Onze baby ligt op dit moment in stuit, ik ben 33 weken zwanger. Als de baby niet zelf draait heb ik de keuze om bij 36 weken te draaien. Nu ben in van alles aan het lezen op internet en nu heb ik toch heel wat verhalen gelezen dat er aan een draaipoging (uitwendig draaien van de baby) toch een aantal risico's schuilen. In de boekjes die in van de verloskundige heb gekregen wordt er heel luchtig over die risico's gesproken en stimuleren ze vooral dat je zo'n draaipoging onderneemt.... Nu begin ik steeds meer te twijfelen of ik wel zo'n draaipoging wil. Ik heb verhalen gelezen van baby's die zo sterven omdat de navelstreng om de nek zit.... Nu ben ik aan het overwegen om niet de draaien en voor een keizersnede te kiezen. Ik heb al een kindje gekregen en die bevalling was sowieso geen pretje. Het punt is alleen dat ik dus al een dochtertje heb en dat ik 6 weken na de keizersnede eigenlijk niet mag tillen. Maar hoe moet dat dan met mijn dochtertje van 2... Ze is heel zelsfstandig en ze kan al heel veel zelf maar toch til ik haar door de dag heen wel een aantal keren EN ik heb dan nog een baby die verzorgt moet worden.... Heeft er iemand ervaring met een keizersnede?? En zijn er ook vrouwen die bij een 2de een keizersnede kregen en hoe ging dat dan met de verzorging van het oudste kindje...
De tweede is bij mij ook gekomen door een keizersnede (eerste ook). Ik had het geluk dat mijn man deels zorgverlof kon opnemen en deels vakantie. Uiteindelijk is hij zo'n 5 weken thuis geweest. Echt heerlijk. Mijn oudste is ook 2, kan veel zelf, maar wat je zelf al zegt: je tilt ze toch regelmatig. En niet alleen voor je eerste is het fijn om je man thuis te hebben, ook voor jezelf. Ik kon na een week nog niet normaal mijn bed uitkomen, laat staan mijn baby uit de wieg halen, verschonen, in bed leggen, oudste verzorgen.. En kan hij niet thuis zijn om voor je te zorgen zou ik gaan voor een normale bevalling. Ik heb geen idee hoe erg de risico's zijn van die draaipoging, maar ik zou ivm de herstelperiode toch gaan voor een natuurlijke bevalling dan een ks. Alhoewel ik geen idee heb hoe je eraan toe bent na een gewone bevalling..
Ik heb bij beide kids een keizersnede gehad, 1x spoed en 2e keer gepland. Het voordeel van een geplande keizersnee vind ik dat je vrij fit de bevalling in kan gaan. Bij mij ging het herstel dan ook best snel. Natuurlijk is het een enorme operatie en die moet je niet onderschatten. Ik kon mijn oudste dochter van 2jr3mnd bij de geboorte van de jongste al veel zelf laten doen. Bij het tillen moet je het zo veel mogelijk beperken tot het noodzakelijke en tillen vanuit je benen. Laat haar bijvoorbeel zelf (met hulp) op de tafel klimmen om te verschonen, in de stoel klimmen e.d. Misschien kan je man/vriend nog wat tijd vrij nemen? Mijn man was 4 weken vrij en dat was natuurlijk super! Als je nog vragen hebt, stel ze gerust!
Tja daar was ik dus al bang voor ja! Het herstel is echt heftig hé... De bevalling van mijn eerste was echt een hel maar ik herstelde echt super snel! Na 2 weken liep ik buiten alweer een rondje (natuurlijk een klein rondje) en ik kon zelf voor onze dochter zorgen. Mijn man is 2 weken thuis geweest, en na die 2 weken kon ik het zelf. Tja dan is 6 weken wel heel erg lang, mijn man is wel al aan het kijken of het misschien haalbaar is om 4 weken thuis te kunnen zijn. Als ik geen keizersnede krijg dan zou het fijn zijn als hij zo lang thuis is maar dan is de noodzaak iets minder.
ik heb bijde keren een spoedkeizersnede gehad bij de 2de was mijn oudste nog geen 2 en mijn vriend is 2 weken thuis geweest daarna weer gaan werken en kon ik bijna alles zelf het viel mij reuze mee maar misschien omdat ik ook nog vrij jong ben!! groetjes marina
Ik vond mijn keizersnede wel meevallen qua herstel. Na een week liep ik naar de winkel en na drie weken reed ik auto. Laat je oudste kindje zoveel mogelijk zelf doen voor zover mogelijk en zorg dat er de eerste week of twee weken iedere dag iemand bij je is. Succes!!!
