nou als ik bij halen of brengen zie dat 1 kind de ander wil bijten moooooi dat ik wel mijn mond opentrek dan maar lekker niet pedagogisch dat kunnen ze dan ff in hun(daar waar de zon niet schijnt)steken
hier heb je een punt ik hoor vaak dat doet mijn kind niet hoor! maar Amy-Lynn heeft hier ook haar streekjesinderdaad en heb er een hekel aan om te zeggen of mijn kind heilig is nou mooi niet die pak ik ook aan als ze iets doet wat niet mag
Debby op een babygroep kun je weleens hebben dat 1 kindje net naar bed gebracht word en de andere leidster een baby verschoont en dan lopen er nog 8 kleintjes in de groep vaak 1 stagiare en de huishoudelijke hulp(is vrouwtje wat bedjes verschoont enz.
Ah, wat vreselijk zeg! Wat bezielt zo'n kindje om dat te doen? Ik vertelde het net aan mijn vriend en hij vond het ook vreselijk. Hij zei nog; straks doet onze dochter dat ook eens bij iemand (niet dat we daar bang voor zijn hoor, het is een super lief meisje), maar mocht dat ooit gebeuren zou ik denk ik wel contact zoeken met de ouders van het kindje dat gebeten is. Puur om onze excuses aan te bieden.
Dat vind ik eerlijk gezegd wel erg ver gaan. Het is heel vervelend, maar dit soort dingen kunnen gebeuren.
Ja wie weet doe ik dat ook wel hoor. Als er echt iets ernstigs zou gebeuren. Ik zeg nu wel van niet, maar het is ook nog nooit voorgekomen. En dat terwijl ik er best vaak te vinden ben, ook doordat ik in de ouderraad zit. Maar doordat één jongetje daar dus ook problemen mee heeft, zijn ze er heel alert op. Ze weten dat hij dat kan doen, dus krijgt hij haast de kans niet. Het erge is dat dat ventje het ook bij zn moeder doet en het maar niet weggaat. Zij is alleen en kan hem op het moment gewoon niet aan. Maar toch vind ik het wel echt de taak van de leidsters. Net als dat ik onderwijs op school van de leerkracht vind, operaties voor dokters en gaatjes in je tanden vullen voor tandartsen. Die hebben er voor geleerd. Het zou wat zijn...kom je bij de slager, neem je het over omdat je vindt dat je biefstukje te dun is... Of bij de AH gaat het niet snel genoeg...ga je zelf achter de kassa zitten! Hahaha! (flauw natuurlijk..)
haha sarah ik ben toch echt anders dan jij... Ik lees altijd van alles en nog wat over alles. Bijv toen ik naar de gyn ging ivm mijn pco. Ik wist precies wat ik wilde en ik wist ook alles van hormonen en de werking ervan af. Mijn gyn stelde iets voor. Ik stelde een andere aanpak voor (niet betweterig ofzo hoor... gewoon mijn visie erop) en ik heb een super gyn. Ze vond het super om met mij over dat soort dingen te praten. We hebben er heerlijke gesprekken over gehad. Ik kreeg mijn zin en de volgende maand was ik zwanger... sja... (en de gyn zei: dat had ik wel gedacht... jij bent zo goed geinformeerd en weet precies wat je wilt... we hebben samen een feestje gevierd aan de telefoon )
Dat vind ik dus ook! En je weet niet wat er aan de hand is. Wie weet is er wel iets ernstigs aan de hand. Ik weet dat het broertje van een vriendin van vroeger heel agressief is geweest. Hij moest ineens naar een opvang nadat één van zijn ouders was overleden. En dan ga je nog eens even leuk bellen dat je het akelig vindt dat zo'n ventje agressief is! Ja, hij vond het waarschijnlijk op dat moment erg akelig dat ie nog alleen 1 ouder had en dat ie ineens tussen allemaal vreemden op een KDV zat!
nou even heel nuchteR: ik zou me rot schrikken als ik mijn zoontje zo zou ophalen! punt. Doet niets af aan het feit dat het regelmatig blijkbaar voorkomt. Schrok ook behoorlijk van de foto. Sterkte.
