Ik heb al een poosje zitten huilen. Nu nog... Ik wil het toch van me afschrijven. Het ging al een hele lange tijd goed, tussen mij en mijn zus... We hebben al zo lang geen ruzie meer gehad. Maar vandaag wel weer. Mijn nicht had een aantal weken geleden aan mij gevraagd of ik meedeed aan het weekend horror films kijken 'paranormal activiti 1 en 2' en de derde keken we in de bios, ik stemde daarin mee, aangezien ik gek ben op enge films. In een keer kwam de ladiesnight tussen. We waren volledig erop gefocust, en volop bezig met organiseren. Mijn zus, een vriendin en ik deden dat. geslaagde en onvergetelijke avond. Van de week sms-te mijn nicht weer naar mijn zus over film kijken. Toen mijn zus het smsje las, was ze bij mij, en toen zei ze, Hooo, aankomend weekend wil ik niet. Maar tegen haar zei ze het tegengestelde.. Vandaag pingde mijn nicht mij van of ik ook ging kijken... , waarom had mijn zus dan niets tegen me gezegd? ik was echter vaker bij haar thuis geweest van de week. Ik voelde me nogal buitengesloten. Ik belde haar vandaag met de vraag of ze film ging kijken, waarop ze heel onverschillig antwoordt 'jep dat was de bedoeling ja en daarna naar de bios'. Ik vroeg waarom ze niets had gezegd, waarop ze heel vaag antwoordde. Kortom, het kwam erop neer dat het een stelletjesavond moest worden. Zij met haar vriend samen met mijn nicht en haar vriend saampjes aan een horror, terwijl mijn nicht niet echt met die instelling film ging kijken, zij vroeg namelijk wel of ik kwam. Nou, mijn moeder wilde vandaag naar mijn zus, we zijn ook geweest, en mijn zus vroeg nog steeds niet of ik bleef om film te kijken.. Het klinkt misschien heel kinderachtig allemaal maar, ik voelde me wel genaaid, en verdrietig. Bedoel hoor ik er niet bij omdat ik geen vriend heb? word ik daarom buitengesloten? Het lukte me niet echt om normaal te doen naar haar, ik deed nogal kortaf en afstandelijk omdat ik er wel mee zat. En dan zit ze vervolgens samen met mijn nicht naar de hoesen te kijken, en zegt ze, ow ik ben echt bang etc etc, terwijl ik daar ook zit en graag mee had willen kijken, maar die vraag kwam ook niet vanuit haar, het was namelijk wel bij haar thuis. Nou uiteindelijk zei mijn moeder dat ze al wilde gaan. Mijn zus had cristiano even vast, en ik pakte cris van haar af, toen schold ze me uit waar iedereen bij was, en ik heb afscheid genomen en ben alvast in de auto gaan zitten. Bij de deur riep ze, 'EN DINSDAG HEB IK EEN AFSPRAAK DUS BRENG CRIS MAAR NIET' Ik wist dat ze dat zou zeggen, doet ze namelijk altijd als we ruzie hebben. zonder te beseffen dat ze me daarmee in de problemen helpt. Ik heb op dinsdag geen opvang... en dan gaat cris bij haar thuis. vorige week al lessen moeten missen omdat ze haar afspraken op de dinsdag pland en nu wilt ze niet meer oppassen. Ik ben altijd bang om iets te zeggen dat haar niet aanstaat omdat ik dan weet dat ze weer zoiets zegt. Daarom hou ik me altijd in... Maar ik kan ook niet altijd evengoed verbergen dat ik ergens mee zit... Sinds iedereen een vriend heeft wilt ze alleen dingen doen met die mensen. Zoals naar de bios, op vakantie onderling zonder de kinderen.. Ik begrijp het wel aan de ene kant... ik ben tussen hun een obstakel misschien omdat ik vrijgezel ben... maar als ik er zelf niet echt mee zit... natuurlijk is het soms erg dat je alleen bent.. Maar ik vind het geen reden om me buiten te sluiten... Altijd weer... Waar heb ik dat aan verdient vraag ik me dan af... Voel me wel heel droevig en best wel eenzaam...
