Hallo! ik heb een probleempje... nouja probleempje valt ook wel weer mee, maar ik zit ergens mee! Ik ben inmiddels mama van 2 heerlijke, gezonde, lieve kindjes van bijna 4 en bijna 14 maanden en oooooooooohhhh wat kriebelt het voor een 3de kindje Niemand in mijn directe omgeving had al een kindje toen wij zwanger bleken te zijn en inmiddels lijkt het wel of iedereen in mijn omgeving zwanger is... Ik zou nog wel heeel graag voor een 3de kindje willen gaan, manlief eigenlijk niet, die vind 2 meer dan zat Wat moet ik nu? Is het gewoon een bevlieging omdat iedereen om mij heen zwanger is of wil ik het echt nog een keertje? en zo ja... wat moet ik met mijn man aan dan? hahaha... Wat zijn jullie ervaringen? Hebben jullie dit ook meegemaakt? Groetjes
Ik herken je kriebels en ook dat je man 2 genoeg vindt. Mijn man vindt het ook wel goed zo. Bij mij blijft het helaas kriebelen. Is niet altijd even makkelijk. Verstandelijk denk ik van ja met 2 is het op een aantal vlakken misschien wel wat makkelijker, maar gevoelsmatig kan ik er niet om heen. Ik hunker naar nog een kindje.
Oh ik herken het ook. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat wij nooit meer een babyperiode zouden krijgen... Dat ons gezin nu klaar is, want zo voelt het namelijk nog niet. Wij zijn ontzettend gezegend met 2 gezonde dochters, maar ohoh,die eierstokken rammelen hoor. Nu doen wij niks aan ac, dus we zien wel. ( ik ben niet zo vruchtbaar, dus de kans is niet zo groot. We gaan iig de komende jaren niet dokteren voor een wondertje)
Dat heb ik ook, verstandelijk is 2 ook precies goed, maar gevoelsmatig ligt dat helaas anders.... Daarnaast ligt het misschien ook wel een beetje aan mijn leeftijd (niet dat het leeftijds gebonden is hoor..) ik ben 24 en 2 kindjes, een huis, getrouwd, alles er op en er aan... het is nu dus allemaal al 'klaar'. Gaat het er bij jullie nog van komen denk je?
Haha ik hoor die van mij ook rammelen... vreselijk! Iedere baby die ik zie denk ohhhh... zouden wij dat ook nog een keertje meemaken? Ik vond het bevallen heus niet heerlijk maar ik vond het zooo iets moois, en dan je kindje aankijken en dan denken goh dat hebben wij gemaakt! Dat vond ik zo prachtig!
Hoi! Wat herkenbaar zeg. Ik ben inmiddels 11 weken zwanger van ons 3e kindje maar ik had toen ook dat gevoel van: zou er echt nog wel een 3e bij willen! Mijn man had eerst ook zoiets van: nou, 2 is ook wel genoeg, in ieder geval voorlopig. Maar nu het eenmaal zo ver is, vind hij het hartstikke leuk en is hij al bezig met namen etc terwijl ik dat nog niet eens heb. Ik merk wel (om even eerlijk te zijn) dat m'n emoties totaal anders zijn dan bij de andere twee zwangerschappen. Ook lijkt deze zwangerschap, al is het nog maar kort, heftiger dan de andere zwangerschappen. Maar dat kan natuurlijk toch wel. Nou, ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen!!
Ik weet niet of het er nog van gaat komen. Tegen anderen zegt hij dat hij twijfel heeft over een derde, tegen mij zegt hij dat hij niet wil maar waarom zegt hij dan tegen anderen dat hij twijfelt? Mijn leeftijd speelt ook mee(ben 39!) dus heb ook niet meer zoveel tijd. Ik heb een paar maand terug mijn spiraal laten verwijderen en we gebruiken nu condooms. Hij zou zich laten steriliseren maar dat doet hij ook niet. Voor mij ligt alles voorlopig nog even open
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik kan me goed voorstellen dat het zwaar is om nu zwanger te zijn, zeker omdat je er al 2 hebt rond banjeren... En daar ben ik ook wel een beetje bang voor, het moet wel allemaal leuk blijven.... ik zou nog wel tien kinderen willen maar zou ik een 3de kindje erbij wel trekken en is het financieel haalbaar... moeilijk moeilijk... hahaha...
Wat lastig joh! Bij ons is het een beetje omgekeerd. Hij zegt tegen anderen dat een 3de er echt niet meer komt. Maar toen ik het van de week er met hem over had (mijn schoonzusje kwam ons vertellen dat ze zwanger is ) en een beetje moest huilen vroeg hij wel door waarom ik dan het zo graag wilde en het gaat eigenlijk nergens anders over de hele week al.. Mijn man is best resolut met dingen... als hij echt iets niet wil is het eigenlijk meteen NEE... Lastig! Ik zou ook graag, als we niet meer voor een 3de zouden gaan, dat hij zich laat steriliseren. Ik word 'best' makkelijk zwanger (bij onze 2 kids) dus ik heb dan geen zin in dat ik me nog 20 jaar zorgen moet maken over perongeluk zwanger raken..
