Gisteren kreeg ik een mail van 1 van de juffen van de psz. Haar zoon had gezien hoe een man een vuilniszak in de sloot gooide. Hij had de zak uit het water gehaald en trof daarin aan 4 prachtige zwarte kittens en een grote zware steen. Walgelijk toch dat soort mensen. Zij stuurde nu aan alle ouders en kennissen een mail wie er een kitten wilde. Wij hebben er al 3 dus had op zich niet in gedachte om er eentje bij te nemen. Maar ik dacht stel nou dat ze geen huisjes kan vinden dan hebben wij nog wel een plekje voor eentje. Dat heb ik dus ook aangeboden en daar was ze erg blij mee want ze had nog geen reacties gehad. Alleen nou zei mijn man vanavond dat hij er sowieso wel eentje wilde wat hem betrof maar dat het aan mij was aangezien hij vaart en telkens 2 weken thuis en 2 weken weg is en dus een groot deel van de zorg op mij neer komt. Ik ben maar aan het denken en denken. Het zijn echt schattige beestjes en lijkt me heel leuk voor onze jongste kater die graag wil spelen en ook leuk voor mn dochters. Er is alleen misschien 1 nadeel. Ik zit al geruime tijd in een zware postnatale depressie en twijfel dus of het goed voor me is om me deze extra zorg op mn hals te halen. Je moet zo'n beestje toch opvoeden. Ik zal de keuze zelf moeten maken natuurlijk maar misschien hoor ik zo wat nuttige dingen die misschien de weegschaal naar 1 kant laat gaan.
misschien is het ook wel iets goeds, kleine kittens zijn toch wel hel schattig, misschien (klinkt raar) vrolijken ze je wat op.andere afleiding?
Aan de ene kant is zo'n kitten natuurlijk afleiding, en hartstikke leuk maar aan de andere kant zit je inderdaad wel met het opvoeden e.d. Lastig.. Wij hebben ook overweegd om een huisdier te nemen maar hier hebben we vanwege de PND vanaf gezien omdat ik af en toe al niet genoeg geduld en energie voor de kleine man heb, laat staan dat ik het dan wel zou hebben voor een huisdier..
Bij twijfel zou ik het niet zomaar doen. ps. (geheel offtopic) respect voor je dat je het uithoud met het werk van je man! Hier heeft vriendlief een lange tijd week op week af gevaren en nu ma-vrij dus alleen de weekenden thuis en ik kan er maar niet aan wennen!
ik denk dat een kitten wel heel leuk is.. MAAR vergeet niet inderdaad dat hij/zij ook veel aandacht nodig heeft, opvoeding, zoals je zelf al aan gaf.. het beestje kan ziek worden, overgeven.. dat soort dingen.. dus denk na voor je ergens aan begint!
ja dat realiseer ik me inderdaad want we hebben er natuurlijk al 3 en die hebben allemaal flinke ziektes gehad. Er is liefde en goede zorg genoeg hier want ben dol op mn beestjes, alleen twijfel ik of het slim is nu. Zal het morgen ook s met de psych overleggen maar.
Ik denk dat het beestje je nu wel wat positieve afleiding kan geven en dat is erg prettig, kan ik me zo indenken. Qua opvoeding, moet ik zeggen, dat ik het vind meevallen. Wij hebben 2 jaar terug een nestje gehad en daarvan 2 gehouden, en ik moet zeggen dat het opvoeden mij erg meeviel. Het ging vrijwel vanzelf... Maar misschien heb ik ook wel mazzel gehad daarmee hihi. Je moet gewoon goed voor jezelf afwegen wat je wilt en er over praten met je psych.
Ik zeg doen Zat zelf in een depressie en manlief heeft me mee naar het asiel gesleurd, met een dikke lip vol tranen en twijfel heb ik toegestemd. en zie hier, maanden verder, 2 stuiterende kittens door t huis, die mij weer aan t lachen krijgen, ok ik kan best balen als ze weer eens mijn behand misbruiken, en ook al mijn planten zijn t haasje...maar nu lach ik er om. Ze maken me echt aan het lachen en als ik er even doorheen zit, of zoals nu ff beetje zwanger ben.....komen ze zoet naast me liggen en overladen ze me met knuffels en liefde. Succes met je keuze...( al weet ik t antwoord stiekem al )
Je kunt het even overleggen met je psych, maar mijn idee is, als je er 3 hebt, dan kan een 4e ook wel. De stap naar een eerste katje is het grootst. Waar er 3 eten en slapen kunnen er ook 4 eten en slapen. Daarbij, wat een aantal anderen al schreven, het kan echt een stukje positiviteit bijdragen, dat het je opvrolijkt. Maar doe het alleen als je het gevoel hebt dat je er goed voor kunt zorgen. Het opvoeden van de katjes vind ik ook wel meevallen. Wij hebben er drie, allemaal vanaf kitten gekregen. De plantenspuit is geduldig in het begin.