Ik kan me voorstellen, hoe moeilijk dat dit is voor jou (voor zover het voor mij voor te stellen is ). Ik zou het even laten rusten misschien dat ze snel weer bijdraait! en proberen een back up voor de dinsdag te regelen, en niet voor 1 keer maar even voor een paar keer kunnen jullie allebei even rustig worden. sterkte ermee
wat vervelende situatie! echt advies heb ik hier niet over. Ik zou voor dinsdag kijken of je een oppas kan krijgen die gewoon altijd kan! niet dat ze je dus in de problemen breng en ik begrijp dat dit niet de eerste keer is! Ik zou als het goed is haar meer vragen een keer op te passen als iets minder belangrijk is. gr brenda
het klinkt inderdaad kinderachtig, maar dan wel van haar. Want door er een stelletjesavond van te maken sluit ze je ook daadwerkelijk buiten. Ik zou geloof ik zelf even afstand nemen. En probeer inderdaad andere oppas te regelen (alhowel dat altijd moeilijk is). Ze roept dat nml alleen omdat ze dat kan roepen denk ik. Je doet er toch niks mee. Je moet je zo niet laten behandelen hoor. Is zij nou gek!
hoi dames, bedankt voor jullie reacties. de dinsdagen gebruikt mijn zus altijd om mijn soort van te pakken. Het is al vaker voorgekomen. Mijn vriendin zei dat ik allang opvang had moeten regelen op de dinsdag ipv met onzekerheid te zitten. Daar heeft ze gelijk in, maar het kost gewoon zoveel meer geld.. Maar het is wel zo dat ik heel veel dingen niet durf te zeggen omdat ik dan bang ben dat ze weer zegt breng hem maar niet meer. Cristiano gaat per 1 januari naar een nieuwe KDV, en daar heb ik alle dagen behalve de dinsdag voor hem aan opvang gevraagd. Ik ben bang dat de dinsdagen vol zitten en hij dus geen opvang heeft. Maandag gauw bellen. Cristiano kan beter elke dag naar de kdv gaan dan naar iemand die me constant in de problemen brengt. Toen mijn zus had aangeboden dat Cris bij haar kon komen vroeg ik ook of hij donderdag bij haar mocht blijven, ze gaf aan dat het beter was van niet omdat ze dan al haar afspraken op de donderdag kon plannen. Weken geleden, had ze een afspraak bij het CB staan op de dinsdag, toen had ze geen zin om te gaan en heeft ze het afgezegd en opnieuw een andere afspraak op de dinsdag gemaakt. Dat terwijl zij weet dat ik afhankelijk ben van haar op de dinsdag. Natuurlijk vind ik dat erg irritant, ik heb een volle dag op de dinsdag, maar ik zeg er niets van omdat ik dan weet dat ze zegt dat ik hem niet meer moet brengen. Ik mis dan gewoon onnodig lessen omdat zij daar totaal geen rekening mee houd. Ik stel me dan voor van, als zij degene was die op de dinsdag moest werken en ik op haar kinderen moest passen en ik zou dit keer op keer flikken, wetende dat zij moet werken en verder haar kinderen bij niemand kan laten.. hoe k*t?! Ik ga kijken wat mijn ex ervan zegt hierover als hij dadelijk komt, ik ben er namelijk echt klaar meer..
Kan je niets met je ex regelen voor de dinsdag? Mss zijn familie mocht je daar.nog contact mee hebben??
