Sorry voor mijn harde reactie als dat inderdaad zo is, maar het kwam op mij verkeerd over.Mijn ex deed dat ook, oh sorry, en aankomen met kadotjes.Later niet eens meer sorry (alsof dat het minder erg maakte).
Mijn ex 1 keer, en dat was al nadat ik aan had gegeven te willen scheiden. Hij is toen zo uit zijn dak gegaan, dat ik een klap kreeg. Ik schrok enorm en hij ook overigens. Hij heeft zich toen wel 100 keer verontschuldigd en gaf aan dat het puur onmacht kwam omdat ik niet verder wilde. Mijn man heeft mij nog nooit geslagen, en als wij woorden hebben en hij is boos, dan gaat ie in negeer-stand. heeft ook effect, ik heb namelijk een vreselijk hekel aan genegeerd worden.
nee hoor je hoeft geen sorry te zeggen...zo voelde je het gewoon tis al erg genoeg dat je het ook hebt meegemaakt!! die kadootjes heb ik nooit echt gehad wel de sorry's tja en later was het gewoon je vraagt er gewoon om!! nou ja alsof ik zei hé geef me eens een lekker harde dreun!! (of probeer me te wurgen,ribben te breken,te schoppen!!!) doe eens ff normaal!!:x die mannen sporen gewoon niet:x ik kom er wel overheen,maarr er zijn hier 2 kids getuigen geweest van alle geweld tegen hun mama die er hun leven lang last van zullen blijven houden!
Mag ik puur uit nieuwschierigheid vragen hoe het nu met hun gaat? Dan bedoel ik hoe hun omgaan met mannen? Gaat dat een beetje of zijn ze erg bang in het bijzijn van mannen? Niet dat je het kan vergelijken maar: Mijn hondje moest helemaal niks meer hebben van mannen na me ex. Me hondje was als de dood voor me vader, en die heeft hem nooit wat gedaan, maar mijn huidige vriend was hij ook bang voor, vanaf dag 1 dat hij hem zag.het is later wel bijgetrokken. Maar echt doodsbang voor alle mannen. als je er liever niks over kwijt wil , even goede vrienden.
Nee. Wel in zijn slaap. Ik lig vaak achter hem, tegen hem aan, omdat ik een koukleum ben. Hij draait zich altijd om met zijn arm naast zijn gezicht, dus krijg ik geregeld een elleboog op mijn neus. Simpelweg niet meer achter hem gaan liggen, maar het is zo lekker warm. Neem het hem ook niet kwalijk. Mijn ex sloeg me wel. Ik heb hem gelijk terug geslagen. Hij heeft me nadien nog wel vaker geslagen, maar zodra ik opstond, wist hij niet hoe snel hij in een hoekje moest kruipen. 1x sloeg hij me in de auto, hij reed. Ik sla terug, wij bijna eenzijdig ongeluk gehad. Ben er niet trots op, maar laat me zeer zeker niet slaan! Mijn moeder is mishandeld door een ex, ben ik getuige van geweest, ook dat hij door 6 agenten het huis uit werd getrapt. Ik laat mezelf dat niet gebeuren. Ik sla nooit zelf, maar als ik geslagen wordt, ga ik er ook vol op.
Gelukkig niet. Kom uit een relatie waar die dreiging wel was en het ook wel eens gebeurd is. En idd zeggen dat je terug mept is makkelijker gezegd dan gedaan.. Ik heb dat ook altijd geroepen, ik mep hem terug met de koekenpan maar puntje bij paaltje...
Hier ook weleens, misschien 1 keer per jaar, slaande ruzie. Dan mep ik hem en mept hij me net zo hard terug, of andersom. Maar echt slaan gebruiken als machtsmiddel/mishandeling/controle/intimidatie, nee dat niet.
Gelukkig nooit geslagen of wat voor mishandeling dan ook Maar jemig meiden, ik schrik bij hoeveel meiden het wel gebeurd is, verschrikkelijk!! Hoe en waar haalt iemand het lef vandaan om te slaan of andere mishandeling te doen, zo laag, zo walgelijk!! Meiden respect voor jullie en hopelijk hebben jullie nu een rustig(er) leven en een lieve partner die jullie nu wel met respect behandelen!