Oh ik lees me ook wel in hoor, maar ik vind dat iedereen bij zijn leest moet blijven. Dat is hetzelfde dat mensen hier op het forum soms conclusies trekken die echt gebaseerd zijn op niets. Iemand vertelde over haar vriend die buikpijn had, en toe begin iemand over kanker... En super dat het in jou geval gewerkt heeft natuurlijk! Hihi! Maar ik denk dat je sommige dingen niet kan/moet doen. Stel dat jij als een malle op het KDV de leidster gaat spelen, hoe zou dat voor je kindje zijn? En dan niet specifiek bij jullie hoor, maar in het algemeen. Hier staan er ook echt duidelijke afspraken over in de regels van het KDV. Als de kinderen binnen zijn, zijn ze 'van de juf' zodra ze de jas aanhebben, zijn ze weer van mama (ongeveer dan )
volgens mij is het hier andersom. Zodra de moeder binnen is moet de moeder op het kindje letten en niet meer de leidster.
Dat kan, en dat is dan misschien ook een verschil waarom ik er niet op let. Het hoeft niet, en ze geven aan dat dat niet de bedoeling is. Ze hebben het zelf in de hand en willen dat ook graag zo houden. Finn zijn KDV zit in een slechtere wijk van Dordt. Hij staat hier aan het einde van de straat al 2 jaar op de wachtlijst en hier was snel plek en het zat naast mijn school. Dus wie weet hebben ze wel een strenger beleid, ook doordat er tienermoeders/sociale dienst/alleenstaande/geen nederlandssprekende/noem het maar op moeders komen. Dat neemt niet weg dat het een geweldig KDV is, waar Finn met sprongen vooruit gaat en heel graag naar toe gaat! Hij staat hier nog op de wachtlijst, maar hij hoeft er van mij niet meer heen. Daar is het zo onpersoonlijk en heeeeeeel choatisch. En dat is nog wel van een grote stichting. Waar hij nu zit is knus en niet te groot en super voor zijn ontwikkeling.
Heel vervelend hoor! Denk alleen niet dat het komt doordat je kindje over zich heen laat lopen hoor. Hier ook al 2 keer gebeten op het kdv (1x in de hand en 1x in de arm) en 1x zelfs echt door, tot bloedens toe. En wij hebben echt een dochtertje die niet zomaar over zich heen laat lopen. Ze is klein, maar ze gaat voor niemand uit de weg En ook zij is gebeten helaas.. dus het kan altijd gebeuren.
ik zit ook zelf in de LCR maar vind dat alle ouders die zien dat 1kind de ander iets wil aandoen in moet grijpen waar zijn we mee bezig als we dat toestaan en stel een kind komt met open mond op je eigen kind af dan zeg je niets omdat er een leidster bij is... en in 2011 zijn we toch mondig genoeg om ons juist wel met artsen enz te bemoeien en als mijn biefstuk te dun is spreek ik daar ook mijn slager daar op aan als we dat al niet meer kunnen doen. maar denk eerlijk gezegt wel dat jij wel zal ingrijpen en bijten.................Amy-lynn heeft mij 1 keer in mijn rug gebeten tot een bloeduitstorting toe tranen in mijn ogen en ik was laaiend!!!echt heeeeeeeeeeeeel boos op haar. gewoon omdat ook ik maar een mens ben heb haar niets aangedaan hoor maar wel heeeeeeeeeel duidelijk gemaakt dat dit gedrag hier niet word geaccepteerd
Ja en dat is het dan dus...dat heb ik gewoon nog nooit meegemaakt. Ze zitten er zo boven op, omdat zij verantwoordelijk zijn, dat het niet nodig is. Gelukkig maar! Want ook ik zou het vreselijk vinden als Finn zo toegetakkeld zou worden! En ik bemoei me wel met mijn arts, maar ik zal nooit doen alsof ik het beter weet. En dat zie je op scholen en kdv's helaas wel. Er is zelf gezegd op mijn vorige school, door een moeder dat het maar beter was voor de hele school als een kleuter van school zou gaan. En die kleuter had haar kindje dus een duw gegeven, toen die zijn zusje sloeg.
