Wat een mooie en ontroerende foto´s zeg!! Ik heb niet echt een foto van ons samen net na de bevalling (staan halve lichaamsdelen op die er eigenlijk niet op horen)....vervolgens werd onze meid binnen een paar minuten bij me weggehaald om gereanimeerd te worden (haar hartslag was te laag en haar lichaam was zichzelf aan het verzuren). Ik heb haar pas na 1,5 week bewust vast kunnen houden, daarvoor heeft ze op het IC in Utrecht gelegen. Zal morgen een foto plaatsen, zit nu op de iPad dus kan geen foto's uploaden.
Hier onze eerste foto als gezinnetje! Ik kon het mij haast niet voorstellen en vond het zo bijzonder.. moest het ook nog even goed tot mij daar laten dringen, maar was dolgelukkig!!
Babywens, ahh daar is je grote kleine man. Wat straal je op je foto zeg Danitjuh, wat een schattige foto zo van jullie 3en.
@Jel: Wat fijn dat je nu toch blij bent dat je je mooie meisje hebt vastgehouden. @Wilow: Het verdriet spat van het scherm af..onbegrijpelijk waarom dit soort dingen moeten gebeuren. Mijn zoontje is met 35 weken en 6 dagen geboren. Ik dacht s ochtends wat vruchtwater te verliezen, maar toen de vk kwam en ik op mijn hand moest blazen kwam er niets. Toch maar voor de zekerheid naar het ziekenhuis gestuurd..ik had dus niet echt gekeken wat ik aantrok..beetje snel snel..toen er uiteindelijk getoucheerd werd had ik al 9 cm ontsluiting terwijl ik geeneens echte weeën had gehad. Toen moest ik dus gaan bevallen en wat stond er op mijn tshirt...ter hoogte van mijn borsten Size does matter to anyone Mijn mannetje was een klein reusje voor de zwangerschapsduur: 48 cm en 3220 gram. En ja ik had ook een plofkop, maar dat kon me helemaal niks schelen
Zoals beloofd onze eerste foto samen...... De onderste foto is van ruim een week later, toen kon ik onze dochter eindelijk "echt" vasthouden en bekijken.
Mooi Lovingmom ! Ik begrijp dus dat vlak na die bovenste foto F. werd wegehaald bij je? Ze ziet er zo wakker uit !
Ik had er al eentje geplaatst van mijn tweede dochter, hier ook nog eentje van mijn eerste dochter.. Haha mijn moeder staat ernaast met haar hand voor haar mond..
Ja toen is ze inderdaad weggehaald.......na een half uurtje kreeg ik haar nog even en toen is ze richting couveuse afdeling gegaan. Edit ik heb de "normaalste" uitgezocht.....deze is paar minuten later
Dank je Ja was inderdaad heel onwerkelijk...zo klein, en vol met slangen, draden en plakkers. Klinkt misschien vreemd, maar ik zou deze keer graag een huilend kindje mee willen maken. Dat ik Nikita voor het eerst hoorde huilen was pas na een paar dagen.
Jaa daar was hij eindelijk! Na lang wachten En groot was hij ook, gewoon ruim 9 pond! Maar wat ontzettend dapper dat je hier meekijkt! Hoe gaat het verder met jou? Kun je het een beetje verwerken? Ik hoop voor jullie dat jullie in 2012 een mooi kindje in jullie armen mogen houden! Het is je zo ontzettend gegund! Sterkte komende dagen..
Dank je Babywens, wij hopen ook dat we groen licht krijgen en weer voor een brusje kunnen gaan volgend jaar. Het verwerken gaat met hele kleine stapjes, de ene dag makkelijker dan de andere. Ik hoop dat de feestdagen snel voorbij zijn en we aan een nieuw jaar mogen beginnen, ...geniet van je mooie mannetje!
Lara, onze dochter heeft tijdens de bevalling zuurstof tekort gehad (reden is niet bekend). De zuurgraad in haar bloed was heel slecht....het precieze weet ik nog niet omdat veel langs me heen is gegaan als mensen er naar vragen moet ik het nog navragen aan mijn vriend. Door de zuurstof tekort is ze overgebracht naar Utrecht en hebben ze haar 3 dagen lang gekoeld tot een temperatuur 33.5 graden. Na 3 dagen word dit weer langzaam opgebouwd naar de normale lichaamstemperatuur (ik dacht een halve graad per uur omhoog). Dit alles om hersenbeschadiging zoveel mogelijk te voorkomen. Hieronder een foto van haar in zo'n jasje. Hier stroomt koud water doorheen. (Ik las later in het verslag dat haar apgar scores ook allemaal onder de 3 waren)
Lara, ook ik vind het ontzettend knap dat jij (en andere vlindermama's ) hier meekijken/praten. Ikzelf heb soms al moeite met die eerste gelukkige moment foto's en ik heb het geluk gehad dat onze dochter bij ons mocht blijven. Kan me niet voorstellen hoe het voor jullie moet zijn....
jee wat heftig zeg, arm meisje.. Is er al wel bekend of ze evt hersenbeschadiging heeft opgelopen of niet? Ik moet zeggen dat ik het na de geboorte van ons dochtertje moeilijk vond om gelukkige babygeboortefotos te zien omdat ik toen ons meisje niet echt op mijn buik heb gehad en pas uren later eventjes echt vast mocht houden omdat ze een slechte start gehad heeft. Toen was ik echt jaloers om de fotos van een ander te zien of op tv te zien dat een mama haar kindje vast mocht houden en hoorde huilen. Nu heb ik ons zoontje* wel eventjes op mijn buik gehad ( ook al lag hij toen echt heel laag door de zeer korte navelstreng) en dat moment is mij zo ontzettend dierbaar. Ook nadat de artsen hem onderzocht hadden hebben ze hem nog eventjes bij mij gelegt. Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor, want het volgende moment dat we hem weer zagen lag hij al aan de beademing . En het eerste moment dat we hem weer vast hielden was helaas het moment waarop hij stierf.
Kan me voorstellen dat dat moment heel dierbaar is voor je!! Dat van je dochter herken ik ook wel hoor. Onze zoon is met een keizersnede geboren en door de pijn die ik had heb ik hem bijvoorbeeld niet zijn eerste badje kunnen geven, zijn eerste fles heb ik ook niet kunnen doen. Allemaal van die kleine dingen waar je achteraf best jaloers over kunt zijn.......maarja hier op het forum word je weer met de neus op de realiteit gedrukt en vind ik dat ik niet mag klagen. De MRI heeft niets laten zien gelukkig. Vrijdag 13 januari moeten we weer voor controle naar Utrecht maar ga er vanuit dat het echt alleen is zodat ze in Utrecht kunnen zien hoe het nu met haar gaat.
Ik hoop het ook heel erg voor jullie! Dat zou toch fijn zijn, een brusje voor R.!! Hoe gaat het met jullie dochtertje? Zij snapt er zeker, gelukkig, nog niet veel van? Ik wil jullie een vruchtbaar nieuwjaar wensen!!