Wat een gekkigheid... Ik snap werkelijk niet waarom familie zich soms zo opdringt rond een bevalling. Bij de bevalling van onze dochter wist de familie wel dat ik ging bevallen, omdat het een ingeleide bevalling was. Het enige dat mijn moeder me op het hart heeft gedrukt is dat we gewoon moesten bellen als de smurf er was, zelfs al was het midden in de nacht. Nu bij nummer 2 zullen we alleen mijn schoonouders bellen om op onze dochter te passen. Tenzij het weer op een geplande bevalling aan zou komen. Daarbij: het is jouw bevalling en jij bepaalt wie er bij aanwezig zijn (niet je familie!!!). In ons geval is dat dus alleen mijn man (en vk etc.).
Wil nog even zeggen dat we me zus ook gelijk bellen! Ze zit hier ook op het forum haha en was ter vereten te vermelden
Heb het vanavond besproken met mijn vriend en zijn er overeens dat we wel bellen als ze er is en we idd ons eigen gang gaan. En als het kan thuis bevallen. Maar ik snap al die ophef ook niet en waarom iedereen zich zo met andere moet bemoeien. Ik wil mijn eigen gang kunnen gaan en me concentreren op de bevalling en erna genieten van onze meid samen met mijn vriend. En zo gaat het gebeuren ook.
Ha ha, wij bellen pas als de baby er is. Ik moet er niet aan denken om iemand in de woonkamer te hebben zitten wachtten. Veel te afleidend!
Ik moest er ook niet aan denken dat er mensen beneden zitten te wachten als ik aan het bevallen was. Bij onze tweede voelde ik me ook erg ongemakkelijk dat mijn ouders onze oudste uit bed kwamen halen (zoals afgesproken), terwijl ik in de kamer ernaast bezig was. Maar goed, dat was ff niet anders. Met onze eerste hebben we ook pas iedereen gebeld toen ze geboren was. Zo typisch, ze was om 08.56uur geboren (bevalling duurde nog geen 4 uur) en mijn vader had om 09.00u een afspraak in hetzelfde ziekenhuis. Dat wisten we niet van elkaar, anders had mijn moeder wel op de gang mogen wachten. In het ziekenhuis vind ik dat op een of andere manier toch niet storend. Maar ik geloof niet dat ze dat zou willen. Toen de bevalling van de tweede begon (22.00u) hebben we mijn ouders gebeld i.v.m. oppas voor onze oudste. Ook schoonfamilie hebben we ingelicht dat begonnen was en toen ze thuis geboren (02.22u) was, kwamen ze 's avonds langs. En bij onze derde hebben we wederom mijn ouders gebeld i.v.m. oppas en schoonouders pas een paar uur na de bevalling. Bevalling begon rond 04.00u en de kleine was er om 05.26u. Dus we hadden ook niet echt veel tijd. We konden ook "pas" rond 05.00u naar het ziekenhuis vertrekken toen mijn moeder er was. Ik had zo ontzettend graag alledrie de keren thuis willen bevallen, maar dat is alleen maar bij de tweede gelukt. Bij onze eerste werd ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gereden, omdat het de hartslag van de kleine tijdens de weeen telkens dipte. De vlos en ambulancepersoneel moesten flink praten om me mee te krijgen, want wat was ik boos (hormonen) dat ik niet thuis mocht bevallen. En als ik achteraf had geweten hoe ik moest persen, was er niets aan de hand geweest. Bij de tweede zou de 4e jaars staigiaire als ze er alleen voor gestaan had, me nog naar het ziekenhuis hebben gestuurd om te laten hechten. Wat was ik blij dat de vlos "ingreep". En bij onze derde wist ik al dat ik in het ziekenhuis moest bevallen. Ik liep de controles daar ook al vanwege mijn trage schildklier (ontstaan na de tweede bevalling). Dat heeft ook een flinke tijd geduurd voor ik me erbij neer had gelegd, dat het sowieso geen thuisbevalling werd. Dus, je kan zoveel willen, soms loopt het toch allemaal anders. Volg dus gewoon je eigen gevoel. Jij moet bevallen en stress kan je daarbij niet gebruiken! Oeps... Beetje lang berichtje geworden...
