pijnbestrijding tijdens bevallen

Maakt niet uit. Hebben we allemaal wel eens.

Offtopic: wat een geweldige avatarfoto's! Heel leuk idee!

 

Dank je!! Niet mijn idee en ben ik ook niet zelf. Het is een plaatje van internet. Maar vind hem ook zo leuk! Bij mijn volgende zwangerschap wil ik er een van mezelf.

 

Ten eerste hoort pijn bij het bevallen (moet wel te dragen zijn natuurlijk) en waarom zou je niet rustig afwachten hoe het allemaal gaat tijdens de bevalling, misschien is het allemaal wel te doen.
Je praat wel heel makkelijk over het krijgen van een ruggeprik, maar ook dat kan hele nare bijwerkingen veroorzaken waar je ook niet heel blij van wordt. Als het prikgaatje bijvoorbeeld niet uit zichzelf sluit en het hersenvocht blijft wegvloeien kun je enorme hoofdpijn krijgen, braken, niet meer rechtop kunnen zitten tgv het tekort van hersenvocht. Een nieuwe ruggeprik waarmee ze eigen bloed in het ruggemerg spuiten moet er dan voor zorgen dat het prikgaatje alsnog sluit en de daarbij behorende klachten verdwijnen. Daar zit je toch ook niet op te wachten op het moment dat je eigenlijk van je pasgeboren kindje wilt genieten.
Als pijnbestrijding alsnog nodig blijkt te zijn zijn er nog wel andere mogelijkheden wat mij betreft...

 

Nou geloof me, ik laat nooit meer een gaatje vullen zonder verdoving, maar een bevalling doe ik zo nog 10 keer hoor!
(En ik moet weer naar de tandarts Iemand die wil ruilen )

 

Ik wil wel ruilen hoor, maar moet zelf al begin januari . Ik neem nooit een verdoving met gaatjes boren en toen mijn verstandskiezen getrokken moesten worden heb ik gevraagd of het zonder verdoving kon, maar dat kon niet . Heb er daarna ook geen pijn van gehad. Heb wel een hoge pijngrens, maar ik doe liever 10 bevallingen dan 1 week een oorontsteking hebben.

 

Serieus?? Nou geef mij voor allebei maar verdoving!

 

Serieus, ik mis zelfs een stukje van mijn ondertand omdat de boor ertegen aankwam toen ik zowat de stoel uitsprong van de pijn. Hij nog boos ook, of ik wel ff stil wilde blijven liggen Nooit meer geweest bij die vent.
En mijn huidige tandarts had ook gezegd ach, het is maar 3 seconden, zonde van de verdoving. Nou het waren er 8!! en ik ging wederom bijna van mn stokkie, dus dat doe ik nooit meer!

 

Bikkel!

 

Ik wil in het ziekenhuis gaan bevallen (ook zonder indicatie), en 1 van de redenen daarvan is dat ik dan eventueel als ik het zou willen iets tegen de pijn zou kunnen krijgen. Ik wil het niet van te voren aangeven, maar ik vind het een fijn idee dat het dan mogelijk is. Ik ben eigenlijk altijd al een beetje bang geweest voor een bevalling, dus als dat idee alleen al mij helpt rustiger de bevalling in te gaan vind ik dat alleen maar fijn. Ik zie dan wel of ik er daadwerkelijk gebruik van ga maken. Misschien wil ik het dan juist wel niet, maar het scheelt me heel wat vooraf paniek

 

Kijk dat snap ik helemaal Danip!

 

haha vertel mij wat! Ik vond het zelf achteraf prima te doen.

 

goed omschreven, voor mij precies hetzelfde.
Had vorige keer enorme rugweeen die ik niet weg kon zuchten, heb heel veel pijn gehad en ben normaal heel rustig maar had nu toch wel een bijna paniek gevoel.
Uiteindelijk in die paniek geroepen dat ik NU naar het zh wilde voor iets tegen de pijn en eenmaal daar had ik 6 cm en was de hartslag van de kleine niet optimaal dus kreeg geen ruggeprik (teveel ontsluiting) en ook geen prik in mn been vanwege hartslag zoon.
Nou ja uiteindelijk zonder pijnstilling gedaan.

Ik wil deze keer ook in het zh bevallen omdat ik mij niet meer veilig voel thuis ( zoon is uiteindelijk met veel paniek gehaald vanwege hartslag) en ook omdat ik de mogelijkheid wil hebben om iets tegen de pijn te vragen.
Ik ga het dus wel vantevoren vastleggen, weigeren kan altijd nog maar ga geen discussie aan als ik lig te bevallen.

 

Houd je er ook rekening mee dat het evt niet kan? Ik ben de eerste keer om half 11 's avonds bevallen (dus tegen een uur of 18:00 begonnen de pittige weeen). De tweede keer ben ik op zondag bevallen. Op beide momenten was er geen anesthesist in huis om een ruggenprik te zetten.

 

Ik dacht dat dat tegenwoordig verplicht was? Dat er altijd iemand aanwezig moest zijn om een ruggeprik te kunnen zetten?

