@ Drooggedepte peer: Wat een goede tip! Ik schrijf toch al een poosje mee, maar die had ik gemist. Ga ik ook een keer proberen, want glibberige dingen gaan nog niet zo goed hier. Vandaag weer lekker gegeten, ik had een ovenschotel met aardappelpurree, gehakt, uitjes, knoflook, olijven, tomaat en courgette. Liesbeth vond het heerlijk. Deels van een lepeltje, deels zelf met de handjes. De middelste ontdekte plots dat hij olijven wél lekker vond! Dat was dus een succesje. Hij had me geholpen met koken en was dus ook érg trots op wat hij gemaakt had 'Mrs Hair, dit is echt súper goed gemaakt, écht súper goed'... Gisteren zijn we uit eten geweest om mijn verjaardag te vieren, en wat was ik trots op Liesbeth! We hebben bijna twee uur aan tafel gezeten. Ze is begonnen met stokbrood, en is gewoon blijven eten... Heel rustig, elke keer weer een stukje stokbrood of pasta, in haar eigen wereldje
@Suenne: we hebben het er al eens eerder over gehad toch Maar om antwoord te geven op je vraag - naast dat Zogelukkig gelijk heeft over vies worden van voeren hoor; dat klopt idd wel, maar daar doelde ik in het verhaal niet op - wat er vies wordt: vanaf 12 maanden ongeveer heb ik mijn dochter, naast dat ik haar voerde tussendoor, ook een eigen bordje met goed vast te pakken spulletjes gegeven, maar ik moet zeggen dat ze eigenlijk nooit echt goed zelf ervan at (allicht gewend aan het voeren?). Het werd lekker gekneed en mee gegooid en in geroerd, en dat vond ik allemaal niet erg en leuk om te zien, maar na half jaar op die manier eten, merkte ik niet dat ze meer binnenkreeg, dus ben ik eigenlijk vooral weer heel erg gaan voeren omdat ik bang was dat ze anders echt te kort zou krijgen. Nou laten kinderen zichzelf natuurlijk niet uithongeren, maar als moeder was ik toch te neurotisch omdat te laten gaan
Vandaag is hier voor het eerst gekokt! Ik had de courgette niet geschild, ik dacht; we gaan een stapje verder. Maar ze kokte 2 keer haar courgette uit, waarbij er de 2e keer ook melk meekwam. Daarna heeft ze haar geliefde courgettes niet meer aangeraakt! Hoop dat ze ze binnenkort wel weer wil. Kennelijk is die schil te grof voor haar. Ze heeft zich vol gegeten aan avocado, want van de pasta met tomatensaus wilde ze ook maar 3 stukjes eten. Geen echt succes hier dus. Ze heeft voor 't eerst "op" gezegd. Ze lag aan de borst en leek zo aan te willen geven dat ze niet meer wilde! Leuk, hè. Ook heeft ze vandaag voor 't eerst Mama gezegd, ze kroop naar mij toe, maar of ze mij ook bedoelde? Dat was me niet duidelijk. Toch leuk!
Dit is wel herkenbaar. Zo kan onze dochter ook reageren. Gelukkig probeert ze het een keer daarna altijd wel gewoon opnieuw. Wat leuk dat ze kletst! Daar smelt je dan helemaal van he?
Mwahahhahaha! Heb er zelf nog steeds een hekel aan; het liefst eet ik alles met een lepel! (behalve vlees dan hè ) Nee hoor, ik ben hier allang blij als ze met 18 zelf eten ipv dat ik er hapjes in moet stoppen om iets binnen te krijgen. Mijn dochter van drie leeft van de lucht als het aan haar zou liggen. Neemt ze twee happen - en ook alleen als het iets herkenbaars is wat ze lust - en dan zegt ze 'zo, nu is mijn buik vol' en dat was het dan. Voor de hele dag hè. Vervolgens gebeurt hetzelfde met fruit, brood en avondeten. En alles wat een prutjeskarakter heeft (stampot, yoghurt), moet ik voeren want dat wil ze überhaupt niet zelf in haar mond steken. Nee, wat dat betreft ben ik van mening dat mijn kinders echt andere eters zouden zijn geweest met Rapley.
Nah, dat weet ik niet Jessmin! Mijn zoontje heeft ook van die periodes dat hij weinig eet en dan alleen de standaard dingen. Wat wel verschil maakt is dat Rapley een natuurlijker manier van eten is. En dat een kind veel verschillende smaken leert waarderen.
En dat je daarbij je kind het heft in handen geeft 'op zijn tijd, zoveel als hij wil'. Vind ik persoonlijk wel een belangrijk aspect in het geheel.
Dat bedoel ik uiteraard met 'natuurlijk'. Mijn zoontje eet al ruim 2,5 jaar zoveel als hij wil, de regie ligt bij hem, dat vind ik het belangrijkste aspect van Rapley.
ja en daarom leert een kind meer smaken waarderen...omdat hij/zij het zelf bepaald, wanneer en hoe te proevem...als je steeds een lepel in je mond krijgt, met een smaakje erin wat je absoluut niet lekekr vindt, dan gaat je die lepel tegen staan...dnek ik.. teriwjl als je elke dag zelf mag bepalen of je het uberhaupt gaat proeven, dan ga je het uiteindelijk wel uit nieuwsgierigheid doen...en je bent dan heel erg bekend met de structuur enz... ik zie nog elke dag welke voordelen rapley heeft gebracht...vindt het echt zo geweldig als hij dingen herkend in de supermarkt...dat zou hij ehct niet kunnen als hij altijd prakjes kreeg...zonder te weten wat er noue igenlijk in zit
Ik noem het nu geen Rapley meer maar gewoon 'eten' Geen idee waar die grens ligt, ze wil nog steeds wel eens wat met de handjes eten hoor. (vanavond nog de tagliatelle, zo moeilijk met een vork voor d'r)
Wat maakt het uit hoe het heet? Wij noemden het ook nooit "Rapley", maar gewoon eten. Ik noem het nu ook niet "eten met bestek" ofzo.
de introductie noem ik rapley, maar nu idd gewoon eten..hoe dan ook, of hij het nou met een vork of met zn handen eten... tis alleen voor mezelf herkenbaar, hoe normaal hij het vind om dingen te voelen voordat ie het gaat eten...voor anderen is het gewoon een kind die met zn handjes eet
Ik noem ook alleen de introductie rapley. Bah bah bah.... Dl had lekker gegeten vandaag. Het ging er goed in allemaal. Bij het naar bed brengen heeft ze alles uitgespuugd. En dat door 3 kleine lepeltjes sojamelk wat ik op heb om te provoceren. Arm kind.
linnie, aaahhh wat sneu!!! zijn er bepaalde momenten wanneer je kan provoceren ...ik bedoel mss volgende x voordta ze gaat eten mss!?...nahja morgen weer ene dag, ze zal mss goed ontbijten
Ja of 's nachts vaak komen. Voor het eten heeft geen zin. Het duurt sowieso uren voordat ze er op reageerd, is geen pijl op te trekken helaas.