Wat heerlijk zo'n relatie. Dat is ook helemaal mijn beeld bij een relatie en vooral met kinderen. Gekke is, dat zijn vrienden dit niet weten. Uit schaamte. Laatst heeft hij wel aan een vriendin van hem verteld dat wij relatie problemen hebben en dat dat komt omdat wij elkaar niet begrijpen, er wantrouwen is en ik niet goed communiceer. Waarschijnlijk weet zij niet over zijn vreemdgaan, schijt hebben aan je partner etc. Want momenteel ligt zij zelf in de knoop met haar man ( ook een gezinnetje) want haar man heeft een affaire. En hij juist zo goed met haar hierover kan praten..... vreemd toch? Twee van mijn vriedinnen zijn op de hoogte en vinden het heel naar en zijn er ook verdrietig om. Een vriendin heeft een relatie met de beste vriend van mijn partner, en zelfs zijn beste vriend weet nergens vanaf.
als ik dit allemaal zo lees kan ik me voorstellen dat je baalt van je partner. Of jij alles wel of niet vergoeilijkt, of jij het allemaal wel of niet accepteert vanwege jullie kindje samen enzovoorts, hij heeft gewoon niet het recht om jou zo te behandelen. ik weet niet wat je moet, wat je kunt, dat is iets waar je vooral met jezelf en voor jezelf moet nadenken. sterkte.
pfff wat een verhaal.. ik zou echt hard worden hiervan.. en echt terugpakken in de stijl zoals hij dat doet.. midden in de nacht aanbellen.. lekker laten staan! altijd uit met vrienden.. net voor hij weg wilt gaan kind op ze schoot zetten en zeggen ik zie je wel rond een uur of 1 vanacht..als ik zin heb om thuis te komen.. niet helpen met opruimen.. douw hem zo een stofzuiger in handen.. alstublieft.. succes ermee! waar is de gelijkwaardigheid! wat hij doet mag jij ook.. als hij ene avond uitgaat..dan volgende keer jij..samen in huis dingen doen..en je kindje is geen speelgoed die je weglegt of pakt wanneer het hem uitkomt...daar is verantwoording voor nodig! hij moet uit de eeuwige rol van puber stappen en volwassen worden!
Gemiddeld 2 stapavonden per week, soms uitschieters van drie per week. Het komt amper voor dat hij maar 1 sociale verplichting heeft in een week. Het is ook een zinkend schip dat eenzame, niet verbonden gevoel had ik al tijdens de zwangerschap. Toen wist ik al dat ik met hem niet oud werd. Vooral toen ik zijn email en SMS las en ik erachter kwam wat hij allemaal achter mijn rug om deed en de onrust uit zijn verleden. Kwade scharrels die zich bedonderd voelden etc. Ik heb zelfs, uit emotie, ongeloof, omdat ik mij zo afgewezen voelde, overwogen om de zwangerschap af te breken. Dit heb ik uitgesproken, maar hij heeft me toen zoveel beloftes gedaan en gesmeekt. Bah echt een machteloos gevoel. Mijn zoontje is geweldig, zonnestraaltje, mijn alles, heerlijk vrolijk mannetje Ik vroeg mezelf tot een paar weken geleden af; ben ik nu het probleem? maak ik er een slachttofferrol van? zelfmedelijden omdat hij telkens doet alsof hij in zijn recht staat en dat alles maar onschuldig is. Ben blij dat ik erover praat, ik ging onwijs twijfelen, maar mijn vriendinnen, de psycholoog en jullie blijven me toch wakker schudden. Ik ben er klaar mee!
goed zo meis! kom voor jezelf op!als je het nu al allemaal alleen doet.. verandert er straks niet veel..en je hebtlang genoeg in de rol van slachtoffer gezeten.. stap eruit en neem alleen genoegen met iets wat je graag wilt en verdient! uiteindelijk krijg ook jij je gezin! een hecht gezin.. waar je helemaal jezelf kan zijn en partner en je kindje ook.. met respect en begrip voor mekaar!
