Hai meiden, een aantal van jullie weet wellicht nog wel dat ik laatst een topic had geplaatst waarin ik schreef dat mijn vriend na 8 jaar nog steeds niet weet of hij wil trouwen en dat ik hem tot het einde van het jaar de kans heb gegeven een ja of een nee te geven. Nu heeft hij schoorvoetend gezegd dat hij zelf helemaal niets met trouwen heeft, maar dat hij wel wil trouwen uit pure praktische overwegingen. Voor de kinderen. Voor mij wil hij niet trouwen, want hij zegt toch dat hij mij niets kan geven op die dag. Het komt er denk ik op neer dat hij wil trouwen zonder familie etc erbij, op een ochtend dat het gratis is. Ik denk dat hij nog net niet daarna aan het werk wil maar het scheelt nit veel. Misschien ben ik een zeurkous...maar dit is ook niet helemaal wat ik me had voorgesteld. Een groot feest wil ik ook echt niet, maar familie erbij en toch een leuke dag waarop je vriend/man ook blij is met die dag is toch wel het minste... Zucht...ik denk dat ik het maar wel doe zo, al zal de familie zal het vreselijk vinden.
Als het zo moet zou ik helemaal niet meer wíllen trouwen. Jij wel? Ik ben dan ook een 'graag of niet type'. Voor de kinderen hoef je het nl niet speciaal te doen. Dan kun je je ook laten registreren.
uhmnz jullie zullen het SAMEN eens moeten worden...niet alleen jij of alleen hij...dus misschien een compromis...hoe had je dt de vorige keer voorgesteld dan? als hij nee zou zeggen zou je weggaan of gewoon zo doorgaan? heb het topic toen niet gelezen denk ik.... dit is wel iets waar je het eens over moet worden en je kunt hem niet veranderen vaan mening dt zou niet eerlijk zijn...maar je kunt wel samen iets bedenken...dwz een kleine feestje? gezellig lunchen met familie na jullie huwelijksvoltrekking? zoiets? of een feestje net als een verjaardag?
Voor mij zou het zo niet meer hoeven. Hij wil niet met jou trouwen om jou, maar voor de kinderen? Lekkere basis van een huwelijk. En ik zou al helemaal niet willen trouwen zonder familie erbij. En de getuigen: mensen van het gemeentehuis ofzo?
zo zzou ik niet willen trouwen, dan maar geregistreerd partnerschap. Dat hij niet om jou wil trouwen vind ik echt een heel lullige opmerking. Dan niet dus
Ik ben het wel met bovenstaande reacties eens. Als het op die manier moet, dan is de lol er toch af? Misschien kijkt hij op een hele andere wijze naar een huwelijk dan jij. Hebben jullie daar al eens over gesproken (ik ken het andere topic niet, dus sorry als ik dingen herhaal). Jullie zouden er toch samen over eens moeten worden, en een oplossiong moeten zien te vinden waar jullie beiden mee kunnen leven. Als het wat hem betreft alleen voor de kinderen zou zijn, kies dan voor een geregistreerd partnerschap, denk ik dan. Ik vind het nogal wat dat hij ook letterlijk zegt dat hij ' voor jou niet wilt trouwen'. Misschien betrek ik het teveel op mezelf, maar ik zou me echt gekwetst voelen als ik dat zou horen. Praten lijkt me toch de beste stap, probeer hem uit te leggen wat het huwelijk voor jou betekend, en probeer ook te accepteren dat het hoe dan ook voor hem blijkbaar minder betekend. Succes!
ook al wil hij niet trouwen, hij houdt van je ik denk.. dan is het toch goed.. je hoeft niet per sé te trouwen omdat bevestigd te zien. dan zou ik niet doorzetten met een huwelijk dat hij eigenlijk niet wil en op een manier die jij eigenlijk niet wilt. wie weet denkt hij er over 3..5..10 jaar toch anders over hoewel ik begrijp dat je het heel jammer vindt...
