Maandag is onze kleine meid dus opgenomen.. Daar komt ze dus onder behandeling te staan van een kinderarts (inmiddels weten we nog niet welke kinderarts).. Verder komt ze onder behandeling van fysio, logopodist, lactatiedeskundige, speltherapeut, maatschappelijk werker, ben ik nog iemand vergeten?? Rosalie heeft overduidelijk verborgen reflux, hiervoor wordt ze ook behandeld met Nexium. Dit slaat sinds 'natuurlijk' maandag aan.. Die woensdag daarvoor is ze gestart met de behandeling.. Verder staat haar bedje schuin.. Eerder heeft ze ook al jhbm, maar hier ging ze dus echt van krijsen. Nu starten ze sinds gisteren weer met jhbm, en je ziet haar huillijst stijgen.. Ik heb al aangegeven dat ik liever heb dat ze dit niet geven, 2 x. Maar ze blijven het geven om haar minder snel de fles te laten drinken, dus niet eens om het spugen.. Heb ik een dr. Brown fles gekocht, maar die willen ze niet gebruiken. Het moet perse een difrax zijn (van het ziekenhuis) waar ze heel erg snel mee drinkt. Verder heb ik een beginnende pnd, de psychiater vondt het nog niet ernstig en wil gewoon rustig de afspraak afwachten. Nou de maatschappelijk werker denkt hier anders over. Volgens haar komt het door mijn frons dat Rosalie zoveel (krijst) huilt. En dat Rosalie het oppikt dat ik haar niet wil (dit is dus niet eens aan de orde, ik kan me geen grotere liefde voorstellen dan die voor mijn dochter). Verder gaf ze me als tip dat ik, als er echt geen andere optie meer was en ik het huilen zat was, ik haar altijd nog af kon staan (ten eerste, waar is mijn man in dit plaatje? Ten tweede WTF?!) Verder wordt ik elke 5 min. gecontroleerd als ik aan het voeden, hierdoor kan ik niet echt op mijn gemak voeden. Hier had ik wat van gezegd, wel geteld is het 1 dag goed gegaan. Daarna kwamen ze weer elke keer binnen vallen. Nou moet ik dinsdag moeder-kind-band-zwemmen samen met de fysio doen, dit wordt dan gefilmd door de maatschappelijk werker Om te laten zien dat het toch ook leuk kan zijn met Rosalie (Ja duh!!) Ik geef borstvoeding en ik geef zelf 3 voedingen per dag, kom ik vanmorgen om 9 uur binnen lopen om te voeden. Doe de deur open, wordt ik me daar toch terug geroepen en uit de kamer gesleurt.. Laat haar nou maar liggen, ze slaapt net! Bleek dat ze haar voedingstijden aan hadden gepast.. Keek ik later op de lijst, blijkt dat ze haar een uur hebben laten krijsen. En dit hebben ze om 11 uur nog een keer gedaan.. Terwijl ik heb aangegeven vanaf 7 uur bereikbaar te zijn, en ik woon 5 van het ziekenhuis af. En ze hadden nog genoeg afgekolfde melk.. Mja.. het was nog geen tijd Verder maken ze mijn complete borstvoeding kapot. Oude tijden dat ik moest voeden waren 9 uur-half 4-half 11 uur.. Nu 8 uur-11 uur-half 8.. Dus ik kan dan 12 uur niet voeden en dat terwijl ik snel borstonstekingen heb en mijn borsten nog niet gewend zijn aan kolven. En ze is nog nooit afgevallen, ze groeide zelfs goed. (Van het CB zei al dat ik slagroom in de borsten had). Nu de afgelopen week is ze 10 gram afgevallen.. Als ik kom voeden, mag ik voeden- luier verschonen- weg leggen en dan moet ik weer naar huis tot de volgende voeding, ik mag haar nauwelijks knuffelen of ook maar iets.. Ik ga gewoon compleet kapot van verdriet, ik heb haar naar het ziekenhuis gebracht omdat ik het niet meer trok dat ze krijste en ik niet wist wat er was. Medisch en niet omdat ik geen contact meer wou.. Ik begin echt aan mij zelf te twijfelen.. We worden niet geinformeerd en er wordt niks overlegd.. Ik ben de helft volgens mij nog vergeten.. Het liefst neem ik haar onder de arm en neem ik haar mee naar huis. Ze ligt nou ook in een klein hok, het is echt voor de opslag en een noodkamertje. Ik kan daar niet eens voeden, zo klein.. Nou ben ik op de gang gaan voeden, nou hebben ze me een kamertje gegeven om te voeden, want ze wouden niet dat ik op de gang ging zitten voor de privacy. Ze loopt te zweten in bed, zo warm is het daar. Zonder gein haar bed was nat, haar haren, kleren alles.. Volgens mij is dat niet gezond.. Elke keer huilt ze nog maar net, of nog erger.. Ow, was ze