Ik denk dat er nu een beetje teveel wordt gekeken maar je pnd.. die is er, maar je hebt al bewezen dat dat voor de katten niet uitmaakt, wat dat betreft zou het kunnen. Ik zou ook even praktisch kijken. Hoe oud zijn je andere katten? Zullen zij een kitten zomaar adopteren? Heb je geld voor het kitten als het ziek wordt?! Hoe oud zijn de katjes? Hou er rekening mee dat als ze bijvmet 3 weken gedumpt zijn en zobder moeder hebben gezeten zo'n kitten gedragsproblemen kan krijgen ik zeg kan, het hoeft niet, maar ook dit hangt weer samen met je andere katten, als die sociaal zijn kan hij daar weer veel van leren... Als je op alles hierboven ja zegt,.zou ik het doen. Zulke zielige beestjes verdienen een goed huisje. Ennuh over dat opvoeden, hangt denk echt per kitten af. Heb er een an 6 mnd ( andere is4) en heb er echt mijn handen vol aan!
idd bij twijfel niet doen, en wat als hij/zij straks niet met je andere kat kan..nu kunnen ze misschien wel leuk spelen maar wat als dat veranderd. Naja ik zou gewoon eens wat overwegingen maken maar nogmaals als je twijfelt moet je er niet aan beginnen.
De psych dacht niet dat het slecht voor me kon zijn. Hooguit hier en daar wat stress met opvoeden/wennen maar ook afleiding en plezier. Ik laat het nog even rustig bezinken en heb het er met mn over als ie morgen weer thuis is. Wil inderdaad ook wel even weten hoe oud ze nu zijn.
Je hebt in ons topic al mijn voors en tegens gehoord dus die zal ik niet nog een keer neerzetten. Onze jongste (ook de 4e) daar heb ik eigenlijk geen kind aan qua opvoeden. Tuurlijk haalt hij wel eens kattenkwaad uit maar dat is kitten eigen. En de foto die ik gezien heb van de kittens dan zijn die beestjes denk ik een week of 5? http://www.zwangerschapspagina.nl/de-mamas/304067-juli-mamas-2008-deel-17-a-80.html#post11281766
Heb er vannacht flink over gedacht en kwam tot de conclusie dat het me wel heel leuk lijkt. Zette dus nadat de pitverpleegkundige weg was de laptop aan om te mailen en wat denk je, mail van de psz dat alle poesjes een baasje gevonden hebben. Ben blij voor de diertjes maar ben toch een beetje teleurgesteld.
Wat jammer.. Maarja, katten zijn heel leuk, maar je moet ook weer extra schoonmaken hè? Al die haren.. En ik vind een kat niet goedkoop! (Ooit 70 euro kwijtgeweest aan een haarbal omdat poezemans heel raar deed. Gelukkig een filmpje van gemaakt voor de dierenarts, want bij een dierenarts voelen ze zich ineens weer kiplekker is mijn ervaring..) Sowieso besteden we 10 euro per maand aan anti-vlooienmiddel, en dan nog de inentingen. (Je weet niet waar zo'n poesje vandaan is gekomen hè? En wat hij dan allemaal bij zich draagt.) Het voer.. Kattenbakkorrels.. Om je een beetje op te vrolijken! Je bespaard nu heel wat geld, kun je chocolade van kopen.. Of kleding voor je kindjes. Maarre.. Dat er nog mensen bestaan die kittens willen verdrinken! Tegenwoordig kun je die toch naar het asiel brengen? Wat een idioot.. Sorry hoor, maar ik zou het niet erg vinden als zo iemand zelf met een steen op zijn buik op de bodem van een meertje beland.
Voor zover mij bekend moet je ook betalen om een (nest) kitten(s) naar het asiel te brengen. En ik kan me zo indenken dat iemand die hier toe in staat is, dat er niet bepaald voor over heeft. Vind het overigens ook onvoorstelbaar dat iemand dat kan doen... Wel jammer voor je TS, dat ze allemaal al vergeven zijn.