Hier de 2e een KS vanwege stuit, maar onze oudste was toen al 4 jaar dus een heel verschil. Ik vond het herstel meevallen, maar verkijk je er niet op: ik zou wel iemand regelen die zeker de eerste 2 weken je oudste kan tillen enz. Geplande KS zelf was overigens heel relaxed en een geweldige ervaring.
Ik begin het steeds spannender te vinden. Aanstaande maandag hebben we de liggings-echo, maar ik voel nog duidelijk dat de baby in stuit ligt. Als dat zo is dan krijg ik over 2 weken een uitwendige versie... maar daar heb ik ondertussen ook hele wisselende verhalen over gehoord... Hoe erg mijn bevalling ook was bij de eerste, ik weet wel hoe dat is en ik vind een keizersnede vooral ook zo spannend omdat ik niet weet wat het is...
Ik heb bij de eerste een spoedks gehad, en liep ook na een week al weer buiten een rondje. Maar als ik nu weer een ks zou krijgen, zou ik echt een probleem hebben want een rondje lopen is niet hetzelfde als voor 2 kinderen zorgen. Hoe zit het met eventueel verlof van je man, kan hij langere tijd thuisblijven?
Mijn man heeft sowieso 2 weken vrij, we wachten even de draaipoging af om te kijken of hij eventueel langer vrij kan krijgen. Het is namelijk wel een heel gedoe voor hem om langer vrij te pakken (dan heeft hij in de zomer straks bijna geen dagen meer over). Mijn ouders wonen wel in de buurt en zij zullen ook regelmatig bij springen om voor de oudste te zorgen.
Hier beide kindjes geboren dmv een ks. De 1e lag in stuit en dat werd dus een geplande ks. Wat me trouwens opvalt is dat zoveel zwangeren het hebben over dat ze een draaipoging krijgen.......Daar beslis jezelf toch over?! Ik vind het altijd overkomen of bijna iedereen dit zich dan aan laat praten door de vk of gyn, of het gewoon maar aanneemt dat dit de normale gang van zaken is bij een baby die in stuit ligt, dat je hoe dan ook eerst moet laten proberen te draaien... Dit is niet aan hun hoor! Dit mag je zelf beslissen of je dit wilt of gewoon gelijk voor een ks gaat. (tenminste, dit was bij mij zo) Ik heb gelijk gezegd dat er bij mij niks wordt gedraaid, het kind ligt niet voor niets in stuit denk ik maar zo.... en inderdaad, de enge verhalen die ik er over las wogen ook sterk in mijn beslissing mee. Tuurlijk kan het ook goed gaan en een ks zitten ook risico's aan, dat besef ik me ook. (en de kans dat een kind weer terug draait...) Maar goed, misschien heb je zelf ook de beslissing genomen hoor, maar dit was gewoon iets wat me opviel/opvalt. Bij de 2e ook een ks gehad en toen hij geboren werd was mijn dochter 2 jaar en 4 mnd. Mijn man heeft extra zorgverlof kunnen opnemen en eigenlijk ging het verder wel goed. Mijn dochter kon ook al wel dingetjes zelf en ik probeerde haar vooral op haar niveau uit te leggen dat mama niet kon tillen vanwege de nieuwe baby. Soms begreep ze het niet helemaal, maar dat was dan jammer, maar optillen deed ik haar niet. Ik zou zeker kijken of je man zorgverlof op kan nemen, is wel fijn. Misschien heb je opa's of oma's , buren, vriendinnen die overdag een uurtje langs kunnen komen om je bij bepaalde dingetjes te helpen? En anders moeten die dingetjes maar wachten tot je man thuis is. Ik moet zeggen dat bij mijn 2e ks het herstel sneller ging. Dus ja, een hoop hangt ook van het herstel af en dat is bij iedereen en elke keer zo blijkt, weer anders. (en de ks zelf is me allebei de keren 100% meegevallen) ohw....lees net dat je inderdaad zelf mag beslissen voor draaien.