Pas bellen als jij dat wilt en dan gaan mensen vragen of ze langs mogen komen en dan zeg je gewoon eind van de middag of over een paar uur. Dan zeg je dat je nog wilt douche enz. Ik ga geen mensen bellen als de bevalling begint want dan willen ze allemaal langskomen.Ik bel wanneer ik dat wil, en ze mogen komen wanneer ik dat wil. Ik wil eerst douche/eten enz en daarna mogen ze langskomen.
Nou... hier als ik mag kiezen.. zijn mijn vriend, tante, en mijn moeder erbij.. en een vriendin als die niet op vakantie is... dit keer beval ik thuis in bad en wil ik er mijn eigen feest van maken. Bij mijn tweeling, waren er echt te veel onbekende mensen. 1 verpleegster, 1 klinisch vk, 1 stag vk, 1 gyn, 2 kinderartsen, en mijn moeder en vriend. Nee, dit keer lekker thuis, en iedereen mag het zien en erbij zijn... ze hoeven ook niet buiten de kamer te wachten of wat dan ook... wil het gewoon op een gezellige manier dit keer.. Nu kijk ik ook al heel relaxt uit naar de bevalling omdat mijn vorige bevalling (ingeleid) zo ontzettend makkelijk is geweest, 2,5 uur en 1 kindje in stuit en 1 in hoofdligging.
Ik weet nog dat mijn zus werd ingeleid en dat wij dat wisten. Wat een stress zeg. Dat wil je echt niet. Ze werd om 8 uur ofzo ingeleid en om 5 uur hadden we nog niks gehoord. Mijn moeder maakte zich zo een zorgen, aangezien mijn zus nogal zware kinderen (de eerste was dik 9 pond en de tweede was dik 11 pond). Dus mijn moeder was op een gegeven moment helemaal overstuur. Ze probeerde het ziekenhuis te bellen met alleen de vraag of alles goed ging, maar die mochten natuurlijk niks zeggen. Dus het heeft erg veel indruk op mij gemaakt en zou dit nooit meer mee willen maken. Je maakt je als ouder toch grote zorgen of alles wel goed gaat. Stel dat ik zwanger mag raken, dan moeten we wel iemand inlichten om ons hondje op te vangen, maar wie weet ik nog niet. Zou het mijn moeder iig niet aan willen doen.
Waarom zou je SM erbij willen zijn? Echt no way hier! Mijn ML heeft uiteindelijk tijdens de bevalling wel gebeld dat het bezig was maar dat stemde ik toe omdat ik daar pijn lag te hebben en hij op dat moment niets kon doen en het duurde nogal lang. Maar niemand heeft ergens zitten wachten hoor, inlichten en je hoort wel wanneer je mag komen!
Mijn zusje was bij de geboorte van de tweede en als ze wil mag ze de volgende keer ook. Maar meer mensen absoluut niet. Er is maar een die dat bepaalt en dat ben ik.
Dan hadden ze bij mij bij de oudste lang kunnen wachten als ik gebeld had toen het 'begonnen' was. Pas zo;n 36 uur later was ze er, via een keizersnede! Nee, dus mooi niet...... ik had dus niet eens gebeld dat ik naar het ZH was. Dat begreep mijn moeder pas toen ik haar duf vertelde dat ze bij de receptie maar even moesten vragen op welke kamer ik lag..... Ik wilde nl. thuis bevallen! Helaas had ze in het vruchtwater gepoept en is het uiteindelijk nog een ks geworden... Bij denjongste was het een geplande ks en wisten ze wel de datum. Schoonouders kwamen op de oudste passen en natuurlijk zaten ze toen wel te wachten op nieuws. Uiteindelijk was er nog een verrassing: de bevalling/operatie was 1.5 uur vervroegd!!hihi
1ex niemand verteld, thuis geboren 2e keer zus oudste gehaald, thuis geboren 3e keer moet in het ziekenhuis en ik hoop de twee oudsten met een smoes weg te kunnen brengen Zit er helemaal niet op te wachten dat de halve familie op loopafstand aanwezig is.
