Hoi Hoi Allemaal Wij hebben een probleem met het dochtertje van mijn man zei komt om het weekend naar ons toe en is de rest van de tijd bij haar moeder. Ze kan vrijwel niet alleen spelen heel de dag door maar vragen of je mee komt spelen en als je evt meespeelt dan mag je nergens aanzitten en als je iets pakt dan word ze heel erg boos wij zeggen dan dat ze wel moet delen en moet samen spelen en als ze dat niet doet gaan we gewoon op de bank zitten De laatste tijd pakt ze echt al het speelgoed en gaat dat op de grond en speelt ze met 3 dingen de rommel lijkt haar leuker denk ik niet erg maar ze wil absoluut niet opruimen dan krijgen we het antwoord dat wil ik niet of dat kan ik niet. Eerste keer krijgt ze een waarschuwing en zeggen we opruimen 2e keer gaan we tellen tot 3 dan gaat ze zichzelf slaan, schreeuwen, gillen of met haar speelgoed gooien dan zetten wij haar 4 min op de gang, daarna gaat 1 van ons na haar toe en moet ze sorry zeggen dit doet ze ook niet en negeert ze je gewoon. Ik doe dan het liefst gewoon weer de deur dicht en het een minuut later weer proberen maar mijn man heeft zoiets ik blijf net zo lang zitten dat ze komt en sorry zegt. Ook aankleden is een groot drama ze wil alleen maar leggings aan absoluut geen broek nu heb ik pas allerlei nieuwe kleding gekocht omdat alles wat we hadden te klein was en heb maar 2 leggings en denk ik 8 broeken, ik heb zoiets ze heeft niet te willen en moet gewoon aan wat wij zeggen maar ze begint je echt te slaan schoppen en echt in zulke houdingen te wurmen dat je de kleding niet meer aan krijgt toen heb ik tegen haar gezegt wil je dan in je onderbroek naar buiten ? en nee tuurlijk dat wilde ze niet dus toen mocht ik haar broek aan doen, maar heel de dag het gezeur dat haar broek niet lekker zat dit lijkt mij sterk aangezien het een rib broek was met lekkere warme voering en we gingen een stuk wandelen. 's avonds moest ze naar haar moeder dus wilden we haar gaan omkleden en mocht de een maillot en legging aan met een jurkje en wilde ze dit weer niet aan en begon ze weer moeilijk te doen en heel hard te huilen... wat doen jullie hiermee ??? Ook weten we dat haar moeder haar niet straft. We zaten gister avond daar en we zaten met haar moeder te praten over het weekend en die kleine riep mama en dr moeder reageerde niet dus die kleine bleef schreeuwen en het ging steeds harder maar dr moeder reageerde niet. Wij zeggen bijv als we aan de tel zijn even stil zijn ik zit te bellen en eenmaal opgehangen lopen we naar haar toe en vragen wat ze wilde zeggen. Ook slaan word door haar moeder gewoon gepikt ik vind dit absoluut niet kunnen en bij ons gaat ze dan ook bij de 2e keer naar de gang. Laatst was een vriend van ons op bezoek en de kleine meid steekt gewoon haar vinger in zijn oog gelijk gezegt dat dit niet mag en toch ons stem verheft omdat wij hier ook van schrokken en toen moest ze huilen maar de volgende dag deed ze het gewoon weer. Ook krabben soms lig ik helemaal open omdat ze me gaat krabben als ik iets zeg wat haar niet aan staat dit heb ik nu inmiddels opgelost door een keer hard terug te krabben zodat ze weet dat het zeer doet en nu doet ze dat niet meer gelukkig maar in haar ogen prikken kan natuurlijk niet maar hoe moeten we reageren of handelen ??? zeggen dat het pijn doet snapt ze niet en blijft ze het doen echt boos worden op haar word ze doodsbang dan gaat ze heel hard huilen en helemaal trillen. Sorry voor het lange verhaal maar we zitten toch met ons handen in het haar Liefs Kim
op zich klinkt het voor mijn toch wel als normaal 4 jarig gedrag. Wat het denk ik lastig maakt voor haar maar ook voor jullie is de wisseling van opvoeders dus verandering in regeltjes. Ik kan me voorstellen dat het voor jullie frustrerend moet zijn dat moeder soepeler is en dat jullie dochtertje daardoor een beetje in de war raakt omdat jullie wel doorzetten. Ik geloof niet dat jullie beide perse op 1 lijn moeten zitten maar wel dat het voor haar duidelijk moet zijn dat de regeljes nu eenmaal anders zijn. ik zou dit dus ook vaak benoemen naar haar en bijv. ook zeggen dat dat voor haar best lastig moet zijn. Verder maak duidelijke afspraken over het spelen bijv. we spelen 10 minuten samen en daarna moet je alleen spelen. Het bepalen hoort wel bij de leeftijd maar mag ze natuurlijk best leren dat het voor jullie niet echt gezellig is zo op deze manier. Hopelijk heb je er wat aan...