wakker?? is dan de vraag als ze me over de gang met haar zien lopen om te gaan voeden.. Die huillijst wordt dus heel goed ingevuld? Nou goed ben dus best pissig. Heb meer het gevoel dat het aan mijn frons ligt zoals die maatschappelijk werker zegt, dan aan de reflux, waar ze haar voor behandelen met nexium.. Kan ik mijn kind gewoon meenemen morgen? Of wat zouden jullie doen?? Want ze is nou gister/vandaag op jhbm gezet, verplaatst van een slaapkamer naar de bezemkast, en krijgt een ander voedingsschema.. En hoe lossen ze dat op... Gewoon laten krijsen.. Gr. Carlien (Mijn man is het ook overal zat mee, maar ik praat even uit de ik, is makkelijker)
He, vervelend verhaal Vraagje: als je alleen je kind naar het ziekenhuis bracht om uit te laten zoeken waarom ze zoveel huilt, waar zijn al die specialisten dan voor nodig? Sinds wanneer heeft een logopedist veel weet van reflux? Meid, als je je echt niet prettig voelt bij het ziekenhuis (wat wel naar voren komt uit je verhaal), moet je je dochter gewoon meenemen naar huis. Zo te lezen zijn ze daar meer bezig met de procedures afhandelen, dan de signalen van je dochter correct interpreteren. Je bent alleen naar het ziekenhuis gegaan met haar voor advies, dus je staat volledig in je recht om haar weer mee te nemen, ze mogen je dat niet weigeren. Heb je voor de rest het gevoel dat je dochter wel baat heeft bij de behandeling? Wat zegt je huisarts over de situatie? Heb je al eens een second opinion aangevraagd? Sterkte, en dikke knuffel!
Afschuwelijk verhaal, wat zul je je er beroerd onder voelen! Ik zou idd ook met haar naar huis gaan. En dan de huisarts inschakelen om samen verder te kijken wat nu verder te doen!
Tjee wat een verhaal. Ik vraag me inderdaad ook wel af waar al die specialisten voor zijn als het "alleen" om reflux gaat. Ik zou zsm contact opnemen met je huisarts en vragen wat hij ervan vindt. Daarnaast zou ik contact opnemen met je zorgverzekeraar, zodat je om een overplaatsing c.q. second opinion kan vragen. Succes
Nou ik vind dit een heel raar verhaal!!! Mijn dochter had ook verborgen reflux maar echt niet dat ze daar een heel team op hebben gezet of zo heftige dingen met haar hebben gedaan, ze is ook niet opgenomen geweest. Volgens mij heb jij als moeder het recht haar mee te nemen als dit alles je niet aan staat, en dat zou ik dan ook doen. Ik vind het echt vreselijk wat ze allemaal laten gebeuren en doen met jouw dochter, onvoorstelbaar!En de dingen die ze tegen je zeggen (je kind afstaan, WIE heeft het daarover zeg, jeetje!!!) Mijn advies: kind mee naar huis, doorgaan met nexium, BV, en een ostheopaat of chiropractor bellen die gespecialiseerd is in baby's behandelen!!!! Ik ben daar met mijn dochter naartoe gegaan en dát heeft echt geholpen! Eventueel kun je toch over stappen op flesvoeding (d.r brown fles) en de bv afbouwen en zelf misschien aan de medicatie gaan voor je PND, maar daar moet je wel zelf achter staan. Ik had ook een PND en ik ben pas met 4 maanden na de bevalling met medicijnen begonnen, nou ik wou dat ik dat veel eerder had gedaan, dat had mij een hoop ellende bespaard...
Wat moeilijk, mijn nekharen gaan al overeind staan bij het lezen van je verhaal! Ik zou mijn kind daar weghalen, eventueel over laten plaatsen naar een ander ziekenhuis. Dat ze in zo'n zweterig hok ligt, ze haar een uur laten krijsen voor een voeding, haar persé alleen met 1 soort fles willen voeden etc., vind ik echt niet kunnen hoor, daar raakt ze alleen maar meer van over haar toeren. En volgens mij praten ze jou gewoon een probleem aan, hebben ze hun mening al klaar en word je zo in een hokje geplaatst. Ik hoop dat meer mensen je kunnen helpen die zo'n soortgelijke ervaring hebben. Mijn dochtertje had gewoon reflux, maar wel in heftige mate, ik weet nog dat ik echt gek werd van het gehuil, was gewoon oververmoeid, zo zielig om zo'n kleintje zo te zien. Gelukkig hielp jbpm hier wel, alleen moest ik alle voedingen afkolven, anders kwam 90% gelijk weer naar boven en eruit. Ligt ze trouwens in een gewoon ziekenhuis of in een kinderziekenhuis? Sterkte!
