september mama's 2010 deel 5 !!!!!

hou op over school haha. ach dat zal wel loslopen. ik breng hem ook geregeld even naar mijn ouders, zodat ik hier flinke schoonmaak kan houden hoor. maar gisteren was het wel heel ver ineens en dan ook met die mist. ik maakte me veel te bezorgd

 

@Blinky: is ook ff wennen he weg bij je kleine man. Kan me wel voorstellen hoor dat je het niks vond met al die mist.
@Fafje: wat goed van M zeg, zo netjes luisteren. Wou dat Ivy zo was, die luistert nog steeds slecht. Toen ik zwanger was gebruikte ik dus ook zo'n wandelkoord voor om de pols want had er nooit achteraan gekund.
@Cindy: ja, tis wel een klein clubje geworden he, maar ach zo is het wel overzichtelijk. Mn man is afgelopen woensdag weer vertrokken. Nog 9 dagen te gaan dus.

Ben heel boos op Ivy geweest vanavond. Ze heeft een foto van mijn vader helemaal verkreukt Ben juist zo zuinig op de foto's die ik heb want zijn er niet zo veel. Die kon dus zonder samen nog te lezen dr bed in en daar was mevrouw niet blij mee. Door haar kabaal ging Aelinn ook huilen dus kon met mn beperkte longinhoud nog 3 keer naar boven ook. En daarna toen ik de deur open deed voor de buurman die een bakkie kwam doen ging ik op de deurmat in een grote plek kattenkots staan. Gatver, wat voelt dat vies zeg.
Ow damn, Aelinn huilt.

 

was ik weer. moest werken tot 10 uur en dan kom je thuis ligt natuurlijk liam al op bed maar ook mijn grote vent. saai thuis komen zeg in een donker en leeg huis. gelukkig nog 2 katten die me een beetje opvrolijken en een parkiet die nog even de moeite neemt om zijn koppie uit zijn verendek te halen en een geluidje maakt om vervolgens weer weg te duiken. hmmmm

maar goed intussen is het lastig geworden om op alles in het vorige topic te beantwoorden dus doe een poging. sorry als ik iets of iemand vergeet.

de box: tsja ben het natuurlijk helemaal met jullie eens dat hij het toch een keertje moet leren en daarom zijn we het ook wel langzaam wat aan het uitbreiden. helaas neemt mijn kleine man geen genoegen met nee en hem er bij weg halen. hij gaat keer op keer terug en kijkt je dan eerst even aan en lacht dan eens lief en steekt mijn boze vingertje op en gaat dan snel op zijn doel af. vind dit een paar keer niet erg hoort erbij maar op een gegeven moment raakt ook mijn geduld op en dan gaat hij toch echt terug de box in.
vaak probeer ik hem eerst nog af te lijden met van alles om de aandacht erbij weg te houden maar uiteindelijk toch weer proberen.

ik moet er wel even bij vermelden dat mijn vriend adhd en behoorlijk aantal kenmerken heeft van een ass. dus niet makkelijk is in omgang.
echter hoeft dit niet te betekenen dat mijn zoontje dit ook heeft maar het begint wel steeds meer op te vallen dat liam wel trekjes er van heeft die nu al naar boven komen.

liam heeft een stak dagritme nodig en wanneer deze onderbroken word is hij erg snel boos, huilerig en kan je eigenlijk niks met hem beginnen.
ook begint hij te flapperen, wiebelen, bewegen en geluiden maken op een monotoom geluid.
bij onvoorspelbare gebeurtenissen is hij uit zijn doen en trekt zijn schoudertjes nog net niet zo ver omhoog dat je zijn oren niet meer ziet.
schreeuwt veel en snel en kan zich in woorden alleen uitdrukken in papa, mama, beppe(oma in fries) en nee en ja.

ik weet natuurlijk niet precies hoe andere kinderen zijn op die leeftijd maar ik vind hem behoorlijk pittig met name het laatste half jaar.
vaak zie ik ouders met kindjes die zo anders zijn als liam en dan twijfel ik wel eens of hij niet anders is als andere kinderen

zelfs mijn schoonmoeder zegt al dat hij rick (mijn vriend) in het kwadraat is. die bevestigd op dat moment mijn twijfel maar rick schuift het in 1x van tafel en vind het wel mee vallen. maar goed rick is zelf ook net zo dus misschien valt het hem daarom niet op.