Ze is te jong om te beseffen dat ze jullie pijn doet. Dat begint over een jaar of 2 pas te komen. Maar ze is wel al goed in manipuleren en beseffen wat bij haar moeder wel werkt als ze haar zin wil krijgen. Eigenlijk moet je allebei dezelfde regels hanteren, dan gaat het beter. De beide ouders dus. Enige wat je nu kunt doen is het 100% niet tolereren tot ze snapt dat het bij jullie wel zinloos is. Maarja.. Wat jullie moeizaam opbouwen wordt deels weer afgebroken bij haar moeder als ze daar wel alles mag.. Dus dat wordt nog wen hele kluif. 1 ding scheelt.. Kinderen snappen vaak wel dat de regels in een ander huis anders kunnen zijn. Maarja echt leuk is het niet vrees ik.
sorry dat ik er maar n klein stukje uit quote, want ik zie echt wel dat het een probleem is, maar ik heb toch altijd moeite met volwassenen die denken dat 'terugkrabben' 'terugbijten' 'terugslaan' werkt. Ja, het 'werkt' omdat je ze angstig maakt! Maar wat is dit voor voorbeeld? Dit meisje heeft het volgens mij heel moeilijk en dat laat ze jullie op een 'vervelende manier' zien.
Hoi Hoi Alvast bedankt voor jullie reacties. Op 1 lijn komen met dr moeder zal helaas niet gaan lukken ze vind op de gang zetten al hitler praktijken Ook is het voor de kleine meid lastig want dr moeder heeft nu een nieuwe vriend ze is vaak bij haar oom opa en oma buren vrienden noem maar op en ook niet op vaste dagen dus is heel lastig voor haar denk ik. Vind het vooral lastig wat moet ik doen en hoe moet ik reageren kan haar ook niet 20 keer per dag op de gang zetten denk ik. Mijn man heeft ook een instelling van we zien haar al zo weinig dus hij vind al gouw alles zielig Ik vind gewoon dat ze niet mag schoppen slaan en gooien met spullen. als ze haar kleding niet aan wil zeg ik je hebt niks te willen. en ga ik haar gewoon aankleden. Wat doen jullie met straffen gewoon op de gang zetten of andere dingen ??? Liefs Kim
Ik snap wat je bedoelt maar ze doet het niet alleen als ze boos is ook gewoon als ze tegen je staat te praten trekt ze je haren van je armen eruit of prikt ze met dr vingers in je ogen. Terug slaan doe ik ook absoluut niet maar als ik zeg dat doet pijn of dat het niet mag luistert ze niet. Ik heb toen een keer een haartje van haar arm beetgepakt en eruit getrokken toen zei ze auw en dat deed erg zeer daarna heeft ze het nooit meer gedaan, dus denk ik dat ze het dan wel snapt Als ze ons slaat pakken we haar armen beet dat ze niet kan slaan en ook absoluut niet hard dat ze gewoon stopt en dan uitleggen dat dat niet mag blijft ze dat doen dan zetten we haar op de gang voor 4 min, daarna moet ze sorry zeggen en dan leggen we haar uit waarom we haar op de gang hebben gezet dat het niet mag en pijn doet. Ook straffen we haar nooit door te slaan of wat dan ook. Ik weet echt dat het een lastige situatie is en dat zei het ook heel erg moeilijk heeft maar dit kan gewoon niet bij dr moeder is het een heel ander kind en absoluut niet op een leuke manier. Veel dingen weet ze ook wel dat het bij mama wel mag en bij ons niet zoals de voordeur openmaken want bij hebben een hondje en 4 noorse boskatten die niet naar buiten mogen en we wonen aan een drukke weg. Maar een kind hoort dr moeder ook niet te slaan en ik vind dat haar moeder daar ook want van hoort te zeggen, we hebben daar ook over gepraat maar het lost niks op helaas. Liefs Kim
