Mijn man heeft mij nog nooit geslagen,ook nog nooit geestelijke mishandelt. Maar het gebeurt denk ik vaker dan we denken. Ik wil de vrouwen of mannen die het meemaken heel veel kracht en steun geven.
mijn vriend heeft mij nog nooit geslagen. en ik zie hem het ook niet doen. maar het zal vast best veel gebeuren denk ik
dat is helemaal niet makkelijk gezegd! dat jij het erin laat sluipen is een keus op dat moment. je had ook de keus om dat niet te pikken... ik weet zeker dat ik dat nooit zou tollereren want 1x slaan dan gebeurd het vaker. en daarin spreek ik wel uit eigen ervaring maar dan omdat ik uit zo'n gezin ben gekomen. mijn vader had losse handjes tegenover mijn moeder en ook zij heeft dat toegelaten in de zin van het zal de volgende keer wel niet meer gebeuren. uiteindelijk na veel klappen en geestelijke mishandeling verder heeft ze de stap genomen maar eigenlijk was het al te laat. ze was enorm beschadigd en in haar schulp gekropen, maar is wel altijd in staat geweest ons te beschermen tot een bepaald punt. hoe kun je nou bij een man willen blijven die jou slaat? hoe kun je daar een goede reden voor bedenken? ik begrijp echt wel dat het niet makkelijk is om dan weg te gaan en dan vooral met oog op huisvesting en financieen. maar als het echt te erg is en je moet meteen weg heb je daar tijdelijke opvang voor en van daaruit kan je weer met je kids zelfstandig gaan wonen. lijkt me altijd nog de beste optie dan thuis te zijn met een man die je slaat en je niet respecteerd en op handen draagt! en andersom natuurlijk... want er zijn ook vrouwen die hun man slaan!
Ben ik helemaal met je eens, ik heb het in mijn familie meegemaakt. Je word echt niet in een keer in elkaar getrimd. Dat gebeurt geleidelijk en sluipt erin en dan zie je ook nog vaak dat ze hun mannen vededigen want het was hun eigen schuld. Wat niet zo is natuurlijk maar dat gevoel gaan ze wel ontwikkelen. Ik heb gelukkig een lieve man maar zou nooit kunnen zeggen dat gebeurt me niet want de vrouwen in mijn familie waren ook sterke vrouwen maar sommige mannen krijgen je wel klein.
Ik wil slaan echt niet goedkeuren maar als ik dan lees van ´als hij slaat houdt hij niet van je´.. Soms is er ook sprake van psychische problematiek bij de man of gewoon geestelijke manipulatie van de vrouw etc. Vrouwen kunnen gewoon echt takkewijven zijn en als die vent dan na lange tijd eens een lel uitdeelt is hij meteen de boeman en een vuilerik die vrouwen slaat. Mannen slaan echt niet alleen zielige vrouwtjes die niet voor zichzelf durven op te komen.