het gaat nu erg goed...super goed eigenlijk! mijn jongste die is over het algemeen al vrij open van zichzelf en (soms te) goed van vertrouwen(maar dat is meer zijn impulsieve kant)hij zoekt op een andee manier dan zijn broer een bevestiging van vertrouwen...probeerd onze grenzen erg uit...maar wel helemaal gek van mijn vriend mijn oudste daarintegen heeft er eg veel moeite mee zich open te stellen naar mannen toe (behalve zijn opa en oom dan) in het begin heeft ie echt effe de kat uit de boom gekeken wat mijn huidige partner betreft,maar hij is nu echt helemaal om hoor hihi knuffelt met hem en stoeit met hem....wil zelfs om de zoveel tijdd een echte 'mannen-avond' met mijn vriend hihihi(mama moet dan verplicht op visite ergens hahahaha) dit stoeien en knuffelen heeft ie zelfs nooit echt met zijn echte vader gedaan (was altijd mama's kindje) dus dat zit nu wel goed hoor hihihi de kids zijn dus helemaal gek van mijn vriend en zien hem echt als een vader figuur...ze rennen soms zelfs mama straal voorbij en regelrecht op mijn vriend af ik heb dus ook een hond en kat en die zijn ook helemaal anders nu....de kat was eerst heel angstig geworden door het geweld en liet zich bijna niet zien als mensen hier waren (kwam alleen bij mij)...ze komt nu zelfs bij mijn vriend op schoot liggenn....had nooit gedacht dit nog eens mee te maken haha mijn hond heeft blijkbaar mij ontslagen als baasje want die ligt de hele godsganselijke dag (als mijn vriend thuis is) bij mijn vriend ik grrap wel eens dat ie me me kids en huisdieren ingepikt heeft maar eigenlijk vind ik het geweldig hoe het gaat tuurlijk hebben we weleens woorden,maar dat gaat niet gepaard met geweld... met de kids gaat het dus ook heel goed maar je merkt wel dat ze als we dus eens woorden hebben (dat spreken we meestal in een aparte kamer of de keuken uit)de kids dat gelijk merken en heel allert zijn hierop we hebben ook al vaker met hun gesproken over dat je in een relatie best eens woorden of ruzie mag hebben.....dat hebben zij ook wel eens met vriendjes op school....maar dat je elkaar nooit pijn mag doen maarja de kids zullen het wel altijdd als een litteken met zich mee dragen!! als ze me ex wel eens tegenkomen gebeurd het ook 9 van de 10 x dat ze spontaan in hun broek plassen van angst (kids van 7 en 10 jaar he!!)
Maar dat vind ik dus al heel anders dan wanneer er eenzijdige dreiging en geweld is. Want als jullie dan eens flinke mot hebben is het gelijkwaardig en ook niet met de reden om 1 vd 2 klein te krijgen. Niet dat het danike is want je moet elkaar niet meppen. Maar goed neem aan dat jullie elkaar niet compleet lens slaan.
Ik heb gelukkig ook 'nee nooit', en idd.. soms kun je ook niet zeggen ''moet hij eens doen, dan sla ik hem terug'' maar soms ook wel, zoals hier dus.. idd een veilige relatie. Hij zou mij NOOIT slaan, ja stoeien loopt wel vaak uit de hand.. ik zou hem eerder slaan dan hij mij denk ik, mij moet je ook echt niet slaan.. dan weet je zeker dat het uit de hand loopt.. en zeker wanneer ik absoluut 100000% zeker weet dat ík gelijk heb.. en onterecht word geslagen dan ga ik door tot 1 van ons er bij neervalt of opgeeft (trouwens ook buiten een relatie) ik kan absoluut niet tegen onrecht dan heb je aan mij de verkeerde. Gelukkig hoef ik me daar geen zorgen over te maken in mijn relatie...
Mijn huidige man heeft me nooit geslagen...ben ik ook niet bang voor. Wel kunnen we op zn tijd lekker kibbelen hoor ;p Door mn ex ben ik 3 jaar lang geestelijk en lichamelijk mishandeld. Slaan, schoppen, haren trekken, met een mes bedreigd, verkracht noem het maar op, wat was ik bang voor die vent zeg...Heb het ook altijd voor iedereen verborgen lachte altijd maar, en als iemand naar mn blauwe plekken vroeg, zei ik dat ik zo onhandig was....Nu soms nog verdriet van al is het alweer bijna 8 jaar geleden, heeft me lang gekost mijn man te vertrouwen, maar heb nog altijd een zeer groot minderwaardigheidscomplex.
Ik schrik echt van de verhalen / ervaringen die hier worden verteld/gedeeld. Vraag me ook af wat de uitkomst van een poll zou zijn als de vraag is "ben je ooit geslagen in EEN relatie". Ik heb gestemd voor nee nooit, mijn man zou mij niet slaan. Al zeg ik ook "zeg nooit, nooit". Ik moet wel erg ver over zijn grenzen gaan voordat hij dat doet. We hebben het er net over gehad wat dat dan zal zijn. Ik moet hem dan bijvoorbeeld wel zelf erg hard en veel slaan voordat hij misschien zelf een keer terug zou slaan, en dan nog.. Een keer slaan, ik kan niet zeggen dat ik direkt een punt achter de relatie zet. Dat is ook afhankelijk van het gesprek (berouw/reden) achteraf, maar zou voor mij wel een teken zijn dat we flink aan onze relatie moeten werken. Maar er zou wel een stuk vertrouwen weg zijn en een stuk angst voor terug. Dat lijkt me nooit goed in een relatie.