Ze is jullie enorm aan het uitproberen en aan het uitdagen, vooral als ik hoor dat ze bij haar moeder ander gedrag vertoont. Dat betekent dat ze denkt dat er nog wat uit te proberen en uit te dagen valt. Kinderen testen alle grenzen die ze kunnen testen, omdat ze ´simpelweg´ de grenzen willen ontdekken. Tot hoe ver kan ik gaan. Het klinkt echt niet fijn. Denk dat het vooral heel belangrijk is dat dingen doorbroken worden. Ze zal nu gewend zijn dat ze bij jullie veel gecorrigeerd wordt. Mijn dochter is ook vier en weet prima wat wel en niet mag, maar als ze zich misdraagt betekent het altijd iets. Soms ben ik ongeduldig en hoor ik mezelf haar voortdurend corrigeren. Helaas werkt dat dus voor geen meter. Als ik mijn geduld kan bewaren en ´dichtbij´ kan komen (dan zeg ik bvb: je bent boos he..) dan kan ze wat laten varen en maakt ze meer contact. Dus als ik haar aandacht geef voor wat moeilijk voor haar is, wordt ze al heel snel rustiger. Ik weet heel goed dat elk kind anders is en ik weet natuurlijk te weinig van jullie om te weten hoeveel aandacht jullie haar al geven, maar ik denk echt dat ze iets duidelijk wil maken wat ze nog niet kan verwoorden. Probeer erachter te komen wat ze wil laten weten... Heel veel succes
het zou natuurlijk het allermooist zijn als jullie op 1 lijn kunnen komen, dus ook met moeder. Zoveel mogelijk dezelfde regels. Maar ik snap heel goed dat dat bijna niet te realiseren is. En verschillende aanpakken kan op zich wel als het maar consequent blijft... Zodat ze altijd weet dat het bij jullie altijd altijd op een bepaalde manier gaat.
Mee eens. Als ik je verhaal lees heb ik medelijden met het meisje. Zij weet totaal niet waar ze aan toe is en dat laat ze door haar gedrag zien. Hoe ga je hiermee om? Veel knuffelen, één - op - één contact met papa. Hoeft niet naar de speeltuin, het liefst dagelijkse dingen als samen koken, naar de markt, knutselen. Met liefde, geduld en af en toe tot 10 tellen kom je veel verder dan boosheid, terugslaan of krabben. Duidelijkheid in regels, wat mag wel en niet. Dit duidelijk uitleggen en een beloningstickers gebruiken. Werkt hier altijd motiverend! En gebruik humor en grappen in de opvoeding. Maak wedstrijdjes, geef complimentjes. Van een kind van bijna 4 hoef je echt niet te verwachten dat ze braaf alleen het speelgoed opruimt. Doe het samen en geef haar complimenten, omdat ze goed meedoet! Werkt beter dan de strijd aangaan, véél beter. Verder haar niet zien als een manipulerend kind, maar als een kind dat het moeilijk heeft en aandacht nodig heeft. Ze vraag het alleen nu op een manier waarvan zij weet dat het werkt. Als laatste een praktische tip voor een leuk slaapritueel (werkt hier als een trein!) slaap zacht kaartspelletje 'bisous dodo' DJECO | kinderen-shop Kleine Zebra Op deze manier sluit je dag positief af . Succes!
