Leuk om te lezen en ook fijn dat het de meesten toch meevalt achteraf gezien. Ik zie, nu er nog een paar maanden te gaan zijn, soms best op tegen de komst van de tweede en begin zelfs soms te twijfelen of we niet te snel weer zwanger zijn geraakt (onze dochters schelen straks 22 maanden). De oudste is een geweldig meisje maar wel druk en heeft op het moment ook echt driftbuien als iets niet gaat zoals zij wil, en ze slaapt sommige nachten heel slecht. Plus dat haar kraamtijd echt een drama was, dus als ik al die dingen bij elkaar leg zie ik wel op tegen de eerste maanden als de tweede gewoon veel aandacht nodig zal hebben. Maar goed.
Ik ben ook zeer benieuwd. De eerste was hier het eerste jaar zeer heftig. Ze lag vaak in het zh. 5x wkr pn tot 1jr en doorslapen pas vanaf 15mnd. Khoop ditmaal opeen veel betere start en slaapritme.
Leuk topic, ik lees ook even mee Qua bevalling... bevalling van Tess was echt een hel hahaha, denk niet dat het erger kan (24 uur lang weeën en uiteindelijk toch keizersnee). Maar ben ook wel benieuwd naar de drukte enzo. Mijn man maakt zich ook nogal druk over 'hoe we dat allemaal gaan doen' hahaha. Maar denk ook dat het wel vanzelf gaat. Toen ik zwanger was van Tess dacht ik dat ook; hoe moet ik dat nou combineren met m'n werk en met dit en met dat. Maar uiteindelijk gaat het vanzelf. Het is ook zoooo leuk!!
Mijn bevalling was op zich nog wel te doen, heb er in ieder geval geen trauma aan over gehouden. Het is zo dat de tweede niet altijd makkelijker hoeft te gaan, hoorde ik laatst. Meestal wordt gezegd; ach de tweede valt wel mee hoor, maar ik ga liever er van uit dat het heel zwaar wordt, dan dat ik het straks halverwege niet meer zie zitten! Mijn zoontje is bij de geboorte straks 17 maanden en ik heb ook twee keer de gedachte gehad: ben ik missch toch niet te snel zwanger geworden? maar aan de andere kant, het hele jaar ging zo goed met onze zoon, alleen de eeste 8-10 weken van zijn leven moest ik enorm wennen. had ook wat depressieve gevoelens, en dat is ook neit echt bevorderlijk. Maar met wat valeriaan ging het goed en ik weet nu eenmaal dat --wil ik mezelf weer helemaal terug zijn, zonder al die moederhormonenachtbaar - ik 5 maande nodig heb! en dat geef ik ook overal al aan, op werk enzo. Die eerste maanden ben ik zo prikkelbar, onzeker en niet mezelf..heel naar is dat. Maar als j het van je zelf weet shceelt dat natuurlijK! x
Zindelijkheidstraining gaat dan ook helemaal niet werken . Kindjes die net een broertje of zusje erbij krijgen en dan ook nog eens een grote stap als zindelijk worden, dat is bijna altijd geen goede combinatie. Vaak zie je juist kindjes die pas zindelijk zijn weer even terugvallen naar de luiers. Ik zou er persoonlijk in ieder geval niet aan beginnen zolang de rust in huis niet is wedergekeerd. En ik heb bij de eerste een topbevalling gehad (muv van de laatste fase met vacuumverlossing) en de 2e was nog beter! Dus ik zou daar lekker over blijven dromen hoor!
Waar ze mij wel voor hadden moeten waarschuwen is dat het kind zo compleet anders kan zijn, dat we net zo aan het aanmodderen waren als bij de eerste. Het enige verschil was dat we nu wisten hoe je een luier verschoont. Ik dacht: nou we hebben er al 1, daar hebben we toch een hoop van geleerd. Nou we kwamen erachter dat we nog een hoop bij te leren hadden.
oja dat verwacht ik ook wel ! straks een dochter en nu een zoon, dat is al compleet anders. en de billen natuurlijk ook! ojeee we krijgen een spleetje nu hahaha. lachten met mijn man, die zal wel denken: wat moet ik hier mee? hahah
leuk om mee te lezen hier, ik verwacht mijn 2e in mei, ik vind het echt heel spannend, ik kan niet wachten tot ik de baby in mijn armen heb maar aan de andere kant al die vragen.