Enne ik hou daar liever geen rekening mee, ivm mijn lichte paniek mocht het niet mogelijk zijn

 

Mijn ervaring met de ruggeprik is ook niet positief. Ik moest ingeleid worden i.v.m. gebroken vliezen. Omdat het niet opschoot hebben ze me een ruggeprik gegeven. Op het moment zelf was het heerlijk en ik kon heerlijk ontspannen (uiteindelijk ben ik pas 48u na breken vliezen bevallen). De kleine had koorts en werd gelijk meegenomen naar couveuseafdeling. 4 dagen in het ziekenhuis gelegen, gescheiden!! Verschrikkelijk, dat is m'n grootste nachtmerrie van de vorige keer.. Maar vooruit, kleine moest aan antibiotica tot de uitslag was of hij infectie had. Bleek er niets aan de hand te zijn..
Vk vertelde later dat het door die stomme ruggeprik kwam!
Als het medisch noodzakelijk is, zoals in mijn geval, doe ik het weer. Maar ik kies er niet zelf voor!

Liefs Thyrza

 

Ik wilde op zich geen pijnstilling van tevoren. Toen kreeg ik 10 uur ondragelijke en volledig ineffectieve rugweeen. Resultaat: 1 cm ontsluiting Ik kon niet meer, de moed zonk mij echt in de schoenen. Die rugweeen kon ik niet opvangen (niet zoals ik later de buikweeen kon opvangen), en ik had een nacht volledig overgeslagen.

De vk heeft me voorzichtig overgehaald om op indicatie naar het zh te gaan voor een ruggeprik (ik zou poliklinisch bevallen, maar dan ga je pas met 6 cm ontsluiting). Dus dat heb ik gedaan. Het heeft me een 'pauze om bij te komen' gegeven. De ruggeprik was al uitgewerkt toen ze erachter kwamen waarom ik weer 6 uur later nogsteeds maar 3 cm ontsluiting had, mijn dochter was een sterrekijker en mijn baarmoedermond kon niet goed open gaan doordat zij niet goed lag met haar hoofd. Ik werd op mijn zij gelegd, en kreeg een doorleiding (weeenopwekkers over mijn eigen, zeer sterke weeen heen).

Dat was hel. Helaas gilde die storm recht door de ruggeprik heen, die maakte daarvoor echt niks meer uit. Maar ik had tussendoor wel een paar uur gerust, en had mijn moed weer verzameld. Toen ik mocht persen was ze er in 6 minuten en 3 persweeen heel vlotjes uit, ben niet eens gehecht Eind goed, al goed. Ik zou er met zo'n bevalling weer voor kiezen, maar ga bij de tweede niet op voorhand al voor pijnbestrijding. Ik had het liever zonder gedaan, maar de pijn die ik had was ondragelijk en had al te lang geduurd. Het is een keuze die je vooral op dat moment moet maken

 

De kern is dat iedere vrouw moet doen waar zij zich prettig en gerust bij voelt. Het horrorverhaal van de een maakt niet dat jij een andere keuze moet maken, en dat geldt net zo goed voor de positieve verhalen. Dat geldt zeer zeker ook voor de discussie thuis of poliklinisch bevallen. Het is voor het vorderen van de bevalling HEEL belangrijk dat je in een omgeving zit en begeleid wordt (met of zonder pijnbestrijding) op de manier waarop jij denkt dat je het klusje goed gaat klaren.

Ik vind het een prettig idee om de prik achter de hand te hebben, net zoals ik het een prettig idee vindt om sowieso poliklinisch te bevallen. Ik weet niet of ik vind dat een ruggeprik niet vergoed moet worden. Dat is toch geen extra reden om hem wel of niet te nemen? Je zou nog kunnen zeggen dat hij alleen vergoed wordt als het op advies van de vk is, maar dat wordt dan heel afhankelijk van hoe de vk praktijk met pijnbestrijding omgaat. Ik ben juist voor de bevalling en kraamzorg sowieso maximaal verzekerd - dat is dan ook zo ongeveer het enige waar ik wat heb aan de verzekering

 

Tja pijnbestrijding vind ik alleen nodig als het gewoon niet houden is.

Ik had pure rug weeen en had thuis al 5 cm en mocht dus naar het ziekenhuis daar een uur aan de monitor gelegen en toen had ik al 10 cm maar kon ze niet opvangen.
Dus uiteindelijk ook geen prik gehad.
Achteraf ben ik blij dat ik geen prik heb gehad.
Alles bij elkaar duurde het allemaal 10 uur.
Vanaf de eerste wee tot geboorte.

En nu ga ik gewoon bevallen en zie ik wel hoe en wat.
Maar het doet wel heel erg veel pijn bevallen.
Maar als je heel lang bezig ben met weeen die je niet op kan vangen vind ik dat er een prik gezet mag worden.
Of als het een trauma is geweest bij de eerste.
Want angst en bevallen is helemaal niet goed.
En daardoor kan het ook veel langer duren dan nodig omdat je het tegen houd. (toch).

Alleen wat ik wel heel jammer vind is dat er veel mensen zijn die al van de daken schreeuwen dat ze een prik nemen vanwege de pijn terwijl ze nog nooit eerder zijn bevallen.
Ik zelf heb dat niet gedaan wou zo graag tuis bevallen helaas niet gelukt.
MAar als ik geweten had dat ik binnen een uur zou bevallen had ik ook niet naar het ziekenhuis gewild maar helaas heb ik wel die keuze gemaakt om dat te doen omdat ik pijn bestrijding wou.

 

Volgens mij is het trouwens niet zo dat als je bevalt met ruggeprik het automatisch een medische indicatie is en bet dus vergoed wordt.
Je kan op medische indicatie een prik krijgen maar als je zelf kiest voor een prik omdat je dit prettig vind, beval je wel bij een gyn omdat deze alleen medische bevallingen mag doen, maar het is geen medische indicatie.

Voor de verzekering is dit een verschil! Als je bv alleen een basis verzekering hebt, krijg je dit niet standaard vergoed!