Het hey' Ook ikblijfme elke dag weer afvragen of het goed gaat in mijn buik probeer het echt van me af te zetten maar is zo moeilijk ik kan niet wachten dat het 4 jan. Is en wij onze eerste echo hebben mischien kan ik het dan wat los laten. Ik wil ook heel graag tegen jullie zeggen dat het normaal is en dat het allemaal erbij hoort maar ik kan het zelf moeilijk bevatten soms. Toch allemaal een fijne zwangerschap toe gewenst
Ik kan ook echt niet meer normaal doen. Bij alles wat ik voel denk ik dat het er niet bij hoort totdat ik me realiseer dat het er juist wèl bij hoort - en dan ga ik me weer druk maken omdat de symptomen weer iets minder worden. Dit is mijn gedachtengang per dag, de hele dag: ´O nee! Buikkrampjes! Dat hoort niet hoor!` `O, blijkbaar hoort het wel, is de groeiende baarmoeder.´ ´Gelukkig, het wordt wat minder als ik eerder even rustig aan doe of van houding verander.´ ´Nee!! Het wordt minder! Shitshitshit... da´s niet goed hoor!´ ´O gelukkig, het hoort erbij. Shit. Verkouden. Straks nies ik die prul eruit...´ enzovoorts. 21 december een echo. Ik heb gewoon geen voorstelling van het leven na de echo. Er is iets met Kerst en ergens eten maar hoe en waar... Ik heb maar één wens: de tijd tot die echo zonder bloed en problemen doorkomen en dan iets moois zien.
Yeaah..! Woensdag 4 januari onze eerst afspraak bij de vk.. Helaas 2 weken later pas de eerste echo, op 19 januari.. & dat om 8 uur s'avonds pas! Ik heb er echt super veel zin in..
Hahahaha, ik heb precies hetzelfde, daar moest ik wel om lachen, mijn gedachtegang is ook zo . En je realiseert je best dat het nergens over gaat, maar toch hè? Het is zoooooooo 'nerve wrecking' dit en iedere zwangerschap weer
Erg herkenbaar. Al ben ik dan l 9 weken en 2 echo's veder. Nog bij iedere plas beurt kijk ik of er geen bloed zit
ojee.. dat klink niet goed snowy.. Ik ben ook heel erg onzeker, maar probeer er nu ook van te genieten.. ik heb bij 10 weken me eerste echo.. pff wat duurt dat nog lang zeg!! ik hoop echt zo dat het goed gaat met die kleine..
Ach Snowy, wat naar! Ik dacht namelijk dat na de eerste uitstekende echo alles anders was en het Grote Genieten kon beginnen (ik weet ook wel dat dat niet waar is, waarschijnlijk heb ik elke maand weer een nieuwe deadline). Kun je het wel af en toe van je af zetten?
Hier ook een onderbroekenstaarster, héél herkenbaar hoor. Bij mij ingegeven door 2 miskramen voor de geboorte van mijn zoontje. Dat nam bij mij pas af toen ik een goede 12 weken echo had gehad. Toen kon ik het loslaten en van de zwangerschap genieten. Merk nu al dat de eerste 3 maanden weer in m'n onderbroek staar....Hoort er beetje bij, probeer het van je af te zetten. Klinkt makkelijker dan het is, maar ik probeer me altijd maar te realiseren dat ik er verder niks aan kan doen.
Hallo Michellenoord; Leuk, dat ben je net zo ver als ik ben Spannend allemaal! Ja, wanneer je werkt heb je afleiding dat is wel fijn. Merk alleen wel dat ik helemaal op ben aan het einde van de dag/dienst. Pff, kan dan zo in slaap vallen. Heb jij dat ook? Ik begrijp je laatste zin niet helemaal . het idee dat ik vanakleding moet regelen?
Natuurlijk kan ik het soms wel van me afzetten.Ik vertrouw ergens wel op mijn lijf. Maar ik heb nu 2 keer een goede zwangerschap gehad. En denk ja bij iedereen gaat het wel een keer mis,Maar bij mij tot nu toe nog niet. EN hoop ook dat het nu niet mis zal gaan.
Leuk, bijna 5 weken. Haha, ik denk dat de je niet de eerste bent die bij de VK komt met de onzekerheid. Haha, maar hoop voor je dat ze zegt; kom maar langs hihi. Ja, inderdaad gek idee dat we nu blij zijn als we misselijk zijn of moe zijn .. We hebben alles over voor de kleine!
Ik heb ook zo'n boekje gekocht. Al voor ik wist dat ik zwanger was. Het is een soort 9 maanden agenda met schrijf ruimte en er staan allemaal leuke tips en verhaaltjes in. Durf er alleen nog niets in te zetten. Dus schrijf nu alles nog op een klad... Zodra we de eerste echo hebben gezien, durf ik het in het echie te schrijven.. stom he! Weer die onzekerheid... *zucht...
zo'n boekje heb ik ook gekregen van mijn moeder ik schrijf er wel gewoon in hou ook een digitaal dagboekje bijvoor ons kleine uk. Tja heb er toch wel vertouwen in moet ik zeggen Hoe voelen jullie je? Hier niet misselijk maar dat hoeft van mij ook niet hihi. Wel andere klachtjes, vind mensen tegenwoordig stinken ?? en die borsten man oh man ga morgen om nieuwe bh's uit.
