Respect staat bij ons thuis op nr. 1. Respect naar elkaar, dieren, familie, vriendjes enz. Zo hebben wij onze kinderen altijd opgevoed en we krijgen ook altijd te horen dat ze zo lief zijn en en zich zo netjes gedragen. Tot zo ver zijn we dus geslaagd voor de eerste fase van de opvoeding..... Nu zit ons zoontje in de klas met een groep "haantjes". Voorheen had hij alleen "last" van het gedrag van dit groepje. Ze pestte kinderen, sommige scholden de juf uit maar waren vooral bezig tegen elkaar op te bieden echte haantjes dus. Ons zoontje vond dit altijd vervelend. Kan makkelijk leren en ziet dat ook echt als een serieuze taak. Wil graag goede cijfers halen en was echt gemotiveerd om naar school te gaan. Het tegenovergestelde van die jongens dus. Dit schooljaar is hij echter omgeslagen. Hij kwam vaak chagerijnig thuis, wilde niet meer naar school en was echt prikkelbaar. Na een tijdje proberen hem te laten praten kwamen er steeds stukjes los waar hij mee zat. Hij had ruzie gehad met die, dan weer een rotopmerking gemaakt tegen die, dan weer een jongen teruggeschopt waarvan hij een klap had gekregen enz. Oftewel, hij was aardig bezig mee te pesten iets waar ik (door mijn verleden) erg op tegen ben. Maar hij leek/lijkt hier wel erg mee te zitten want komt het steeds vertellen als er iets is gebeurd. (om een beeld van mijn zoontje te geven, jiij heeft ooit van zijn zakgeld stiekem snoepjes gekocht. Hij was hierna twee weken niet te genieten totdat het hoge woord eruit kwam en hij met het zakje snoepjes naar beneden kwam. Het zakje was nog dicht, had er niet van durven eten omdat hij het stiekem gedaan had). We proberen er steeds open met hem over te praten. Hem uit te leggen dat wat er gebeurd niet leuk is. Deze jongens zijn nl nog steeds bezig maar soms komen er ook verhalen naar boven waar hij dus een aandeel in heeft gehad, waar ik onze zoon dus echt niet in herken. Toen ook zijn cijfers naar beneden gingen en hij aan gaf niet naar school te willen zijn we met de juf gaan praten. Zij gaf ook aan dat het op het moment wat onrustig was en onze zoon daar ook een aandeel in had. Ik was voornamelijk blij dat hij zo eerlijk was dat ook real gezegd te hebben, het was dus geen verassing. Maar zij gaf wel aan dat als jij op zaken aangesproken wordt hij met tranen in zijn ogen staat, ze hem zo niet kent, ze ook níet in de gaten hadden dat het zo uit de hand aan net lopen was. Maar vooral dat het lijkt dat hij het niet vrijwillig doet. Ze zouden het in de gaten houden...... Nu merk ik wel dat ze er mee bezig zijn. Stickerkaarten voor alle kinderen en de mogelijkheid voor onze zoon dat hij ten alle tijden naar de juf mag als er iets is. Hij zit ook in een ander groepje en niet meer bij 1 van de grote pesters. Hij gaat nu wel weer met plezier naar school, zijn cijfers zijn weer zoals voorheen. Alleen de verhalen blijven komen, vandaag weer kreeg hij een zet van een jongen en heeft hij een klap terug gegeven waarop de gymles is gestopt en hij van de kinderen uit de klas de schuld kreeg omdat door zijn zet de gymles gestopt was. De jongen die de eerste zet gaf begon in de kleedkamer weer een discussie met hem waar hij dus weer op in ging....... Bij navraag bij de juf bleek zijn verhaal idd te kloppen. Hij zegt ook altijd eerlijk als hij wat gedaan heeft. Maar onze zoon lijkt nu dus echt een etterbakje te worden..... Echt zo vervelend!!!! Thuis is hij heel lief (heeft heus wel eens een dwarse bui) maar altijd lief naar zijn zusjes en ons. Beleeft naar anderen, echt gewoon een heerlijke knul! Maar ik wordt nu een beetje radeloos.....hoe moete. We omgaan met zijn gedrag op school? We hebben thuis al gewerkt met krullen verdienen, boos worden, uitleggen, praten enz.... Wie heeft er nog tips, adviezen of een rubber hamer hahahaha
