Mijn oudste heeft 3 weken op mij geslapen, buik op buik. Ik sliep amper, maar hij wel. De jongste heeft een week op mij geslapen, buik op buik. Nu sliep ik wel en hij ook. Ik lag in het midden van het bed. Slapen op het aankleedkussen wilden ze niet, alleen op mij sliepen ze. Het is niet ideaal, maar op zo'n jonge leeftijd kun je ze echt niet "verwennen".
Als mijn zoontje behoefte heeft aan mama (en vooral toen hij nog zo klein was) dan is er in mijn ogen ook Echt iets. Dan heeft hij blijkbaar even aandacht en warmte van z'n moeder nodig, misschien nog wel noodzakelijker dan een schone luier. Mijn zoontje heeft tot 8 maanden vaak bij ons in bed geslapen. Soms hele nachten en soms als hij niet meer kon slapen midden in de nacht. Daar kregen we veel commentaar op, dat we nog wel spijt zouden krijgen als hij 6 was en nogsteeds bij ons in bed lag. Nu slaapt hij elke avond heerlijk in zijn eigen bedje en dat is helemaal vanzelf, geleidelijk zo gegaan. Hij sliep trouwens vaak op het voedinskussen tussen ons in met een dekentje en lakentje. Maar het gebeurde ook wel is dat hij bovenop een van ons in slaap viel en zo bleef liggen, dat heb ik eigenlijk nooit eng gevonden.
helemaal mee eens! Hier mochten ze altijd bij ons als ze dat wilden, nu nog overigens. Hebben toch ergens geluk gehad dat nooit meer dan 2 kindjes die behoefte tegelijk hadden . In het begin hebben wij een verschoningskussen tussen onze kussens ingelegd, en die opgemaakt voor de baby. Dat is best veilig.
hihi.. Hier hebben onze kinderen bij ons in bed geslapen... De eerste van 1 maand tot 2 jaar is zonder enkel probleem naar zijn eigen bed gegaan! Nummer 2 ligt nu nog steeds bij ons... Het is de bedoeling dat hij overgaat maar hij geeft veel over en dan heb ik hem liever bij me.. We zien wel wij maken ons er niet druk om... Ieder moet het voorzich weten...
Wij hebben onze dochter regelmatig bij ons in bed genomen, toen ze heel klein was bleef ik in principe dan wakker tot ze sliep (om haar dan weer terug te leggen) maar ik ben vaak genoeg in slaap gevallen. (wel voedingskussen neergelegd enzo). Als ik dan zo wakker werd lag ik altijd precies het zelfde als dat ik in slaap gevallen was. Nu ligt ze nog regelmatig bij ons/mij vooral 's ochtends dan wil ze nog wel eens een uurtje extra slapen. Ik geloof niet dat je zo'n heel klein kindje kan verwennen, wij hebben ook helemaal niet de ervaring gehad dat ze niet meer in haar eigen bedje wilde slapen ofzo.
Mijn dochter heeft alleen in de kinderwagen bij ons op de kamer geslapen maar na een aantal dagen hebben we haar in haar eigen bedje laten slapen. Ik heb ook borstvoeding gegeven en daarbij ook vaker in slaap bij gevallen vond ik helemaal geen probleem. Ook als ze nu ziek is mag ze van mij bij ons in bed slapen. Dit is tot nu toe 2x voorgekomen. Nu bij de 2e wil ik een cosleeper naast het bed zetten. Dan heb ik haar wel bij me in de buurt maar ze ligt toch in haar eigen bedje. Dan heb je niet het probleem dat ze onder het dekbed komen te liggen.
Ik had precies hetzelfde als jij. Zo klein hummel helemaal alleen in haar wiegje vond ik onverteerbaar. Ze werd ook pas stil als ze tegen mij of haar vader werd aangedrukt. Daarom heeft ze een week lang op het aankleedkussen tussen ons in gelegen. Kun je heel vaak even kijken of voelen of de speen er nog in zit of even een kusje geven (waar vooral ik veel behoefte aan hadDaarna vonden we het tijd om haar in haar wiegje te leggen en die overgang ging prima. Doe wat je hart je ingeeft!
Onze dochter heeft de eerste 2 maanden bij ons in bed geslapen, toen in haar wiegje in onze kamer. Tussen de 5 en de 10 maanden heeft ze op haar eigen kamer geslapen maar dat waren heftige gebroken nachten. Vanaf dat ze 10, 11 maanden is slaapt ze in een cosleeper bij ons. Het is een ledikant waar 1 zijkant vanaf gehaald is wat pal tegen mijn bed aan staat. Ze slaapt dus grotendeels in haar eigen bedje maar als ze wakker word dan kruipt ze tegen me aan. Hierdoor hebben we wel de ruimte en de rust, maar ook het gemak van samen slapen. Toen ze zo klein was en bij ons in bed sliep, lag ze in een klein slaapzakje ( Hema, prenatal ) zodat ze niet te warm of koud was. Ik deed een warm shirt met lange mouwen aan en dekbed bleef tot onze middel, niet tot je schouders. Hierdoor kan je kindje echt niet onder het dekbed verdwijnen. Je schouders kan je dan nog toedekken met een katoenen sprei, een baby dekentje of een ouderwetse deken ( Kringloop, zolder van opa en oma? ) Bij een volgend kindje ga ik zowizo een katoenen of wollen deken kopen ipv een dekbed want dan kan je veilig samen slapen. Borstvoeding behoed voor wiegedood. Bij borstvoeding ben je als moeder goed ingespeeld op je kindje, je voelt haar bewegingen, je slaapt lichter en merkt het als ze wilt drinken. Ook ben je meestal een moeder-leeuw en duw je je man weg als hij te wild slaapt. Zo ging dat hier thuis tenminste. Borstvoeding.com heeft er een speciale page aan toegeweid. Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding hier staat ook een artikel op over veilig samen slapen in 1 bed. Nederland is een van de weinige landen die "vind" dat een kindje in eigen wiegje en liefst nog in eigen kamertje hoort te slapen. Ik het overgrote deel van de wereld word samen geslapen.
