Ik wel, maar het beheerst mijn leven niet. Het heeft nog wel invloed op een bepaalde manier. (ben zeer voorzichtig) Heb het goed verwerkt en kan er ook over praten, maar heb besloten dat niet meer te doen, omdat ik heb gemerkt dat het best vaak tegen me gebruikt werd. (door vrienden in een ruzie en dergelijke) Ben wel heel voorzichtig. Heb dan nu een zoon, maar praat met hem regelmatg over dat niemand hem mag aanraken en wat hij dan moet doen. Dat zal ik ook doen met mijn dochter. Knuff voor de mensen die er nog veel moeite mee hebben.
Ja het tekend je voor de rest van je leven....bij mij zowel geestelijk als lichamelijk. Ik vertrouw niemand in de buurt van mijn kinderen, waardoor we savonds de deur niet meer uit kunnen Want een oppas durf ik niet in huis te nemen. Geestelijk voor mezelf...gewoon door een winkel lopen en opeens sperma ruiken zo erg dat je er misslijk van wordt, is voor mij nog het vervelendste wat ik er aan over heb gehouden. Lichaamelijk heb ik gewoon de dikke pech gehad dat ik er vieze infecties aan heb over gehouden. Waar ik niets van durfde te vertellen. Waardoor de infecties zo erg zijn geworden dat mijn blaas is beschadigd... Met als gevolg dat ik nu een stoma heb. Tja het is kl*te maar wel te overleven... En wat je niet kapot maakt, maakt je sterker ....toch?...
Hier helaas ook die nare ervaring meegemaakt. Ik was 16 jaar en deed 's ochtends voor schooltijd een krantenwijk. Dan denk je 's ochtends vroeg lekker aan het werk te zijn met het rondbezorgen van de ochtendkrant wordt je ineens vanuit het niets 'overvallen' door een man. Ik stepte op mijn fiets door een hofje onder het appartementencomplex om de kranten te bezorgen aan de voordeur...totdat er ineens om de hoek een man bleek te staan en hij me had opgewacht. Ik heb als een gek gefietst om er weg te komen en hij rende achter me aan, ik was vreselijk angstig! Ik ben naar huis gefietst en heb de fiets achter het huis gestalt en ben naar binnen gevlucht en heb gelijk de achterdeur op slot gedraaid. Mijn moeder heb ik wakker gemaakt, mijn vader was net naar zijn werk vertrokken. Ik heb gelijk de politie gebeld en toen begon ik alles pas te beseffen... Het heeft een hele lange tijd geduurd voordat ik me weer veilig voelde, ik ben een maand later die man weer tegen gekomen (kan hem me nu nog voor de geest halen) en schrok me wild. Ik zag dat hij me herkende en heb me gelijk weer uit de voeten gemaakt...ik heb toen ook gelijk de beslissing genomen dit baantje op te zeggen.
helaas wel mee gemaakt en dat heeft me gemaakt zoals ik ben... het beheerst niet echt meer me leven maar zit er wel mee vooral door dat het het op school gebeurt is was het enigste nederlandse meisje op die school en daardoor heb ik zo me menig over buitenlanders... hoop het nooit mee te maken bij me dochtertje want 1 x is al te veel eigenlijk
helaas wel, verkrachting en uiteindelijk dacht ik iemand te vertrouwen die niet te vertrouwen was waardoor ik een tijdje in de prostitutie beland ben. ga er nu verder maar niet teveel op in. Ik heb het een plaatsje kunnen geven, al heeft het heel lang mijn leven beheerst, op dit moment is het nog wel aanwezig op de achtergrond en dat zal het altijd blijven, maar het beheerst mijn leven niet meer, mijn man weet het en door hem heb ik het ook een plaatsje kunnen geven eigenlijk. Het is iets uit mijn verleden dat me gevormd heeft tot wat ik nu ben en door mijn man heb ik het vertrouwen in mensen weer terug kunnen krijgen.