Ik moet in het ziekenhuis bevallen. Daarbij wil ik alleen mijn man en mijn moeder erbij hebben. Of mijn moeder het kan halen is maar de vraag, omdat ze 100 km van ons vandaan wonen. Zodra ik iets merk, bel ik ze, alleen durven mijn ouders niet meer in het donker te rijden vanwege nachtblindheid in de auto. Maar verder wil ik niemand erbij hebben hoor! En mijn schoonouders worden pas gebeld als wij thuis zijn! Ik moet er niet aan denken dat die in het ziekenhuis staan (daar heb ik geen goede band mee). Verder willen we pas na een week bezoek (uitgezonderd onze ouders en peetoom en peettante.)
Ik moet er niet aan denken dat de halve familie hier in de woonkamer zit te wachten, vind het al erg genoeg dat mijn buren me kunnen horen. Alleen mijn man en de vk vind ik echt genoeg.
Poeh nee, ik moet er ook niet aan denken. Bij onze eerste heeft de buurvrouw ons naar het ZH gebracht, maar die geloofde nog niet zo dat het echt begonnen was Verder iedereen lekker na de bevalling gebeld en de visite kwam pas de volgende dag (ze is eind v/d middag geboren). Nu vind ik het eigenlijk al niks dat mijn moeder straks Julia moet ophalen (of hier op moet passen als we naar het ZH zouden moeten), ook omdat mijn moeder nogal veel mensen kent en dan mss haar mond niet echt kan houden als mensen vragen waarom Julia bij haar is... Wegbrengen met een smoes kan ik ook niet... Dan maar hopen op een snelle bevalling 's nachts, dat Julia thuis kan blijven slapen We zien het wel! Wat moet dat moet, maar er gaat hier niemand beneden zitten wachten, echt niet!
Bij onze eerste hebben we familie pas ingelicht toen ze 2 uurtjes oud was. Die eerste momenten van jullie 3-tjes zijn zo uniek en kan je nooit meer beleven... Voor de volgende brengen we onze dochter bij m'n schoonouders en we bellen wel als de baby geboren is... Tenzij het zoals de eerste keer lekker vlot gaat en m'n dochter toevallig op het KDV is Maar zou er niemand anders dan m'n vriend bij willen, zelfs m'n moeder niet, hoe graag ik haar ook zie.
Ik moet er niet aan denken om meer familie erbij te hebben dan alleen mijn man. Ik heb met iedereen een goede band, maar ze zullen toch echt nevernooitniet bij de bevalling zijn. Dat is een ervaring die ik echt alleen met mijn man wil delen. Bij Jesse hebben we ongeveer twee uur na de bevalling mijn ouders gebeld (zij waren nog opgebleven en wisten dat ik al ruim vijf uur daarvoor volledige ontsluiting had). Ik was toen gehecht en gewassen en we waren weer lekker op de kamer. Mijn ouders zijn midden in de nacht naar het ziekenhuis gekomen om hun kleinzoon te aanschouwen. De rest van de familie hebben we 's ochtends gebeld.
Ik bedenk me net pas, dat mijn schoonmoeder en schoonzus wel wisten dat ik aan het bevallen was, en de collega's van mijn man ook. Hij kon natuurlijk niet gaan werken, mijn schoonmoeder moest vervanging regelen, en mijn schoonzus werkt ver hier vandaan. Toen ons zoontje geboren was, hebben we wel nog 1,5 à 2 uur gewacht voordat we de familie belden dat ze mochten komen.
Ik wil er niemand bij hebben alleen mijn man. Vind dat altijd zo vreemd dat (s)ouders beneden willen wachten, toen de baby gemaakt werd zaten ze toch ook niet beneden te wachten?