ik denk dat onze mtij gewoon "erger" geworden is. ik was ooit in een snackbar en daar stonden 3 tv's tegelijk aan, de uitbaters krijsten naar elkaar en in de keuken zag ik een kind van links naar rechts stuiteren en met zijn gameboy spelen. Ik moest buitengaan want ik voelde mij zo opgejaagd worden dat ik er fysiek slecht van werd. Hoe was dat dan voor dat kind Ikzelf vind die RRR een goede uitvinding;ik weet perfect wanneer mijn zoontje moe/honger krijgt. dan verandert hij van een engel in een allesvernietigend monstertje.
Haha helemaal mee eens!! Maargoed, dat is kind eigen denk ik en dan spreek je niet van ADHD of gedragsproblemen toch?
Klopt en dat is gewoon ontzettend jammer. Als iedereen zich aan de richtlijnen zou houden en misschien strenge controles?
@twinkle star, Grappig he die omschakeling van engel naar bengel Maar ik bedoelde dat er tegen dat kind ook geroepen werd door die ouders (uitbaters) van "stil zijn" en "ruim op" ed. mss zouden die ouders ook zeggen dat ze een lastg/moeilijk kind hebben, maar weten ze niet dat het door overprikkeling komt. Ik ken nog zo een voorbeelden: iemand die ik ken vind dat haar kind zo druk/actief is. Maar als ze blijft slapen en rust en regelmaat krijgt zoals mijn kinderen is dat een heel normaal kindje. Bij het kindje thuis is er weinig regelmaat vind ik(persoonlijke mening geen aanval) Beetje moeilijk uitgelegd maar ik hoop dat de bedoeling duidelijk is. Dit los van kinderen met echte gedragsproblemen of adhd.
Zo ging het 10 jaar terug echt niet! Althans niet bij mijn zoon. Hij is onderzocht door 2 onafhankelijke psychiaters, 1 van de Riagg en daarna 1 van Sophia kzh. Uiteraard ook gesprekken gevoerd en niet een keer of 3, maar toch zeker wel 15 keer. Ook is hij meerdere malen geobserveerd door zowel een psychiater als daarbij maatschappelijk werk en is er ook een aantal keren video hometraining gedaan voor het observeren voor er de diagnose ADHD/ (in zijn geval ook) autisme gesteld werd. Dit is echt niet zoals veel mensen hier schijnen te denken in een poep en een zucht gegeven hoor, en ik geloof ook niet dat dat nu tegenwoordig wel het geval is, ja door ouders die een kind "druk"vinden. Elk kind is bij tijd en wijlen druk dat is normaal, maar een kind dat echt ADHD heeft is altijd druk, chaotisch en aanwezig kun je niet vergelijken. En even voor de duidelijkheid nogmaals Het heeft niets met het eten, zwangerschap verkeerd opvoeden en werkende ouders te maken. Je bent er mee geboren of niet.
Helemaal mee eens, ik ken ook twee gezinnen waarvan ik denk, mopper niet zo over de kids, bied wat ze nodig hebben dan gaat het vanzelf over.
Dank je wel, het valt tegenwoordig (hij is 15) nog wel mee, je groeit er ook in mee natuurlijk, je leert hoe je hem het best kun aanpakken. Toen hij klein was waren het echt tropenjaren. Ik kan mij er ook echt aan ergeren als mensen gewoon een wat drukker kindje hebben gelijk al roepen oh hij/zij heeft vast ADHD. En ook dat mensen denken dat je er alleen maar komt met de rrr, en dat je dus niet kunt opvoeden. Vergeet het maar mooi, dit werkt niet voldoende bij deze kinderen. En als er hier toevallig een leest die dat dus wel denkt van het ligt aan de op voeding ed. mijn kind is wel druk maar ik kan hem aan door mijn strakke regels, zeg ik : Meid dan heb je gewoon geluk dat jouw kind geen ADHD heeft. Je ziet echt wel het verschil hoor.
Ik denk dat het een combinatie van genen en opvoeding is. ADHD verergert als er veel stress en onrust is. Dus daarom is volgens mij RRR belangrijk. Kinderen die geen stoornis hebben, hebben dan geen klachten en kinderen met een stoornis hebben dan minder klachten (het gaat dus niet over, maar verminderd). Daarom werkt zo´n speciaal dieet denk ik ook weleens. Als ouders die normaal geen regelmaat hebben opeens het eten moeten bijhouden is er opeens vastigheid in een gezin en verminderen de klachten. Zelf heb ik ADD en probeer al jaren met behulp van medicatie rust en regelmaat te krijgen (nu even tijdelijk niet ivm mijn zwangerschap en borstvoeding). Medicatie is een hulpmiddel en geen middel om van je problemen af te komen. Geen idee of dochterlief het heeft. Ik hoop voor haar van niet. Al probeer ik voor haar zoveel mogelijk RRR en zo weinig mogelijk prikkels, dit tot irritatie soms van het kraambezoek (schema blijven vasthouden en zo min mogelijk speeltjes tegelijk). Vroeger viel het denk ik gewoon minder op.
Klopt idd. Ik denk ook dat deze mensen het pas in zullen zien als ze van dichtbij met een Echte ADHD er te maken krijgen.
