Hallo dames, ik had een vraagje? Ben 12 weken geleden bevallen van een prachtig zoontje. Nu heb ik na de bevalling (SpoedKS na 16u weeen en 8.5 cm ontsluiting) de gebruikelijke kraamtranen gehad plus een flinke bronchitis (geen lolletje met een ks wond ) Toen ik thuis kwam heb ik last gehad van paniekaanvallen, dit trok na een paar dagen weg toen ik me wat sterker ging voelen. Nu is het 3 weken geleden weer in alle hevigheid teruggekomen. Heb nu dagelijks paniekaanvallen en hyperventilatie. Loop er nu voor bij HA en heb ook oxazepam voorgeschreven gekregen. Zal even mijn symptomen op een rijtje zetten: Angstaanvallen Vermoeidheid Hyperventilatie Overbezorgd naar mijn baby toe Slecht concentreren Piekeren Schuldgevoel Prikkelbaar Ben alleen niet echt depressief of somber. Kan je ook een PND hebben zonder echt somber te zijn?
Ik weet niet zo goed of je ook een pnd kunt hebben zonder echt depressief te zijn. Zouden de andere klachten ook kunnen komen doordat je echt een heftige tijd achter de rug hebt en er in korte tijd zoveel veranderd is? Als je echt veel last van de klachten heb zou ik eens langs de ha gaan, die kan je zeker antwoord geven op je vraag. Hier is nog een topic over postnatale depressie; http://www.zwangerschapspagina.nl/na-de-bevalling/313934-postnatale-depressie-iemand-ervaring.html
ja zeker. je kunt best ernstige en vervelende klachten hebben zonder de depressie welke oorzaak het dan ook heeft. Echter, als je er niets aan doet, ligt ook de depressie op de loer. Dus, praat erover, zorg goed voor jezelf en ga naar je dokter. gr anita
Een depressie kenmerkt zich niet alleen door somberheid, maar kent ook kenmerken als angst, prikkelbaarheid, bezorgdheid en vermoeidheid. Natuurlijk kan iemand vanaf hier niet beoordelen of je een depressie hebt, maar ik zou je klachten wel serieus nemen, en je door je dokter door laten verwijzen naar een psycholoog. Met oxazepam kan je beter voorzichtig zijn; het werkt op de langere duur verslavend en beïnvloedt je reactievermogen (lijkt me niet wenselijk met de zorg voor een pasgeborene). Het dempt je angsten maar doet verder niets voor je overige klachten. Heel veel sterkte!
Psycholoog is zeker geen hoge drempel hoor voor mij, heb na het overlijden van mijn eerste zoontje bij een psycholoog gelopen, maar vraag me af of dat wat uit gaat halen nu. Ik heb er veel aan gehad qua t verwerken enzo, maar nu is het niet het geval dat ik wat moet ''verwerken''. Volgens de HA zijn mijn klachten nu voornamelijk hormoonsgebonden en aangezien ik er al gevoelig voor ben heb ik er nu weer last van. Oxazepam neem ik overigens alleen als ik echt in paniek ben. En tot nu toe heb ik het gedaan op een kwartje.
Klinkt eerlijk gezegd als een vitamine B12 gebrek? even laten prikken bij de ha komt vaker voor na een bevalling
pnd wordt vooral veroorzaakt door hormonen en de behandeling die je eventueel bij een psycholoog/psychiater gaat krijgen zal heel anders zijn dan voor het verwerken van het overlijden van jullie zoontje(heftig trouwens). Ik raad je ook echt aan om toch een doorverwijzing te vragen. Een psychiater heeft ook veel kennis van medicijnen enz. En ze zullen genoeg weten over wat te doen bij pnd. Heel veel succes en sterkte! Oh en goed van je dat je zelf al hulp bent gaan zoeken, echt super!
Bedankt allemaal voor jullie reacties! Tot nu toe kom ik elke week bij de HA om inderdaad goed in de gaten te houden hoe het gaat. Wil het liever zonder medicijnen proberen en gelukkig heeft mijn HA ook vertrouwen erin dat dat gaat lukken.
Goed Dnze, Je weet wel dat je ook een doorverwijzing kan krijgen, en dan zonder medicatie een behandeling kan krijgen bij een psycholoog/psychiater. Wie weet is dit ook wel voldoende voor je(hulp van ha) als dat strx niet meer zo is, ga dan a.u.b. wel voor een doorverwijzing. Heel veel succes en hoop dat je je snel beter gaat voelen!
laat anders even je schildklier checken, velen krijgen de stempel depressie na de bevalling terwijl de schildklier dan van slag is. Lees dit maar eens. Postnatale depressie - Gynaecologie.nl
Klinkt voor mij heel herkenbaar. Ik had na de bevaling van Dinand een enorm slopende tijd gehad. Na 9 dagen werd hij weer opgenomen inhet ZH, vernauwde aorta, met 14 dagen geopereerd, en toen nog 2 weken ziekenhuis. Ook bij mij was het een KS omdat hij in stuit lag. Bij mij is het er heel langzaam ingeslopen. Ik had wel een last van paniekaanvallen en hyperventilatie (achteraf wist ik pas dat dat het was), maar ben er eigenlijk nooit mee naar de huisarts gegaan. Doordat ik dat niet gedaan heb, ben ik vorig jaar september van de een op de andere dag compleet ingestort. Waar ik toen last van had: -prikkelbaar -slecht slapen -angststoornis -paniekaanvallen -hyperventilatie -derealisatie/depersonalisatie (je weet dat je leeft, maar alles is zo vreemd) -heel veel huilen -schuldig voelen -somber -nergens zin meer in/niet kunnen genieten Dit zijn zo de dingen die ik op kan noemen. Het is een vreselijke heftige tijd geweest, en ben er nu nog steeds niet helemaal bovenop. Na mijn instorting kwam ik 1,5 maand later er achter dat ik zwanger was. Niet echt een hele handige combi. Uiteindelijk ben ik in de zwangerschap aan de anti depressiva gegaan. Ze doen het liever niet, maar voor mij was de keus niet anders. Had overigens wel een AD die ze in een zwangerschap adviseren en de lichtste dosis/ Nu gaat het wel oke. Ben sinds afgelopen maandag begonnen met het verhogen van de AD omdat het uitgewerkt bleek te zijn. Voelde me dus weer niet top! Ik zou zeker (als je er last van blijf houden) overleggen met de huisarts en desnoods eens een afspraak maken bij maatschappelijk werk ofzo. Dat heeft mij destijds ook heel erg geholpen. Succes!