Ik zit met open mond te lezen..wat een vreselijke dingen hebben jullie meegemaakt Ik heb hier gelukkig geen ervaring mee. Maar heb heel veel respect voor de dames die de kracht hebben gevonden om weg te lopen en opnieuw te beginnen. Ik hoop dan ook van harte dat het nu goed gaat met jullie...
meer geestelijke mishandeling nog niet zo lang geleden en ben zo blij dat ik die stap heb genomen!!! ben nu veel gelukkiger wel bang voor herhaling ik heb nu een nieuwe vriend
Dat stukje van bang voor herhaling dat zal helaas nog een tijdje blijven, had ik zelf ook. Heb heel veel erover gepraat toen in het begin zodat hij ook meer mijn angst begreep en de buien die ik toen had. Gelukkig kreeg ik begrip van zijn kant en dat deed mijn vertrouwen goed. Sterkte met het vertrouwen weer opbouwen *knuf*
Ik heb het zelf gelukkig niet meegemaakt met een ex maar mijn 'vader' was ook geen lieverdje. Ik wil er niet te veel over in detail treden uit privacy voor mn moeder maar laat ik zo zeggen dat mijn moeder en ik nét op tijd daar weg gehaald zijn. Ik heb er zelf niet veel aan overgehouden, kan me veel (gelukkig) niet meer herrineren. Mijn donor heb ik niet meer gezien sinds ik 2 was en de man is 3 jaar geleden overleden aan zijn alcoholprobleem. Toen ik 16 was had mijn moeder een keer een ruzie met haar ex, hij bracht haar thuis en ze had haar trui kapot en was helemaal overstuur. Die vent zat nog in de auto voor de deur en toen heb ik me geen moment bedacht en hem de auto uit getrokken. Uiteindelijk heeft mn moeder me van hem afgetrokken en die kerel heeft nooit meer in de buurt van mijn moeder durven komen! . 'T is moeilijk uit te leggen maar ik heb altijd heel erg het gevoel dat ik mijn moeder moet beschermen. Zoals zij mij altijd heeft gedaan tegen over mijn vader. Daar ik toen zelf nog te jong was om het voor haar op te nemen, heb ik mezelf voor genomen dat er nu geen enkele vent nog zo groot is om met zijn handen aan mijn moeder te komen..
Ik kreeg op jonge leeftijd een relatie met een oudere man,toen ik 18 was ben ik thuis gegaan om bij hem te zijn. Mijn ouders hebben er alles aan gedaan om me thuis te houden,maar ik koos het hazenpad en wist alles beter. Mijn ex heeft me geestelijk echt kapot gemaakt,daardoor ben ik nu erg onzeker en vindt mezelf een nul. Ook heeft hij me gedwongen te prostitueren,en waarom deed ik dat? Ik was jong,keek tegen hem op en hij had een soort macht over me. Gelukkig is dit alweer wat jaren terug,en probeer ik nu te genieten van mijn zoontje en mijn vriend...helaas heb ik het soms nog wel erg moeilijk...
