En daarbij, de "snelheid" waarmee je zwanger wordt zegt niet altijd iets over je vruchtbaarheid. Veel mensen die "supervruchtbaar" zijn, zijn ook pas na 8-9-12-... maanden zwanger. Het hangt van zeer veel factoren af. Terwijl er bv mensen zijn met slechtere zaadkwaliteit die toch heel rap zwanger worden. En anderen met een regelmatige cyclus en superzaad toch nog wat geduld moeten hebbven. Ik las in dit artikel Speelt zijn zaad nog wat klaar? - Frderike Geerdink, voor Viva een leuke zin: "Een goede zaadkwaliteit staat dus niet gelijk aan een grote vruchtbaarheid. Gynaecoloog Van Dop, die zich al jaren met mannelijke vruchtbaarheid bezighoudt: "Geef je alle mannen met een kind én met zaad van een bedroevende kwaliteit een tientje, dan ben je snel arm." slechts 1/3 bevruchte eicellen leidt tot een zwangerschap, de 2/3 anderen sterven al af voor de inplanting. dus je kan 3 maanden proberen en alle 3 keer zwanger zijn, maar toch maar 1 keer een positest hebben.
Als ik dat van Dafne zo lees besef ik nog meer hoeveel geluk wij hebben gehad. Bij ons was het dus wel echt beide keren echt de eerste keer raak. Wij gebruikten condooms en daar toen mee gestopt en PATS, raak... Maar dat het zo makkelijk is gegaan, betekend niet dat ik het minder bijzonder vind. Ik weet dat ik echt heel veel geluk heb gehad. Ik voel me soms eerder een beetje bezwaard dat het bij ons zo makkelijk ging. Vind het heel erg dat dat niet voor iedereen geldt. Dus ik hoop echt heel erg dat het, voor de dames die nu al zo lang wachten, ook snel raak mag zijn.
1 ste zwangerschap na 12 rondes -> geëindigd in ma op 12 w 2 de zwangerschap na 8 rondes -> geëindigd in ma op 12w 3 de zwangerschap na 4 rondes -> dochter juist geteld 3 jaar na stoppen anticonceptie -> baby in onze armen.
1ste zwangerschap: 5 rondes. Net gisteren een positieve test gedaan! Nu natuurlijk hopen dat deze mooi blijft zitten.
1 ste keer was ik zwanger na 5 rondes ( 2e ronde gericht klussen, dus met ovu testen en tempen ). Helaas een mk geworden... daarna nog 2 maanden geprobeerd maar toen zijn we even gestopt.. nu gaan we weer voor de eerste ronde, en ik heb er een beetje en raar gevoel bij, weet niet waarom. Bij mij is het zwanger blijven eerder het probleem (ik heb een chromosoom afwijking) , dus dat kan ook nog... maar als ik zo mijn pendels bekijk.. zou december mijn geluks maand moeten worden hihi...
Bij de eerste was ik in ronde 1 zwanger (dochter geboren in jan. 2010). Bij de 2e ook, helaas miskraam. De 3e zwangerschap was in ronde 2 na miskraam. En nu zit ik weer in de 3e ronde na de 2e miskraam.
Als ik zo op het forum lees wordt ik soms toch beetje bang. Het duurt dan al wel even bij mij. Maar ik geloof dat ik de onzekerheid van nog neit zwanger minder pijnlijk vindt (nu dan nog...), dan als ik dat vergelijk met hoevaak ik lees dat er een miskraam was. Dat lijkt me zo'n ontzettend teleurstelling (hmm.. licht uitgedrukt). Ik wil iedereen, maar dan ook iedereen veel geluk wensen met zwanger worden en zwanger blijven!