Ik vind dit ook absoluut geen normaal gedrag... sta er zelfs van te kijken dat mensen dit 'normaal gedrag' vinden. Een kind van 3 weet heus goed genoeg dat bijten pijn doet!! We zijn veel te soft tegenover onze kinderen, ze zijn veel slimmer dan wij soms denken. Ik ben ervan overtuigd dat kinderen vanaf 2 à 2,5j BEWUST iemand pijn doen. Om een reactie uit te lokken of whatever. Als dit herhaaldelijk voorvalt vind ik dat de leidsters echt wat strenger moet optreden... enja, mama-leeuw als ik ben; als ik het gevoel kreeg dat m'n kind ergens niet veilig is, zou ik hem daar ook weghalen!
Weet eigenlijk niet zo veel te zeggen. Maar een ding wel. Een kind van drie zal wel iets beter weten wat wel en niet mag maar bijten kan frustratie om iets zijn. Praat het niet goed dat zeker niet. Zal een voorbeeld geven. Mijn zoon was net vier op de basisschool en heeft zijn buurmeisje zijn vriendinnetje ook een keer kei hard gebeten. In haar gezicht. Voelde me behoorlijk schuldig naar de moeder toe. Duizend excuus gemaakt. Als jonger kind beet mijn zoon ook mij wel eens meestal was het frustratie. Omdat hij nog niet zo goed kon verworden hoe of wat. Tuurlijk kreeg hij van mij dan gelijk een soort straf. Maar heeft het daarna nog wel een paar keer gedaan. Maar om dan meteen maar te zeggen dat dat kind hulp nodig heeft in het verhaal van t.s. Mij gos mijn zoon heeft ook wel eens een beet of klap gehad op de peuterspeelzaal en tuurlijk voel je die tijger in je van he blijf van mijn kind af. Het blijven natuurlijk wel kinderen. Dat kindje van die moet wel goed uit gelegd krijgen dat het gewoon niet kan bijten. Je zoon is nog zo jong en je zegt dat hij nu nog over zich heen laat lopen. Er komt misschien een tijd dat jij als moeder te horen krijgt van je zoon heeft die of die gebeten of geslagen. Hij is nog zo klein sommige zijn nog zo mak dat ze niks terug doen. Maar de ervaring leert dat de meesten uit eindelijk echt wel voor zich zelf gaan opkomen. En wil weer niet belerend doen. Maar bereid je dan maar als voor op de basisschool een hele andere wereld waar wel wat meer gebeurt. Je moet je zelf wel een beetje wapenen dat je andere ouders niet meteen de stempel geeft van het zal wel aan de opvoeding liggen. 9 van de 10 keer heeft dat er niks mee te maken. Je hebt drifkikkers en je hebt sufkoppies. Om het maar zo gek te zeggen. Verder ik snap zeker je emotie t.s maar draaf niet te ver door in dit verhaal. En zeg nooit nooit want dan kan je nog wel eens raar op je neus kijken als jou zoon ooit wat uit haalt.
Vind het word je bewust iets te ver gaan. Tot een bepaalde leeftijd is het niet bewust en zeker niet onder een jaar of vier. Vergeet niet het geweten van een kind is pas volledig ontwikkeld rond een jaar of 8 voor die tijd. Is het heel belangrijk om met de kinderen er goed over te praten je bent het geweten van je kind en je helpt je kind door het geweten goed te laten ontwikkelen. En nee ik ben niet er van overtuigt dat een kind van 2.5 3jr bewust andere kinderen pijn doen om het pijn te doen. Ze moeten hun grenzen nog leren. Maar dat het dan ook opvoeden in alle dingen die daar uit voort komen. zinderlijk maken leren eten drinken lopen agressie woede verdriet blijdschap dat soort dingen die moeten ze nog leren. En waarom moeten ze dat leren omdat ze nog kind zijn. En waarom zijn er wij als ouders juist om hun daar in te begeleiden. Hun grenzen af te bakenen en hun te leren wat goed en fout is.
Ja het was idd een akelige plek. Mijn moeder haalde hem op van school. En toen ik thuis kwam zag ik zijn wang. Ik schrok er zo van en was eerst ook echt boos , mede omdat ze weten dat hij het vaker doet en het dan toch weer gebeurd. Ik weet dat de leidsters hem niet continu in de gaten kunnen houden maar toch. Jayden was ook echt nog zo'n klein onschuldig jongetje die niet wist wat hem overkwam. Vorig jaar kwam het jongetje bij hem in de groep , maar Jayden heeft geen last meer van hem gehad gelukkig.