Hmmm... Ik snap je verhaal niet helemaal... Wat ik lees is dat je zoontje fysiek van zich afbijt als een van de pesters hem moet hebben. Waarom maakt hem dat een etterbakje? Als hij op school een etterbakje zou wezen, zou je dat thuis ook wel merken, denk ik? Al jouw voorbeelden wijzen bij mij alleen maar op zelfverdediging, hij laat niet over zich heen lopen. Wat je je zoontje zou kunnen leren is dat het leven niet 'oog om oog, tand om tand' is. Fysiek geweld is een teken van onmacht. Als 1 van de pesters hem slaat: omdraaien, weglopen, en tegen de juf zeggen (of een andere volwassene die hij vertrouwt). Dan kan de pester gestrafd worden, en jouw zoontje heeft geen pijnlijke handen
Mja mijn ervaring met gepest worden is dat juist een volwassene erbij halen het erger maakt. Maar het lijkt wel inderdaad alsof hij onvrijwillig mee moet doen. Snap ook niet zo goed dat de juf dat niet is opgevallen eigenlijk. Zeker als hij eerst zo braaf was moet het verschil toch opvallen. Keer van zich afbijten maakt hem nog geen etterbakje in ieder geval. Het wordt een ander verhaal als hij zelf ook fanatiek gaat pesten. Heeft hij zelf een reden waarom dat gebeurd? Voelt hij zich belaagd of in een hoekje gedrukt of is er een andere reden? Dat lijkt me het belangrijkst om te weten. En misschien wil hij dat niet tegen jou zeggen of tegen de juf maar wel tegen het vertrouwenspersoon op school. Lijkt me erg rot om je kind zo te zien worstelen met de wereld.
Hier sluit ik me bij aan. Het feit dat hij zich verdedigt, ook al is het misschien niet op de juiste manier, maakt hem toch zeker nog geen etterbakje. Ik zou echt nog eens een gesprek met de juf aangaan en dit alles bespreken. Het lijkt mij niet juist dat er een paar jongens in de klas zijn die alles voor de rest verpesten. Volgens mij is er ook wel speciaal lesmateriaal over pesten e.d. Misschien ook een optie om dat als idee aan te dragen bij de juf.
Ik denk dat ik het wel snap. Aan de ene kant word hij gepest maar hij pest dus netjes terug. Hij is goud eerlijk maar gaat zich dus af zetten in de klas kortom hij laat het kaas niet van zijn brood eten. Het belangrijkste is denk dat hij eerlijk blijft. Tuurlijk is wederzijds pesten niet leuk maar ergens is het ook wel normaal dat kinderen gaan uit testen. En vergeet niet hij zal nu in groep 5/6 zitten en dus begint het prepuberen ook te komen. Kan alleen maar vertellen dat het straks ook overwaait naar thuis en hij zich thuis ook straks wat meer gaat afzetten. Mijn advies is blijf met hem praten. En wens je veel succes met de prepubertijd.
Ik had een heel stuk getypt maar op de verkeerde knop gedrukt...beetje jammer hahaha dus nu nog maar even verkort. Dingen die de afgelopen tijd gebeurde om een een beeld te geven, Zoontje stond in de klas te praten met een meisje en een van die jongens komt langs en trekt zijn broek naar beneden gelukkig bleef zijn boxer hangen maar toch.... De juf zag het gelukkig en heeft dit kindje straf gegeven maar na 5 min was de school uit en de straf ook geweest. Bij de gym kreeg hij van een agressief kindje een flinke schop, hij schopte terug waarop de gymles gestopt werd en hij de schuld kreeg van de kinderen uit zijn klas. Niemand had gezien wat er vooraf gebeurd was behalve de juf....achteraf.... Naar mijn idee lijkt er weinig gedaan te worden....of het gebeurd wel maar ik zie het niet. Bij rapportgesprek zeiden ze wel dat zijn gedrag verbeterd was en hij veel lekkerder in zijn vel zit nu hij in een ander groepje met tafels zit. @pnírmal, misschien heb je ook wel gelijk en hoord het er bij. Thuis heeft hij ook wel van die prepuberbuien, heerlijk vind ik dat echt een uitdaging die tot nu toe altijd goed aflopen. Mijn man kan daar overigens wat minder goed mee om gaan hahahaha @Saskia, ik denk datveen vertrouwenspersoon voor hem geen meerwaarde zal hebben. Hij verteld voornamelijk mij echt alles. Mijn man minder maar mij echt heel veel. Maar misschien hebben jullie gelijk en maak ik het groter dan het is......
