toen ik zwanger was van daniel hier hele discussie over gehad met wim. Ik zei tegen hem dat als ik overlijdt en hij een andere vrouw tegenkwam waar hij van ging houden dat ik dat fijn zou vinden, weer een vrouw aan zijn zij en een mama voor ons/onze kindje(s). Wim daarentegen kon niet snappen dat ik zei dat als hij doodgaat het niet uitsluit dat ik ooit weer een andere man krijg. Hij is toen ook tijd bang geweest dat ik niet genoeg van hem hield etc. Maar hoe kijken jullie daar tegen aan? Degene hoeft er tegen niet om te blijven rouwen en alleen te blijven als hij/zij ander tegenkomt of wel?
Ik zie toevallig vandaag tegen mijn man dat als er iets zou gebeuren en ik ben er niet meer dat ik hoop dat hij snel geluk zal vinden bij een andere vrouw. Ik stel maar 1 eis en dat is dat mijn kinderen altijd op 1 staan bij hem, voor de rest moet hij zijn leven gewoon gaan leven! Dat zou ik ook moeten doen als het andersom zou zijn. En dat heeft niks met mijn liefde voor hem te maken. Nou eigenlijk wel, dat is juist echte liefde!
Ik heb het hier ook weleens met Brian over gehad, beide zijn we het er over eens dat, mocht 1 van ons komen te overlijden, de ander dan niet voor eeuwig hoeft te blijven rouwen. Ik vind het een heel treurige gedachte dat mijn man de rest van zijn leven alleen zou blijven, omdat hij mij niet los kan laten. Op een gegeven moment zul je toch verder moeten, en dan liever met een ander leuk moppie
Wij vinden beide dat de ander dan weer de kans op geluk moet krijgen . Dat is ook een van de redenen dat ik mij laat steriliseren want ik wil zeker weten geen kinderen meer 5 kinderen baren (en nog meer zwangerschappen) is echt wel genoeg voor mij, mijn lichaam is daar ook klaar mee. Maar als mijn man een vrouw ontmoet die graag een kind wil dan moet daar kans voor zijn.
Ik heb het er niet echt met mijn man over gehad. Maar ik heb het wel bij mijn oom gezien. Toen zijn vrouw kwam te overlijden heeft hij zijn 5 kinderen helemaal alleen opgevoed (oudste toen 12 en jongste 6 maanden). Hij heeft het super gedaan, helemaal alleen! Hij wilde overigens nooit meer hertrouwen, omdat hij toch nooit iemand kon vinden waar hij zoveel van kon houden als zijn eigen vrouw. Hij had ook helemaal geen behoefte hieraan. Hij zei ik leef en sterf voor mijn kinderen ... hij is op 76-jarige leeftijd overleden zonder ooit te hertrouwen. Ook wel mooie gedachte vind ik
Ik vind dit altijd zo'n ... hoe zal ik het eens omschrijven .... 'zinloos' iets om te weten voor een nabestaande. Ik kan me niet voorstellen dat je actief op zoek gaat naar een nieuwe partner omdat je overleden partner dat zo fijn zou vinden. Een nieuwe liefde moet je gebeuren, overkomen denk ik, je moet er zelf voor 100 % achter kunnen staan, de mening van een overledene kan alleen maar voor schuldgevoel of onrust zorgen. Mijn man en ik hebben het hier nooit over en ik heb er ook geen behoefte aan om uit te spreken wat ik fijn voor hem zou vinden als ik er niet meer ben. Dat leven moet hij dan echt zelf invullen...
Ik vind het eerlijk gezegt toch best wel een moeilijke gedachte. Er aan denken dat mijn vriend gelukkig zou zijn met een andere vrouw.. Het verhaal van Zonstraal kan ik mij helemaal in vinden. Maargoed, mocht het zo zijn, dan zou ik hem dat natuurlijk van harte gunnen. Hij mag indd ook verder met zijn leven. Wel zou ik het héél belangrijk vinden dat mijn kinderen hun moeder blijven herrineren. En ik moet er niet aan denken dat ze mama tegen een andere vrouw zouden zeggen.
Als ik zou overlijden hoop ik voor mijn vriend dat hij, als hij dat wil, iemand vindt waarmee hij gelukkig oud kan worden. Ik hoop dat hij er dan toch nog wat van maakt, ik gun het geen mens om de helft van zijn leven te rouwen. Ik wil wel dat de kinderen altijd zijn eerste prioriteit zullen blijven, maar daar vertrouw ik hem wel in .
