wij wonen in Griekenland en mijn man is Griek. Grieken zijn niet zo subtiel wat dat betreft! na het huwelijk kreeg ik de eerste twee jaar steeds weer opmerkingen maar op een gegeven moment heb ik m'n mond opengetrokken (heel Hollands hahaha!) en toen was het afgelopen! werd er nog verdrietiger van ja...maar je moet positief blijven en heb ook op een gegeven moment tegen mezelf gezegd dat ik ook een manier zou moeten vinden om toch gelukkig en tevreden te zijn mochten we nooit een kindje kunnen krijgen...
pff ik begrijp je helemaal ik zit in ronde 22 en het is echt wat je zegt het is klussen is soms echt een klus, het lijkt soms alsof je leven alleen draait om ovutesten,tempen etc.. en idd gewoon ff lekker huilen en koekjes eten, doe ik ook hoor is niets mis mee! het is gewoon kortgezegd k*t dat het tot nu toe niet lukt! ik heb ook lang gewacht met de ha pas in okt dit jaar. dikke knuffel!!
he meid! ook ik snap je gevoel, al ben ik nog lang niet zoveel rondes verder dan jij... dat steeds maar naar de wc lopen.. al die zogenaamde signalen van je lichaam ieder maand (zou het,zou het niet) en inderdaad die huilbuien! ik werd laatst op het werk ongesteld (normaal meestal smorgens thuis) en op dat moment kon ik niet even lekker janken en moest ik mijn "masker" ophouden, wat een hel!!!! dus meid, schreeuw, jank, chagerijn en vreet de hele kast leeg! je schiet er niks mee op, maar het lucht zooooo op!!! knuffel voor jou!!!
ik ken je gevoel hier 25 mnd nodig gehad terwijl nr 1 en 2 er vd eerste mnd waren. het loslaten is ook makkelijker gezegd dan gedaan, maar mss is naar de gyne stappen wel de oplossing eh.
dat steeds naar de wc rennen bij alles wat je voelt...dat niet kunnen janken omdat je op je werk zit...ik herken het zooooo van al die 5 jaar dat het niet lukte... een hel!!! wat mij hielp: veel praten met vriendinnen (lieve mensen die je ECHT begrijpen) gewoon iemand die luistert en met je mannetje praten ook...het fijn hebben met elkaar. gewoon lekker janken en je op iets storten wat je echt leuk vindt...ik ging bv weer lekker dansen en sporten. was ik net weer begonnen een half jaar, kon ik weer stoppen met hockeyen omdat ik zwanger was! ik weet je kan je niet op iets anders richten en dat is mij in al die jaren ook niet gelukt! ik wilde het zoooo graag! voelde me al moeder maar het kwam maar niet...en toch was het bij mij belangrijk om weer even aandacht aan mezelf te geven. ben ook een nieuwe studie begonnen enkele maanden voor het zwanger raken...het verzette m'n gedachten en ik was bezig met iets wat ik echt heel interessant/leuk vond... sterkte meid, probeer soms even te relativeren en een bezoek aan de gyn is voor heel veel meiden een moment waarop het ineens toch lukt...ik heb het zooooveel om me heen gezien! of er een knop omgaat!
Bosuiltje,ik heb je gevolgd hier,ik ben net zo lang bezig als jou geloof ik. Ben het ook helemaal zat. Ik weet niet eens meer in welke ronde ik zit,wij zijn begonnen vorig jaar september. Ben er zelf ook he-le-maal klaar mee. Veel sterkte meid. Echt niet leuk is het. Altijd die teleurstelling.
gek is dat.. Onewish, jij hebt gewoon een mooie cyclus ook en een ei! raar?! waarom het dan toch niet lukt
Lekker die koekjes eten, uithuilen en misschien een maandje of wat een pauze inlassen. Of gewoon niet meer tempen, niet meer zoeken, maar gewoon regelmatig seks als je zin hebt. Die druk maakt het in je relatie ook niet leuk, ik kan er over mee praten helaas. Zet m op!! En wie weet als je uitgerust bent dat je wel naar de gyn wil, voor alles komt een tijd dat je eraan toe bent!
wauw wat cool!! je bent zwanger, en een zoontje uit china.. had je al vaker ergens gezien op t forum!! wauw echt mooi... haha sorry, moest er even uit. gefeliciteerd!