Ik mag zelf beslissen of het ik die draaipoging doe maar ik merk wel dat de verloskundige er heel luchtig over doet en zoiets heeft van: dat probeer je toch gewoon! Ik denk ook wel dat ik het wil gaan proberen maar zodra het voor mij niet meer goed voelt dan wil ik wel dat ze meteen stoppen! Ik vind het zo moeilijk al die beslissingen, wanneer doe je het goed? Als ik het kindje niet laat draaien krijg ik een ks, stel dat de draaipoging wel lukt mag ik vaginaal bevallen, maar stel dat er tijdens het draaien iets mis gaat met de baby... daar moet ik niet aan denken! Mijn eerste bevalling was een hel maar ik vond het wel heerlijk toen ik Fleur op mijn buik kreeg net na de bevalling, ik was nog nooit zo gelukkig geweest, bij een ks mis je dat eerste moment...
Ja moeilijk hè, die keuze.... Echt gewoon puur je gevoel volgen! En je hebt het tenminste al een keer meegemaakt van dat je je kindje gelijk op je buik hebt gevoeld. Bij een ks heb je dat inderdaad niet nee.... Ik heb mijn keuze toen ook puur op mijn eigen gevoel gemaakt, wat anderen ook zeiden of vonden en ook had ik natuurlijk wel een vaginale bevalling willen meemaken, maar heb op dat moment hetgeen gekozen wat het minste risico voor mijn kindje zou zijn en mijn eigen wens voor een vaginale bevalling op de achtergrond gezet. Bij de 2e heb ik gelukkig wel ervaren hoe het is om spontaan gebroken vliezen te hebben en weeen te hebben, maar dit is uiteindelijk ook een ks geworden...maar goed beide gezond op de wereld. En ook ik huilde van geluk vanachter mijn gordijntje op de ok toen ik van beide kindjes de eerste kreet hoorde en ze allebei kort daarna op mijn borst werden gelegd, ingepakt, dat wel..... Hier onze zoon, nét geboren....
ohhh wat een schatje!!! Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook erg op zie tegen een vaginale bevalling, ik heb zoveel pijn gehad!!! Mutsie je hebt er echt niks mee gemist! Alleen dat stukje dat Fleur op mijn buik werd gelegt, maar nu ik erover na denk is dat gevoel van pure geluk toen zij op mijn buik lag ook meer zoiets van, ZE IS ER UIT!!!! ha ha ha! Ik heb as maandag de liggings-echo en ik denk dat ik die maar even afwacht voordat ik een beslissing neem. Misschien ligt het kindje op een manier waardoor ze het sowieso niet kunnen draaien... Gelukkig laat mijn man de beslissing aan mijn over, het is mijn lichaam en hij staat altijd achter mijn keuze dat vind ik ook heel fijn.
Ik heb beide gehad, eerst een keizersnee en daarna een vaginale bevalling. Het verschil is zo groot dat ik nu zelfs -onderbepaalde voorwaarden- voor een vaginale bevalling zou gaan als mijn kind in een stuit zou liggen, zo érg vond ik de keizersnee. Het is echt een flinke operatie en ik zou er alles aan doen (Moxa-therape, acupuntuur, homeopathie, etc. etc.) om dat kind met z'n hoofd naar de uitgang te krijgen. Succes!!
Ik heb 2 keizersnedes achter de rug. Mijn vriend was 3 weken vrij en dat was perfect. Het herstel ging aardig snel en ik vond stiekem de 3 dagen in het ziekenhuis een fijne periode om over te schakelen naar 2 kids..even de rust voor jezelf. Wilde wel graag naar huis maar even dat moment dat jij en je baby volledigverzorgd worden en papa even alles voor de oudste moest regelen vond ik wel even relaxed.. Succes!
Ik kom net terug van de verloskundige. Tijdens de liggingsecho zagen ze meteen dat het hoofdje beneden lag! Ik kan dus "gewoon" gaan bevallen! Dat was een hele opluchting! Ik krijg dus geen ks zoals het er nu uitziet of er moet tijdens de bevalling iets mis gaan maar daar ga ik niet vanuit! Bedankt voor al jullie reacties!!! Ik heb er wel veel aan gehad!