Net 10 minuten gesprek op de basisschool van mijn zoontje (4/1/2 jaar ) gehad...hij zit inmiddels een halfjaar op school, maar schijnt nog niet echt iets te doen:S...het was niet echt een positief gesprek dus...hij zegt gauw dat hij iets niet kan volgens de juf en is bang iets fout te doen en doet eigenlijk niks terwijl je hem iets aanreikt... De juf vroeg ook hoe hij thuis is; thuis speelt hij gewoon lekker met zijn autoś en duplo, tekent en knipt graag en speelt het allerliefst buiten met zijn buurvriendje..hij is inderdaad afwachtend als hij ergens binnenkomt maar na een uur komt hij los en is hij niet verlegen meer en spreekt hij zelf andere mensen aan......Ben er wel een beetje verdrietig om dat hij zo onzeker is en gauw zegt dat hij iets niet kan , en hij eigenlijk niet zoveel uitvoert in de klas . Dat onzekere , of zeggen dat hij iets niet kan heeft hij thuis ook weleens (die dingen die hij dan moeilijk vind probeer ik dan te stimuleren ), maar dat niks doen herken ik niet; hij is thuis altijd wel bezig... Maar wat ik mij afvraag herkent iemand dit in zijn zoon of dochtertje...op school toch anders zijn dan thuis ...? Hoe kan ik hem helpen (tuurlijk prijs ik hem als hij iets doet wat knap is of waarvan hij zegt dat hij het niet kon), maar hij is ook gauw gefrustreerd (thuis dus, op school probeert hij het niet) als iets niet meteen in 1 keer lukt... Hij zit op een montesorrischool, een school waarbij je dus eigenlijk toch wel beetje zelfstandig moet zijn, ben bang dat ze straks gaan zeggen dat hij niet geschikt is voor deze school...het is juist zon leuke school en een andere school zou als het moet ook niet echt een optie zijn omdat hij best moeite heeft met wennen. Lang verhaal dus maar iemand tips, of herkenning???
Mijn dochter roept het ook weleens, dat lukt niet en wham, daar gaat dan weer wat door de kamer. Ik corrigeer haar wel op haar gedrag, dat boos worden en met dingen smijten helemaal niet werkt, want je kan het daarna nog niet. Ik kalmeer haar en zegt dan gewoon, dat ze veel moet oefenen om iets te kunnen. Soms gaat ze het nog een keer proberen en soms is het over en probeert ze het later weer. En als het lukt, is ze helemaal blij en roept dan hard, Ik kan het, ik kan het, ik kan het. Heb je van school geen tips gekregen? Wat doen zij eraan, als hij zegt, dat kan ik niet en lukt niet?
klas te groot? hoe klikt t met de juf? Hoor wel meer mindere 10 minuten gesprekken tegenwoordig.. tja.. wat ik denk. hij is 4,5 moet nog wennen.. heeft nog 1,5 jr om te kleuteren. en zal vast wel een keer los komen. als je je zorgen maakt misschien nog eens los een gesprek vragen maar uiteindelijk denk ik dat er vast veeeeeeel meer kinderen zo zijn als jouw zoon. sterkte met het verwerken. en vergeet vooral niet te genieten van je zoontje.
Geen tips gekregen helaas, we hebben er wel naar gevraagd, de juf zou zelf mijn zoontje wat meer achter zijn broek aanzitten, is ook wel nodig , zodat hij wat meer gaat doen...tijd was eigenlijk al te gauw om...hij is ook iemand die erg observeert, hij gaat gerust kijken hoe opa aan het klussen is met allerlei ingewikkeld gereedschap (freesmachine etc.) dus kan mij ook weer voorstellen dat hij daar in de klas ook mee bezig is...observeren... alleen punt is wel dat er natuurlijk ook "gewerkt"moet worden en niet de hele dag geobserveerd....hij is ook best bezig met hoe dingen werken...(verbaas mij soms wel over . maarja dat weet de juf ook niet (en hebben ook niet echt tijd gehad om dat vertellen. Genieten doen we zeker hoor, hij is een ontzettende lieverd. het is alleen wat minder leuk om te horen dat hij niet voldoet aan hetgeen van hem verwacht wordt op de kleuterschool...maar wat je zegt hij heeft nog 1/1/2 jaar dat stelt ook wel gerust...en morgen gaan we gewoon weer lekker wat leuks doen!
verwachtingen liggen tegenwoordig ook wel erg hoog hoor (zeker bij sommige juffen) en idd. 10 min gesprekken zijn te kort om te praten. dus geef ik je het advies dat als je je zorgen maakt een los gesprek aan te vragen. Verder denk ik.. niet te veel zorgen maken. Hij is 4 doet het goed! ontwikkeld zich goed.. lekker zijn tempo laten volgen. t blijven individuutjes he.. zijn niet allemaal langs 1 en dezelfde meetlat te leggen. En werken in groep 1 is nog moeilijk hoor. de eerste 2 jr is vooral spelen. dat werken komt wel. Tis alleen jammer dat je dan niet hoort dat het vrij normaal is voor een 4,5 jarige... komt vast goed.
Als leerkracht herken ik dit maar al te goed. Om een antwoord te geven op je vraag; JA een kind kan zich wel degelijk anders gedragen op school. Ik denk dat jouw kind nog wat tijd nodig heeft om te wennen op school. Als het opkijkt tegen andere kinderen kan dat voor onzekerheid zorgen. Een andere oorzaak kan perfectionisme vanuit het kind zijn (ik begin er niet aan want het eindresultaat wordt niet zoals ik wil). Jouw kind wordt echt niet zomaar van school gestuurd. Zet dit aub uit je hoofd. misschien kun je wat meer precesgericht met hem 'werken' ipv resultaatgericht? sommige kinderen leren door te observeren en beginnen pas aan iets als ze zeker weten dat ze het kunnen. Hoe was dat met leren lopen? Ook bij wijze van spreken van de een op de andere dag? Als dat zo is dan maakt hij waarschijnlijk over een tijdje een inhaalslag. Wat iig positief werkt is interesse tonen in de school. Vraag iedere dag even wat hij heeft gedaan en wat leuk en minder leuk was (en waarom?). Loop even mee de klas in om te bekijken wat hij heeft gedaan. mijn tip; maak je niet druk het komt echt wel goed!
En dat hij thuis anders is dan op school... Kun je thuis wellicht ook niet zo veel doen. Overigens is niet elk kind montessori-geschikt.. Maar ze zullen hem heus niet zomaar weg sturen. Het is tenslotte een kleuter. En school is best heftig voor die ukken.
Ik herken het verhaal heel erg. Ons zoontje maakte er niets van op school. Nu anderhalf jaar later gaat het geweldig, hij gaat zelfs extra werk doen omdat hij dat zelf zo graag wil. Zijn juf gaf aan dat het erg verschilt hoe een kindje op school komt. De ene is echt nog een peuter en de ander al een echt kleutertje. Aan het einde van groep 2 is het verschil al veel minder groot. Ze moeten vaak echt een hele tijd wennen aan de basisschool.
Zie groep 1 gewoon eens als wenjaar.. In groep 2 is er nog alle tijd om voorbereidende dingen te doen voor groep 3.. Mijn jochie zit ook op montesorri, en hij is ook echt een kijker. Zelf doet hij ook wel dingetjes. Maar in het begin toch meer op aangeven van de juf. Nu na een paar maand laat juf hem meer gaan, en hij pakt het zelf goed over. En begint hij zich meer op zijn gemak te voelen.
Daarbij.. Als het ECHT slecht ging dan hadden ze toch niet gewacht tot een 10-minutengesprek lijkt me