Help! Wanneer slaapt ie nou 's door?

Ik heb even meegelezen en ik heb hetzelfde advies gekregen van het cb, ook omdat hij nog steeds op 5 flessen zit en eigenlijk naar 3 kan, zeker gezien de bijvoeding die hij heel erg goed eet. Wij gaan dit weekend precies hetzelfde proberen. In ieder geval 4 dagen. Wat ik me nog even afvroeg, met het troosten; heb je hem opgepakt of juist laten liggen en ben je naast het bedje gaan zitten?

Het slaapgebrek gaat mij ook ontzettend opbreken en ik snap dat niet iedereen het met de methode eens is maar op een gegeven moment wil je alles wel proberen. Ik geloof ook dat het 4 zware nachten gaan worden maar als we ermee bereiken dat hij in ieder geval van 23 tot 6/7 uur slaapt is me dat heel wat waard!

 

Misschien een hele rare vraag maar je kindje is 7 maanden. Wat had je gedacht toen je besloot zwanger te worden? Dat je kindje meteen de hele nacht zou slapen?
Tuurlijk is het nachtbraken zwaar zo nu en dan, maar in mijn ogen hoort het bij het ouderschap. Maar dat zal wel aan mij liggen dan. Krijg altijd een beetje het gevoel van, wel de lusten, niet de lasten... En dat gaat niet met kinderen.
Ik wil niemand aanvallen, maar ben gewoon benieuwd welk beeld je had voordat je zwanger werd...

 

@ zogelukkig: ik hoop dat jou kindje net zo gelukkig wordt als jij. En dat je nooit voor de beslissing voor te staan die wij hier in huis hebben moeten doen. Want het gaat inderdaad dwars door moedergevoelens in. Maar als er andere problemen ontstaan door die situatie zoek je elke mogelijk manier die er is. En dit was de laatsteoptie. Gelukkig heb ik geen oordopjes gebruikt dus elke traan die hij laten hoorde ik en liet ik er 2 voor.


@ juud bedenk wel dat Logan als 1.5 was toen ik dat deed. Ik zou het zelf niet eerder doen.

 

@ kipkip ik had hem toen opgepakt. Nu laat ik hem liggen tenzij hij echt een nachtmerrie heeft. Maar gelukkig is dat het heel zelfde.

@ duchess: ik was voorbereid op gebroken nachten hoor. Ik sliep zelf pas door toen ik drie was. Dus mijn moeder had me geheel voorbereid.

Logan slaapt nu goed maar zodra er een verandering is zijn we terug bij af.
Dus sint kerst, nieuwe groep op kdv of ziek zijn.
Gelukkig duurt het nooit zo lang.

 

Hij hoeft niet de hele nacht te slapen maar iets langer dan 3/4 uur aan een stuk zou wel fijn zijn. Bovendien mogen flesgevoedde kindjes niet meer dan 1 liter kunstvoeding en daar zit hij nog wel aan. Naast 2 boterhammen, fruit, groente en toetje is dit gewoon te veel. Het wordt gewenning dat hij iedere nacht nog een fles wil en dat wil ik graag doorbreken. Bovendien wordt mijn dochtertje van 2 ook wakker van hem 's nachts en slaapt niet direct weer. Dus zit ik om 3 uur met 2 wakkere kinderen dus daar zijn de lasten. Tuurlijk als er iets is ga ik hem troosten maar ik denk dat het enigszins aan te leren om zelf weer in slaap te vallen en niet om de 3 a 4 uur 's nachts honger te hebben.

 

Wij hebben het hier ook moeten doen hoor. Soms is het kiezen tussen twee kwaden. Maar het was hier wel heel erg extreem en het ging hier gewoon de verkeerde kant op. Met 1, 2 of 3 nachtvoedingen zou ik zelf geen problemen hebben.

 

Ik zou al best blij zijn als ons monstertje 3/4 uur aan een stuk zou slapen, meestal moeten wij het doen met een uur of 2/3. Vorige week heeft hij een nacht van 6,5 uur aan een stuk gehad, ik werd nog net niet ongerust wakker. Dit was ook slechts de derde keer of zo sinds zijn geboorte dat hij meer dan 5 uur aan een stuk heeft doorgeslapen.

Ach ja, het "voordeel" is dat ik hier rekening mee had gehouden, wij waren thuis ook heel slechte slapers. Al hoop ik natuurlijk dat, als er een tweede komt, deze wel snapt wat doorslapen inhoudt. Maar ik denk er nog steeds niet over om hem 's nachts te laten huilen, iets wat tegen mijn moedergevoel ingaat zie ik als niet goed.

 

3/4 uur vind ik idd zo slecht nog niet... Dat zou ik persoonlijk prima vinden. Maar ieder zn ding toch.

Hier was het iedere 25 minuten dat ze wakker werd en dat heb ik 3 maanden volgehouden, toen maar naar de huisarts gegaan omdat ik mezelf niet meer herkende en bang was dat er wat mis zou gaan... Dat was voor mij kiezen tussen 2 kwaden. Daarna kwam ze nog maanden 2 a 3 x per nacht, maar dat vond ik prima...