Mja wellicht eerst met vriendlief de te volgen strategie (en beloningen/straffen) afspreken. Dan zijn jullie het in ieder geval vast eens. Ben wel met hem eens dat het ongetwijfeld helemaal niet leuk voor haar gaat zijn en dat dat op zich wel zielig is. Maar zo doorgaan is OOK zielig. Denk dat als uiteindelijk alle grenzen duidelijk zijn ze bij jullie ook een ander kind is. Ik had het idee dat het bij haar moeder niet noodzakelijkerwijs beter is. En als alles mag.. Tja dan krijg je wel minder weerstand. Vraag me alleen af of je er uiteindelijk gelukkig van wordt. Zowel jullie als zijn dochter dus. Nu is ze bijna 4... Ik zou eens aan je vriend vragen hoe hij denkt dat het gaat als ze ouder wordt. 10jarigen slaan niet alleen maar schelden ook. En als ze 14 is kun je de boom in want dat "gaat je niks aan ouwe"
Knuffelen komt ze absoluut niet tekort bij ons dr moeder zegt altijd dat ze nooit kroelt of knuffelt en bij ons komt ze heel veel voor effe een knuffel zeker tot aan het middag eten staat de tv aan en komt ze begin van de ochtend lekker bij je op de bank liggen tv kijken daarna gaat ze spelen de ochtend is ook echt voor haar tot half 1 ongeveer samen knutselen met little people spelen verven of iets bakken. Maar mijn man was in het begin zo dat hij heel de dag met haar bezig was en toen heb ik gezegt dat dit nu ook weer niet nodig is en nu heel de dag komt ze vragen om samen te spelen en tuurlijk spelen we dan ook wel met haar maar niet meer heel de dag want je heb ook andere dingen te doen. Samen opruimen hebben we ook geprobeert maar gaat precies hetzelfde ze helpt gewoon niet mee en dan word het dezelfde strijd ze zegt gewoon nee of ze zegt ik kan het niet, we weten ook dat ze bij haar moeder alles gewoon zelf opruimt ''kan opruimen'' We hebben ook een grote speelgoedkist staan en 2 lades van een tv kast zijn van haar dus het is een questie van alles erin gooien en klaar. grappen maken in de opvoeding doen we ook, zoals ze peutert veel in dr neus dus dan zeg ik je ben toch geen baby jawel zegt ze dan en gaat ze lekker door dus dan gaan we haar een beetje kietelen en gaan we dollen en dan zegt ze vaak ook terug jij bent een baby maar zoiets vinden we helemaal niet erg. Ook stoeien en dollen we vaak met haar wat ze ontzettend leuk vind of maken we een grapje als ze een boer laat of iets, of als ze haar drinken omgooit oh oh kan gebeuren en dit zegt ze nu zelf altijd. Opzich worden we niet vaak boos en schreeuwen zowiso nooit tegen haar. Maar het pijn doen van anderen vind ik gewoon heel erg vervelend aangezien mijn moeder vorig jaar haar rug heeft gebroken ivm botontkalking moet ze wel inzien dat ze mensen geen pijn kan/moet doen. en daarbij helpt op de gang zetten een lolletje van maken naar bed doen of iets niet daarmee zijn we gewoon radeloos dat is ook weer het probleem dat dr moeder dat toelaat of alleen zegt laat dat en dan gaat ze ermee ook gewoon door. Als ze bijvoorbeeld haar speelgoed wel heeft opgeruimd gaan we ook wat leuks met haar doen of krijgt ze een snoepje ook kaakje en zeggen ook dat ze het heel erg goed heeft gedaan. Ik weet ook dat ze het moeilijk heeft en ze zegt nu ook dat ze ons mist dat ze vaker bij ons wil zijn enzo. Maar mijn man en zijn ex zijn al sinds de kleine meid 4 maanden was uit elkaar en weet niet anders dan deze omgangsregeling. Vaak is het ook brullen als ze weer naar mama moet dan vraagt ze of ze nog een nachtje mag slapen aangezien ze heel soms maandag avond pas thuis hoeft te zijn wat een stuk beter gaat, het lijkt wel of het weekend net te kort is voor haar om aan alles te wennen. Dit veranderen kan gewoon niet omdat ze straks ook naar school gaat en het voor ons 20 min reizen is met de auto en ik mijn rijbewijs nog niet heb en mijn man moet werken. 's avonds voor het slapen spreken we altijd wat we die dag gedaan hebben lezen een verhaaltje en doen een kus spelletje dit hebben we zelf bedacht en doen we stoeien kroelen en kusjes geven hier vraagt ze ook altijd om bij ons.
Als het voor je man op de route ligt kan hij haar misschien afzetten bij mams? Of mams komt de gewoon ophalen, dat is ook een optie. Maarja.. Exen en kinderen is altijd een hoop getouwtrek om vooral de ander niet te veel tegemoet te komen want tja.. Ik ben niet jaloers op je Maar vind het wel typisch dat ze zo graag bij jullie is en ondertussen herrie schopt. Toch iets van aandacht vragen zou je denken. De vraag is ontdekken waarom..