Sja, ik denk dat je gewoon zal moeten accepteren dat hij niet wil trouwen. Hij heeft je nu duidelijk aangegeven waarom. Die praktische dingen zijn op andere manieren ook te regelen. Ik zou het niet meer willen op deze manier. Het is samen leuk of samen niet. Is het je nou zoveel waard dan? Trouwen doe je samen, niet jij en hij hangt erbij ...
Ik heb het vorige topic niet gezien, maar wat nou als hij nee zou zeggen? Zou je dan bij hem weggaan of zo?
Jij wil dus eigenlijk niet alleen trouwen, jij wil een bruiloft... De praktische dingen kan je op een andere manier regelen (of op de manier van je vriend). Als jij echt een bruiloft wil, en ik denk ook niet dat je samen in een spijkerbroek wil trouwen en daarna alleen koffie met een taartje wil eten met familie, zal hij dat toch ook moeten willen. Dit zijn dingen die je samen beslist en ik vind het al heel eerlijk dat hij aangeeft alleen om de praktische kant te willen trouwen. Je kan zijn denkbeeld daaromheen waarschijnlijk niet veranderen en misschien dat je bij jezelf eens moet gaan denken hoe belangrijk een 'feestje' (want dat is het toch een beetje) voor je is.
Ik denk idd dat die het hele eieren eten is ... er is een verschil tussen trouwen en een bruiloft. Ik denk ook idd dat je een bruiloft wil ... trouwen is er een beetje ondergeschikt aan in dit geval ...
BEdankt voor alle reacties. Even voor de duidelijkheid (blijkt inderdaad uit het andere topic: ik accepteer zowel een Ja als een Nee. Hij zei in het begin van de relatie: "trouwen: graag!" Paar jaar later: "nee, pas als we een kind hebben", nadat onze dochter er was: "ik weet het niet" en nu "jawel, maar dan alleen voor jullie en alleen met de ouders (broers en zussen zijn niet welkom) Goed, de keuze om wel te trouwen heeft hij nu gemaakt. Hij wil wel, maar hij zegt dat hij zich vreselijk zou voelen aan het altaar en alleen maar een toneelstukje opvoert. Helemaal als er mensen bij zijn Tsja, als hij dát al niet eens kan opbrengen, dan inderdaad liever niet trouwen hoor. Jammer dat hij dan niet gewoon "nee" tegen me zegt (en nogmaals dat accepteer ik ook. Ik wil gewoon niet langer aan het lijntje gehouden worden op deze manier!!!) Dan is het gewoon duidelijk....
ik ben ook simpel getrouwd voor de papieren.... en om gratis te trouwen dat ga je vast niet meer redden voor je bevallen ben hier hadden ze een wachtrij van zo een 2 jaar! dus zijn tegen betaling op een vrijdag geloof ik getrouwd in een klein zaaltje met directe familie erbij daarna zijn we naar drievliet gegaan de plaats waar we elkaar hebben leren kennen!
Ik ben het wel met je eens hoor, ik zou het wel leuk vinden om een klein bescheiden feestje te hebben, maar het belangrijkste vind ik een vriend die op zijn minst zich er ook prettig bij voelt. Dat doet hij overduidelijk niet, hij wil het alleen doen dus voor de kinderen in principe. Geregistreerd partnerschap willen we beiden niet, dat vinden we beiden heel suf...("mama, zijn jullie getrouwd?" "Nee, we zijn geregsitreed partner..." neu...dan maar niet)
Dit zou ik al heel leuk vinden!! Gewoon directe familie erbij en daarna lekker eventjes weg. Maar ja, zoals ik al schreef, mijn vriend wil er niemand bij hebben, hooguit en bij uitzondering onze ouders.