Nee, ik heb nooit zoiets meegemaakt. Ik sta ook erg te kijken van de verhalen die ik hier lees, dus een hele dikke knuffel voor alle meiden die zoiets ergs hebben doorstaan! En petje af voor jullie dat je er mee hebt om leren gaan, want dat is niet niks lijkt me! Ook ik ben als de dood dat zoiets vreselijks met m'n dochter gebeurd. Zoals iemand hier ook al zei, al helemaal na dat verhaal van die vieze Robert. Tot nu toe heb ik nog geen oppas nodig gehad. Ik woon nog bij m'n ouders thuis en die enkele keren dat ik 's avonds weg ben geweest (misschien 2 of 3 keer!?) zijn mijn ouders altijd thuis geweest en lag ze boven lekker te slapen. Overdag ben ik ook misschien 2 of 3 keer even heeeeel snel naar de supermarkt gegaan en lag zij lekker in de box te spelen terwijl m'n ouders er waren. Er zijn super veel mensen die hebben aangeboden (en dat doen ze nog steeds) om op te passen als dat nodig is. Maar no way dat ik zomaar iedereen op haar laat passen, laat staan bij een 'vreemde' in huis. Als er al opgepast moet worden gebeurd dat in eerste instantie door m'n ouders, anders door mensen die ik volledig vertrouw, en dan komen ze ook maar hier heen, want ik weet natuurlijk niet wat voor mensen er bij anderen over de vloer komt! En idd, als ik mensen en/of hun leef-/woonomgeving niet vertrouw, of als ik alleen maar twijfel is het een dikke vette NEE!
Ik heb anders gezegt. Ik heb het gezien helaas veel weet ik niet is verdrongen. We ik en me broertje gingen met een ''vriend'' mee om te spelen in zijn kamer. We waren jong en hadden er geen erg in. Denk dat me broertje 6 was en ik 8 of 9 jaar. Hij die ''vriend'' deed de deur dicht en op slot. En wat ik nog weet is dat me broertje zijn broek naar beneden moest doen en dat hij het ook deed. Ik wilde de sleutel omdraien en dat zag hij dus sleutel gepakt en hoger gelegd kon er niet bij wilde gillen en hij deed zijn hand voor me mond. En daarna is alles ZWART hoe we naar huis zijn gegaan geen idee. Later toen er veel gebeurde (verkeerde dingen met me broertje)en de politie op de stoep stond om met me ouders te praten heb ik het gezegt. Nu jaren later weet ik nog niet hoe en wat me broertje praat er niet over en ik ook niet omdat ik hem niet wil belasten hij heeft het al moeilijk genoeg. Hij gaat alleen maar om met vrenden die jonger als hem zijn. En is nog maagd en vind het allemaal maar best.
Poe bijna 50% heeft een nare ervaring. Wat is dat toch met die mannen en dat ze zo'n drang hebben. Wat mij betreft zetten ze er hele hoge straffen op en laten ze zulken mensen niet meer in de maatschappij los.
Dit herken ik wel, ik ben op mijn vijftiende verkracht en daarna ervoor betaald.... De keer daarna ben ik het huis uit gevlucht en heb geprobeerd een vrachtwagen aan te houden maar die wilde niet stoppen, toen ben ik bij de buren naar binnen gerend. Die hebben de politie gebeld en toen hebben mijn ouders me meegenomen. Gelukkig ben ik dus niet in de prostitutie beland maar dat had best gekund. Die man gaf al aan dat hij ook vrienden had die wel wilden betalen.. Daarna kreeg ik een vriend en die heeft me geestelijk mishandeld en flink klappen gegeven. Het rare is, aan de verkrachting heb ik vrij weinig overgehouden, maar aan dat slaan des te meer. Ik heb het tot op de dag van vandaag enkel aan mijn huidige man verteld. Die lieve schat heeft me enorm geholpen, wanneer hij me onverwacht aanraakte schrok ik me te pletter en wanneer hij me voor de lol achterna zat of in een hoek dreef begon ik keihard te huilen van schrik. Dat is nu helemaal weg. Ik herken wel dat veel van jullie heel voorzichtig zijn met jullie kinderen. Dat heb ik ook, ik laat hem echt niet zomaar achter en wanneer hij dan een uurtje bij mijn moeder ofzo blijft vraag ik haar altijd wie er komen enzo. Op het kinderdagverblijf houd ik alles ook met haviksogen in de gaten. Wel probeer ik het verder niet te laten merken maar ik sta toch wel bekend (in de familie) als heel beschermende moeder. Wordt me niet in dank afgenomen, maar ze kunnen me wat.
