Ik zit dus met het probleem dat ik niet weet wat ik tegen mijn werkgevers / (dat zijn ook nog eens mijn) ouders moet vertellen... Toen mijn man en ik vorig jaar voor het eerst naar het ziekenhuis gingen voor alle onderzoeken waren onze familieleden daar wel van op de hoogte. In Januari van dit jaar stopten de onderzoeken en werden we naar huis gestuurd met: "Probeer het nog maar een half jaartje, is het dan nog niet gelukt dan mag je terug komen." Toen hebben we tegen iedereen gezegt dat we er helemaal mee stopten (mmm). Ook omdat we al een zoon hebben.. Omdat het toch weer begon te kriebelen zijn we vanaf eind September weer terug gegaan. Nu kan ik deze maand beginnen met IUI en moet ik maandag 14 november om 08:00u (11e dag) de eerste follikelmeting laten doen. Onze ouders zijn dus niet op de hoogte van de huidige stand van zaken en eigenlijk willen we dat ook zo houden als het even kan... Heeft iemand enig idee wat ik voor "smoes" kan bedenken.. Ik kan er als het meezit om 09:00u al weer zijn (op mijn werk), dus ik moet een uurtje missen.......... PLEASSSSEEEEEE????
ik heb werkelijk geen idee ben een ramp in smoeze bedenken ik heb altijd gewoon open kaart gespeelt na mn werkgever toe en was nooit een probleem
oei... gewoon bloed prikken ofzo ivm vermoeidheid? Lijkt me erg lastig om zulk nieuws niet met je ouders te delen. Ik ken je situatie natuurlijk niet maar toen ik de mmm in ging heb ik juist heeeeel veel met mijn moeder gepraat.
Mijn collega's zijn niet op de hoogte van onze situatie. En de eerste keer dat ik iui kreeg zorgde dat voor veel gezeur en onbegrip, omdat ik niet precies wist wanneer ik naar het ziekenhuis moest en ze dus niet wisten wanneer er vervanging voor me geregeld moest worden. De 2e keer heb ik gewoon een paar halve dagen opgenomen om gezeur te voorkomen. Ik deed trouwens ovulatietesten, zodat ik niet voor een fm naar het ziekenhuis moest. Maar je kan inderdaad zeggen dat je naar de huisarts ofzo moet.
Oei ... eerlijk gezegd geen, ik heb altijd open kaart gespeeld met mijn werkgever eigenlijk, en ik kan ook geen smoezen verzinnen. Ik neem vaak vrije dagen op voor als ik afspraken had.
Goh ik lees hier even mee, want ik zit met eenzelfde dilemma... Ik werk ook in de zaak van mijn ouders. Zij weten niet dat wij al bezig zijn met een kinderwens, laat staan dat we hiervoor naar het ziekenhuis zijn geweest (afspraak stond een maand vooraf, dus een dag vrij genomen). Maar nu begin ik volgende week met clomid en moet ik op dag 12 voor een echo komen... Wij willen het eigenlijk ook nog even voor onszelf houden, maar ik zou niet weten watvoor smoes ik hiervoor moet gaan verzinnen... Misschien is vertellen toch de beste optie want dan hoeven we ons niet in allerlei bochten te wringen. Maar ja, het liefst houden mijn man en ik dit voorlopig voor onszelf...
Oh, wat fijn al zoveel reacties! TOP! Hier is t zo dat ik van t ene probleem in t andere val als ik een smoes gebruik... Ik werk bij mijn ouders, en de oppas van mijn zoon is mn schoonmoeder, dussssss.... Ik denk ik dat wij er ook voor kiezen om het te vertellen overigens, hoezeer ik daar ook van baal.. De band met onze ouders is geweldig hoor, maar dit was zo leuk voor onszelf.. Net alsof we "vanzelf" zwanger zouden worden..
Tja, tegen wie vertel je het wel en tegen wie vertel je het niet, dat dilemma herken ik wel. Gelukkig zit ik nu niet met een werkgever-dilemma, omdat ik (helaas geheel ongewild) nu in de ww zit... Ik zou ook aanraden om het toch gewoon tegen je ouders te vertellen, al is dat nog zo moeilijk. Mocht je dat toch niet willen, dan is de tandarts een goede optie (vorig jaar was ik met controle, gaatje vullen, zetten van een kroon ook vier afspraken verder). Daarnaast was ik recentelijk geblesseerd aan mijn enkel, en had daarvoor eerst een afspraak bij de huisarts en daarna 2x per week een afspraak bij de fysiotherapeut, dus dat kan ook iets zijn. Of misschien een probleem met je geiser/wasmachine/internetaansluiting, waarvoor je thuis moet zijn om op een monteur te wachten???
Ik heb mijn werkgever en bepaalde collega's gewoon op de hoogte gesteld van waar we mee bezig zijn, scheelt heel veel stress rondom het vrij vragen Maar mijn vader en andere naaste familie weet van niets Ik wil hun gewoon heel graag kunnen verassen wanneer het ooit zover is... Wat je nog meer zou kunnen gebruiken als smoes, -hond/kat ziek, weggelopen... -verslapen -diaree aanval wachtten tot het over is dus je komt wat later -verslapen -lekke band maar ja...voor hoeveel fm's moet je?? Voor het zelfde geld moet je 4x om de dag..tja..dan gaat het wel opvallen...