Daar hoef je je excuses niet voor aan te bieden hoor Bij (ortho)pedagogiek is mij namelijk geleerd dat een diagnose voor ASS/ADHD alleen maar gesteld mag worden naar aanleiding van gedegen neurologisch onderzoek. Dit om juist verkeerde diagnoses (inderdaad bij kinderen die "gewoon" druk zijn) te voorkomen. ADHD is namelijk aan te tonen door middel van hersenscans.
Je omgeving kan het versterken. Zo heeft mijn man nooit echt problemen ondervonden totdat we kinderen kregen. Toen de kinderen er kwamen begon het plannen, de extra prikkels enz. Maar toen hij een nieuwe (erg leuke maar ongestructureerde) baan kreeg ging het thuis (dus niet eens op zijn werk) mis. Dat was het moment dat ik aan de bel trok (nu een half jaar terug). We zijn vandaag 15 jaar samen en in de 14,5 jaar echt wel tegen dingen aan gelopen en nu pas na de diagnose vallen de puzzelstukjes op zijn plaats en kunnen we er wat mee. Het zou dus zomaar zo kunnen zijn dat bij jou de diagnose wel klopt maar straks meer totbuiting komt als je kinderen hebt bijv.
Het is trouwens wel zo dat ADHD een bepaalde naam heeft en mensen hebben er al ideeën bij. Als ik tegen mensen zeg dat ik ADD heb krijg ik te horen, maar je bent niet druk of onrustig. Daarom zeg ik tegen mensen die tegen mij zeggen er is iets met je maar ik weet het niet precies dat ik een aandachts probleem heb met de kenmerken daarvan en me slecht kan concentreren. Op één of andere manier kunnen ze dat beter begrijpen dan het woord ADD of ADHD.
Oh? Hmmm.... volgens mij heb ik dat wel zo geleerd namelijk. Is dat recentelijk veranderd (vanaf 2006?) of ben ik in de war met ASS?
Zowel ADHD als ASS wordt door een psychiater of een psycholoog vastgesteld. Een neuroloog heeft er helemaal niks mee te maken. Zowel vroeger als nu niet. Wel zijn er steeds meer neuropsychologen (misschien dat je daarmee in de war bent?), die zich bezig houden met ontwikkelingsstoornissen, zoals ADHD en ASS. Het hoeft trouwens helemaal niet bij een GGZ-instelling vastgesteld worden, zoals iemand anders schreef. Zelfs een vrijgevestigde (GZ-)psycholoog met een eigen praktijkje mag het.... Niet dat dit wenselijk is
Dan zeg ik tegen deze mensen, kom eens bij ons thuis kijken. Ik ben een moeder van 4 kinderen met adhd. 2 van mijn 4 kinderen hebben de diagnose adhd-odd. 1 wordt op dit moment nog onderzocht en 1 is nog te jong. En geloof mij, die zogenaamde stempel hebben wij niet zomaar gekregen. PGB heb ik voor mijzelf en voor 1 van de kinderen. Maar geen 1 rooie cent die ik uit kan geven zonder controle hoor. Vorig jaar heb ik niet mijn volledige pgb ingezet en wat ik niet besteed had, heb ik gewoon weer terug betaald. Mijn pgb-indicatie is voor een aantal jaren afgegeven. Die voor mijn kind is inderdaad maar 1 jaar geldig. Mijn adhd is pas op volwassen leeftijd vastgesteld. Ik was vroeger ´gewoon´een druk en brutaal meisje. Jongens hadden adhd meisjes niet. Ik moet zeggen dat het weleens als een gemiste kans voelt. Misschien waren bepaalde dingen in mijn leven anders gelopen als ik toendertijd geweten had van mijn adhd.. Nou het wordt een heel verhaal, ik wou eigenlijk alleen even kort reageren. Maarre bij deze dus, wees welkom.
volgens mij heeft het vooral te maken met het feit dat mensen steeds meer behoefte hebben aan 'redenen', labels, iets of iemand 'de schuld' kunnen geven. Vroeger had je hier gewoon helemaal geen tijd voor. Je had er niet 2 of 3 maar 7 of 8 en dan ging die met het rare gedrag gewoon mee in de routine van het huis. Er was ook veel minder ruimte voor fratsen (of deze nu aangeleerd of aangeboren waren). Prima dat we meer weten maar ik vind het wel eens jammer dat er OOK minder gewoon wordt gedaan. De voeding is in geen 50 jaar zo goed geweest als nu.... en dan hebben we het niet over e-nummers maar over dagelijks kwaliteit en hygiëne... de lucht is in heel Nederland anders, tegenwoordig is het tv / computer, toen was het hebben van 7 broertjes of zusjes.. Er is altijd wel wat... Wat verandert is de mate waarin we kinderen ruimte geven.
Mijn man zegt 'tegenwoordig wordt er veel meer van je verwacht al van jongs af aan in vergelijking met vroeger'. Kortom, de lat ligt ook hoger van wat je moet kunnen en kennen. Verder denk ik dat samen met de ontwikkelingen op allerlei gebieden er ook een ontwikkeling is die meer kennis geeft over het menselijk brein, gedrag en dergelijke. Net als met ziektes bv waar nu meer kennis over is in vergelijking met vroeger. Het is een samenloop van een boel omstandigheden, dat denk ik.