de school waar ik op zat was voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen( ik paste der niet tussen totaal niet) maar der zaten buitenlanders met veel dingen achter hun naam... en nog zegt die school dat het geen criminele zijn en geen criminelen op de fucking school zitten ken je vertellen dat ik door wat er gebuert is dat ik in me arm was gaan snijden en toen der tijd( was 13 a 14 ) zelfmoord neiging had... maja allemaal verleden tijd heb nu een dochtertje waar ik me op nkan storten
mijn huidige vriend voelt zich zooo schuldig dat hij me toen niet kenden en niet kon helpen... voel me zo schuldig dat hij zich schuldig voelt
he lieverd dikke knuf van mij!!!!!!!!!!!!!!!!!!! helaas ben ook ik er één van ik was 12 jaar een aantal maanden misbruikt door een "lieve"buurman heb theapie en een rechtzaak gehad (GEWONNEN=.> en dat komt niet veel voor) het heeft mij gemaakt zoals ik ben helaas mijn jeugd overgeslagen, te snel volwassen!!!! maar ik ben zoals ik ben en ik schaam me er niet voor!!! het is ,me helaas overkomen!!!
Mijn moeder als kind...door haar stiefvader. Ze werd nooit geloofd (door haar eigen familie) tot die man het op zijn sterfbed toegaf. Relatie met haar familie is logischerwijs nooit meer goed gekomen. Zelf heeft ze ons altijd gewaarschuwd en toen ik zes jaar was kwam ik met mijn zusjes op straat een man tegen die vroeg of we een gulden wouden verdienen, maar dan moesten we wel iets met hem doen. Wat hij bedoeld met iets ga ik hier niet opschrijven, maar mijn moeder had mij die woorden al vroeg uitgelegd. Daardoor mijn zusjes bij de hand gepakt en hard weggerend. Ik ben nog altijd blij dat ik bij mijn zusjes was, want 1 van mijn zussen had al ja gezegd. Die wist niet wat het betekende en dacht zo mooi een gulden voor de kermis te verdienen.
Niet lullig bedoelt, echt niet, maar vind je uitlatingen best rasictisch. Snap het wel, maar toch vind ik het. Ik neem aan dat je niet zomaar op die school terecht ben gekomen en het feit dat het "buitenlanders" waren/zijn, doet er naar mijn mening niet toe hoe ze je behandeld hebben. Ik zou dan eerder zeggen/denken dat je haat heb naar de personen die je dat aangedaan hebben, dan dat je haat heb naar hele bevolkingsgroepen. Hoop wel dat je het snel allemaal kan verwerken en een plekje kan geven.
jeetje ...wat zijn er een hoop meiden die het mee hebben gemaakt ik heb het gelukkig nooit mee gemaakt, maar ik heb 2 dochters en ben wel bang dat het bij hun kan gebeuren... Ik heb de oudste van 8 ook verteld dat niemand aan dr mag zitten , dat ze dan direct naar mij toe moet komen, en dat ze ook nooit met vreemde mensen mee moet gaan, en zeker op straat/speeltuin ook niets meer mag aanpakken. In het voorjaar kwam ze uit de speeltuin en vertelde vrolijk dat er een jongen op een scooter was die voor haar en haar vriendinnetje wat te drinken had gekocht Dus ik was helemaal over de emmer, vroeg wie het was en wat er nog meer gebeurd en gezegd was. Maar ze zei dat hij alleen maar drinken voor hun gehaald had en nog wat grapjes had gemaakt en toen weer terug naar zijn vrienden gegaan was Nou je begrijpt die speeltuin zit me niet lekker meer....
wil er verder niet op ingaan maar ja sexueel misbruik in een zeer ongezonde relatie... dus mijn toenmalige 'vriend'
Gelukkig nooit meegemaakt. Maar schrik ervan dat het zoveel voorkomt. Voor iedereen een dikke knuffel
Enne mama's Vergeet niet dat de cijfers ook schrikbarend hoog zijn bij misbruik onder jongens. Dus ook de kleine mannetjes leren wat ze moeten doen.
Oh geloof me maar dat mijn zoontje ook echt wel te horen krijgt dat niemand ooit aan hem mag zitten en als dat gebeurt dat ie het dan meteen tegen mama moet vertellen!! Ik behandel hem niet anders dan mijn dochter hoor!!