maar goed voor zijn leeftijd is het nog niet belangrijk om het te weten en hem een label te geven en probeer dan ook zoveel mogelijk hem als een gewoon 1 jarig jongentje te zien en te behandelen met hier en daar wel de aanpassingen die hij echt nodig heeft.

hihih afgekeurde huismama. klinkt er leuk maar weet wat je bedoelt. in dat geval is mijn vriend een afgekeurde huispapa

@mejojo: beterschap weet niet of je nu nog de jongste bent maar ik word in april 23. hihi.

ben de eerste 9 maanden van liam ook thuismama geweest en dat beviel me wel erg goed. liam is eerste keer uit logeren geweest toen hij 3 maanden was en dat was 1 nachtje bij mijn moeder omdat vriend samen uit eten wilde. moet zeggen heb het heel raar en stil in huis gevonden en kon er toen niet aan wennen. 2e keer al veel beter en met 5 maanden is hij een heel weekend bij schoonouders geweest aangezien die niet om de hoek wonen en dat ging ook goed. nu ben ik niks anders gewend dan dat hij 1x in de 2/3 maand daar een weekend heen gaat. vind het altijd wel lekker een weekendje met zijn 2e thuis.

morgen heeft rick een gesprek op een binnenvaartschip die hier in de buurt moet laden en dan kijken of er een klik is en misschien kan die dan gelijk een paar daagjes mee proefvaren. als dat allemaal lukt medische keuring en dienstboekje aanvragen en dan kan hij als alles rond is beginnen in januari. tegen die tijd ga ik weer thuisblijf mama worden tot ik een parttime baan gevonden heb op normale werktijden.

 

wat goed dat je ventje al zo kan helpen. heeft het gesmaakt?

 

oh wat rot dat ze de foto van je vader heeft verkreukd. is ook moeilijk in te schatten natuurlijk als ze nog zo jong zijn, dat zo'n foto zo belangrijk voor je kan zijn. maar neemt niet weg dat het je goed zeer doet. en dan ook nog in de kots gaan staan. onze lilo had vanmiddag ook een hoopje in de schuur gelegd, zit er een staartje in aaaarrrrggggg. die muis was dus niet goed gevallen bah

 

@ denise: denny luistert ook niet naar nee en weghalen, maar ik blijf het wel volhouden. ik denk maar zo, de aanhouder wint. maar als hij de box zou accepteren zou ik hem ws ook weleens gebruiken hoor.
spannende dag morgen voor je vriend, ik hoop dat het wat is voor hem

hier hebben we ook een oplossing gevonden voor als ik aan het koken ben. een hekje tussen keuken en kamer. dan kan hij dichtbij me komen en kan hij me zien, maar kan hij neit aan de gaspitten en oven komen

morgen weer prikken voor denny, bahbahbah. wel leuk om hem weer eens te gaan meten en wegen.

 

dat meten en wegen is idd altijd leuk. liam moest vorige week woensdag heen en ook prikken. de eerste prik vond hij prima terwijl die in de spier gespoten werd en hij gaf geen kik. de 2e was gewoon onderhuids dus veel minder diep maar toen zette hij het op het brullen. was wel snel weer over dus het viel mee. toen we dat kamertje uit gingen wist hij niet hoe snel hij naar de deur moest kruipen om naar buiten te gaan. moesten alleen nog kleren aan doen dus helaas weer terug.

liam was 84cm en 12,3 kilo.
zat mooi binnen de lijntjes wel boven gemiddeld maar wel goed in verhouding.

 

@desiree: welkom hier. Zal me ook even voorstellen. Ik ben sandra, 38 jaar oud en mama van 2 mooie meiden: ivy va 3 en aelinn van 1. Normaal werk ik 2 dagen in de week maar heb na de geboorte van aelinn een zware pnd gekregen waar ik nog steeds niet vanaf ben dus zit nog thuis.
@cindy: altijd fijn om te horen he dat je meisje het zo goed doet. Wij moeten ook eens achter een school aan.

Kwam vanmorgen de trap op en hoefde pas boven op adem te komen.ipv halverwege dus kleine vooruitgang. Zit te twijfelen of ik zelf ff mn boodschappen zal doen of sm toch bel. Vind dat altijd nog lastig na de ruzie met kerst.

