Mijn kleine is nu 8mnd en hij wordt elke keer in de nacht huilend wakker pfffff dit was nooit hij sliep altijd super goed. Nu is het half 4 half 5 en dan weer 6u ...vaak als ik het speentje geef dan gaat het wel weer maar soms blijft hij huilen poeh! Slaap begint mij nu echt op te breken...is dit een fase ofzo?
Wij hadden dit ook en toen was het ooronsteking! Misschien een keer de oortjes na laten kijken voor de zekerheid?
kan ook beginende verlatingsangst fase zijn...hoedan ook..het gaat wel over... als mn zoontje dit had, was vaak even wiegen in slaap helpen voldoende... kunnen ook dromen zijn en dan de slaap niet meer kunnen vatten of evntueel kou!?
Hier even een positief berichtje Onze man is al 2 maanden iedere nacht wakker (de tijd verschilt) en het duurt dan heel lang voor hij weer wil gaan slapen. Het lukte eigenlijk ook alleen maar als we met hem gingen wiegen of bij ons in bed namen. Zelf in slaap vallen kon hij zowiezo niet goed, ook 's middags moesten we hem op de arm wiegen tot ie sliep en dan in bedje leggen. Omdat we echt OP waren door de nachten, toch het advies van het consultatiebureau opgevolgd: NIET uit bed pakken, laten huilen en om de 10 minuten even naar hem toe, aai over de bol, kusje geven en weer weg... Poeehhhh dat was moeilijk en hartverscheurdend! Eerste nacht heeft hij 2uur gehuild voor hij in slaap viel, tweede nacht 1,5uur en de derde nacht... Doorgeslapen! Van 20.45 tot 08.30!!! Dit was vannacht! Ook nu net heb ik hem wakker in bedje gelegd en heeft hij maar 10 minuutjes gehuild/gezeurd en toen sliep ie! Ben benieuwd of deze lijn zich voortzet maar dat laat ik nog wel weten Het is moeilijk, maar als het echt werkt zul je snel je nachtrust weer terughebben, succes!
En dit noem jij een positief berichtje? Dan vind ik die van fafje en patjuh toch wel een stuk positiever... Kindjes hebben rond deze leeftijd vaak last van verlatingsangst, lijkt me logisch wat je dan vooral niet moet doen en wat wel. Wat vooral het allermeeste helpt in zulke fases tegen de vermoeidheid is niet op de klok kijken en het accepteren. Voor je kindje is dit minstens even vervelend als voor jou...
Wij hebben met Sil ook een paar keer van die periodes gehad. Heel vervelend, maar vooral voor hem. Hier was het een kwestie van ff doorbijten en na een week of 2 ging het vanzelf weer beter. Overigens had het vaak te maken met tanden, oren of 'sprongen' (voor zover ik daarin geloof). Wij hebben hem toen nooit 'laten huilen', hooguit dat we af en toe een paar minuutjes langer wachtten voor we naar hem toegingen, maar bij hard huilen gingen we sowieso meteen. Sterkte! Zijn lastige fases dit...
ik vidn dat "laten huilen"...of "patroon doorbreken" meer geschikt voor oudere kindjes...dus wanneer een kindje ehct gewend is altijd uit bed gehaald te worden en daaarom huilt...in dit geval is het zo'n jonge baby nog...dus ik zoud aar "nog niet" voor kiezen... kijk na 1 jaar krijgen ze zoveel meer door..en dan is het soms "noodzakelijk" een patroon te doorbreken...hoe je dat oplost is aan jezelf natuurlijk... maar in dit geval kunne het nog zoveel meer oorzaken hebben...zoals tandjes, dromen, verlatingsafngst, sprongen etc etc... mn zoontje ha dmet 8 mdn sprong ehct last ervan...ik ga er dan gewoon in mee...dan is het snel over...maargoed per persoon per kind verschillend natuurlijk
Sorry dat ik hier toch even op reageer. Als het voor haar en haar kindje geholpen heeft dan is dat idd een positief iets. En niet elk kind is het zelfde dus heeft niet elk kind op die periode het zelfde (vindt ik dan)
Nou hier werkt laten huilen dus echt niet! Huilen werd krijsen en krijsen werd hyperventileren zowat. 4 nachten op gezeten met een kind wat helemaal overstuur is en helemaal niet meer slaapt. Wij halen haar eruit, even bij ons in bed(vijf minuten), terugleggen en weer verder slapen. CB zegt is een patroon, ja dat zal wel maar ik laat mijn dochter echt niet zo overstuur worden midden in de nacht!