@ts mja uiteindelijk maakt het niet uit... Als hij het maar aan iemand vertelt hè Dat het geen opgekropte frustraties worden. En ik denk dat het beter is dat hij van zich afbijt dan dat hij het laat gebeuren maar zelf lijkt hij niet zo blij te zijn ermee. Dat maakt het een lastig verhaal. Snap dus ook wel dat je je er druk over maakt wat dat betreft. Alleen heb je zelf weinig invloed wat gebeurd onder schooltijd. En feit dat hij jou vertelt dat het hem dwars zit doet me vermoeden dat jij in ieder geval op de goede weg bezig bent denk je niet?
Mee eens. eigenlijk vind ik het niet zo gek dat hij terug mept. Moet hij dan elke keer netjes naar de juf? Dat doen jongens niet zo snel want dat is niet stoer. Er zitten gewoon een paar etterbakjes op die school en hij weet nog niet goed hoe hij daar mee om moet gaan is dat aan het uitproberen. Zou hem nu hij weer beter in zijn vel zit en goede cijfers haalt niet teveel op zn huid zitten anders verteld hij straks niets meer. Begrijp wel dat je je zorgen maakt hoor Succes ermee!
Bedankt voor jullie reacties! Het gaat nog steeds goed hier. Misschien afgeleidt door de sint of het was echt een fase. Voor nu zit hij in ieder geval weer lekker in zijn vel en kreeg hij zijn uitslag van de cito terug gisteren niks te klagen. Begrijp me niet verkeerd, ze hoeven van ons nietbhoog te scoren en alleen hoge cijfers te halen maar hij deed zijn schoolwerk met twee vingers in zijn neus en zou het zonde vinden datvdoor het gedoe op school de boel zou inzakken. Zijn uitslag was voor ons een teken dat het met hem in ieder geval wat beter gaat!
Wat ik persoonlijk jammer vind is dat jij aangeeft dat je zoontje een etterbakje is geworden.... Jammer dat je dat denkt. want ook ik lees zoals anderen alleen maar dat hij zichzelf verdedigd! en tja fysiek is niet altijd de oplossing. maar etterbakje? nee. sorry. vind het ook jammer dat de juffen daar schijnbaar niet doorheen kijken.. Misschien helpt de volgende levensles in de toekomst. If someone hits you, never hit them back. They always catch the second person. En ik vrees dat dit voor jouw lieve jongen op gaat..... Fijn dat de communicatie open blijft. dat hij het ook weer beter doet op school. maar als ik zo lees dat hij met tranen in zijn ogen staat. een zakje snoep nog niet durft op te eten. denk ik dat je meer vertrouwen in hem mag hebben. van mij zou je m een dikke knuffel mogen geven. vind dat hij klinkt als een kanjer!
Ik vind het jammer dat je dit zo hebt opgevat. Mijn zoontje is een kanjer! Hij is sociaal, lief, geduldig echt een topper. Maar door het gedoe op school werd het echt een etterbakje. Om bij die fijne jongens te mogen horen deed hij nl erg mee met het pestgedrag. Hij ging dus zelf ook pesten, niet alleen van zich afbijten! Overigens niet alleen op school ook naar zijn zusjes (ws omdat hij niet lekker in zijn vel zat en zijn frustratie kwijt wilde). Omdat ik hem daar absoluut niet in herkende maakte ik me flinke zorgen, het voelde echt als de grip verliezen.