Echt nooit!! Niemand kent mij hier en dadelijk hebben jullie allemaal een mening over mij. Dat doet nu al pijn, maar ik weet wel dat jullie wel gelijk hebben. Zo dacht ik nl. 'vroeger' ook maar nu weet ik hoe het is. Ik voel me klote, shit, ben inmiddels al aardig wat kilo's afgevallen. Maar het is te sterk. Ik zeg het gewoon en dan ga ik het uitleggen, omdat ik het gewoon kwijt moet! Ik ga vreemd!! Ik, een doodnormale, leuke meid van 30 jaar. Ik ben getrouwd en heb 2 kindjes. Ik ben al zeker 2 jaar niet meer gelukkig met mijn man, ik hou niet meer van hem. Ik durf niet weg te gaan omdat ik bang ben voor reacties, bang voor de kindjes, dat ze ongelukkig worden, bang dat mijn man ongelukkig wordt en bang dat het toch de verkeerde keuze zal zijn en dat ik niet meer terug kan. Nu heb ik een man leren kennen, het klikte zo leuk, we hadden gewoon lol, echt lachen over alles! Daarna een keer wat gaan drinken....we hebben gezoend! Stiekem afgesproken. Hij zit in dezelfde situatie als ik, is bang dat hij zijn kinderen niet meer zo vaak zal zien. We willen elkaar leren kennen, kijken of wij elkaar gelukkig kunnen maken. Maar kan dit goed aflopen? Ik heb er zo'n buikpijn van. Ik weet dat ik niet zielig ben. Ik ben echt een trut! Ik walg bijna van mezelf, maar het is wel sterker dan ik. Hij laat me lachen, weer vrouw voelen, het voelt zo fijn en het is zo fout! Maar wat als het echte liefde is? We willen hetzelfde in het leven, we houden van hetzelfde. Mijn man en ik willen wat anders, zijn uit elkaar gegroeid! Ik kan gewoon niet geloven dat ik hierin beland ben! Maar ik kom er niet uit! Ik hoop eigenlijk gewoon dat iemand dit herkent. Zou het fijn vinden om hierover te praten met iemand.
Kijk even verder op dit forumonderdeel, het staat nu vol met topics van vrouwen waarvan de relatie niet goed gaat of zijn vreemdgegaan.. Het lijkt wel een trend!
inderdaad het viel me al op....het lijkt een trend op het moment...of zal het aan de tijd van het jaar liggen ?? succes met de situatie ik kan je verder niet helpen, ik ben ruim 8 jaar bij mn man, en 3 kindjes....en zou hem voor geen goud willen missen.
Als jij niet de zelfde t.s ben als van de week(gisteren) dan breekt mijn klomp. Kan het mis hebben hoor maar. Het is mij iets te toevallig. Ga geen advies geven lees dat topic maar terug
sja sorry maar je doet het echt zelf. Zolang je bijna van jezelf walgt is het niet goed genoeg. Niemand dwingt je om je benen te openen voor een andere man. Je neemt je trouwgelofte gewoon niet serieus. Sorry misschien hard maar ik kan niet zo veel met "ik kan er niks aan doen". Tuurlijk wel. Als je ongelukkig bent ga je weg of je werkt eraan. Zodat zowel jij als je man nog enig eergevoel kunnen hebben. Ik heb echt medelijden met je man. Die arme vent, wat zal ie gebroken zijn als ie er achter komt. Ik stel me voor dat het andersom is, dat ik die man dan ben en mijn man jou... ik zou hem echt lynchen om zoiets...
Heb je hier speciaal een account voor aangemaakt? Om dit verhaal voor te leggen op een zwangerschapspagina
Ik kan je alleen 1 tip geven. Praat met je man over de dingen die je mist in je huwelijk. Ik spreek uit ervaring. Mijn man is een relatie met een collega begonnen toen ik net 8 weken zwanger was van Owen en ik kwam erachter toen Owen 2 weken was. Mij is de kans ontnomen om te vechten voor ons huwelijk. Hij had in die tijd het boek van ons al gesloten en dat andere boek al ver geopend. Lig nu midden in een scheiding.. en toch blijft telkens de vraag bij mij WAAROM?? Als het niet gaat, gaat het niet, maar dan heb je er wel allebei een aandeel in en wordt het je niet rauw op je dak gegooid. Ben eerlijk!! Hoe moeilijk dat nu ook voor je lijkt. Maar achteraf doet dat je kinderen en jullie het minste pijn..
misschien is het iemand die bekend is op zp en een alternatieve gebruikersnaam heeft aangevraagd hiervoor bij het beheer?
Ik heb dit verhaal niet eerder verteld hier. Het klopt dat ik hier wel vaker kom maar onder een andere naam, dat durf ik nu echt niet ivm bekenden. Maar ik heb niet eerder een topic geopend hierover. Dat kunnen ze wel nakijken. Maar ik wil dit gewoon graag anoniem doen, vandaar een andere naam.
tja.....dan ga ik dezelfde reactie geven als vrouwen ook geven over mannen die vreemd gaan......ik hoop dat je man je buiten schopt als hij het hoort terecht dat je walgt van jezelf
http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/323711-ben-verliefd-op-ander.html Hier het topic van gisteren. Hoop dat je daar adviezen en tips uit kunt halen en hoe je moet handelen.
Ja nou sorry ik heb geen goed woord over voor vreemdgangers. Het maakt meer kapot dan je lief is,is het dat allemaal wel waard?Als de spanning er af is is er toch niks meer aan. Heb zelf zo'n vader(4 keer getrouwd) en ik walg van hem.
misschien moet je je eens afvragen of jouw man, de man die je ooit eeuwige trouw hebt beloofd en waar je gek op was, dit verdiend heeft...
Wat vreselijk voor je man zeg. Ik begrijp het niet.. je geeft eeuwige trouw en gaat vervolgens vreemd. Ik bedoel.. WEES DAN ZO'N BIKKEL DAT JE EERST DEZE RELATIE BEIÏNDIGD, sjongejonge
Ik wou net ook al zeggen...het lijkt wel een trend Maarja inderdaad..voor advies kun je in de andere topics kijken die ook over vreemdgaan gaat. Ik snap zelf echt niet dat dit zovaak voor komt. Voordat je met iemand trouwt en kinderen krijgt weet je toch al hoe die persoon is. Je hebt er voor gekozen, je geloftes afgelegd en als het minder gaat dan moet je het zoeken in relatietherapie of iets dergelijks en niet bij een ander.
Hier ook totaal geen medelijden. Ken zelf ook een meisje dat vreemdging. Ok die gozer was een loser die hetzelfde deed en zij is ook niet helemaal 100%, maar dan nog. Hun relatie is ook stukgelopen en ze worden beide door iedereen uitgelachen. Ik kan het me totaal niet voorstellen, ik heb inderdaad alleen de andere kant meegemaakt.. en van mij mogen ze elke man die vreemdgaat castreren, dus geen idee wat ik dan een vrouw toewens die hetzelfde doet Maar ik hoop dat je het zelf minstens net zo hard terug krijgt. Lekker voorbeeld voor je kinderen ook...