Il lees ook mee, wij verwachten onze 2e ook in mei. We hebben al een meisje en krijgen nu een jongetje. Ik verwacht dat onze dochter het heel leuk gaat vinden. Ze "helpt" nu al mee de babykamer op te knappen, ze pakt cadeautjes uit die voor de baby zijn en heeft al een jongetjespop op babyformaat mét piemeltje (haha...deze pop heb ik toen ik 7 was van mijn oma gekregen, geweldig vond ik die...dat piemeltje haha ) die ze nu luiers van babyborn omdoet etc.
Ik lees ook mee! Nummer 2 op komst in juni. Onze dochter (nog geen 2) begrijpt nog niet echt wat er aan de hand is, ben ook heel benieuwd of dat besef gaat groeien als de buik groeit. Volgens mij is de grootste valkuil dat je verwachting heel erg op de eerste gebaseerd is. Ik teken meteen voor nog zo'n blij, slim en makkelijk kindje (graag wel eentje die meer slaapt hahaha!). Ik hoop vooral dat de borstvoeding net zo goed gaat. Maar goed, daar heb ik al bijna 2 jaar ervaring mee, dus veel meer zelfvertrouwen
Ik merk nu al, ook al ben ik nog maar pril zwanger, dat ik blij ben dat het nog 8 maanden duurt! Vorige keer keek ik haar bijna uit mijn buik! Ik heb me ook voorgenomen om meer van deze zwangerschap te genieten. Dat deed ik bij de eerste ook maar toen ze er was dacht ik soms: kon je nog maar een dagje in mijn buik zitten! Wel in verwachting van jou maar nog even genieten van de zwangerschap en de rust. 
hoi rianne, herkenbaar je verhaaltje. ik heb/ben ook zo bewust aan het genieten van deze zw.schap! ik wilde er ook echt leuk uit zien en verzorgd enzo. ik voel me ook zoveel vrouwelijker nu! bij de eerste was ik ook zw in de zomer en veolde me dik en voor me gevoel stond niets me...Nu wilde ik dt niet zo hebben en gewoon trotser zijn om p mn lichaam! En ik voel me iegnelijk heeerljiK erbij ! hopelijk voor jou ook de komende maanden x Pina
Ik ben ook wel benieuwd, maar kijk er vooral erg naar uit. Het zal vast druk worden, maar zie er zeker niet tegenop! Qua bevalling kan ik ook niets zeggen want de eerste keer was een inleiding. Dat is dus niet vergelijkbaar met als een lichaam het vanaf het begin af aan zelf doet. Hoe naar het ook was, achteraf gezien (lang daarna) vond ik het ook een heel bijzondere ervaring. Ik kijk dus zelfs enigszins naar de volgende bevalling uit! Ons zoontje is altijd erg makkelijk geweest dus soms denk ik wel eens: het kan alleen maar erger...! Ben benieuwd!
Dit vind ik een hele goede om in mijn achterhoofd te houden, dank! Ik denk dat meer meiden dat nu wel hebben
ook hier absoluut mee eens, voorlopig ga ik ervan uit dat dit mijn laatste is en zal daarom ook zoveel mogelijk proberen te genieten
Leuk te lezen deze ervaringen.. Mijn zoon kwam ook veel te vroeg en is geboren met een keizersnee. Nu hoop ik ook op een normale zwangerschap. Al ga ik ervanuit dat deze heel pijnlijk zal zijn op het moment zelf, maar denk erna wel veel beter dan na mijn keizersnee.. Ik ben ook benieuwd hoe de tweede gaat uitpakken. We hebben nu een druk en bezig jongetje met een sterke eigen wil. MAar geloof niet dat hij jaloers is aangelegd en hij wil graag helpen. De komst van een meid maakt me erg gelukkig, maar ook onzeker inderdaad. Want tja weet ik ook voldoende om haar op te voeden en wat voor mei`sje zal dat zijn? Ik ben vrij lang thuis, dus kan denk ik wel even herstellen, maar ow wat vind ik het allemaal spannend zeg.. Volgende week mijn 20 weken echo en het lijkt nog zo lang te duren, hoewel de eerste 20 al voorbij vlogen!! Succes allemaal!
Ik weet nog van de kraamweek bij mijn dochter dat ik soms een beetje depri was. Het gevoel dat ik opeens moeder was geworden en verantwoordelijk was voor zo'n klein mensje maakte me dan benauwd. Als ik dan ging slapen had ik dit niet meer. Ik vraag me af of je dit bij een tweede ook hebt? Of is het dan zo dat je het makkelijker kan bevatten en relativeren omdat je al moeder bent en al ervaring hebt?