Ohh maar ik wilde echt niet bij hem blijven hoor echt niet. Hoe vaak ik weg gegaan ben... En hoe vaak hij mij weer gevonden had en me letterlijk aan mn haren de auto in sleurde. Als dat 5x gebeurd denk je wel 100x na voor je weer weggaat. En nog maals het sluipt er echt in. Het begint vaak met een duw of een por. dan een x een knal en dan zeggen ze 100x sorry kopen wat voor je om te laten zien dat het echt niet zo bedoeld was. De eerste 2x geloof je dat echt! ( En ja dat klinkt naïef ) Maar ik ben een sterk persoon en wat ik zei ik riep als hardste mij gebeurd het niet want sla hem terug ik ga weg bla bla bla. Maar als ze je op den duur zo gaan mishandelen krijgt de angst de overhand en dúrf je echt niet meer weg. En als je dan gaat en je word elke x gevonden en dusdanig in elkaar geranst met alle gevolgen van dien denk je echt wel na voor je weer een x weggaat. Vaak word je ( in mijn geval dan ) Ook helemaal afgesloten van de buitenwereld. Je ziet niemand en leeft alleen maar binnen. Je kan geen kant op. En mensen die je proberen te helpen die worden bedreigt of die krijgen ook een knal die denken dan ook wel 5x na voor ze je nog een keer helpen hoor. Het is in ieder geval heel makkelijk gezegd als je het niet of nooit zelf mee gemaakt hebt maar als je dat wel hebt ( Wat ik absoluut niet hoop voor niemand niet ) dan praat je er echt wel heel anders over. Edit misschien is het beter gezegd dat je beter kan oordelen als je het mee maakt. Of mee gemaakt heb. Dan kun je pas zeggen of je daadwerkelijk doet wat je zegt te gaan doen. Vind het oprecht knap dat er vrouwen zijn die wel weg kunnen gaan. En dan ligt het ook nog maar net aan wat voor soort man. De een pikt het wel en andere man weer niet dat maakt het dan nog moeilijker om weg te gaan en weg te blijven
Ik moest ook lachen op die opties haha Mijn man heeft me nog nooit geslagen alleen kan hij mij mentaal wel pijn doen , maar ik zeg ook dingen die ik niet meen als ik boos ben dus dat hebben we wel gemeen, ja woorden komen soms harder aan als echte klappen (zeker als ie gelijk heeft ) dat vind ik dan heel pijnlijk als dat zo is, maar hij is geen rotzak die express gemene dingen tegen me zegt om mij omlaag te halen ofzo dat niet. Slaan en hele gemene dingen zeggen heb ik al bij mijn ex gehad, die heb ik uit mn huis geschopt en zijn kleren erachteraan gegooid (en daarna mn pa op de bank omdat ik bang was haha ) dat pik ik echt niet!
Mijn nichtje heeft er zelf een miskraam aan over gehouden want hij had haar van de trap geduwd omdat ze te laat was Ze liep zomers met lange mouwen. En we hadden niets door want als ze op visite kwam en we hadden het er toevallig over zei ze ook dat gebeurt niet. maar achtergesloten deuren kun je niet kijken pas toen hij haar voor ander verliet kwamen we er achter anders had het nog langer geduurd voordat ze zelf misschien was weggegaan. Dit is gewoon zo'n onderwerp dat iedereen kan overkomen.
mee eens het sluipt er idd echt in en het is niet altijd zo zwart wit als mensen denken die het zelf niet meegemaakt hebben. ik heb ook altijd mijn woordje klaar gehad en liet echt niet over mij heen lopen maar mijn ex manipuleerde mij zo erg heeft me eerst maandenlang emotioneel kapot gemaakt en t begon als een geintje tijdens de sex een klap geven werd heel boos van wat doe jij nou... maar dan werd er een geintje van gemaakt... dacht ok laat zitten... en de eerste keer dat hij me dus echt in elkaar sloeg sloeg hij me ook ECHT helemaal in elkaar, van top tot teen mijn hoofd, gezicht, armen, benen, buik, rug alles zat vol bulten en blauwe plekken en kneuzingen... maar ja als iemand je geestelijk zo in zijn macht heeft en gaat zitten janken dat hij zon spijt