Wat ontzettend herkenbaar.. Wij zijn nu ook 1,5 jaar bezig, zo frustrerend! Afgelopen vrijdag weer ongesteld geworden. Kwam er achter vlak voordat ik naar m'n werk moest. Heb me grootgehouden en me s'middags maar laten gaan. Wij weten na laatste gyn. Bezoek vorige maand dat het wel kan op de natuurlijke weg. Zaad is matig, maar goed genoeg. Mijn hormonen zijn goed en ik heb eisprongen. Voelde me daarna opgelucht. Misschien dat het daarom deze ronde extra klote voelde. Wij wachten nog tot januari. Dan gaan we voor iui. Heb me voorgenomen deze ronde alleen te tempen rond de eisprong en verder niks te doen. Geen ovutestjes en niet de hele ronde tempen. Ben er zo moe van. Ik moet ook weer niet al te gestresst raken want dan blijft mijn eisprong weer uit.. Pff! Succesverhalen lezen doet me goed! Bosuiltje, huil lekker uit, dat lucht lekker op! Ook voor de andere meiden, veel sterkte! Ik ben weer bezig met moed en positiviteit te verzamelen. Op naar de volgende ronde.
...wat herkenbaar allemaal!! Elke maand weer die teleurstelling en elke maand voel ik weer van alles waardoor ik denk dat het raak is! Wij zitten in ronde 11 en aanstaande vrijdag heb ik m'n eerste afspraak bij de gyn. Omdat ik al een paar maanden temperatuur (en hier is elke maand een duidelijke eisprong op te zien), kon ik het 'huisartsentraject' overslaan en heeft de huisarts me meteen naar de gyn doorverwezen. Ik vond het een hele stap om naar de huisarts te gaan... Al die mensen die op de hoogte zijn dat je bezig bent, en dan opeens gaan vragen of ik al naar de huisarts was geweest, pfff! Ik dacht ineens, waar bemoeien ze zich mee? Al hadden ze natuurlijk alleen het beste met me voor, alleen ik was er nog niet aan toe.. Toen ik eenmaal een afspraak had gemaakt met de gyn kon ik het op een of andere manier wel beter loslaten. Ik heb nu zoiets van 'er wordt nu hoe dan ook toch naar gekeken'.. al ben ik best zenuwachtig voor vrijdag! Weten jullie wat de eerste onderzoeken zijn bij de gyn?
Het is fijn om dit te lezen... Ben dus niet de enige die zich zo voelt.... In mijn omgeving ben ik dat helaas wel... Iedereen wordt maar zwanger en ik wacht maar op alles... Word zo dood moet van dat wachten... Nu moet ik wachten tot mijn ongi gedaan is, dan wachten op eisprong(hopen dat ik deze ronde er een heb), dan maar weer wachten op je eventuele ongi... Ik krijg wat van het wachten.... En dat al 12 maanden achter elkaar... Het klussen is gewoon heel vaak niet meer leuk en zie het meer als een verplichting dan dat ik er van geniet... En loslaten kan ik het niet want ben steeds weer die dagen aan het tellen etc... En het is gewoon zuur dat op de dag dat ik ongesteld werd kreeg ik te horen dat 2 vriendinnen zwanger zijn.... Ben echt blij voor ze maar oh wat dit het pijn...