Jee wat vervelend zo en erg kinderachtig dat het zo moest lopen. Ze weet dus duidelijk waar ze je mee kan raken en door te zeggen van dan hoef je hem dinsdag niet te brengen denkt ze jou in haar ''macht'' te hebben... Ze weet immers hoe omgooh jij zit op de dinsdag. Ik vond het nogal respectloos dat ze dan zo omgaat met je zoontje door te zeggen dat je hem dan niet hoeft te brengen... wat kan je zoontje er immers aan doen! Zo iemand zou ik niet eens op mijn kind willen laten passen hoe moeilijk ik dan ook met oppas zit! altijd maar op je tenen lopen en moeten bedenken of je bepaalde dingen wel of niet kunt zeggen omdat ze anders weer gaat dreigen met niet willen oppassen lijkt mij vreselijk. Ik zou idd maandag even bellen naar het kdv en aangegeven dat je heeel erg omhoog zit op de dinsdag, dat onverwachts je oppas die je had is weggevallen (hoef je niet in detai te treden natuurlijk)
Hai meiden @Nynke: helaas wonen zijn ouders en andere famileden hoog in het noorden. Mijn ex werkt elke dag en woont ook best ver.. Dat wordt dus lastig. @mama 1984: Zij weet idd wat mij raakt ...de andere keren heb ik het goed gemaakt zodat cris weer bij haar kon. Maar ik besef dat ik andere keuzes had moeten maken. Maar een ding weet ik wel zeker en dat is dat als ik op de dinsdag opvang kan regelen dat dat blijvend is, geen gedoe meer met haar en haar dreigingen...
Wat ontzettend kinderachtig van je zus Ik zou direct zelf opvang gaan regelen zodat je niet afhankelijk bent van haar. Is een gastouder niet iets?
Jemig wat flauw van je zus! Het is ook niet 'gezond', dat jij je in moet houden en niets tegen je zus er over durft te zeggen, omdat je anders op dinsdag geen oppas hebt.. Zo hoort het niet te gaan! Inderdaad, maandag snel bellen naar het KDV! Dan hoef jij je daar niet meer druk om te maken en volgens mij gaat dat een hoop rust geven..
Ik heb er een beetje een dubbel idee bij, aan de ene kant is het inderdaad kinderachtig en had ze best kunnen zeggen dat ze film gingen kijken. Maar misschien had ze wel een keer geen zin dat je meekwam? Klinkt misschien heel hard maar zo is het wel, soms heb je gewoon even geen zin in je familie. Ik begrijp dat jij je zoontje van hem afpakte, dat is ook niet echt netjes, ook niet echt het juiste voorbeeld voor je zoon, je had ook gewoon kunnen zeggen dat je weg ging en dat je je zoon meeneemt dan had ze hem vanzelf wel losgelaten. Wel weer kinderachtig dat ze je dan uitscheld en ook niet netjes dat ze je dan maar gelijk probeert te pakken dat hij niet meer bij haar komt dinsdag.
Ik weet niet hoe lang jij nog naar school moet. maar mijn advies zou zijn probeer toch te regelen dat hij op dinsdag ook naar opvang kan (hij is nu 11mnd je had toch inmiddels wel ergens een plek kunnen krijgen) en ga geheel voor jezelf en jouw zoontje. bouw je eigen leven op met je eigen vrienden. Want ik denk dat als je dat niet doet je constant in deze situaties blijft komen. Kweek een btje zelfrespect. Zodat je ook eens wat kan zeggen. en hoef geen ruzie te maken. maar je kan toch ook zeggen dat je het niet netjes vind. blijkbaar durft je zus ook niks te zeggen want anders zeg je. lieverd ik wil graag... Maar goed. als ze weten dat je gek bent op zulke films vind ik t sowieso niet netjes. buiten dat begrijp ik dat je nicht het had georganisseerd. en had je er dus gewoon schijt aan kunnen hebben en kunnen zeggen dat zij je had uitgenodigd. (misschien ging ze er wel van uit dat je gewoon bleef of heeft je zus haar wijs gemaakt dat je zelf niet wilde.. weet jij veel) Maar goed. al met al is mijn advies dus dat je voor jezelf op gaat komen. er zijn heus wel mensen op de wereld die je kunnen waarderen voor wie je bent. Denk alleen dat je compleet zelfstandig moet zijn om die te vinden.. sterkte.