 

Ieder zijn ding inderdaad, ik wil niet zeggen dat ik alle aanpakken begrijp, maar ik probeer niemand te veroordelen.

Pff, iedere 25 minuten lijkt me wel heel zwaar ja, dat zou ik ook niet volhouden, volgens mij niemand.

 

Is soms moeilijk.

Nee, dat hield ik idd niet langer vol. Toen ik 1 nacht tegen haar stond te schreeuwen en het gevoel kreeg dat ik haar door elkaar wilde schudden, stond ik de volgende ochtend bij de huisarts op de stoep. Ik had een hele zware zwangerschap achter de rug met absurd weinig slaap (10 weken weeën in t zkh) en trok dat blijkbaar niet, daar schrok ik van. Maar toen is ze eerst helemaal nagekeken door de kinderarts, diezelfde week nog. Bloedgeprikt, helemaal nagekeken, ontlasting en alles. Voordat ik wist dat er echt niets met haar was, wilde ik er niet aan om haar in bed te laten liggen als ze mij nodig had. En daarna was het nog steeds geen doorslaper hoor, tot 10,5 maand (ze was 6 maanden toen we naar de kinderarts gingen) werd ze meerdere keren per nacht wakker en nu nog regelmatig. Maar nu is het gewoon een knuf, kusje en ze gaat weer slapen. Dat vind ik helemaal niet erg en hoort er in mijn ogen gewoon bij.

 

Dat is een feit.

Persoonlijk vind ik dat je het nog lang volgehouden hebt, doen er niet veel je na denk ik. Mijn breekpunt zou in ieder geval een stukje sneller komen.

In zo'n geval ben ik het er wel mee eens dat er iets moet gebeuren, als zoals bij jou alle medische dingen zijn uitgesloten. Al lijkt het me dan nog steeds moeilijk om te moeten laten huilen.

 

Tja, het kon niet anders volgens mij. Laten huilen was voor mij géén optie. Maar volgens de kinderarts was er voor ons geen andere optie en na 2 goede gesprekken met haar hebben we er toch voor gekozen het te doen. Maar ja, ik vond het verschrikkelijk en hoop het nooit meer mee te maken. Maar wij hebben het alleen gedaan om haar uit dat ritme te halen, en als ik er aan terugdenk ben ik nog misselijk, maarja.. Tis niet anders. Ik kan alleen maar heel hard hopen dat we het bij een 2e nooit hoeven te doen.
Voeden ofzo vind ik helemaal niet erg, dat hoort er gewoon bij! Ik vond het feest toen ze daarna enkel wakker werd, dronk bij me, en weer verder sliep.. Dat was heerlijk voor ons.
Durf er nooit zo goed over te praten, omdat het totaal niet bij ons past en het idd totaal tegen je moeder gevoel in gaat. Maarja haat gevoelens krijgen naar je eigen kind gaat ook totaal tegen een moeder gevoel in.

 

Ja, dat vraag ik me ook wel af. Als je zelf het boek hebt gelezen ben ik erg benieuwd naar je argumenten.

 

Verkeerde topic?

 

Juud; je hebt bij mij de boel op scherp gezet door je opmerking over gelijkwaardigheid in een relatie. Jij vindt dat een relatie pas gelijkwaardig is als man en vrouw beiden werken.
En juist omdat jij ook geld in het laatje brengt, moet jouw baby van nog geen half jaar oud geforceerd gaan doorslapen. Jij hebt immers je rust hard nodig om je werk goed uit te voeren en hebt 's middags geen tijd om te gaan liggen.
Fijn hoor dat je je nu dus financieel gelijkwaardig aan je man voelt, maar hoe gelijkwaardig is je relatie werkelijk? Je man komt zijn bed niet uit voor de baby. Kennelijk ben je dus niet gelukkig met de situatie hoe die nu is, anders begin je ook niet met: "Help!".
Ik gebruik trouwens liever het woord evenwichtig. Ik heb een evenwichtige relatie en materiele zaken komen voor ons op de laatste plaats. Je zei dat thuisblijven jou geen leukere moeder maakt, maar hoe leuk heb je het nu?
Je vindt het aangehaalde stukje van bv.com mooi, maar hoe zit het dan met je kind de borstvoeding ontzeggen? Je neigt tevens naar laten huilen en je noemde Blom: "zoooooo onmenselijk hard"?
Wat brengt jou meer geluk? Financiele gelijkwaardigheid of een fijn gezinsleven waarbij alle partijen (de baby incluis!) tevreden zijn?

Misschien snap je nu mijn ietwat ferme reactie naar jou toe.
En misschien heb ik door een vervelende omstandigheid gewoon mijn dag wel niet. Ik ben bovenal mens en dat maakt mij vandaag zeker niet zo gelukkig en ook niet zo aardig misschien. Het is dus niets persoonlijks, maar ik val gewoon over bepaalde uitspraken en handelswijzen van je die met elkaar in tegenspraak zijn.