Ik snap dat je teleurgesteld bent, maar iemand kan ook ergens ineens anders over gaan denken. Misschien door wat hij gezien heeft op andere bruiloften, of verhalen die hij gehoord heeft. Ik vind je opmerking "als hij dát al niet eens kan opbrengen" best grof en egoïstisch. Je zegt zelf dat hij zich vreselijk zou voelen. Vergelijk het anders eens met dat jij moet trouwen, helemaal in je nakie, met niet alleen vrienden en familie, maar ook mensen die je helemaal niet zo goed kent. Misschien dat hij zich wel net zo ongemakkelijk voelt bij een 'normale' bruiloft, als een 'normaal' mens in die situatie die ik beschreef... Misschien kun je proberen te achterhalen waarom hij het zo verschrikkelijk vindt. Lijkt me in elk geval een goed idee om te erkennen dat hij er een probleem mee heeft en niet een houding aan te nemen dat hij het probleem is, want dat doe je nu wel. Lijkt me ook niet fijn voor hem en zal hem zéker niet motiveren om het tóch op jouw manier te doen. Een goede vriend van me was ook zo. Hij wilde niet trouwen, want het leek hem verschrikkelijk om de hele dag in de belangstelling te staan, de hele dag geleefd te worden en moeten voldoen aan de verwachtingen van allerlei mensen (familie, schoonfamilie, vrienden en niet te vergeten de bruid zelf). Zijn vriendin heeft nooit gepusht. En op een gegeven moment had hij een aantal bruiloften in de vriendengroep meegemaakt, die helemaal niet leken op zijn verwachtingen. Dus uiteindelijk zei hij: Ik heb het nu een paar keer meegemaakt en ik denk dat ik zo'n dag wel overleef (met een grijns erachteraan). Ze waren al 12,5 jaar samen en zijn dus uiteindelijk toch nog getrouwd. Maar goed... wil niet zeggen dat jouw vriend ook overstag gaat. Maar het lijkt me dus een goed begin om te kijken waar die aversie vandaan komt. En misschien wil hij bepaalde dingen wél. Dus bijvoorbeeld wél een bruidstaart, maar geen kostuum. Of wél in een prieeltje ergens buiten, maar niet in een stoffig gemeentehuis. Het is toch iets waar jullie samen uit moeten komen.
Ik krijg een beetje het gevoel dat er voor hem meer achter zit dan jij weet, misschien een nare ervaring, waardoor trouwen/bruiloft minder/geen waarde heeft voor hem? Feit blijft dat je er samen over eens moet worden, misschien een gulden middenweg oid. En vooral niet pushen, wat iemand anders ook al schreef, misschien wordt je nog een keer flink verbaasd en staan jullie toch samen vo0or het altaar. Mijn zus had bij wijze van spreke haar trouwjurk al helemaal voor ogen. Maar haar vriend wil niet trouwen. Hij is eerder getrouwd geweest (nu dus gescheiden, nee geen overspel verhaal hier ) en heeft het wel gezien, om het zo maar even te zeggen. Hij heeft ook een nare bijsmaak van dat huwelijk dus wellicht dat dat ook meespeelt. Hoe dan ook, heeft mijn zus het geaccepteerd dat zij nooit in trouwjurk voor het altaar zal staan. (daarmee wil ik niet zeggen dat als zij het kan accepteren, dat jij dat ook zou moeten, maar je bent niet de enige)
Hij heeft al heel veel bruiloften meegemaakt, van verschillende klasses en op verschillende manieren. Hij vindt geen van allen wat. Ik heb hem ook al voorgesteld om te trouwen in Las Vegas door Mickey Mouse en daarna een mooie rondreis maken (toen we nog geen kinderen hadden), of lekker op een waddeneiland en een huisje huren voor alleen hele naaste familie, of op een boerderijtje ergens en dan alleen uit eten met famile etc. Ik heb hem dus al verschillende opties aangeboden die ver af staan van het trouwen in een stoffig gemeentehuis en zonder feest. (lijkt mij ook niets hoor...) Hij is ook wel tegenstrijdig, soms. Want een kennis van ons hield een "selfmade" bbq voor familie bij een boerderij en dat vond hij dan weer te suf. Dat zou hij dan ook niet willen...tsja...