 

het echt testen kan pas vanaf 4 a 5 jaar maar er zijn wel hulpverleners die jonge kinderen al observeren en daaruit zeggen dat het kind vermoedelijk iets heeft.

echter zijn wij hier nog niet achteraan geweest omdat het nu nog niet een hele grote belemmering is in zijn en ons leven zolang we ons aan zijn schema houden. het is natuurlijk wel zo dat hij zijn buien heeft en enorm driftig kan zijn en schreeuwen, speelgoed gooien en eigenlijk alleen met afleiding uit zijn buien gehaald kan worden. k3 is op dit moment de oplossing. weet niet wat hij er mee heeft maar wanneer hij ze hoort of ziet gaat die in relax stand. van een gespannen en boos ventje veranderd hij en een rustig, aandachtig kijkend of luisterend ventje die er eens lekker voor gaat zitten. een wereld van verschil en de omschakeling is een seconde. heel apart.
vaak speelt hij dus ook met de liedjes van k3.

op dit moment is hij bijvoorbeeld heel huilerig en schreeuwerig en kan zich slecht zelf vermaken. dit heeft op dit moment alles te maken met zijn manier van wakker worden vannochtend. normaal word hij rond half 9 wakker maar doordat mijn vriend er niet uit kon komen vannochtend en ik hem wakker moest roepen/schreeuwen omdat ik hem niet wakker kreeg, werd liam ook wakker en dan is het gelijk mis. het is te vroeg en hij werd wakker gemaakt.
daarbij komend kwam ik ziek uit bed met hoofdpijn en misselijkheid dus na zijn ontbijt is hij in de box gegaan om even te spelen en lag ik op de bank bij te komen. dit is voor hem anders als normaal want normaal eten we samen en dan gaan we wassen en aankleden maar had er nu echt de energie niet voor en vriend was er niet die had een afspraak. bij thuiskomst heeft vriend dus eerst liam om zijn normale tijd fruit gegeven en ben ik mijn bed in gegaan.
nu moeten we alleen even kijken hoe we het badderen gaan doen want dit zit niet in het schema van na het fruiteten dus denk dat we nu beter een dagje over kunnen slaan en de dag zo normaal mogelijk houden voor de rest.

deze schema's zijn op het moment voor hem erg belangrijk maar er zijn ook periodes dat hij totaal geen moeite heeft met een verandering maar op moment is bijna alles drama wat anders is.
zo te horen gaat het nu ook alweer goed en is hij aan het spelen in de box. hij lacht en brabbelt weer dus dat is een goed teken.

 

we wisten natuurlijk van te voren dat er een kans zou zijn dat liam hetzelfde zou krijgen als mijn vriend. desondanks hebben we toch voor een kindje gekozen. sommige mensen in mijn omgeving snappen dat niet en komen wel eens met de reactie waarom kies je bewust voor kind met een hele hoge kans op deze aandoeningen. vind dit wel raar en kort door de bocht aangezien je er met of zonder begeleiding een prima leven mee kan hebben. natuurlijk zal het niet makkelijk of vanzelf gaan allemaal maar het is wel mogelijk en ze kunnen net zo gelukkig worden als menig ander.
echter hadden we voorheen ooit nog wel de droom van een groot gezin maar daar zijn we op terug gekomen aangezien liam nu enorm veel aandacht en tijd vergt en je al behoorlijk beperkt wordt daardoor. of er ooit een 2e komt is nog niet uitgesloten maar in ieder geval niet voordat er 100% zeker is of liam een diagnose krijgt of niet en in hoever hij daarbij geholpen en begeleid moet worden en of er dan tijd en energie over is om 2 kinderen volledig te bieden wat ze nodig hebben en dan ook denkend aan een eventuele aandoening bij kindje 2.
maar dan zijn we dus ook weer 5 jaar verder voor we die duidelijkheid hebben.

 

heftig zeg. heb zelf in mijn leven aantal depressies gehad maar dat gun je echt niemand en dan al helemaal niet na je bevalling wat eigenlijk een hele grote roze wolk had moeten zijn.
tsja en het werk is dan even niet belangrijk eerst alles verwerken en bijkomen en opnieuw helemaal genieten van het leven met je gezin.