Ik vindt het zo ie zo raar dat mensen tijdens hun zwangerschap zeggen dat ze het zat zijn en dat het kindje nu wel eens mag komen. een zwangerschap bestaat niet voor niets uit 9 maanden. 9 maanden heeft je kindje nodig om volgroeit ter wereld te komen.....hoe kan je dan zo dom zijn om te zeggen met 35 weken en sommige zelfs wel nog eerder dat je wil dat je kindje komt. Ik ben gelukkig met precies 40 weken bevallen, mijn zusje met 36 weken. en echt waar het verschil is duidelijk te zien als je kindje 4 weken eerder komt daarnaast was haar dochtertje gelig en hebben ze nog enkele dagen in het ziekenhuis gelegen. mensen die roepen dat hun kindje wel eerder mag komen dan 40 weken zijn gewoon niet goed bij hun hoofd. Als je de zwangerschap zo vindt tegenvallen was dan niet zwanger geraakt. Iedereen weet dat als ie zwanger wilt worden dat je een moeizame/zware zwangerschap kan hebben als je dan besluit dat risico te nemen dan moet je ook niet zeiken vindt ik.
Waaaaat? De opmerkingen die mensen hier krijgen valt me de mond van open. Ik zou persoonlijk geen woord meer tegen je schoonzus zeggen. Ik kan me het niet voorstellen dat je zoiets zegt tegen iemand.... Mwah, hier ben ik het niet mee eens.Mensen die BI hebben of constant misselijk zijn, of zelfs niet eens zulke klachten, kunnen wel eens zat zijn van de zwangerschap. Dat maakt een wens voor een kindje niet minder. We doen het allemaal voor een kindje, niet voor een zwangerschap. Dat is iets wat we erbij moeten nemen om überhaupt een kindje te mogen krijgen (als het ons gegund is) Hier bedoel ik niet mee dat mensen dan moeten WENSEN voor een vroeggeboorte (zoals schoonzus TS), dat is natuurlijk te zot voor woorden.
Is erg kwetstend ja. Woorden kan een mens meer pijn en verdriet doen dan men denkt. En zeker als je een situatie hebt meegemaakt en door een ander erg makkelijk en luchtig over word gedaan. Zo duurd het bij ons een jaar dat we zwanger waren. Maar broertje en schoonzusje deden er erg makkelijk over. Hun eerste was een "ongelukje"en 5 maanden na de geboorte van de oudste was ze alweer zwanger: een ongelukje. We zaten daar met verdriet wat wij wouden ook graag. Op dat moment doet het erg pijn. Omdat het er makkelijk over word gedaan. Toen na een jaar bleek ik zwanger te zijn. YES van een tweeling. Maar na paar weken moesten we al afscheid nemen van 1 van de 2. Auw. En weer deden zij er makkelijk over: ach het is beter zo. je kan het toch niet aan. en ach het was anders toch gehandicapt geworden. Pijn, tranen en verdrietig. Waarom kunnen mensen zo ongevoelig zijn?? Men weet gewoon niet wat woorden doen. Knuff meis. Begrijp dat jullie al veel hebben moeten vechten. knuff
Alle berichten omschrijven allemaal hetzelfde.. ieder die een beetje verder denkt dat zijn neus lang is weet dat dit niet de uitspraken zijn die je moet doen.. echt niet te geloven en ik kan me heel goed voorstellen.. Dan nog even wat anders: waarom stuur je haar niet terug: Deze keer hoop ik niet dat je wens uit komt want ik denk niet dat je weet waarom je vraagt.. Of weet wat wat je zegt, voor je het weet mag jij ook vechten voor het leven van je kindje.. want laten we wel wezen elk kindje dat te wereld komt is al de vraag of het goed gaat en een wonder. Een kindje dat te vroeg ter wereld komt en het goed doet is een wereld wonder. Ik vind persoonlijk dat je bent (misschien iets subtieler) haar de grens mag aangeven. Voordat dit een standaard uitspraak van haar word en jij echt medelijden krijgt met haar wondertjes.
Nou, dit gelóóf je toch niet!! Dat iemand zo iets kan zeggen, wat bot! Kan je niet tegen haar zeggen 'besef je nu neit wat je tegen me zegt?' Denk eens na zeg! Kan me heel goed voorstellen dat je hier heel verdrietig en boos van wordt. Ik kan me wel voorstellen dat zij dr zwangerschap beu is, maar goed, dan kan je beter iets zeggen in de trant: 'kan haast niet wachten tot ik 40 weken ben'. Of zoiets.
