hmmmm.... Mijn dochter is bijna 1 jaar (over 1,5 week). Nu begrijpt ze denk ik best wel een beetje als we 'nee zeggen' en waar ze niet aan mag komen. Bijv. als ze op dr aankleedkussen zit en ze wil iets van het plankje pakken wat niet mag kijkt ze me heel ondeugend aan en trekt dan snel dr handje weg. We hebben vaak gezegd 'nee'als ze dat deed dus misschien heeft ze het door dat het niet mag... Maar, nu hebben we van die beschremingsstrips op de hoekjes van de salontafel en die wil ze er natuurlijk afpeuteren. Vandaag zat ze er weer aan te peuteren en hoe vaker ik nee zei hoe harder zij ging lachen. Echt schateren deed ze... Moet ik natuurlijk ook wel enorm om lachen maar goed, dat is natuurlijk niet de bedoeling... hahaha vraag me af of jullie dit herkennen en hoe je ermee omgaat...
Heeeel herkenbaar! Mijn zoontje lacht ook om ons soms. Maar heel af en toe zijn er dingen waar we toch wat strenger op zijn en dat dus ook laten merken. We hebben nu dus al 2x een sneuig lipje gezien... Tja, volhouden denk ik. En als ze bijvoorbeeld bij iets zitten wat niet mag, misschien dat nee zeggen en weg zetten.
Dat doet onze dochter ook! Erg schattig natuurlijk, maar ik probeer niet te lachen en zet haar er dan bij weg. Nu heeft het bij ons ook nog niet geholpen hoor ze doet het gewoon elke dag weer. Ik heb ook eens ergens gelezen dat ze het snel weer vergeten zijn op die leeftijd, maar of het waar is weet ik niet, want Julia gaat ook naar het tvkastje en dan kijkt ze eerst achterom zo van dat mag niet he, maar ik doe het lekker toch! Gewoon vol blijven houden is denk ik de beste optie. Succes.
Dit herken ik ook wel! Als ik mn dochtertje een tikje op haar vingers geef omdat ze iets niet mag, gaat ze klappen in haar handjes...
Ik denk dat het een kwestie van volhouden is. Er komt een moment dat je kindje snapt dat het niet mag. Mijn zoontje is nu 21 maanden en ik denk dat hij sinds hij 15/16 maanden is, het goed doorheeft. Hij wil dan iets doen wat niet mag en zoekt mij eerst op en schud dan nee (en doet soms datgene alsnog ).
Daarom hebben wij die hoesjes ook niet meer. Mijn nichtje van toen 2 had binnen no time al die hoesjes dr afgepeuterd. Absoluut niet veilig voor kinderhandjes dus
Hahah, nee inderdaad! Maar de scherpe hoekjes van de tafel vind ik ook niet echt prettig en om se er nou af te veilen.... Gewoon volhouden denk ik inderdaad. En niet proberen in de lach t e schieten als ze dat doet...
Wij zeggen nee en proberen haar af te leiden. Lukt dat niet dan zetten we haar gewoon ergens anders neer. Vervolgens kruipt ze weer terug en wordt het ritueel herhaald Na een aantal keer, geeft ze het op en gaat iets anders doen..
Je kan ook je tafel weghalen Althans, daar ben ik nu sterk over aan het nadenken nu mijn zoon vaker op de tafel zit dan ernaast
Hahaha, ja hier net zoéén. En als je 'boos' doet, vindt ze het alleen maar nog hilarischer.... "En nóu is het kláár!" wordt steevast beantwoord met gegiechel of soms zelfs geschater...
mn zoontje begrepe nee ook al snel..maar echt begrijpen.. doet ie nu veeel beter, nu hoe fik soms maar uh te zeggen en klaar...wortd ook heeel lief gelachen op zo'n moment... ik bleef geowon stug volhoduen, ik snap het ook wel..tis gewoon super verleidend voor zo'n kleintje..en ze zijn het al gauw vergeten als je ze net hebt gecorrigeerd... dus kwestie van consequent blijven... bij sommige dingne waar hij niet aan mag zitten, zeg ik bijv ...nee mag niet trekken..alleen aaien. of alleen kijken..( zeg maar wat )....ook al vanaf het begin gedaan, snapt ie erg goed... "Niet met de handjes, alleen kijken"....haalt ie echt direct zn handje weg en gaat dan heel geinteresseerd naar kijken
Hadden we hier ook! Nu juist het tegenovergestelde.. zodra je Nee zegt krijgt ze een pruillipje en gaat ze huilen.. Enige nadeel is.. dat als ik iets met nee beantwoord tegen mijn man ze ook een pruillip trekt waarop ik gauw leuk en gek moet doen tegen haar om het huilen tegen te gaan