Hier is het gelukkig (nog) niet aan de orde. Het kwam hier wel gister ter sprake, mijn man voelt zich verantwoordelijk voor zijn ouders. Ik zou mijn schoonouders of ouders nooit in de kou zou laten staan moet ik er echt niet aan denken samen met ze in een huis te leven . Ik zou er wel voor zorgen, dat er goed voor ze gezorgd zou worden, niet vereenzamen, dat ze niks te kort komen qua medische verzorging en dat er iemand langs komt om eten te koken en het huishouden te doen. Maar echt in huis nemen; hoe ik er nu over denk zou ik dat echt niet kunnen. Aan de andere kant vind ik het ook wel egoistisch om zo te denken.
nou persoonlijk zit ik erook niet heel erg op te wachten. Maar ik vind dat het wel een beetje je verantwoordelijkheid is als het niet anders is... Ik zou nu ook altijd bij mijn ouders terecht kunnen. Als ze straks oud zijn is het misschien andersom.
Hier is het de bedoeling dat het net wel gebeurd , mijn schoonouders komen bij ons inwonen als m'n schoonvader slechter te been wordt hij loopt nu tegen de 70 aan ( mijn vriend was een nakomeling ) zijn vrouw tegen de 60 dus zolang ze zelf de zorg op haar kan nemen, prima als het nodig is trekken ze bij ons in maar dat was al duidelijk van in het begin , dat die dag ooit komt
beste mensen maar nee NOOIT! dan kun je me na een dag naar het gesticht brengen. ik zal ze goed verzorgen en zorgen dat ze niks tekort komen. zou zelf later ook niet bij mn kinderen in willen trekken.
Ik zou mijn schoonouders best in huis willen nemen, maar dan wel zeer tijdelijk. Ik heb niks tegen ze, maar ik zou dat met iedereen hebben, want ik vind het een inbreuk op onze privacy. Daarnaast heb ik altijd met logees dat ik me na verloop van tijd ga ergeren en vind ik het wel weer lekker als ik na een aantal dagen het rijk weer alleen heb met mijn man. Nu ligt het er ook aan welke logees het zijn.
Mijn schoonouders zou ik niet in huis kunnen nemen, ondanks dat ze best aardig zijn. Mijn vader zou best gaan. Die is heel makkelijk en zou zich niet zo gauw met de opvoeding bemoeien. Maar ik weet dat hij dat absoluut zelf niet wilt. We wonen gelukkig een paar 100 meter van elkaar vandaan, dus mijn pa kan nog heel lang in zijn huisje wonen en ik kan dan nog best veel voor hem doen.
Nee. Ik zou mijn schoonouders nooit in huis nemen. maar dat ligt denk ik ook aan de band die je met je ouders/schoonouders hebt Ik vind het al vreselijk als mijn schoonouders op bezoek komen laat staan dat ik ze in huis neem
Als het niet anders kan, dan zal ik de deur niet dichtgooien. Maar als er een keus is, dan liever de ander.. Maar dat komt ook door de band met met ouders/schoonouders. De vaders zouden nog wel gaan. Maar de moeder, tsja, voor zo is er niks aan de hand. Maar 24/7, dan gaan er wel wat bommen barsten denk ik.
Ik zou mijn (schoon) ouders ook nooit in huis willen hebben. Ik ben redelijk op mezelf en vind het al vervelend als ik het hele huis vol heb zitten met visite, of bezoek. Laat staan dat ik dan de hele dag voor wie weet hoe lang mijn (schoon) ouders in huis heb. Ik wil met alle liefde voor ze zorgen en alles doen, maar dat fijn in hun eigen huisje, in wat voor vorm dat dan ook is. (gewone woning ,aanleunwoning, verzorgingshuis etc.)
Denk dat het enorm ligt aan wat voor band je hebt met je ouders/schoonouders. Zo zou ik mn moeder nooit in huis nemen maar mn schoonouders wel. Maar moet wel zeggen dat ik dan wel zou verhuizen naar een grotere woning zodat je niet de hele tijd op elkaars lip gaat zitten.
onee nooit en nooit zal ik mijn schoonouders in huis nemen, ze zijn nu al niet welkom laat staan er bij in wonen, mijn ouders ook niet, voor een week of 2 prima, maar dan is het weg wezen, nee ik wil ze best helpen met van alles en nog wat (boodschappen etc etc( maar in huis nee echt niet, heb 26 jr lang bij ze in gewoond en de laatste 5 jaar was te lang(maar had geen keus)
In het slechtste geval mogen mijn moeder en mijn schoonvader bij me komen wonen, mijn vader en mijn schoonmoeder (zeker de die) zo snel mogelijk in een home en zeer af en toe krijgen ze een bezoekje van me. Mijn schoonmoeder zegt zelf nu al van , jullie doen later toch niets voor me, tja, hoe zal dat komen, ze maakt het ons al veel jaren zeer moeilijk. had eigenlijk liever gehad dat mijn ma met mijn schoonpa getrouwd was
Ik denk dat het vaak een cultuurverschil is. Waar mijn man vandaan komt bestaan amper bejaardentehuizen en verzorgingstehuizen, simpelweg omdat er geen markt voor is - als je niet meer voor jezelf kunt zorgen, gaan je kinderen dat doen. Eigenlijk heel logisch toch? Je ouders hebben jaren en jarenlang voor jou gezorgd, en als zij hulp nodig hebben waarom zouden zij dan naar een tehuis moeten? Dat is in ieder geval de redenatie en die vind ik an sich ook heel eerlijk. Maar ja, ik zou er ook niet aan moeten denken met mijn schoonouders in 1 huis te wonen, dat zeg ik er eerlijk bij....Dat is bij ons ook niet aan de orde maar mijn man zegt weleens dat als mijn moeder niet meer op zichzelf kan wonen ze dan bij ons moet komen wonen.
nee nooit, sorry dat zou hier niet goed gaan, mijn schoonvader is een ontzettende dominante man die altijd loopt de oordelen. zelfs mijn man wordt er stapelgek van dat we ons constant moeten verdedigen. dus nee, we zouden ervoor zorgen dat ze alles hebben maar bij ons in huis? nooit!
Hier zou ik het ook NOOIT doen... Mijn schoonvader is al overleden helaas, hij was echt een schat... maar mijn schoonmoeder heeft mijn man echt laten stikken en we zien haar alleen op verjaardagen. Dus neeee geen denken aan! Mijn ouders zou ik geen probleem mee hebben... daar wil ik alles wel voor doen als het nodig is.
mag ik zo brutaal zijn om te vragen waarom? waarom niet in een bejaardenflat waar leeftijdsgenoeten en kaartavondjes, bingo etc. zijn?