Die van mij vraagt om 'iets lekkers' net nadat hij al 'iets lekkers' op heeft... Kan het antwoord 10 keer herhalen maar er zit een herhaal knop op met ik hou het toch langer vol... Deze mama heeft dus een negeer knop
Ik heb dat ook, als een kind zie drammen denk ik ook altijd : ben niet de enigste gelukkig. Soms hoef je ook maar een blik te wisselen met een andere ouder in zo'n situatie en dan begrijp je elkaar volkomen.
aan moeders die zich iriteren aan andere moeders maar ondertussen hun eigen onvolkomenheden niet zien... denken dus dat je als moeder alles goed doet en alleen alle andere om je heen doen alles fout
oke maar als de kinderen 1a2 uur per dag max bij hun moeder is en het kwam vaak voor dat ze ze helemaal niet zag en gemiddeld de rest van de dag bij zijn als er wat was kwamen ze bij mij omdat hun moeder altijd weg is. en ik ze eigenlijk bij alles help over praat noem maar op. dan denk ik dat ik voldoende weet hoe het gaat met opvoeden daarnaast vind ik een kinderopvang niet vergelijkbaar dat is meestal maar enkele uurtjes per week... daarnaast werd ik ook in huis gehaald om de kinderen te begeleiden. in het begin hebben ze het me echt niet makelijk gemaakt hoor maar naar verloop van tijd wisten ze precies wat ze aan me haden
Wat versta jij onder enkele uurtjes per week?? Mijn zoontje gaat 20 uur per week naar de opvang dat vind ik geen enkele uurtjes.
Ik irriteer me voornamelijk aan mezelf, als het me niet lukt om consequent te blijven (en dat begint nu al)
noukie89 wat is de gouden tip dan... om kids zo te maken dat ze nooit om een snoepje oid (wat lekkers) vragen en precies weten wanneer hij/zij stout is? Heb 2 kids van bijna 5 en 2.5 en zijn allebei behoorlijk ondeugend en lekker uitdagend momenteel... dus kom maar op. Of kom je hier ook even au pair zijn? Aangezine je perfect weet hoe het moet? Mijn punt dus: Ik irriteer me aan een ouder wanneer hij/zij zich aan mij irriteer en het allemaal denkt perfect te kunnen.
Ik sprak trouwens laatst wel iemand waarvan haar kindje op school zat. Ze zei dat haar kind zo veranderd was. Hij was nu heel fatsoenlijk en vroeg dingen inplaats drammen en zei dank je wel. DAt had hij geleerd om school, vond dat wel raar om te horen want dat lijken me toch wel een beetje de basis dingen voor de opvoeding dat je kind fatsoenlijk is en ergens voor bedankt.
Je hebt een ander gevoel hoor als je ze zelf gebaart hebt een moedergevoel...of soort schuldgevoel Ik kan andere kinderen makkelijker vormen omdat ik toch vreemd blijf... zoals ze zeggen vreemde ogen dwingen..
20 uur vind ik erg veel maar het is toch anders want het enige moment dat je zoontje thuis is waarnschijnlijk met opa, oma of ouders. het is geen thuis situatie.
Ik irriteer me aan kinderen die thuis de baas zijn. En aan ouders die niet consequent zijn, tuurlijk mag je wel eens toegeven. Maar jij als ouder bepaalt, niet het kind.
Maar dat is t met opvang mensen nemen opvang omdat ze werken. En de een werk 16 uur de ander 20 de ander 24 de ander 32. Dus vaak zijn kindjes niet "enkele" uren op de opvang maar best wel wat uren. Tevens moet je vaak minimaal 8 uur opnemen op een opvang.
ja voor een deel geef ik je gelijk maar ook al was onze dochter al super fatsoenlijk ( vind ik dan he, ) werd ze op school nog eens meer fatsoenlijk. Net alsof er rond die leeftijd een klik komt/omschakeling. Van peuterpuber naar leuke kleuter,ha ha Net als ik. Een ramp puber, met 15 en rond mijn 17e ineens een klik naar fatsoen. Maar of dat met school te maken heeft? Ik vind grenzen opzoeken rond puber leeftijden zelfs erg gezond.
Kinder zijn op de kinderopvan ook vaak gewoon van half 8 tot half 7 dat zijn geen paar uurtjes...Weet eigenlijk niet eens wat je met die zin bedoelt...?