allemaal wel waar, dat weet ik ook wel maar het helpt allemaal niks die "troostende" woorden. De schrik voor de toekomst zit er wel in nu. Vanaf nu mogen wij weer proberen van de gynaecoloog (inwendige echo gehad en alles was schoon en de baarmoeder is terug op zn plooi) maar ik heb natuurlijk enorme schrik dat het weer verkeerd zal uitdraaien bij een volgende zs aangezien ik dus nog geen kindjes heb en niet weet hoe het komt dat het is misgelopen. Heel veel sterkte gewenst neem de tijd om op je plooi te komen en veel succes verder!!