heftig verhaal pinter snap je gevoel wel hoor van onzeker zijn en een 0 voelen. hier ook een onzekerheid van 0 die had ik al door pestverleden en dat is alleen maar erger geworden maar aan de andere kant denk ik kom op ik mag er best wel wezen, heb in tijden van mijn vrijgezelle leven met veel jongens gescharrelt (alleen zoenen hoor) en als je echt niks bent dan gebeurd dat niet nu heb ik weer een lieve vriend die echt van mij houd dat merk ik aan alles hij doet ook veel voor me dus ik ben wel wat. ook de kinderen voelen zich veilig bij mij. mn schoonouders vinden mij lief en leuk en ook zijn vrienden dus daar denk ik altijd maar aan en zo moet jij ook denken er zijn helaas genoeg van die mensen op aarde
Ik heb even gekopieerd wat ik zei bij een andere topic. Ik was vroeger geslagen door m'n ex. Hij heeft me een aluminium rol precies tegen m'n oog gegooid uit kwaadheid en ik zag een week zwart op m'n rechte oog. Hij heeft me een keer gewurgd en me opgesloten in een kast. Hij heeft me geduwd in de badkamer. Hij heeft me een keer in mijn lever geslagen. En af en toe een paar meppen gegeven met zijn vlakke hand. Ik vertel het aan jullie, omdat ik weet dat er mensen zijn die niet durven te uiten. Ik heb dit voor een lange tijd gedaan en toen explodeerde ik dat ik alles in 1 keer had verteld tegen de psychologe (daarna ging ik naar de psychiater). Weet je, mensen maken fouten. Ik ben een goed mens, ik heb hem vergeven en hij weet het niet meer maar vergeten zal ik niet kunnen (helaas). Ik kan het aan anderen vertellen dat het leven ook anders kan zijn. Zoals mijn gelukkige leven nu. Ik ben toch blij dat het een keer was gebeurd, want anders had ik kinderen met mijn ex en een heel ongelukkige leven. Het is jammer dat ik 7 jaren bij hem was, maar ik heb van het verleden geleerd en ik weet nu dat het anders kan. Ik heb een enorme lieve man ontmoet en hij zou het nooit doen.
Ik ben door mn ex overal geslagen, over de grond aan mn haren gesleurd, gespuugd, zware dingen op me gegooid, met een mes op de keel bedreigd, verkracht, in mn buik gestompt, geschopt. Voor alles uitgescholden, zoals dik vet varken, je mag blij zijn dat je mij nog kan krijgen niemand wil je. Ik neuk liever je zusje dan jou. Je bent nog minder waard dan een hoer. Pfffff ik heb het 3 jaar lang voor iedereen verborgen gehouden, ik durfde niet weg te gaan omdat hij zei dat hij mn ouders en zus en broer wat aan zou doen Uiteindelijk is hij vreemd gegaan en heeft van horen zeggen een meisje zwanger gemaakt en toen heeft hij niets meer laten horen, ik was zoooo opgelucht toen ik ervanaf was. Maar van mn onzekerheid, vreetbuien en minderwaardigheidscomplex kom ik denk ik nooit af
Maar wil je echt nog een kind met hem? Mensen veranderen zeggen ze, maar voor mij is het een grote leugen. Mijn ervaring, mensen veranderen NIET! (mijn mening).
Nee, maar wel door mijn vader, die ik inmiddels niet meer als vader zie en nooit weer heb gezien. Hij heeft dit ook mijn moeder aangedaan en heb dit meegemaakt in mijn dreumes tijd en staat nog in mijn geheugen geschrift helaas.... tja
ik heb ook wel twijfels of dat hij echtttt veranderd is maar het gaat nu al een heleee tijd weer goed.. we weten precies wat we moeten doen als we ruzie hebben ik kon ook echt zun bloed onder zijn nagels vandaan halen, en hij had heel veel meegemaakt.. goed ik zeg niet dat wat hij gedaan is goed is,.. heb het er ook echt nog moeilijk mee. maar we houden wel van elkaar, tenminste ik hou nu weer van hem toen wat minder. en je weet immers nooit wat de beste keuze is.. en wanneer je het goed doet, vind het uiteraard wel heell moeilijk... en dan erbij,.. hij is superrrr lief voor ons kindje ... echt kan me geen betere vader voorstellen.. en hij is altijd buiten ruzies om ook super lief voor mij.. ik hoef bewijze van maar in me vingers te knippe en hij doet et gelijk... hij doet egt zijn best nou..en hij doet me geen pijn meer..en hopelijk blijft dat zo..anders ben ik wel weg, hij het nog 1 kans gekregen, als ie die verprutst ben ik weg! nu zijn ook wel heel veel problemen opgelost waardoor die minder stress het