Meiden, wat ontzettend heerlijk om alle reacties te lezen! De succesverhalen geven me moed -- het gaat echt heus een keer lukken! En er zijn zoveel dames in precies hetzelfde schuitje als ik.. we kunnen elkaar oppeppen. Echt superfijn, dank je wel voor alle lieve woorden en virtuele knuffels Vandaag is wel echt een stuk beter dan gisteren. De koekjes zijn op (zelfs overgestapt op chocopasta recht uit de pot, omdat al het lekkers op was... damn!) en de tranen weer een beetje opgedroogd. Fijn met mijn man gepraat ook nog. Hij gaf zelf aan dat ie nu wel echt een keer naar de gynaecoloog wil. Ik ben er nog een beetje dubbel in, maar zijn stem telt net zo goed natuurlijk, dus vandaag heeft ie een afspraak gemaakt met de huisarts. Daar zijn we wel al een keer geweest, daar hebben we de standaardtests gehad waarvoor je niet per se naar het ziekenhuis hoeft. Ik een bloedtest voor chlamydia (was er niet) en hij een spermatest. Daar kwam uit "Er zijn voldoende beweeglijke zaadcellen aanwezig". Ik weet eigenlijk niet of dat goed is, of maar net goed genoeg. Maar het is in ieder geval niet slecht. De huisarts zei toen al wel dat ze ons wel door wilde verwijzen naar de gynaecoloog als we dat wilden, maar dat ze ons ook aanraadde nog even te wachten, omdat het best een inbreuk is. Maar goed, mijn man wil het echt heel graag en wie weet. Misschien komen we er wel achter dat er iets is waardoor ik maar niet zwanger word. Dan weet ik dat liever vroeger dan later toch.. En misschien geeft het ook sowieso wel wat extra rust, gewoon de wetenschap dat er aan gewerkt wordt zeg maar.. Ik weet het niet. We gaan het wel zien. Volgende week om deze tijd is de afspraak met de huisarts. Dus voordat we dan goed en wel bij de gynaecoloog binnen zitten zijn we misschien al wel weer een ronde verder. Kom ik in de tussentijd hier nog wel weer eens mijn hart luchten. Echt superfijn alle steun. Nogmaals dank iedereen!! Bosuiltje.
Hou de moed erin! Het kan altijd nog veeeeeel langer duren(zie mijn handtekening) Als je iets heeeel graag wil, kan je het!
Wat fijn dat je je beter voelt Bosuiltje!!! Mijn vriend heeft ook zijn sperma laten bekijken (ivm medicatie voor crohn, daarom zo vroeg al), en wij kregen precies hetzelfde antwoord als jullie. Ik heb ook geen idee of het nu goed is of voldoende......Maar er was geen verder onderzoek nodig, dus het zl in ieder geval goed genoeg zijn om zwanger te raken. Ik begrijp dat je de gyn een hele stap vindt, maar misschien is er iets kleins aan de hand waardoor het niet lukt!!
het lijkt me inderdaad even goed dat er even iemand mee kijkt want er kan nog zoveel andere dingen niet goed gaan ... vijandig baarmoederslijmvlies of geen eiersprong , ect ect . en hou er rekening mee Dat de gemiddelde kans om zwanger te raken, is tot het dertigste jaar 15 procent per maand. Daarna neemt de maandelijkse kans af. Van alle vrouwen die proberen om zwanger te worden, is 30 procent binnen drie maanden in verwachting, 70 procent binnen een halfjaar en ruim 80 procent na een jaar. Na twee jaar is 90 procent zwanger. na mijn eerste bezoekje aan de gyn had ik die week der na een positieve zwangerschaps test in me hand ..... ondanks ze niks hadden gedaan , mischien de rust dat er is iemand mee keek , helaas werd dit een miskraam.
Gelukkig dat het weer wat beter met je gaat... Ik vind het echt verstandig dat jullie naar de huisarts gaan... @Mukkie woon jij een griekenland... Wat leuk... MIjn schoonzus ook... Mijn vriend is half grieks...
Meid toch! Vreselijk is dat wachten en de teleurstellingen. Wij zijn inmiddels bij ronde 15 aangekomen, mits mijn ongi deze week uitblijft. Wij zijn na 8 rondes, ook wegens buikpijn, naar de huisarts en daarna ziekenhuis gegaan en daar bleek dat ik een cyste had en dat ik ook pcos had. Na een operatie en een ronde clomid gebeurde er nog niet. Geen enkel eitje wilde groeien. Nu heb ik de tweede ronde clomid gehad, met een hogere dosis, en eindelijk heb ik een eitje en een eisprong. Ben er zo blij mee. Zonder het ziekenhuis was dat nog niet gelukt. Ja, het ziekenhuis is niet leuk en vind het best heftig. Moet soms om de 2 of 3 dagen naar het ziekenhuis, maar dan denk ik aan een eventuele zwangerschap die erop kan volgen en daar heb ik het voor over. Moet wel zeggen dat als we moeten klussen en 1 van de 2 heeft geen zin, dan doen we het ook gewoon niet, maar gelukkig klussen we erg vaak, ook zonder ei. Ik hoop echt dat je toch om een doorverwijzing gaat vragen. Zo ongelukkig ervan worden is ook niet goed voor jou en waarschijnlijk ook je relatie. Heel veel sterkte iig en ik hoop echt dat je snel een positieve test in handen mag hebben!!!