 

Zo'n situatie is voor niemand houdbaar en ook voor je dochter niet goed natuurlijk, als ze zo vaak wakker werd. En zoals bij alles zijn er uiteraard ook bij moedergevoel uitzondering wanneer je er niet naar moet luisteren.

In jou geval valt er, vind ik, ook niets te verwijten. Je hebt het erg lang volgehouden, dan uitgesloten dat er niets medisch aan de hand was en dan gedaan wat het beste was. Een weloverwogen beslissing ipv een raad uit een boekje of zo.

 

Het kan me echt helemaal niks schelen wat zomaar iemand die ik niet persoonlijk ken van mij vindt.
En ja; ik heb idd een rotweek, het gaat nl. niet goed met de gezondheid van mijn zoontje. Dat vreet aan me, dat mag je gerust weten.
Ik ben gewoon mens. En moeder. Maar dat ben ik altijd, ik hoef mijzelf niet op te delen. Als ik uitga met een vriendin ben ik ook nog moeder.
En mijn man heeft iedere dag papadag, ook als hij op zijn werk zit, hij is namelijk papa.
En heel flexibel in zijn werktijden. Vandaag is hij ook tot 10.00 uur thuis geweest omdat ik weg moest. En als ik hem vraag thuis te komen, dan kan dat in 9 van de 10 gevallen.
Wij willen het zo. Ik vind jou eerlijk gezegd ook veroordelend. Jij vindt mij niet gelijkwaardig aan mijn man omdat ik geen geld verdien en je vindt mij maar afgstompt omdat ik thuis blijf om mijn zoontje te verzorgen en op te voeden. Maar dat is dat wat mij betreft wat mama zijn inhoudt. Ik geef hem nu een heel solide basis en sta altijd voor hem klaar, ook in de nacht (komt nog voor hoor, dat hij lekker even 'boezeh' wil!). Meer kan ik niet geven.

En ik heb nooit gezegd dat ik bang ben voor de dag dat mijn zoontje naar school moet, je moet mijn woorden niet verdraaien. Ik vind wel dat de fijne tijd dat ik hem heel de dag om min heen heb heel snel gaat. Over minder dan 1,5 jaar zit hij op school. En ja, dan zal ik hem zeker missen. Maar als ik zie hoe hard hij lichamelijk en mentaal gegroeid is het afgelopen half jaar, zal hij er dan zeker aan toe zijn en dat is mooi!
En dan ga ik zeker weer aan de slag. Ik zit vol plannen en ben ook al bezig met wat dingetjes. Ik heb meerdere studies gedaan en sinds mijn zoontje er is heb ik op dat gebied ook niet stil gezeten.
Eigenlijk kan ik mij nu veel beter ontwikkelen dan toen ik nog op een loonlijst stond ergens. Ik kan me nu bezig houden met de dingen die ik leuk vind en dat vind ik een groot voorrecht. En mijn man vindt het een groot voorrecht dat mijn zoontje een moeder heeft die heel de dag voor hem klaar staat.

En nee, ik heb nog steeds geen behangplaksel nodig, ik kan mijn peuterpuberzoon prima handelen. Dat wil dus niet zeggen dat hij geen draak kan zijn. Gisteren maakte hij er een potje van met zijn baldadige gedrag, maar ik word daar echt niet radeloos van. Vind het eigenlijk wel een uitdaging. En als ik mijn mannetje gelukkig en tevreden naar zijn bedje heb gebracht, ben ik voldaan. Dan denk ik: "het was een mooie dag". Ook als het niet helemaal makkelijk was.

Ik heb eigenlijk geen idee waar dit nog over gaat. Het is droog buiten, off we go!

 

Ik heb niet het hele topic gelezen hoor, zag zulke lange verhalen dus reageer alleen even op de vraag.

Mijn zoontje nu 16 maanden slaapt nog niet altijd door, net als jij vroeg ik me af ....Wanneer wanneer ga je nou eens lekker slapen. Slapen is helaas zijn hobby niet. Hij heeft periodes dat hij om de zoveel uur wakker wordt en gewoon wil knuffel ( ik heb een plakkerd) nu ga ik alleen de eerste keer kijken, he goed leggen, niet tegen hem praten ,aai over zijn bol en loop weg. Daarna ga ik echt niet meer. soms jammert hij wel een half uur, maar ik reageer niet. Ik ken mijn zoon nu goed genoeg dat ik weet dat er niks is.
Als hij een goede nacht heeft dat gaat hij om 19.15 naar bed en is hij om 05.30 wakker. Het is en blijft een vroege vogel en helaas heb ik ook nog geen manier gevonden om hem langer te laten slapen. Wel haal ik hem pas na 06.00 uit bed, anders wordt het elke dag vroeger.

Succes en probeer je er bij neer te leggen en als je weet dat je kindje warm ligt en geen honger heeft mag hij best even huilen. Stel tijden is , na de eerste huil ga je kijken daarna 10 minuten, 20 minuten, 30 minuten. Het werkt echt wel wat ze zeggen.

Zo nou is mijn verhaal ook lang...sorry

Liefs