Kun je niet met de little people "vader/moedertje" spelen en dan jullie benoemen in de poppetjes. Wellicht ontdek je dan waarom dat poppetje wat zij moet voorstellen precies zo doet. Gewoon jullie, zij maar ook haar moeder en dan gaat ze bij papa slapen.. En dan weer naar huis of andersom. Dan is de kans aanwezig dat ze naspeelt hoe zij de situatie ziet. Geeft je een andere kijk op jullie gezinnetje maar ook op hoe het Bij moeders thuis gaat. (want als ze bij jullie dr moeder gewoon negeert, waarom zou dat thuis anders zijn?)
Mijn man en ik staan wel redelijk op 1 lijn met belonen maar straffen wat minder ik ben wel wat harder. Gister vroeg mijn man aan haar wil je vanmiddag knutselen ?? en tuurlijk dat wilde ze toen zij hij als je alles opruimt gaan we knutselen normaal leggen we dan een plastic kleed op de grond en dan gaan we verven lijmen knippen enzo maar het speelgoed lag van de woonkamer tot in de keuken dus het moest wel een beetje aan kant dan hoeft ze niet eens alles op te ruimen maar gewoon de losse poppetjes van little people in de la en de huizen aan de kant zodat het kleed op de grond kan en wij normaal kunnen lopen. zelfs toen wilde ze niet opruimen ging boos op de grond zitten en zei ik kan het niet Ik vind het ook absoluut niet leuk voor haar en wil ook helemaal niet boos zijn of wat dan ook maar slaan schoppen en gooien met spullen kan niet, wij zijn nu ook bezig met een kleintje en wil absoluut niet dat ze het straks ook bij haar broertje of zusje gaat doen want dan kunnen we haar straks niet eens alleen laten als je moet plassen of wat dan ook. en zeker als ze wat ouder word word het misschien nog erger want ze word ook sterker, daarom zoek ik nu iets hoe ik het haar kan afleren dat ze slaat of schopt en vraag ik ook jullie hulp. Dat ze niet opruimt vind ik hierbij ook in het niets vallen maar vind als ik op een verjaardag zit en ze gaat ons pijn doen zie je ook iedereen ons aankijken van je kan je eigen kind niet eens in bedwang houden of die heeft ook geen opvoeding gehad en dat wil ik ook niet. Zoals het nu bij mama gaat dat ze die mag slaan en schoppen vind ik gewoonweg niet kunnen want dat ook weer als ze ouder word word het alleen maar erger waarschijnlijk zeker als je alles toe laat en dat moet het ook gewoon niet zijn.
Op de route ligt het helaas niet en haar moeder wil haar ook niet ophalen ze wil sowizo helaas niet dat ze zondag avond ook bij ons slaapt heel raar want meestal zondag avond slaapt ze ook niet bij de moeder maar bij dr oom dus vind ik dat het best een nachtje extra kan Ik ben super gek op mijn man en achteraf is het wel allemaal anders dan dat je bedacht had en een stuk zwaarder maar als je maar van elkaar houd en heb absoluut nergens spijt van ik hou ook super veel van de kleine meid want ze is vaak ook super lief Ja dat denk ik ook dat het aandacht vragen is maar dan wel op de verkeerde manier. Vrienden van ons komen ook bij mijn man zn ex en die zeggen ook dat ze daar amper aandacht krijgt, en denk ook dat mijn man haar de afgelopen jaren gewoon te veel aandacht heeft gegeven en tuurlijk ik snap dat helemaal want hij mist haar ontzettend maar het kan gewoonweg niet de hele dag en zeker niet als wij straks een kleintje hebben die heeft dan ook aandacht nodig en als we het nu niet al afgebouwd hadden word zei boos op broertje of zusje omdat die nu ineens alle aandacht krijgt en dan krijg je denk ik helemaal strijd
Dit vind ik echt een super idee misschien krijgen wij dan een beetje te horen wat er in haar hoofde afspeelt en waarom ze zo doet en misschien het ook tijden het spelen uitleggen waarom iets wel of niet mag. Toevallig hoorde ik dit weekend wel dit is papa en dit is mama en toen ben ik ook dingen gaan vragen wie is dit dan en wie is dat dan en dat vond ze ook super leuk. Ik ga het zeker proberen.