heeft en dergelijke dan denk je ok het zal wel aan mij liggen.. op den duur geloof je namelijk echt dat je zelf schuldig bent aan alles en je word zo afgetrapt emotioneel dat je gewoon niet normaal kunt denken ook... ook ik riep altijd geen vent die mij ooit zal slaan.. heb dit toch een half jaar gepikt voor ik echt weg durfde, dit ondanks de huisbaas (die onder het huis woonde wat we van hem huurden) hem 3x eruit gezet had en het zag en hoorde.. ik liet me zo manipuleren door hem, kon het alleen niet op brengen, was helemaal geisoleerd door hem, mijn vaste baan verloren omdat ik niet meer durfde te gaan wanneer hij weer zijn wekelijkse bokspartijtje op mij los liet.. vrienden durfde ik niet meer te laten komen want dan zouden ze zien wat hij deed, internet kabel trok hij eruit en nam hij mee als we ruzie hadden en hij weer eens weg ging... zodat ik zeker met niemand kon praten... je voelt je dan zo alleen en bent zo bang dat je niet durft.. toen ik eindelijk het licht zag en dacht ik heb niks te verliezen, of ik blijf en hij slaat me een keer echt dood (zo erg was het bijv met mijn hoofd op de vensterbank rammen en met vuisten nog erop meppen) ofi k ga en misschien pakt ie me nog een keer maar ja dan is het ook maar zo.. wou achteraf dat ik eerder zo sterk geweest was want binnen 2 weken had ik rust in mn kop en voelde ik me echt sterk dat ik hem niet hoefde te zien en me niet liet manipuleren... ik ken meerdere vrouwen die zeggen mij slaan ze echt maar 1x maar toch ok al van meerdere na een aantal jaar gehoord dat het wel degelijk een keer gebeurd is en ze gebleven zijn... een ding weet ik wel, nu ik al die ellende met hem meegemaakt heb toen en daar echt emotioneel zo kapot van geweest ben laat ik dat niet meer gebeuren en weet ik ook daadwerkelijk 1x blijft het niet bij in de meeste gevallen dus dan is het echt klaar meteen... hoe erg ik ook van iemand hou... dit gaat dus ook over een ex niet mijn huidige vriend dus mijn antwoord op de poll is anders maar wou even reageren op dit bericht
Idd, je staat toch wel even met je bek vol tanden als het je overkomt. Daarom ben ik er ook wel zeker van de 7 van de 10 vrouwen met nu het standvastige "Ik zet hem eruit, ik sla hem terug" enz enz echt niet weten wat ze moeten en het dus maar gewoon laten. Ze zullen er vast verdrietig om zijn en boos en waarschijnlijk zal er wel een ruzie navolgen maar verder niks.
Mijn man slaat mij niet. Nooit "geprobeerd" en zal ook nooit gebeuren. Ik zie het niet gebeuren maar stel hij heft ooit ook maar 1 keer zijn hand naar mij op, dan moet ik er toch echt tien keer over nadenken of ik nog wel door wil met een man die de neiging heeft mij te slaan. Weet niet precies hoe ik het moet verwoorden maar, ik ben ook niet een persoon die zichzelf laat slaan. Klinkt zo vreemd als ik het nalees maar hoop dat sommige begrijpen wat ik bedoel.
Ik zei altijd dat ik terug zou slaan en weet ik veel wat. Not....mijn ex heeft mijn knie uit mijn kom geschopt. Het is wel mijn ex, maar dat is meer door 'geluk' dan door mijn gezonde verstand dat hem er vervolgens uit geknikkerd heeft. Ik kan niet uitleggen hoe het werkt, maar ik weet dus wel dat mijn grote mond nergens is op zo'n moment. Dat ik me helemaal kan laten opslokken door de zogenaamde 'liefde' van een man of de hunkering daarna.
Nooit!!! Hij doet wel eens voor de grap een klap op mijn kont tijdens het dollen maar dat doe ik ook bij hem en daar zit geen agressie bij... Wel ben ik een keer zo boos geweest op hem midden in de nacht want in zijn slaap lag hij druk te doen en te praten... en plots kreeg ik een elleboog in mijn rug! Ben toen heel boos geworden en hij was zich van geen kwaad bewust hahahah want hij sliep!