het is alweer even geleden dat er hıer gereageerd ıs. maar als zoveel dames het er over te hebben wat echt knap ıs kan ık het natuurlıjk ook opschrıjven. ık heb ook 3 jaar ın een relatıe gezeten van huıselıjk geweld. geslagen hersenschudding. vernederd me in de schulden gebracht. de dag dat onze zoon geboren was heeft dıe mıjn pınpas gepakt en heeft al het geld opgezopen en gesnoven terwijl ik ın het kraamhotel lag. ık kon zelfs geen eten meet halen. de dag dat ık dus bevallen was en de dagen erna moest ık mıjn famılıe vragen of ze eten mee kwamen brengen. wat heb ık me geschaamt. en soms durfde je het dan nıet eens te vragen want je heb jezelf ın dıe sıtuatıe gebracht denk je dan he. dus dan maar geen eten voor mezelf als me zoon het maar had en ga maar door. tot onze zoon geboren was en die 1 maand oud was en mıjn ex alles door het huıs gooıde wat er te vınden was. mıj met mıjn hoofd zo hard tegen de muur geslagen dat ık een hersenschuddıng had daarna met een mes achter mıj aankwam en zıjn zoon ın zıjn arm. ık ben de straat op gevlucht huılend de buren hadden de polıtıe al gebeld. hıj ıs gelıjk mee genomen en heeft toen 2 weken vast gezeten. ık ben al meer als 2 jaar uıt elkaar heb geprobeert hem zıjn zoon te laten zıen. maar hıj wıl wel de lusten nıet de lasten. en 1x ın de maand ofzo of soms 3 maanden kwam dıe nıet. en dan moest het opeens. ık wordt nog steeds bedreıgt met de dood. ben al een x verhuısd. en ben nu naar turkıje verhuısd maar zelfs hıer probeert dıe mıj het leven nog zuur te maken. en ık zal altıjd ın spannıng moeten wachten tot de dag dat dıe mıj of zıjn zoon te pakken krıjgt. gelukkıg heb ık nu een lıeve vrıend hıer.. en hebben we het goed. maar het ıs lang moeılıjk geweest. en zeker alleen.
Alsof ik mezelf hoor praten... mijn advies is dan ook gewoon niet doen. Maar je zal (net zoals ik toendertijd) het allemaal beter denken te weten en hem alsnog een kans geven. Toch wil ik je het dringende verzoek doen, geen kind erbij te nemen, je sleurt je kinderen mee in je eigen situatie namelijk en dat kun je niet maken. Ongeacht of je iemand het bloed onder de nagels vandaan haalt, je hem belachelijk maakt of express enorm pissig maakt, hij heeft het recht niet om je te slaan. Hij slaat maar lekker met de deur of loopt weg, koopt een boxbal of noem maar op. Blijf met je poten van iemand anders af. Nu ben jij het, zometeen je 2 kids? Nee hoor, vind het erg gevaarlijk wat je doet. Dit is echt absoluut niet aanvallend bedoeld trouwens. Het onderwerp licht me wat gevoelig... Vooral als ik iemand dezelfde fout zie maken als mij (alleen waren er bij mij geen kids int spel) -xx-
Ook ik ben verkracht door mijn ex..(ik was toen 16 jr).. het is jaaaaaaaaaaaaren lang geblocked geweest..nu betaalik daar een hoge prijs voor.. Ik hoop maar dat het ooit nog goed komt..
Vind het een hele mooie uitspraak. Mijn ex en ik waren ook voor een kindje bezig. En nu ik mama ben besef ik me zoo goed dat ik mijn kindje dat niet had willen laten mee maken. En dat mijn kindje nu in een warm en liefde vol huis zonder geweld op groeit.
Het kan inderdaad heel lang goed gaan, maar er hoeft vaak (ik zeg nietaltijd) maar iets te gebeuren of de bom barst weer.. en dat iets kan ook een tweede kindje zijn. Dat brengt zo'n verandering met zich mee.. het kon nog wel eens een omslag zijn.. Natuurlijk hoeft dit niets over jouw vriend te zeggen, maar ik zou het risico niet durven nemen..