Gelukkig heb ik nu een hele lieve vriend die nooit slaat! Mijn ex deed dit wel met heel veel regelmaat. Gelukkig werd mij op een gegeven moment duidelijk dat dit niet normaal is! En daarom ben ik samen met ons zoontje gevlucht. Nu iedere zondag komt hij ons zoontje ophalen en ben keer op keer weer bang dat hij mij nog een keer zal slaan. Maar gelukkig is mijn lieffie veel thuis en zal hij hem wel het morris leren zodra hij dit nog maar 1x zal doen.
Die gast deed er echt lacherig over... nam het helemaal niet serieus! In de videoboodschap tegen die vader zei hij dat hij er al hulp voor kreeg, maar uit het eindgesprek met John kun je echt wel merken dat hij die hulp überhaupt nog moest vinden...
Af en toe n x lekker bekvechten maar er vallen geen klappen En vallen die er, dan is het voor de lol, zijn we aan t stoeie of n potje aan t bokse haha
Om nog even terug te komen op het spijt me, snap überhaupt niet dat het spijt me in gaat op zon geval!! Ik zat echt met mijn oren te klapperen en had echt wel te doen met die schoonvader. Je zult maar zon schoonzoon thuis krijgen en het je dochter niet aan dr verstand kunnen brengen dat dit echt niet kan!
Eén keer heeft ie me een mep verkocht. Midden op de boulevard in zijn dorp. Ik denk niet dat ie het ooit nog in zijn hoofd haalt om het nog eens te doen want het hele dorp heeft het geweten. Hij heeft huilend in zijn auto rondgereden, smekend op zijn knieën voor me gezeten en de hele familie uiteindelijk ingeschakeld om ze ervan te overtuigen hoeveel hij wel niet van me houdt. Ik zeg er eerlijk bij (en nee, dat is niet de schuld bij mijzelf neerleggen want ik praat het niet goed) dat ik hem ook wel het bloed onder de nagels vandaan heb gehaald toen. Ik geloof dat ik nog niet eens zolang gewacht :O. We hadden ergens ruzie over, weet niet eens meer waarom en als je met mij ruzie hebt (dat gebeurt niet zo heel snel trouwens) dan moet je me gewoon met rust laten en vooral niet gaan drammen. Want dan dram ik terug . Nou ja, maakt ook niet uit. Uiteindelijk gaf ie me dus een pets. Ik heb hem toen met heel harde stem verteld dat ie nu het best zo snel mogelijk kon maken dat ie uit mijn buurt kwam omdat ik hem echt zou vermoorden. Aan mijn ogen kon ie wel zien dat ik het meende. Hij in zijn auto gestapt, dikke tranen. Geschrokken van wat ie zelf gedaan had. Uiteindelijk weer teruggekomen, tussen de stoere schippersmannen heeft ie me gesmeekt, gebeden, aanbeden. Ik heb hem toen verteld me naar huis te brengen en me vervolgens naar het vliegveld te brengen. Nou toen de familie. Zijn moeder nam mij in haar armen en van haar en zijn vader tegelijk kreeg ie een preek over hoe stoer hij wel niet was nu hoor . Uiteindelijk ben ik gebleven. Heb hem nog maanden voorgehouden dat ie mijn oog beschadigd had. En dat ik eenmaal thuis (hij woonde toen nog niet hier) naar het ziekenhuis moest etc. etc. Hij heeft het wel gevoeld . Dit was vier jaar geleden. Nooit meer gebeurd. En wel ergere misverstanden gehad dus nee, ik ben niet bang dat ie me dat ooit nog eens zou flikken. Ik keur slaan overigens niet goed. Maar toch denk ik dat in sommige situaties je gewoon wel eens je verstand kunt verliezen. Dat mag nooit en te nimmer structureel zijn maar ik snap een incident best wel eens. Nogmaals, keur het niet goed. Maar realiseer me ook dat we nu eenmaal allemaal mensen zijn. Ik vraag me overigens wel af wat men vindt van vrouwen die slaan. Het schijnt eens onderzocht te zijn en de uitkomst was dat meer vrouwen mannen slaan dan andersom. Alleen durven mannen er niet voor uit te komen omdat ze het genant vinden. Ik vond dat nogal een eye opener. Wij meisjes zijn niet altijd even zoet en lief