@Agnes, bedankt voor je support! Ik vind het voor ons inderdaad een positief bericht! Moet wel zeggen dat Sonnie niet echt overstuur lag te huilen in bed, meer een zeurderig deuntje met af en toe een schreeuw en een snik. Bij ons was het wel zeker een patroon dat doorbroken moest worden, want sinds die 2 nachten... slaapt hij weer als vanouds! Heeft nu dus al 4 of 5 nachten achter elkaar doorgeslapen! Ik hoor hem iedere nacht wel even wakker worden, maar dan 'praat' hij 10 minuutjes tegen zichzelf om dan weer in slaap te vallen Voorheen zou hij meteen beginnen te huilen/jammeren maar volgens mij heeft ie nu toch door van: ik wordt er niet meer uitgepakt! Ik ben in ieder geval trots op ons dat het gelukt is. Succes allemaal, ieder kindje is anders en wat bij de één niet werkt kan bij een ander wel werken en visa verca.
Ja, maar ik was me er ook van bewust dat hij het DAARVOOR deed, hij wist dondersgoed dat als hij ging huilen, mama hem wel weer op zou pakken. Ik ben blij dat wij er voor nu (even) klaar mee zijn, hij slaapt weer heerlijk door. Heb ook een leuk voorbeeldje in mijn omgeving, kindje wordt 3 en ze zijn iedere avond half uur tot een uur bezig met het kind in slaap 'kriebelen'. Aangewend gedrag vanaf baby zijn, hoelanger je wacht hoe moeilijker het is om het patroon te doorbreken maar... Dan moet je wel ook zeker weten dat het om een gewente gaat... vind ik.
hier ook een kindje van bijna 8,5 maand. hij sliep altijd goed door. ineens s'nachts wakker, gaven hem dan eerst een flesje en legden hem terug, tot ik merkte dat hij even lichamelijk aandacht nodig had. in ons geval denk ik ook aan dromen, want na het knuffelen van zo'n 2 minuten is het over en kan ik hem weer terug leggen. hij heeft soms die periodes dat hij niet wil, hem vast houden helpt gewoon ookal is het maar even. ik vind dat geen probleem. als ik zo jou verhaal lees denk ik ook aan dromen
Hier hebben we dit altijd bij doorkomende tandjes.. Tijdens de 'huilnachten' kan ik dan niks vinden maar een week later voel ik ineens ergens een puntje.
Hier ook last van maar mijn dochter is ruim 9 maanden. We keken de hele tijd of we tandjes voelden maar er kwam maar niks tot gisteren opeens uit het niets (zo leek het ) 2 voortandjes naar buiten kwamen.
Ik heb niet alles gelezen, dus sorry als ik iets dubbel plaats! Waarschijnlijk een fase. Ik herken dat ook van onze kleine. De 37-weken sprong (bij ons) was zeer opvallend en weet ik nog erg goed. Deze fase kwam ook weer terug toen ze een maand of 14 was... Het is op het moment zelf misschien even zwaar, maar onthoud dat het een fase is!
Persoonlijk vind ik dat je patronen beter goed aan kan leren, hoef je ze ook niet te doorbreken... Onze dochter zit ook in deze fase. En ik zorg wel dat ik zeker weet dat er niets anders aan de hand is, kan ik ook wel aan het huilen horen. Maar ik ga er dus niet eens naar toe. Als ik dat doe raakt ze hélémaal over haar toeren! Dat vind ik nog erger, nu is het met 10 minuten klaar en slaapt ze weer verder.
klopt, ben ik ook voorstander van...maar soms lee sik heir en daar bepaalde problemen van kindjes...en dan is er een patroon ontwikkelt..bijv doordat een kindje iets lichamelijks had...of zh opname dat soort dingen...tis meer een oplossing voor als het al is ontstaan denk ik ..
Ja ok, dat is ook zo. Ik ben er ook niet voor om te 'vechten' met je kind. Het heeft ook wel met een stukje visie te maken. Ik ben ook niet voor het laten huilen. Iedere situatie is ook weer anders, eigenlijk kan je het niet met elkaar vergelijken. Als ze niet met 10 minuutjes jammeren/mopperen klaar is en het huilen echt huilen wordt, reageer ik wel. Het is ook iedere nacht om dezelfde tijd op het moment. Anders moet je wel gaan kijken. In ieder geval weet ik dat als ik één keer het speentje in ga doen er een luchtalarm van heb ik jou daar af gaat (zo goed kan ze zich laten horen) en ze rustiger blijft als ik haar dus niet kom 'troosten'.