Toen ik stopte met de nuvaring hebben we er bewust rekening mee gehouden dat het wel eens lang zou kunnen gaan duren. Iedereen in onze omgeving heeft er een jaar og langer over gedaan, of zijn uiteindelijk in de MMM beland. Somige met, en weer andere zonder resultaat. Dus wij kende eigenlijk geen verhalen of ervaringen van mensen die snel zwanger zijn geworden. Wij waren dan ook totaal in shock toen ik in ronde 2 zwanger bleek te zijn. We durfde het bijna niet aan onze beste vrienden te vertellen, die hadden er dik 2 jaar over gedaan om hun dochtertje te mogen krijgen, en zijn nu alweer ruim 2,5 bezig voor een 2de kindje. We schaamde ons er bijna voor, vonden het zooooo ontzettend moeilijk! Die zwangerschap is een MK geworden met bijna 9 weken. In ronde 3 na de MK bleek ik weer zwanger te zijn. En weer durfde we het onze vrienden niet te vertellen. Hoe vertel je zo iets? In juni zwanger, in augustus een mk, en oktober weer zwanger? Hoe oneerlijk is dat tegenover mensen die al jaren bezig zijn zonder resultaat? Ik heb het met tranen over mijn wangen verteld. Samen hebben we een potje zitten janken. Vanwege het verdriet van hun, en de blijdschap voor ons... De meeste hebben aangegeven dat ze ondanks dat het ontzettend veel pijn doet en gruwelijk steekt, ze toch blij zijn ons verhaal te kennen. Dit geeft hun hoop. Dat zwanger worden niet altijd ellende en hel is, maar dathet ook anders kan. En juist ik, met alle moeilijke verhalen om me heen, snap dat het steekt, en dat het hardstikke oneerlijk is dat er mensen zijn die wel snel zwanger zijn. Maar juist onze vrienden die het zo moeilijk hebben, hebben het me op het hart gedrukt er trots op te zijn. En er super blij mee te zijn. Hoe moeilijk ik dat ook vind......
@Theeleutje: Meis... prachtig hoe je dit schrijft Ik heb zelf een vriendin die dit zelfde had kunnen schrijven, ze is echt een top vriendin voor me (en ook voor andere stellen in onze vriendenkring )
@ theeleutje, mooi verteld idd. Ik bedoelde he ook nie onaardig hoor, Maar het leven is ook niet eerlijk en soms hartstikke rot! En dat zal vast heel zwaar zijn ik hoop het nogmaals niet zelf mee te maken. Maar toch kan ik er niet bij dat je het dan zo erg zou vinden om et te vertellen, een goeie vriendin is dan juist blij voor je dat jij wel het geluk hebt. Je bent misschien jaloers en verdrietig maar je gunt het een ander toch wel zou ik denken. Maarja lamaar zitten heb spijt dat ik iets heb gezegd :/
Ik begrijp je gedachten gang wel ! En toch denk ik als het andersom zo was en jij was degene die al tijden bezig was je het ook niet leuk vind om te horen ! En bij de meeste mensen werkt het toch zo al hun je het iemand anders nog zo erg je gunt het jezelf altijd net iets meer !
Inderdaad. Je voelt geen verdriet of jaloezie om iets wat die ander wel heeft, maar juist om iets wat jij niet hebt...
Eerste keer na 9 maanden, werd helaas een MA bij 12 weken. De tweede keer na 4 maanden, heerlijk mannetje geboren! En nu weet ik het nog niet, zijn nu 6 maanden bezig... (hoop dat het bij 6 blijft... ) Hoop voor jou dat het snel zal gebeuren.
Hoi hoi, Hier 3 maand na de verwijdering van mijn implanon zwanger..... Ik weet nog heel goed dat ik het heel moeilijk vond om in het topic waar ik toen in mee schreef te vertellen. Er waren zo veel meiden al veel langer bezig dan ik..... Toen ik bij 9 w en 2 dagen een echo kreeg bleek het een tweeling...... En ook dat moest ik gaan vertellen..... na veel wikken en wegen het verteld maar mijn god wat voelde ik me rot tegen over de andere meiden..... Ik heb nu nog contact met enkele meiden uit dat toenmalige topic die nu helaas nog steeds niet zwanger zijn.... of na vele miskramen eindelijk een kindje hebben mogen krijgen.... Ook hun zeiden tegen mij wees trots..... en dat was ik ook zeker.. maar weet je het doet me gewoon pijn dat het voor hun nog niet zo heeft mogen zijn... en ik 2 gezonde meiden heb mogen krijgen. Ik hoop dat iedereen een gezond kindje mag ontvangen! En of dat nou na ronde 1 is of na ronde heel veel... iedereen verdiend het.... Ik heb heel veel respect voor de meiden die de moed/strijd niet opgeven al is dat heel moeilijk en door blijven gaan tot ze een wondertje in hun armen mogen houden. Ik wens jullie allemaal heel veel sucses en een prachtig wondertje in het verschiet!
hey knuf ik lees dat jij weer een hernia hebt.. wat een ellende meis!Hex.. niemand misgunde een ander het geluk gelukkig maar, anders zou het niet best zijn.. @all.. ik misgun inderdaad niemand wat, maar ik word er wel eens mismoedig van en verdrietig. Terwijl ik een gezonde dochter heb, dus niets te klagen eigenlijk.