Zij staat trouwens ook alleen stil bij haar eigen belang, en niet in belang van haar kind. niet dat ze wat te kiezen heeeft.
Ik heb letterlijk dit tegen haar gezegd: Wat ik op de neo gezien heb is echt niet leuk hoor. Nu had Sandro alleen een infuus voor zn suiker maar naast hem lag een kindje te knokken voor zijn leventje ( ook dat gaat je niet in de koude kleren zitten ) Haar uitgelegd hoe het is om 1 uur na je bevalling al naar de neo te lopen om je kindje te kunnen zien ( oke ik was eigenwijs er was geen rolstoel beschikbaar ) Maar halloo ik wil naar mn kind! En dat ik een dag later naar huis mocht hij moest blijven maar wel 5 tot 6x per dag heen en weer reed om naar hem te gaan en dat terwijl ik net bevallen was. Als je ziet hoe goed het met hem gaat hij van een normale ochtend in ene doodziek word. En ze heeft hem zelfs 3 dagen na zn geboorte gezien! in de couveuse ze is zelfs op de afdeling geweest en zag dus ook de andere kindjes liggen Echt wel leuk hoor om met 35 weken te bevallen Maar ze snapt t niet of beter gezegd ze snapt niet dat je kindje dan in het ZH moet blijven zij gaat er vanuit dat als alles goed gaat hij gewoon mee mag ook met dat termijn. Zo snapte ze ook niet dat toen wij 1 jaar bezig waren we al naar de gyn gingen. Want een vriendin van haar was al 3 jaar bezig en ging toen pas naar de gyn. Ook snapte ze niet dat toen ik een te hoge bloeddruk kreeg ik niet meer mocht werken want een te hoge bloeddruk ach dat kan voor jou toch geen kwaad Ik denk dat ze heel erg naïef is en alles erg onderschat. Want ja als je kind in t ziekenhuis ligt kun je ten slotte uit slapen En heb je geen huilende baby om je heen. Maar rijd je wel 5 tot 6x per dag heen en weer een normaal leven heb je niet normaal eten kun je niet want eer je eten klaar is moet je weer naar t zh om te voeden. ( sorry ff gal spouwen )
Wees trots op je gezinnetje hoe jullie je er door heen hebben geslagen. Dat moet zij jullie eerst maar eens nadoen! Snap dat die opmerkingen je erg kwetsen. IQ van een stoeptegel is er niks bij...
Tsja, ze weet niet hoe het is denk ik. Is haar zwangerschap op dit moment zo zat dat ze denkt dat ze liever te vroeg zou bevallen.. Veel mensen denken dat een kindje dat met bijvoorbeeld 28 weken geboren is het wel haalt, omdat het dan levensvatbaar is.. Maar levensvatbaar is iets heel anders dan de zekerheid hebben dat het blijft leven.. Aan de ene kant misschien maar goed dat ze het niet begrijpt, dat betekent dat het haar bespaard is gebleven. Maar ik snap wel dat jij het echt niet fijn vindt het te horen en echt inlevingsvermogen heeft ze niet zo te lezen.. Onze dochter ligt al bijna 11 weken in het ziekenhuis, denk niet dat ze begrijpt dat het nog heel lang zou kunnen duren voordat ze dan haar baby bij zich heeft.
Mijn schoonzusje is met die klachten door blijven lopen, (en zelfs gewoon niet gegaan naar controle VK, omdat ze zich niet lekker voelde), en kreeg dus HELPP-syndroom. Zij en haar zoontje hebben dat ternauwernood overleefd... Goed dus dat er ingegrepen is. Wat betreft de opmerkingen: je hebt een categorie mensen die gewoon echt niet in staat is te snappen wat een ander doormaakt, en een categorie mensen die goedbedoeld stomme opmerkingen maakt. Ik heb zelf dit jaar twee miskramen achter de rug en ook dan krijg je opmerkingen naar je hoofd die in 1 van beide categorieen vallen. "Ach, dan had dit kindje een afwijking en is het maar goed dat het niet geboren is" (gynaecoloog) "Jullie hebben een dochter, dus jje weet iig dat het kan." (hoezo, misschien was onze dochter een toevalstreffer) "Het is veel erger als je geen kinderen kunt krijgen" (ja, dat snap ik ook wel, maar mag ik dan daarom niet verdrietig zijn?) Echt: van je af laten glijden, schouders ophalen en doorgaan. Je kunt er niks mee. Mensen uit de tweede categorie kun je nog eens uitleggen dat hun opmerking geen hout snijdt en je zelfs kwetst, maar voor de rest is het toch echt handiger voor jezelf om er niet te vee bij stil te staan en je te richten op de dingen die belangrijk zijn...