Nope, en daar is hij ook veeel te zachtaardig voor, we hebben zelfs nooit ruzie eigenlijk. Ik denk dat ik eerder uit driftigheid en onmacht hem een mep zou verkopen, ben wat opvliegender dan hij
Ben het er ook niet mee eens dat je het zelf in de hand hebt. Je denkt er gewoon niet op die manier over na als het je overkomt. En vergeet niet dat er ook liefde in het spel is. Jij houdt van die man, hij houdt (ondanks dat hij je slaat/mishandelt) ook van jou. En als hij daarna zijn spijt betuigt etc etc dan zeg je echt niet zo gemakkelijk och pech had je maar moeten bedenken voor je me pijn deed. Je wil die persoon graag vergeven, want je hebt een leven met iemand en dat geef je niet na 1 incidentje op. En inderdaad langzaam maar zeker sluipt het er dan meer en meer in tot je op een moment bent dat je doodongelukkig bent maar uit angst geen stappen meer durft te ondernemen. Ik heb dan geen ervaring met fysiek geweld maar wel emotioneel en het komt op hetzelfde neer qua dat je het gewoon pikt. Ik riep ook altijd dat laat ik niet gebeuren, hoe kun je zoiets nou gewoon toestaan je bent er toch zelf bij etc etc. Maar als je van iemand houdt, en die persoon begint langzaam maar zeker macht over jou te krijgen, geloof je vanzelf steeds meer van wat er gezegd wordt. Op een gegeven moment zei hij tegen me "Zonder mij ben je helemaal niets meer waard, je zult nooit meer zo iemand krijgen als ik" Dus in principe zei hij je leven is voorbij als wij ooit uit elkaar gaan. En het dan ook nog zo brengen dat hij twijfels had over de relatie, maar wel van me hield. Ik heb mezelf er op een gegeven moment daardoor in laten geloven dat ik meer van hem hield dan werkelijk het geval was denk ik, en was daardoor zo bang hem kwijt te raken dat ik niet eens dacht aan de relatie verbreken, alleen aan hoe ik ons kon redden. Hoe vaak iedereen ook tegen me zei "maak dat je wegkomt", ik had altijd wel een excuus waarom hij het niet zo meende of dat hij eigenlijk ook wel gelijk had. Op een gegeven moment heb ik door een incidentje waardoor ik een paar dagen zonder hem was mezelf weer 'teruggevonden' en de moed gevonden er een punt achter te zetten, maar dat was de moeilijkste keuze uit mijn leven. Als je al die tijd iets aangepraat wordt dan geldt dat als vanzelf als de waarheid. En dan pas, als het helemaal voorbij is en je bent over het ergste verdriet heen, dan pas zie je in hoe erg het eigenlijk met je gesteld was al die tijd. En nog voel ik de schaamte en vraag ik me af hoe het toch ooit zo ver heeft kunnen komen, maar nog steeds kan ik geen punt aanwijzen dat ik denk van "daar had ik het moeten stoppen", want dat punt bestaat gewoon niet.
Als die vrouw voor zichzelf kan opkomen dan bieze pakken en wegwezen! Ongezonde relatie in mijn ogen. Vind wel degelijk dat je slaan goedkeurt, kom op zeg lees eens terug wat je hebt geschreven. Dan nog, ook al zou een vrouw (of man) het uitlokken dan is er nog sprake van ongezonde relatie. zou beiden hulp zoeken in dit geval want het is hoe dan ook nooit recht te praten! Krijg het idee dat je zelf 1 van die takkewijven bent nu ik nog een keer lees wat je hebt getypt?
Nou misschien ben ik soms inderdaad weleens een takkwijf ja, dat ontken ik niet. Het is ook gewoon een ongezonde situatie waarin partners zo met elkaar omgaan. Vind het alleen vaak zo krom dat je dan van die jankende vrouwen hebt 'want hij heeft mee tik gegeven' terwijl ze zelf soms ook zo'n man tot het uiterste kunnen drijven dmv chantage (nemen soms ook kinderen hierin mee), manipulatie, tot het uiterste drijven tot ze hun zin krijgen etc. Dit is absoluut niet in elke situatie zo, natuurlijk niet. Maar het gebeurd wel. Heb nu ook dichtbij met zo'n meid te maken, op een gegeven moment was die vent er klaar mee (hij had dr al uit huis gezet) en na tal van stalkingen en zijn leven verzieken door hem te beschuldigen van van alles en nog wat waardoor hij z'n baan heeft verloren heeft hij dr uit pure wanhoop een duw gegeven toen ze bij hem aan de deur stond. Ze ging onderuit en madame schreeuwde dat hij haar had mishandeld en meneer werd meegenomen door de politie. dit soort situaties bedoel ik.