Ja, op de een of andere manier wil ik de eerste echo toch afwachten. Ook al heb ik er ook vertrouwen in Ik ben sinds afgelopen weekend erg misselijk. De ochtenden, maar ook door de rest van de dag met vlagen. Geurtjes zijn met vlagen ook sterker en dan niet lekker Heb vandaag patat gekregen (laatste cursus dag), en ik vond dit altijd oooo zoooo lekker... maar nu... zucht kreeg net me bakje leeg.. terwijl normaal eet ik zo 2 bakjes op... hahaha vond ergens wel grappig. Ik heb de laatste dagen ook meer krampjes/steekjes onderin me buik en ben echt helemaal op aan het einde van de dag... ik val vaak in slaap voor de tv... haha vaak na gtst
Nog een week, volgende week donderdag is het einde kijk zover. Dan heb ik de eerste echo. Alles gaat goed en ik heb er ook een heel goed gevoel bij, maar toch die onzekerheid. Of er uberhaubt wel een hartje is dat klopt. Deze weken zijn altijd zo verschikkelijk. En ze duren zo lang".............. Ik heb ook al een miskraam gehad, dus de onzekerheid is killing. Zekeromdat ik bijna geen symptomen heb. Af e toe gevoelige borsten maar niet heel erg. Wel vaak moe, maar voor de rest niets. Oja volgens mijn man erg prikkelbaar en een beetje sjacho, hihi. Uit mijn dagboek van mijn eerste zwangerschap kwam dat ook naar voren in deze weken.
Hier ook iemand die gek wordt van het focussen op mijn lichaam.. Heb gelukkig wel symptomen maar de meest voorkomende : 'veel plassen' niet! Vind het zo raar, vorige zwangerschappen moest ik er volgens mij al snel snachts uit om te plassen.. Zijn er meer die hier geen last van hebben? Mijn eigen redenatie is dat doordat dit mijn 5e zwangerschap is de baarmoeder al eerder hoog zit (ofzo ) Mijn buik begint wel meer op te zetten, s'avonds is hij echt bol!
Zo, hier staat ook de eerste afspraak: 5 januari mag ik naar het ziekenhuis... Nog drie weken doorbijten (hoop ik!!!! dat het niet misgaat!!!) en dan krijgen we als het goed is ook een echo... SPANNEND!!! Kreeg ik maandagavond een mail dat er de vijfde ziekte heerst op school... ff helemaal over de rooie hoor; wat je daar allemaal over leest!! Nu bloed geprikt op antistoffen & lichamelijk contact met de kindjes maar proberen te vermijden... De kans dat je het krijgt is heeeeel klein (en de meeste hebben al antistoffen) en áls je het krijgt heb je dus een iets verhoogde kans op een miskraam... Eignelijk een minimaal iets; maar m'n hormonen maakten het me écht ff moeilijk!! Qua kwaaltjes; moe, weeïg, soms wat misselijk... Soms gevoelige borsten. Maar voor de rest? Hmm... misschien kan ik wat minder hebben ja... Maar pfft... is dat genoeg bevestiging van dat het goed gaat?? Nog geen spatje bloed te bespeuren, geen buikpijn oid... Ja nu een beetje, maar da's linksboven.,.. neem aan dat dat ff niets van doen heeft met een miskraam? En zo maal ik ook de hele dag door
Ik vind het zo spannend, deze weken, dat ik het liefst in coma gerbracht word om te ontwaken als het allemaal duidelijk en goed is. Er hoeft maar iets te gebeuren en ik denk al O NEE. Ik had vanmorgen een beetje bloed op mijn wc-papiertje. Natuurlijk schrik je je dan lam, gelukkig hield ik het dit keer bij rationele handelingen als: maandverbandje indoen, paracetamol nemen om de boel te ontspannen en water drinken wegens ernstig geschrokken. De vorige keer dat ik dit had (vorige week) ben ik linea recta naar huis gekacheld. Er is dus vooruitgang. Daar komt bij dat ik direct bij de VK terecht kon die dongen zei als ´heel normaal, misschien innesteling, als het niet meer wordt dan dit´enz. enz. De rest van de dag geen druppel gezien, ook geen bruine, ook geen minuscule veegjes. Maar de lol is er wel af voor vandaag. Eerst vond ik die ongie-maar-geen-ongie-krampen erbij horen en daarrdoor wel prettig. Nu denk ik O nee! Ongiekrampen! Pfffff....... Ik word zó moe van mezelf. Ik hou mezelf steeds voor dat ik er niks aan kan doen, dat het gaat of blijft, dat het de natuur is, dat ik het los kan laten. Waarom kan ik dat dan niet?? Lag ik maar vast te bevallen...
Ja, hoe doen we dat... LOS LATEN! Hihi, dat is best moeilijk Laatste dagen is mijn eetlust 0,0 als ik aan eten denk word ik al misselijk. Loop de hele dag te kokhalzen en wanneer ik een boterham op heb zit ik al vol en moet die er echt inproppen. Ben nu aan het eten koken (boerenkool)... Maar pff zit nou al vol.. terwijl ik nog moet eten... ik verplicht mezelf steeds een hap te eten... omdat ik me anders zorgen ga maken... Eet ik wel genoeg? Kan de kleine dan wel groeien? enz enz... Herkenbaar???
Wees gerust, van mijn eerste zwangerschap heb ik bijna 3 maand niks gegeten. 5kg afgevallen eerst. Daarna mooi 14kg er terug bij. Helemaal geen probleem. Je kindje neemt wat het nodig heeft en zal zeker niks te kort komen. Maar ik begrijp je ongerustheid.