1e kind van je schoonzus? En zo te horen is ze niet al te snugger. Jij weet beter en ik zou er verder niet al te veel energie aan besteden. Zo te horen is dat het niet waard.
Lekker laten lullen joh, je hebt altijd zulke mensen. Andersom trouwens ook hoor, mijn dochter kwam 10 dagen overtijd maar had een erg zware start, moest beademd en werd opgenomen etc. Kreeg toen ook een opmerking dat ik niet moest treuren want mn nicht dr kleine was veel te vroeg geboren en dat was toch veel erger. Ja zal best, maar kan ik niks mee.
Ook ik heb me heel vaak boos gemaakt om dit soort opmerkingen. Ja, ook van mensen die dicht bij me stonden. Tegenwoordig kan ik het beter relativeren (ook niet altijd hoor ) en hou ik mezelf maar voor dat je het echt zelf meegemaakt moet hebben om de pijn, verdriet, onmacht, onzekerheid, enz ECHT te kunnen begrijpen. Mijn zus is met 30 weken bevallen van haar tweeling. Maar pas toen ik zelf met 33 weken beviel van mijn tweeling, voelde ik echt wat zij mee heeft moeten maken en begreep ik het pas echt. Daarmee praat ik het echter ook niet goed als mensen zo'n opmerking maken. Tegenwoordig reageer ik alleen nog maar met: ik hoop alleen maar voor je, dat jij niet mee hoeft te maken wat wij hebben meegemaakt....
@Babystew sterkte zeg 11 weken pff! Al enig uitzicht wanneer je kindje mee naar huis mag?? @cygnet tis idd dr eerste kindje. @Umm dat is ook erg zeg En dat probeeder ik haar dus duidelijk te maken dat t echt niet vanzelfsprekend is dat je kindje of t nou te vroeg of te laat komt maar gelijk gezond is. @Sannie30 dat is ook zo hoor zulke dingen moet je mee gemaakt hebben wil je t begrijpen. Maar dan nog hoe kun je zulke dingen zeggen/hopen?! En als je weet dat je iemand echt kwetst door zulke dingen te zeggen waarom dan blijven zeggen
mensen die roepen dat hun kindje wel eerder mag komen dan 40 weken zijn gewoon niet goed bij hun hoofd. Als je de zwangerschap zo vindt tegenvallen was dan niet zwanger geraakt. Iedereen weet dat als ie zwanger wilt worden dat je een moeizame/zware zwangerschap kan hebben als je dan besluit dat risico te nemen dan moet je ook niet zeiken vindt ik.[/QUOTE] Ik mag toch hopen dat je hier niet iedereen mee bedoelt?
Probeer zulke opmerkingen links te laten liggen. Hoe moeilijk het ook is. Onze tweeling is met 28 weken geboren en wij hebben ook van die domme opmerkingen gekregen. De ergste vond ik nog wel dat we nu eerst lekker door konden slapen want ja de jongens lagen toch in het ziekenhuis. Wat nou lekker doorslapen, iedere nacht stonden we op om te bellen met de neo om te vragen hoe het ging. Iedere dag weer die angst of alles goed kwam, omdat 1 van onze jongens echt kantje boord lag. Nee dan slaap je echt heerlijk hoor. Heb zoveel opmerkingen gehoord. Nu kan ik het beter van me afzetten, sommige mensen zijn gewoon te dom en hebben niet door dat ze je hier enorm mee kunnen kwetsen. Wij konden ook moeilijk zwanger worden, en dat is uiteindelijk gelukt met hormonen. Ik kwam toen een jongen tegen en die zei wat leuk je bent zwanger, je hebt al een beste buik. Ik zei ja ben zwanger van een tweeling, zei hij: nou lekker dan zit je ook niet op te wachten. Zei tegen hem wat ben jij een sukkel en ben weg gelopen, heb nooit weer wat tegen hem gezegd, vond die opmerking ook zeer kwetsend
volgende keer gewoon vragen of ze haar kindje dan een lijdensweg gunt? even flink confronterend misschien komt het dan aan? aan de andere kant zalze denk ik niet doorhebben wat de risicos zijn en wil ze gewoon haar kindje alzien
het zijn echt domme opmerkingen van iemand die totaal niet nadenkt. daar zijn er heel veel van. wacht maar tot hun kleine er is