Wat een verhaal........VRESELIJK! Ik zou haar meenemen en contact houden met de HA. Het is echt niet normaal hoor hoe het gaat. S heeft ook een keer een opname gehad en ik mocht zelfs mijn eigen eten en flessen gebruiken! Ook de voeding bleef hetzelfde..... Voor de rest bleef ik bij S. De zusters kwamen alleen kijken hoe het ging en de rest deed ik. Ik moest er niet aan denken dat hun alles gingen bepalen enzo....het is je eigen kind die je het beste kent. ZH kan je alleen maar advies geven in dit geval. Een raar verhaal en heel vervelend maar ik zou haar vandaag nog meenemen! Jij bent de baas over je kind en niemand anders. Het feit dat ze alles omgooien had in overleg met jouw moeten gebeuren. ZH is heel erg van de schema's, vooral HUN schema......
Ik heb een een raar gevoel bij dit verhaal. Verdenken ze jou soms van iets? Op wat voor manier heb je haar naar dat ziekenhuis gebracht? (Totaal van slag bijv?)
Lieve Carlien, Hoewel ik je verhaal onsamenhangend en moeilijk te begrijpen vind, heb ik wel één advies voor je (en zelf de ervaring). Blijf als je moeder heel dicht bij jezelf oftewel... luister naar je gevoel en handel er naar. Schakel de HA in of bel je verzekeraar en vraag om een ander ziekenhuis. Veel sterkte... luister naar je moedergevoel!!
wat gek,.. als ouder mag je ten alle tijden bij je kind,dag en nacht. ik ben in bijna 5 maanden nog NOOIT weggestuurd.. echt nooit.. dat mogen ze niet eens. ik zou toch even een gesprek aangaan daar waarom het zo gaat? En misschien dat ze ook aan andere dingen denken? misschien hebben ze t idee dat je het niet aankan o.i.d. ? vind het wel een hele rare gang van zaken hoor!! welk ziekenhuis ligt ze?
WEGHALEN!! Ik vind het niet normaal hoe ze omgaan met jou en met je kindje!!! Ons kindje heeft ook ter observatie gelegen en dat ging heeeeeel anders. Ze vroegen ons om het schema, zij pasten zich aan. We moesten onze eigen fles meenemen, zodat ze zagen hoe dat ging. Ze vertelden ook steeds wat ze zagen. Ze lieten haar echt niet huilen!!! Ja soms een paar minuten als ze bij een ander kindje waren. En ze huilde ook als ze ontroostbaar was. maar dan deden ze wel poging natuurlijk. En het kamertje wat jij beschrijft kan niet!!! klimaat moet lekker zijn, neit te warm. Weghalen sowieso en dan thuis of een ander ziekenhuis!
O ja en excuus als ik heel hard overkom, maar hier breekt mijn meoderhart van. Zo zielig voor je kleintje en vreselijk voor jullie.
http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/318562-iemand-tips-want-wordt-gek-reflux.html << Dit is het verhaal van zondag voorafgaand aan de opname.. Ik was gewoon oververmoeid, ik had nog maar 3 uur slaap. De rest van de 24 uur was Rosalie aan het krijsen van de pijn, als ik er nu nog aan terug denk hoe machteloos ik me voelde, ik wist ook niet meer wat ik kon doen voor mijn meissie.. Maar de aap is uit de mouw, ik sprak net dus met een nieuwe verpleegkundige en die versprak zich toen ik zei dat ik haar morgen mee naar huis wou. Rosalie mag pas naar huis als de hulp goed geregeld is. Dit betekent dus ook dat er regelmatig een psychisch verpleegkundige langs komt. Woensdag moet ik bij de psychiater langs komen.. hulp uit de omgeving. Etc. Ze is opgenomen voor de reflux, maar ze denken nu toch wel dat er rmeerdere factoren mee hebben gespeeld.. Met andere woorden ik ben de lul. Als ik nu eis dat ik haar mee naar huis wil.. Kunnen ze toch zeggen die is koekoek! (Ik zit trouwens al aan de AD, maar dat helpt ook niet tegen dit @#$%^&*GEVOEL!) Ik voel me dus echt genaaid, denk je dat je het goed doet voor je kind. Mag je haar nu niet meer mee naar huis. Dat mensen dus een vaag gevoel bij dit verhaal krijgen, kan ik me voorstellen, want dat heb ik dus zelf ook. Ik heb altijd goede begeleiding gevraagd en ook de psychiater, zo zei hij. Vondt het niet nodig om bij een beginnende PND al verdere actie te ondernemen.. Maar goed.. Nou morgen maar afwachten, heb geen keus meer.. In ieder geval zal ik niet gauw meer vertrouwen hebben in wat voor hulpverlener dan ook maar.. Gr. Carlien
Mijn moederhart is de laatste week gebroken en al mijn zelfvertrouwen is weg, ik dacht het echt goed te doen voor mijn kleine..
misschien dat ze tot woensdag wilen wachten zodat jij ook kan bijtanken? en dat er dan genoeg hulp is geregeld voor thuis zodat het niet weer zo kan gaan? heeft ze geen allergie of iets?dat ze daarom zo pijn heeft?