Wij zijn beiden heel open naar de werkgevers dus wij hoeven geen smoezen te bedenken. Maar inderdaad, er is iets stuk in huis en er moet een monteur komen, je arts heeft gezegd dat je mogelijk allergisch bent en je moet daarvoor bloed laten prikken en ach ziekenhuizen, daar heb je altijd vertraging. Honden? Je moet er even een extra rondje mee lopen want last van diarree Ik weet niet waar jullie fijne huisje staat, maar wij zitten bij Geertgen in Elsendorp (bij uden / oss). Daar kunnen we ook 's avonds terecht zodat we minder vrij hoeven te nemen. Misschien is dit ook voor jullie een suggestie??
meiden, ben net nieuw hier op het forum en heb hier ook meegelezen en wil jullie bedanken voor de tips. Wij gaan binnnekort ook van start voor een vierde icsi behandeling en mijn werkgever en collegás wil ik niet vertellen. Ik heb ongeveer berekend wanneer de punctie kan gaan plaats vinden (heb een zeer regelmatige cyclus en korte protocol) waardoor ik rond die periode mijn verlof heb opgenomen. Ga zeker wat van jullie tips gebruiken mbt de echo's! (de smoesjes: tandarts en bloed prikken voor allergie gaan het worden) Iedereen veel succes!
Lastig.. juist omdat het je ouders zijn.. want bij ons kan je gewoon zeggen dat je naar de dokter moet, klaar, geen verder smoesjes nodig. Uiteindelijk heb ik het wel tegen mijn leidinggevende verteld trouwens, zodat ik me niet schuldig hoefde te voelen en ik vond het wel prettig dat hij wist waarom ik niet altijd even gezellig was.. Ook hier het Geertgen trouwens en vaak een afspraak aan het einde van de dag, dus dan hoefde ik niet eens vrij te nemen.
Ik moest gewoon vaak naar de tandarts, of dokter, de monteur is in die 6e ook een paar x geweest. Succes met bedenken, ooit wel lastig hoor
Nooit een smoes bedacht, altijd open en eerlijk hierin geweest. Heb tot nu toe alle medewerking gehad die je maar kunt wensen, een leidingevende die me geregeld belde wanneer ik weer na een operatie thuis zat e.d. Ik realiseer me wel dat ik hiermee echt in mn handjes moet knijpen... Ik had gemiddeld 7fm's per IUI.... Dus tja moest wel erug veel weg, en dan nog de operaties...
Hoi, het lijkt me juist in jullie situatie een voordeel dat je werkgever ook je ouders zijn. het scheelt enorm veel stress als je elke keer een smoes moet verzinnen. Ik werd daar op een gegeven moment zo gek van. vooral met iui moet je heeel vaak voor controle ofzo. ik vond het ook prettig dat me moeder op de hoogte was, ze is ook geintereseerd en leeft mee. de verassing is er denk ik toch al af als je de mmm in gaat, hoewel je het wel een beetje als verassing kan vertellen mocht het positief zijn!. ik heb alleen aantal collega's, me leidinggevende en ouders en familie op de hoogte gebracht. Achteraf gezien had ik liever niet zoveel collega;s me geheim gedeeld, omdat die er dan ook steeds (geintresseerd) naar vragen. In het begin gaf ik wel smoesjes op zoals ik moet naar de allergoloog (voor me eczeem en hooikoorts) Succes!!
Hier ook. Al kon ik er dankzij twee operaties ook niet onderuit. Nu zijn we met de tweede IVF bezig, maar laatst vroeg nog iemand oprecht geïnteresseerd hoe het met de IVF van juli (!!!) was afgelopen...
Haha, biologielesje gegeven? @ts: Ik snap best dat je het liever nog niet verteld. Maar ja, lastige situatie zo. Als je tegen je baas zegt dat je naar de tandarts of huisarts moet, is de kous er meestal mee af. Maar je moeder gaat toch wat meer doorvragen hè? De mijna zou die kroon toch even willen zien, denk ik. Ik denk dus dat gweoon vertellen je het meeste rus geeft. En ik denk dat als je met goed nieuws kunt komen, dat ze dan toch net zo blij en verrast zijn als wanneer het helemaal een verrassing is. Ze krijgen er dan tenslotte nog een kleinkind bij en dat is altijd spannend en bijzonder!
En daarbij: als ze weten dat het niet vanzelf is gegaan, is de vreugde misschien wel nóg groter. Na drie jaar mmm weet ik zeker dat als ik ooit met goed nieuws mag komen, er op heel veel plaatsen de vlag uit zal gaan. Toen een vriendin van mij na vier jaar ook eindelijk zwanger was, schoot ik zelf ook vol (terwijl ik nog helemaal niet bezig was). Dit was anders geweest dan wanneer ze het had verteld alsof het 'gewoon' gelukt was. 'Ieder nadeel hep z'n voordeel.'