Ik denk dat ik er voor ga (mocht het lukken) als we ong 2 jaar een relatie hebben dus over 1 jaar. dan is de jongste bijna 4 als het goed is kan het vanaf volgend jaar financieel wel dat is natuurlijk ook belangrijk
ik weet wat je voelt mijn wens voor een derde is ook erg sterk!!!! mijn man vond het genoeg, maar nu wil hij niets liever dan nog 1 kindje erbij dus wij zijn bezig voor een derde wonder!!!!!!!!!!!!!!
Als mijn vriend thuis is gaat of hij of ik boodschappen doen de oudste wil dan meestal ook mee de rest thuis.
Ik wil ook . Aan de andere kant verheug ik me iets teveel op het feit dat mijn zoontje straks naar school gaat en ik er dan regelmatig maar 1 thuis heb. Maar nog 1 keer zwanger, nog 1 keer bevallen (ja echt), nog 1 zo'n ongelooflijk mooi en uniek wezentje van ons, dat zou ik graag nog meemaken. Helaas denkt mijn vriend hier anders over. Toch, als hij niet bijdraait zal ik het heel moeilijk vinden, maar ik besef me tegelijkertijd wel wat voor een rijkdom ik al heb.
Je verwoord echt precies wat ik voel... die ene keer zwanger en die ene keer nog bevallen (ja ik vond het iets prachtigs) en dat mooie en unieke wezentje wat WIJ gemaakt hebben... GEWELDIG... Moeilijk he...
Hhaaha ik herken echt helemaal dat gevoel, nog 1 keer zwanger, nog 1 keertje dat heerlijke gevoel van blijdschap bij de geboorte, nog 1 keer een baby. Ik heb het dit jaar weer mogen meemaken, maar goed ik zal altijd wel dat gevoel houden dat het zo mooi is.
Nou ik herken het helemaal!!!! Ik wil eigenlijk nog wel graag een kindje en vriend vondt het ook wel goed zo met onze 2 prachtmeiden. Nu vindt ik dat dus ook wat Mmke zegt....dat we eigenlijk al een rijkdom hebben waar we blij mee moeten zijn. Maar waarom mag je dan geen derde willen he? Waarom was het van 1 naar 2 kinderen veel makkelijker en "normaler" dan van 2 naar 3 kids?! Ik weet zeker dat sommige hier mij vreemd gaan aankijken als we al uberhaupt weer zwanger zouden zijn, en ik trek me dat dus weer te veel aan...waarom? Geen idee hahahaha... Maar oh oh oh wat zou ik het nog een keer graag willen meemaken! Ook vindt ik het gewoon ontzettend jammer dat de economie tegenwoordig zo is dat je eerst eens heeeeeeel goed moet kijken of het financieëel wel haalbaar is! Maar tegelijkertijd denk ik dan ook weer....we hebben alles al! Toen de tweede geboren was had ik het gevoel heel sterk dat ik nog graag een kindje wil en nu zwakt het toch af? Bij de eerste raakte ik in dec alweer zwanger en nu denk ik...pfff nee hoor nu nog niet.... We zullen zien wat volgend jaar ons brengt!!
Tussen onze meiden zit 2,5 jaar leeftijdsverschil. Bij een derde kindje wil ik wel meer leeftijdsverschil hoor! Ik hoop tussen de 3,5 en 4 jaar tussen de tweede en de derde. Ik heb best zware zwangerschappen door misselijkheid én na beide bevallingen erg last van ontzwangeren duss... ik gun mezelf de rust en tijd . Tegelijk vind ik het dubbel hoor om zo te plannen. Een kindje is in mijn ogen een cadeau, een wonder. Om er zo verstandelijk over te praten, terwijl het bij mij puur emotie en verlangen is zo'n kinderwens. Want praktisch gezien kan je wel 100 redenen verzinnen om het bij 2 kinderen te houden .
@Line pff idd dat ontzwangeren enz....aaahhhh... ik heb er ook altijd veel last van en ik om altijd 20 kilo bij tijdens een zwschap... Ook heb ik bij beide 1 jaar bv gegeven en nu wil ik even langer rust hahahaha.. Moet zeggen dat toen we voor de tweede gingen ik het niet erg vondt allemaal weer overnieuw...maar nu wil ik even net wat meer rust!
Ohoh, mijn beste vriendin is hooghoog zwanger en daar gaan mijn eierstokken zo enorm van rammelen he.. Zeker als de kleine dadelijk geboren is. Hier is nu het idee om als de jongste een jaar of 3 is er weer serieus voor te gaan, maar kom op, dat duurt nog 2 jaar.... Grijns
bedankt dames wij doen weer ons best wij praten er regelmatig over, vooral dat mijn gevoel zo oer sterk was, en hij het echt van tafel veegde deed me toch vaak pijn maar ja als hij er klaar mee was wie ben ik om me op te dringen en trouwens daar komtr ook niets goeds van!!! maar een aantal dagen na dat we op kraamvisite waren geweest en er weederom weer wat over hadden gesproken begon hij van "ik wil ook wel graag een derde samen met jouw" ik wist niet wat hij zei dus nogmaals er leuke gesprekken over gehad tsja wij praten heel wat af hahaha
Herkenbaar! Ik zei eerst dat twee genoeg is, mijn man wilde nog wel een derde. Maar inmiddels weet ik ook zeker dat ik nog een derde wil dus over 2-3 jaar gaan we er weer voor Nog 1 keertje zwanger en bevallen. Vooral dat bevallen is belangrijk, mijn tweede ging onverwachts heel snel, vk was te laat en voor mijn gevoel is het niet af! Ik moet het nog een keertje meemaken!
Hier nog eentje die nog zooooooo graag één keertje wil! Helaas is manlief nog niet zover, maar ik heb goede hoop... Maar oh, wat rammelt het aan alle kanten bij me zeg! Vooral nu m'n kleine meis over ruim 3 weken alweer een jaar wordt en officieel 'baby-af' is, komt dat oergevoel van nog één keertje willen enorm naar boven! Leuk ook om weer een paar meiden uit ons vorige '3e kindje' topic hier tegen te komen. Voor m'n gevoel is het nog niet 'af', ik ben zó dankbaar voor die 2 prachtige kindjes die we al hebben mogen krijgen, maar toch verlang ik nog zo ontzettend sterk naar een 3e kindje! Eerst dacht ik dat het nog hormonaal was ofzo, maar nu ik inmiddels 4 maanden ben gestopt met bv zullen al die hormonen m'n lijf wel uit zijn toch?! En ja, ik wil het nog steeds, dus een bevlieging is het echt niet! Nu maar hopen dat het er nog van gaat komen, nog één keertje, zwanger worden, zwanger zijn, bevallen (ik vond het allebei de keren prachtig om te mogen ervaren!), borstvoeding geven... *zucht*