Ik vind het raar dat ze zoiets mogen eisen. Volgens mij kan dat niet zomaar hoor. Er is geen verwaarlozing of mishandeling, er is geen AMK melding geweest, dus waarom zou jij je kind niet nu al mee mogen nemen? Ook vind ik het nogal raar dat ze al deze conclusies gelijk al getrokken hebben, ik heb destijds ook weleens huilend bij de HA gezeten omdat het teveel werd, maar echt niet dat ze dan gelijk dit soort dingen mogen doen... Ik vind dat de zorg voor je kind nu (in dat te kleine, hete hok en laten huilen enz.) verwaarlozing is!!! Tja ik denk dat jij je psychiater moet bellen (nu) en moet zorgen dat hij een verklaring geeft dat jij wél in staat bent je kind mee naar huis te kunnen nemen. En nogmaals maak een afspraak bij een ostheopaat of chiropractor. Oh en als jij aan de AD zit mag je helemaal geen BV geven...dus dan moet ze al flesvoeding krijgen?
Met sommige ad mag je wel borstvoeding geven hoor. TS, weg halen. Gewoon maxicosi en jasje mee. Inladen en weggaan. Ze mogen je niet tegen houden. Dan moeten ze al een gerechtelijk bevel hebben. En dan naar een ander ziekenhuis gaan. Gewoon terug naar huis lijkt me geen goed idee, je bent niet voor niets met haar naar het zh gegaan. Maar zoals ze het daar aanpakken dan echt niet. Dus haal alsjeblieft direct je dochter!
Hier ben ik het helemaal mee eens! Maar heb nog een reden, ik zou naar een ander ziekenhuis gaan ook om te laten zien dat jij dus niet gek bent en hulp wil voor je dochtertje. Straks krijg je de hele boel op je dak omdat ze je idd niet vertrouwen en dat wil je niet. Ik zou eerst een klacht maken, alles opschrijven en door jezelf én je man laten ondertekenen en die meenemen naar het ziekenhuis. Daar in heel duidelijk je gevoel(niet serieus genomen worden, behandeld als een of andere gevaarlijke gek ofzo, gewoon opschrijven!!). Kopie voor jezelf bewaren. Dan je kindje meenemen en naar een ander ziekenhuis gaan. Ik snap dat de druk heel hoog is maar je kan het als volgt aanpakken. Manlief/ moeder/ zus of iemand meenemen. Daar naar binnen lopen, brief geven en zeggen dat ze je kindje heel slecht behandelen en jou ook en dat jij vind dat jou kindje betere hulp verdient, niet om weggestopt te worden in een bezemkast en verwaarloosd te worden door het zhpersoneel. Dat ze, met hun behandelijk, straks met een hechtingsstoornis mee naar huis kan en dat dat pas slecht is. En dat je graag hulp wilt zodat je meisje zich goed voelt, dit kunnen zij niet bieden dus ga jij naar een ziekenhuis waar ze dit wel kunnen. Hup in de maxicosi en door naar een (liefst academisch) ziekenhuis. Daar je verhaal doen bij de eerste hulp, desnoods brief laten lezen, en dan vragen of zij je wel kunnen helpen. Je meisje heeft veel pijn en is daar verdrietig van, jij wil weten waar het precies door komt. Daarna wel volgens de officiele procedure een klacht indienen. Morgen je psychiater bellen en met hem overleggen hoe je haar het beste weer mee naar huis kan nemen zonder gevaar te lopen om onder toezicht te komen oid. Als laatste, meid, jij staat in je recht en hebt alle goede intenties met je meisje! Jij doet wat jou het beste lijkt, vanuit je moedergevoel, vertrouw daar op en doe dat nu ook!! Je bent een kanjer en een supermama! Als het ziekenhuis moeilijk blijft doen kan je altijd de telegraaf of sbs6 nog even op de hoogte brengen, die smullen van dit soort verhalen en dan dimmen ze wel in(misschien een smerige streek maar het helpt wel).
ZGT ziekenhuis???!!!! PB mij even, onze dochter is hier ook opgenomen geweest ivm verborgen reflux. Wij hebben haar na 1 1/2 week meegenomen, herken veel in je verhaal!!! Ik hoor graag van je!