Hier ook nog een mama van 2 met een sterke kinderwens. Het altijd mijn droom geweest om een 'groter' gezin te hebben. Voor mij is ons gezien met twee kinderen niet compleet. Het verlangen is ook nog erg sterk. Mijn man vindt/vond 2 ook wel genoeg. Hij heeft er nooit verder over nagedacht, zag het nog niet zo voor zich. Hij staat er wel open voor, omdat hij niet stellig in zijn standpunt en hij ziet dat bij mij de wens heel sterk is. Alles ligt dus nog open.
Onze oudste komt ook uit 2007 en de jongste ook uit 2010 zou je er weer 3 jaar tussen willen hebben? of wil je liever iets minder?
Hier nu zwanger van de 3e en ook hier twijfels gehad. Man heeft nooit gezegd dat hij het niet meer wilde, maar het duurde bij hem wel wat langer dan bij mij. Ik zei eerst ook altijd dat het bij 2 zou blijven, maar toen begon het toch weer te kriebelen.. Ik vind deze zwangerschap nu ook al een stuk zwaarder dan de vorige twee. Is ook niet zo raar natuurlijk met 2 kindjes om je heen.
Hoi, Net ook een soort topic geopend, maar dan met de vraag waar je aan moet denken wb de practische kant. Bij ons kriebelt het ook, maar er is ook twijfel. Succes met je beslissing!
Pfff, ik zit nog maar net na te denken over een eventuele 2de hahaha!! En ik zou zo graag weer zwanger willen zijn, daarna bevallen en daarna weer zo'n heerlijk klein baby'tje om me heen. Maar op dit moment is dat puur het verlangen naar zwanger zijn, want ik heb even op de 2 weken oude baby van mijn broertje gepast en als ik dat weer allemaal zo zie (neerleggen, huilen, oppakken, weer neerleggen, huilen etc) dan ben ik blij dat die baby niet van mij is!!! Pfff, daar moet ik dan echt nog niet aan denken. Sowieso willen we eerst verhuizen, dan wil ik nog een tweede hond en dan zien we wel.......en over een 3de......die komt hier echt nooit!!! Moet eerst nog maar zien of er ooit wel een 2de komt. Maar ik ben gelukkig nog jong (26) dus heb alle tijd van de wereld nog!!!
Raar he dat lijf/hoofd van ons... of zullen we gewoon de schuld geven aan onze eierstokken ? @Jenny1980: ik wilde net gaan reageren bij je haha het is ook best een lastige beslissing.... voor ons betekend het ook verbouwen en extra kosten niet alleen nu maar ook in de toekomst. Ik vind het gewoon heel moeilijk... je wil ze ook alles kunnen bieden en laten we eerlijk wezen op alleen liefde worden ze niet groot Maar mijn lijf en gevoel slaan zo wat op hol... heel irritant! Succes met de keuze maken! Aan de mama's zwanger van de 3de of met al een 3de kindje... Hoeveel leeftijdsverschil zit er bij jullie tussen en is het te doen met de kosten?
Hahaha ja ieder mens verschilt gelukkig Bij ons heeft de 2de ook even geduurt... de eerste kwam toen ik 19 was en ik wilde eerst toen alles op orde hebben voor dat de 2de kwam toen ik 23 was Ik had ook niet verwacht dat het verlangen naar een 3de zooo sterk zou zijn... dat was na de eerste ook veel minder...
Hier ook steeds meer kriebels voor een derde gelukkig wil mijn vriend dat ook maar die wil het het liefst nu haha Wat mij tegenhoud - wij hebben nog maar 1 jaar een relatie dus dat is wel een beetje aan de snelle kant denk ik? - mijn moeder heeft het liever niet want stel dat het weer mis gaat (heb 2 kids uit een eerdere relatie) maar goed ik maak niet kinderen voor mijn moeder natuurlijk de grootste reden wat mij tegenhoud is dat ik een kind van 4 heb een een kind van straks bijna 3 ik zou het liefst wachten tot ze ook 4 is dan kunnen ze samen naar de bassischool en kan ik rusten met de kleine. met sowiso ik heb altijd enorm moe in de zwangerschap en dat is een beetje moeilijk met 2 erbij pff nee ik denk dat ik nog even wacht
Hoe is dat gegaan, zie dat het leeftijdsverschil tussen nummer 1 en 2 ongeveer 4 jaar is!! Zoiets lijkt me nou echt ideaal, vraag me niet waarom. Maarre hoe is dat bevallen??
(ik maakte een foutje.. ik was 20 toen ik beviel van de oudste ) Dus het leeftijds verschil is 3 jaar... ik vind het ideaal De oudste al behoorlijk veel zelf en kon ook echt meehelpen... wat hij er leuk vind! Nu de jongste 14 maanden is (ze kan al lopen) gaan ze vaak samen handje in handje opstap en beginnen ze echt samen te spelen! Erg leuk!