Wij wilde het wel maar we wisten de gevaren dus vanaf nacht 1 hebben we Jayden in zijn eigen bedje laten slapen. Vondt het als mama heel moeilijk, je kindje ineens de kamer verderop te hebben. Eerste nacht heeft hij ook veel gehuild, miste ons, had ook last van zijn hoofdje van het klemzitten in mn bekken. Eerste nacht was draaaama maar daarna heeft hij heerlijk geslapen. In de 13 maanden dat hij er is heeft hij maar 1 keer bij ons in het grote bed gelegen, toen had hij een dubbele middenooronsteking en wilde hij gewoon bij mama liggen. Papa had toch nachtdienst haha dus kon makkelijk Je hebt anders ook van die bedjes die je aan je eigen bed vast kunt maken, dan is ze heel dicht bij je maar kan ze niet stikken door het dekbed of iets of uit bed rollen.
Hier wel hoor! Vind dat ook heel natuurlijk, vooral wanneer ze echt behoefte aan je hebben. Mijn dochter was een huilbaby en heeft echt maanden naast me of op me geslapen. Mijn man sliep dan vaak op het logeerbed. Mijn zoontje ook de eerste tijd, vooral ivm krampjes en reflux. Bij mama werd hij rustig. Overigens slapen ze hartstikke goed in hun eigen bed hoor, is nooit drama geweest na die babytijd.
Een co sleeper. Ideaal!! Onze dochter slaapt daar nog steeds in. Ons zoontje heeft vrij lang bij ons in bed geslapen. Dit was omdat hij onder het eczeem zat wat gigantisch jeukte. Dit frustreerde hem enorm. We kwamen het meeste tot rust als hij bij ons sliep. Bij de 2e hebben we direct een co sleeper aangeschaft. Als ze nu wakker wordt en mama behoefte heeft, leg ik haar op mij. Binnen enkele minuten is ze dan weer vertrokken en leg ik haar weer zo naast mij in de co sleeper.
Ik lees stukken over "doorzetten", dan slaap ze wel in haar eigen bedje. Doorzetten betekend: lang laten huilen. Ik heb op de klok gekeken pas, en langer dan een kwartier kan ik echt niet. Ze was helemaal rood en overstuur en dat bij zo'n piepklein wurmpje.... Dit kan ik echt niet bij een baby van 10 dagen, met een half jaar o.k. is weer een ander verhaal. Ik neig meer naar de natuurlijke manier, van veel bij je dragen en veel tegen je aan houden, maar wel veilig. Ik ga eens op co-sleeper googlen en ondertussen al tips gelezen met baby op de dekens enz. Bedankt!
mijn zoontje sliep in het begin in een wiegje naast me bed want ik was zo stoned als een garnaal van alle medicijnen die ik nog moest nemen,,daarom durfde ik hem niet in bed te nemen want ik sliep heel vast toen, veelste bang dat ik hem zou pletten ,later daarna nam ik hem in onze bed en nu nog steeds komt ie nog wel in ons bed maar soms gewoon in zijn eigen bedje
Natuurlijk kan je dat niet! Als het de bedoeling was om onze kinderen te laten huilen, zou het wel een aangenamer geluid zijn om naar te luisteren hè! Ik wil je heel graag het boek 'waarom liefde zo belangrijk is' aanraden van Sue Gerhardt. Het is echt een superboek en als je dat gelezen hebt, denk je er niet meer over om je kind te laten huilen... Ook niet met 6 maanden trouwens. Nu lijkt een kind van 6 maanden groot omdat jouw kindje nog maar zo klein is maar eens je kindje die leeftijd heeft, is ze ook nog maar erg klein zenne!
Ik lees ook dingen als 'niet aan mogen wennen' maar gut!! Wat mis je dan veel leuke dingen!! Ik vind het heerlijk om met mn dochter aan de borst in slaap te vallen. In de eerste maanden gebruikte ik wel een deken bij het voeden in de nacht zodat ze niet onder het dekbed kan komen. Inmiddels draai ik mn armen zo dat ze no way onder mn dekbed kan komen Ik denk dat hoe we het normaal hier in de westerse wereld doen (wegstoppen in eigen kamer) zo ontzettend niet natuurlijk is, en niet goed voor een beebje. De mens is het meest afhankelijk als beebje van alle zoogdieren. Maar waarom mag een mensenbeebje na de geboorte zich niet veilig voelen bij de mama??? Ik heb er wel vertrouwen in dat mijn meisje straks (wanneer dat ook mag zijn ) op haar eigen kamer gaat slapen. Opmerkingen als 'bij derek ogilvie' zijn een beetje maf. Veelal zijn dat gewoon ontzettend incapabele ouders en heeft dat niet direct iets met samen slapen te maken.