Sorry hoor,als ik gescheiden mama's(misschien?)voor het hoofd stoot hier mee? Maar het valt me bij 1 iemand in mijn directe omgeving op,dat geluk bij haar vooral af moet hangen van een...jawel...het hebben van een man. Voorbeeld: Huwelijk van 17 jaar weggegooid voor een nieuwe vlam(nog voor ze officiëel gescheiden was,lag ze al te rollebollen met die nieuwe vlam)hij trok vrij snel in bij d'r. De 1e problemen doen zich al voor na een jaar of 2-3,en na 4 jaar gaat het stel uit elkaar,blijkt ZIJ al een half jaar een nieuw 'liefje' te hebben ook! Waar ze nu zooooooooo gelukkig mee is Ik weet het niet hoor,maar geluk zit toch ook in hele andere dingen mijns inziens. Ze zit bijv.al 4 jaar in de Bijstand,en ook nog 's tot over d'r oren in de shit,kinderen zijn ondertoezicht gesteld enz. ik zou toch maken dat ik daar uit kom,en onafhankelijk word,alvorens een nieuwe relatie aan te gaan.
Toch weet ik zeker dat de dame in kwestie dat prima kan maar 't gaat mij meer om het feit dat je(in haar geval) beter eerst voor jezelf alles op de rails kan hebben eigenlijks.
Ik denk dat zo iemand verliefdheid verward met geluk! geluk Geluk (of gelukkig zijn) kan gedefinieerd worden als het tevreden zijn met de huidige levensomstandigheden of met het leven zoals zich dat nu presenteert. Hierbij kunnen er diverse positieve emoties aanwezig zijn, zoals vreugde, vredigheid, ontspannenheid en vrolijkheid. Tov van Verliefdheid is een gevoel dat iemand heeft in het begin van een liefdesrelatie of eenzijdig zonder relatie, alhoewel sommigen (vaak levenspartners) het voor de rest van hun relatie ervaren met elkaar. Er worden hormonen en neurotransmitters (oa. fenylethylamine, noradrenaline, adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine) in de hersenen aangemaakt als de persoon het doelwit van de verliefdheid ziet. De hormonen die vrijkomen zijn verslavend, waardoor de persoon de geliefde zo vaak mogelijk wil zien. Het is een emotionele reactie, vaak irrationeel en primitief. Al met al is Geluk wel een gevoel met emoties maar ook met goede levens omstandigheden (daar klinkt het dus niet naar) terwijl verliefdheid alleen emotioneel is en irrationeel. Kan overigens wel een onderdeel van het geluk zijn. maar verliefd zijn is niet het zelfde als gelukkig zijn.
Je zegt dat haar geluk afhangt van een man maar tegelijkertijd zeg je ook dat je zeker weet dat ze prima alleen kan zijn Beetje tegenstrijdig! Iedereen zal wss beamen dat het beter is dat je eerst happy met jezelf bent en je leven op orde hebt voor je je in een relatie stort. Het is mijn stijl niet om van de ene in de andere relatie te springen maar dat gebeurt zo vaak..
Zij kiest liever voor een vent met een goed werkend slurf(je) ipv haar kinderen en haar financiele toestand blijkbaar. Ze zoekt plezier ipv verantwoordelijkheid
Ah oke. Misschien dat ze op deze manier wat minder met haar neus op de feiten gedrukt wordt. Kop in het zand steken manier ofzo?
Zeker weten,en d'r 1e relatie na d'r scheiding heeft ze goed besodemieterd. Oudste kind hangt nu dan ook meer aan hem dan aan haar
ik denk dat je pas echt gelukkig bent als je dat zelf bent, daarna is er pas ruimte voor een relatie en het delen van geluk. iemand die van relatie in relatie spingt is toch vaak op de vlucht voor zijn of haar echt gevoelens.
Daar kan ik me best wat bij voorstellen. Hoop dat ze snel tot inkeer komt en haar gedrag gaat veranderen voor haar kindjes!
Helemaal mee eens! Ik werk op een basisschool en heb regelmatig te maken met kinderen waarvan de ouders uit elkaar gaan. Ik vind het echt bizar hoe snel ouders alweer een nieuwe partner hebben, gaan samenwonen, een kind met de nieuwe partner krijgen etc. Nu wil ik daar niet over oordelen, maar ik zie wel wat dit met kinderen doet. Ouders zijn (vind ik) in deze gevallen voornamelijk met zichzelf bezig en hebben lijkt het wel geen enkel idee wat voor effect dit op hun kinderen heeft. Ik snap ook niet dat mensen niet eerst zelfstandig en onafhankelijk willen worden... al is het alleen maar als goed voorbeeld voor hun kinderen...
Aangezien het iemand in jouw directe omgeving is en het jouw dusdanig bezig houd dat je daar een topic over opent, ben ik benieuwd of je dit al met die dame in kwestie hebt besproken?
ik heb ook een vriendin die vrij snel 3 relaties achter elkaar heeft (zit nu in de derde en gaat weer samenwonen) en heeft nu 2 kids van 2 verschillende mannen. Sja... ik vind het niet heel erg schokkend ofzo. Alleen voor die kids vind ik het wel heel erg dat ze "steeds" uit een gezin worden gehaald en dan weer moeten wennen. Ik denk dat ik gelukkiger ben met man dan zonder. Het is toch fijn om een leuke relatie te hebben en iemand te hebben die 100% voor jou kiest en jij voor hem. Het is fijn om iemand te hebben waarmee je je zorgen om de kids kan delen enzo en ook gewoon om leuke dingen samen te doen. Ik ben (denk ik) ook niet echt een type om alleen door het leven te gaan... MAAR ik ben best wel rechtlijnig. Mocht mijn man iets doen waarmee ik echt niet kan leven dan is het ook gewoon over. En ik denk niet dat ik dan weer heel snel voor een nieuwe relatie zou kiezen omdat ik dat niet wil voor mijn kids. Maar ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is en eenzaam en heel verdrietig als je uit een vaste relatie komt en dat je houvast zoekt. Als je die houvast dan bij een nieuw iemand vindt kan ik me wel voorstellen dat iemand zich sneller in een andere relatie stort.