whaa ik ben 34 weken zwanger en opeens bekruipt me het gevoel dat dit echt de laatste is en dat ik dus nooit meer zwanger zal zijn en nooit meer zal bevallen nooit meer dat getrappel in mijn buik noooit meer die ochtendmisselijkheid nooit meer die kwaaltjes maar ook nooit meer de eerste echo de eerste afspaak met de gyn waar we dan samen als 2 giebelende pubers met klamme handjes nog na stuiterend van van 1e echo naar binnen lopen! pffff ik kan niet wachten tot onze uk er is maar echt zat ben ik het ook nog niet! ik geniet nog iedere dag van mijn dikke buik die me eigelijk nog niet eens heel erg in de weg zit! toch kan ik niet wachten om dat gevoel van een pasgeboren kindje op mijn buik te ervaren maar aiaiaiai t is de laatste keer ik besef me opeens dat dit een soort rauwproces is wat nog wel even voort zal duren wan die eerste lachjes hapjes en traantjes komen nooit meer terug. zo dat ben ik kwijt, dat lucht op!
Wij hebben min of meer ook besloten dat dit de laatste is en kan er eerlijk gezegd soms wel om huilen. Maar ik weet dat het voor mij en mijn lichaam beter zal zijn (behoorlijk zware zwangerschap achter de rug) Kan me best voorstellen hoe je je voelt!
Ik weet presies hoe je je voelt! Hier is t ook zeker de laatste, en ik geniet er (ondanks dat ik veel pijn heb door flinke BI) ook nog volop van! Aan de ene kant wil ik nog heel lang zwanger zijn, aan de andere kant wil ik ons spruitje nu toch ook wel eens zien!
ik had dit bij 2 en 3...... (mijn man wilde in eerste instantie maar 1 en toen 2 kinderen... 3 was op aandringen) had net afstand gedaan van zwanger zijn.... en de babydingen... toen deze opeens zich aandiende... ik heb het gevoel nu helemaal niet... Ben opgelucht dat man nu (eindelijk) geholpen is... mijn lichaam heeft (had eigenlijk al) zijn portie al gehad... ik begrijp het gevoel dus wel hoor...!! maar zeg nooit, nooit.. dus...
Herkenbaar wel, maar ik ervaar deze zwangerschap als dusdanig zwaar dat ik het ook prettig vind. Het is inderdaad een soort rouwproces, mijn moeder zei het laatst ook. Maar ebt vanzelf weg en er komen andere dingen voor in de plaats. Kindjes die groter worden zijn ook erg leuk en je krijgt weer meer tijd voor jezelf, ook fijn. Ik had het trouwens bij de 2e ook meer dan nu, kennelijk is 3 voor mij gewoon prima en kon ik bij de 2e nog geen afscheid nemen zeg maar.
Same here, bij de tweede kon ik wel janken dat het de laatste keer zou zijn.....gelukkig nog een derde. Het gevoel van de eerste echo ect....zo heerlijk. Maar zoals Fipo's moeder zegt, er komen wel andere dingen voor in de plaats, dat kan ik me dan ook wel weer indenken.
Ook herkenbaar. Sam Zou misschien de laatste zijn, maar inmiddels is wel heel erg duidelijk dat we het nog een keer gaan proberen over een jaartje of twee. Godzijdank, ben echt nog niet klaar met zwanger zijn
ik mag eigenlijk niet voor haar praten, maar ze heeft net een kindje verloren, dus zit waarschijnlijk nog midden in een rauw proces. denk dat dat toch tikkeltje anders voelt als een bewuste keuze geen kindjes meer te willen. voordat ik weer andere voor hun hoofd stoot, niet voor iedereen is het een bewuste keus geen kindjes meer te krijgen, en dat is ook vreselijk. ach, waar bemoei ik mij ook mee.
Ik zag ook wel dat ze net haar kindje is verloren en vind dat vreselijk maar aan mijn bericht moet je niet te zwaar tillen dacht dat ik het allemaal redelijk luchtig had opgeschreven! Rouwen kan om meerdere dingen. En natuurlijk wil ik niemand voor het hoofd stoten maar ik snap ook wel dat dat het moeilijk is als je iemand bent verloren dat rouwproces dan wat zwaar klinkt maar t is toch afscheid nemen van iets of dat nu bewust of onbewust is. Je die keuze zelf maakt of niet snap je mij, maar het is een uitdrukking dames niet te zwaar aan tillen hoor, wil niemand kwetsen.
Begreep wat je bedoelde hoor...... dacht eigenlijk meer dat de reactie zo was omdat er stond rauwproces ipv rouwproces... ... mn psycholoog die ik had (na het overlijden van partner) beschreef dat je verschillende momenten in je leven in een SOORT dergerlijk proces komt.... en sprak dan ook van meerdere "verliesmomenten" in je leven.... en bedoelde daar idd mee, dat je situatie verandert en dat je tijd nodig hebt om dingen te accepteren dat ze veranderen of verandert zijn....... (al zijn natuurlijk de gevoelens bij het ene "moment" heel stuk feller en heftiger, dan bij het andere....) Desiree Sterkte met het verlies... heb enige tijd geleden op je site zitten lezen....
Hij staat met au in mijn telefoon? En hoe komt dat hij maakte er rauwkost van dus ik snel korst weg gehaald en daarna opgeslagen heb dyslectie dus ja die foutjes sluiten er makkelijk in hihi
Heel herkenbaar. Ik ben zelf ook een kindje verloren en dat is een rouwproces. Maar ik denk het afaluiten van de zw en alles wat daarbij komt kijken ook zijn tijd nodig heeft. Ik heb het er zelf best moeilijk mee dat ik hierna nooit meer zwanger zal zijn enzo.. Ik ben voor mijn gevoel nog niet klaar. Maar de artsen hebben de beslissing al voor mij gemaakt. Ik ben dan al heel erg gezegend met 3 kids dus mag eigenlijk niet klagen, als ik bedenk dat er zoveel mensen ongewild kinderloos zijn .. In mijn omgeving kan ik daarom over dit gevoel niet praten omdat ze dan denken dat ik ondankbaar ben... Ben blij dat jullie toch ook dat gevoel herkennen! Misschien straks een topic om verder te kletsen over hoe het gaat na de zw en of het gevoel weggaat enzo?
Oh meiden ik bedoelde het helemaal niet zo! Ik vind rauwproces met au gewoon erg grappig staan.. Ik snap wel hoe je 'm bedoelt TS.
Gelukkig ik was zo bang dat ik je had beledigd of voor het hoofd had gestoten. Sterkte met je verlies.
Dus ik mag door voor de koelkast.... ??!!! (zie je maar weer hoe iets uit de hand zou kunnen lopen om niets"... )