Jeetje wat een stom verhaal... Ze doet echt raar.. En dan vind ik het ook vreemd dat ze dan je pakt op cris, Mijn zusje zou dan misschien wel ruzie hebben met mij maar ze zou echt geen kans voorbij laten gaan om op smurfie te passen!!.
afpakken niet letterlijk nemen... Ze zat op de grond, ik vroeg idd niet of ik hem mocht maar tilde hem gewoon van haar schoot af.. zo bedoelde ik het meer. kon je niet weten. Toen zei ze, nou ja waarom pak je hem.. waarop ik antwoorde, wij gingen toch al weg?!.. (er zat een sarcastiche toon in, dat wel). toen schold ze me uit... Ben in mijn verhaal niet echt ingegaan op details... omdat dit er verder niet toe doet... Tja het kan zijn dat ze geen zin had... Maar mijn zus kennende wilde ze het idd houden op een stelletjes iets.. Horror en tegenelkaar aan kruipen past heel goed bij de sfeer en ik zou misschien de sfeer verpesten? omdat ik geen vriend heb?
Daar ben ik het ook wel mee eens. Dat je je zoon hebt afgepakt is van jou kant weer kinderachtig, had je beter niet kunnen doen en jou zus gedraagt zich ook niet zoals het moet. Als zij oppas is op de dinsdag, dan hoort ze op die dag geen andere afspraken te zetten, maar het komt er dus op neer dat je niet op haar kunt rekenen. Ze weet dat je afhankelijk van haar bent en dat jij daarom nooit wat terug durft te zeggen , dus ik zou gewoon zorgen dat je dat niet meer bent en even afstand bewaren.
Hoi meis, Klopt, mijn nicht had dat georganiseerd bij mijn zus thuis. Maar ik kan echt niet scheit hebben als ik aan alle vezels in mijn lichaam voel dat ik buitengesloten word door mijn eigen zus. het was duidelijk dat ze de avond wilde met z'n 4ren en niet met 5, anders had ze echt wel gezegd, ga je ook kijken?.. bedankt van je advies... ik waardeer het en zal er zeker iets mee doen.
Maar heeft je nicht dan verder niks (tegen je zus) gezegd dat ze jou ook had gevraagd? Beetje l*llig dat zij het maar zo laat en jouw zus nu laat bepalen wie er mee mag kijken terwijl zijzelf het avondje heeft georganiseerd en jou (waarschijnlijk ook nog als eerste) had uitgenodigd.
Ja vervelend, van beide kanten. Op zo'n manier weg gaan is van jouw kant niet zo netjes en ik kan me voorstellen dat jouw zus daar boos over werd en tegen jou in ging. Dat je niet op haar kan rekenen is wel duidelijk. Zij heeft op deze manier altijd iets om jou in een hoek te dwingen, je bent van haar afhankelijk. Ik zou dus snel een alternatief zoeken, kunnen je ouders tot januari niet een dag oppassen of een vriendin? Uit jouw verhaal kan ik niet echt opmaken dat je echt met haar in gesprek bent gegaan over het filmavondje. Waarom heb je haar niet aangesproken dat jouw nicht er anders over denkt? Maar ik moet eerlijk zeggen, ik heb ook een zusje en we kunnen het erg goed vinden doen veel dingen samen maar soms, wil ik ook eens iets voor mijzelf. Gewoon even met een vriendin winkelen ipv met haar. Nu de filmavond bij haar thuis is ben ik bang dat je niet echt een keuze hebt.
Kan me indenken dat je dit niet erg fijn vond.. zeker omdat ik naar jou verhaal begrijp dat je wel uitgenodigd was door je nocht en dat je zus je min of meer heeft buitengesloten. Ik zou de volgende keer gewoon tegen je nicht zeggen waar je zus bij is, dat je niet komt omdat je niet welkom lijkt te zijn... En idd opvang regelen, vaak lukt dit wel als je al 4dg hebt. Waarom kan jou moeder niet oppassen? Heb je verder nog andere familie? lieve buurvrouw, vriendin collega