Het gelukkig zijn met een andere vrouw kan ik wel begrijpen.. Maar dat er een andere vrouw bij mijn kind zal zijn, pfew! Je weet nooit wat voor een vrouw dat zal zijn, brrr!
HAHAHAHA Wij hadden het er vandaag heel toevallig over. Ik wil ook dat hij gewoon doorgaat met zijn leven. Dat zou ik ook na een tijdje willen mocht hij komen te overlijden.
Ik zou ook altijd hopen dat mijn man weer de liefde zou vinden als ik er niet meer zou zijn. MITS deze vrouw óók heel veel van mijn kindjes houdt natuurlijk.....
Ik zou ook hopen dat mijn vriend heel snel een nieuwe vriendin zou vinden. Mijn kindjes hebben echt een mama figuur nodig vind ik. Ik zou wel hopen dat ze de gedachte aan mij levend houden. En ja wat als het niet zo'n leuke vrouw is voor de kids....tja dan zou ik ook gewoon komen spoken hahaha...
Ik heb het hier ook met mijn vriend over gehad. Ik heb hem ook verteld dat mocht er iets met mij gebeuren, ik hoop dat hij een hele lieve andere vrouw ontmoet. Wel heb ik gezegd dat ik eis D) dat hij onze kinderen áltijd op de eerste plek zet. Tweede eis, zoek alsjeblieft dan een vrouw uit die ik ook leuk had gevonden en zorg ervoor dat de kinderen altijd weten dat ik hun mama ben. Natuurlijk moet ik er niet aan denken dat mijn vriend een ander treft, maar ik zou het nog veel erger vinden dat hij altijd alleen blijft wanneer ik er niet meer ben. Ook voor de kinderen.
Het leven gaat gewoon door voor de nabestaande, als hij of ik iemand tegen komt, mooi, en zo niet dan niet. Ik denk daar allemaal niet zo over na, ik ga er ook eigenlijk van uit dat we allebei onze kinderen het belangrijkste vinden.
Tja, ik ook. Maar hoe vaak ik wel niet hoor dat kinderen doodongelukkig zijn wanneer een van hun ouders (na het overlijden van de andere ouder) een nieuwe partner heeft gevonden. Puur omdat deze ouder dan helemaal opgaat in het "gelukkig zijn" met de nieuwe partner en de kinderen even "vergeten" worden..
mijn man en ik zitten over dit onderwerp op 1 lijn, degene die achterblijft heeft alle recht op geluk en degene die dood is merkt daar echt niks van dus heeft ook geen recht om de ander te gaan vertellen wat te doen nadat ze er niet meer zijn. behalve gelukkig worden uiteraard maar wat daarvoor nodig is kan niemand anders invullen toch?
Ik hoop dat hij na mijn dood nog weer gelukkig mag worden met een andere vrouw en ik hoop nog harder dat zij fantastisch lief en leuk is voor onze dochter.
ja ik hoop dat als ik kom te overlijden mijn man weer opnieuw liefde in zijn leven zal vinden, en dat deze vrouw ook van mijn kindjes zal houden, maar ik hoop ook dat deze vrouw accepteerd dat IK altijd mama blijf, en het met mijn kindjes dus ook over hun mama gaat hebben, mijn man ik hebben alles op de langst levende gezet qua erfrecht, dus als ik eerst kom te overlijden gaat alles naar mijn man wat van mij, ik moet eerlijk bekennen dat ik hoop dat mijn man dat niet doet met een volgend huwelijk ( als ik dood ben) want als mijn man eerder overlijd dan haar gaat alles naar haar en dus niet naar de kinderen, terwijl er ook dingen van mij bij zitten die zij dan dus erft, dit is het geval geweest bij mijn opa mijn oma is overleden, alles van mij oma ging naar hem, hij heeft met een nieuwde liefde alles op langst levende gezet en deze leeft nog steeds maar mijn opa niet, alles wat zij nog van mijn opa en oma heeft word als ze komt te overlijden onderverdeeld over haar kinderen en de kinderen van mijn opa vallen dus buiten de boot, dat is niet helemaal goed vast gelegd dat hun ook mee zouden erfen, maar ik hoop dus dat mijn kinderen wel wat van mij mee krijgen.