Als ik dit zo lees zou ik nu weggaan.... Nu is je zoontje nog op een leeftijd dat hij niet heel veel van jullie ruzies meekrijgt.. Co ouderschap daar moet je beide achter staan... Volgens mij hoef je je kindje niet eens te laten slapen als je dat niet wilt (ik weet het niet precies maar dat zou je uit kunnen zoeken) Op een gegeven moment heb je daar een balans in gevonden... En als ik het zo lees verwacht ik dat hij alleen maar gaat zeuren om het zeuren... Hij zal dan denk ik ook weer eisen dat zijn zoontje naar hem komt als het hem uitkomt.. Al is het tegenwoordig allemaal wel verandert! Meis je leven gaat aan je voorbij en je bent zelf niet eens de baas!
Dank voor jullie reacties. Ik ben benieuwd, stel het komt voor een rechter omdat hij dit heeft uitgesproken, hoe een rechter dan beoordeeld. Regelmaat, rust een balans. Of de onregelmatige tijden van pa, gebrek aan regelmaat, moet assistentie krijgen en dan nog een verzorgde woonsituatie. Ik zie het zo; partner mag desnoods 1 dag met zoon op stap ( uitje) mag 2 of 3 avonden mee eten/aanwezig zijn. Maar slapen vind ik geen goed plan. Lullig maar waar, zijn hypotheek aanvraag is afgelopen week afgewezen ivm. studieschuld..terwijl ik mijn eigen huisje heb en dus veilig zit Ik heb een 'rooster' gemaakt omtrent voeding en slapen zoontje. Ook netjes communiceerd met de opvang ivm. continuiteit. Dus ik leg hem vanochtend na de eerste fles terug in zijn bedje ( valt dan als een blok in slaap dat gebeurd al 2 maanden zo) maar opeens was partner het hier niet mee eens en belande zoon in de box. "Niet slapen, hij is wakker en wil spelen'' Toen hij onder de douche stond heb ik mijn zoon teruggelegd in zijn bedje en hij viel als een blok in slaap.
Wat een knuppel! Rechter bepaald in het belang van het kind... Ze zullen dan volgens mij een soort mediater aanbevelen... Maar goed ik durf hier niks over te zeggen omdat ik hier (gelukkig) niet in thuis ben.. Waarom heeft hij een hypotheek nodig dan?
Helaas herkenbaar..... (al was het misschien niet zo erg). Na de genoorte van onze dochter kwam de verzorging voor 95% op mijn schouders terecht en het leven van mijn man leek wel gewoon door te gaan als voordat er een kindje was. Ik baalde ook stevig van de situatie maar manlief leek het "probleem" niet helemaal te begrijpen. Na een paar maanden moest ik voor mijn werk 2 dagen weg en toen stond mijn man er dus alleen voor met onze kleine meid.... Doodop was ie na 2 dagen Daarna probleem opgelost Maw misschien is het een idee om eens tijd voor je zelf te nemen, zodat hij kan zien dat wat de verantwoordelijkheid inhoudt? Sterkte!
Hij wil dolgraag een huis kopen, zegt voor ons en voor onze zoon een tuintje. Hij wil graag weg uit de stad en landelijk wonen. In Amsterdam is het uberhaupt lastig een woning vinden. Ik heb zelf een ruim appartement, in een nette buurt met lage huur via de makelaar. Zit hier prima! opvang op 5 minuten lopen, en mijn werk op amper 10 minuten fietsen. Perfect! Ik ga me voor nu verdiepen in de gevolgen, het traject en over hechting...
Dank Juli, wellicht dat het toch een goed plan is al is het alleen al dat hij werkelijk kan ervaren hoe zwaar die verantwoordelijkheid kan zijn.
Jeetje, lastige situatie! Hopelijk kom je tot een juiste keuze (of is deze al gemaakt omdat hij een hypotheekaanvraag heeft gedaan?) Ik geloof sterk in aura en je partner gaat zichzelf ooit nog wel tegenkomen...
Alles is al gezegd wat mij betreft... Ik wil je alleen de kracht toewensen om voor jezelf en je zoon te kiezen! Ik hoop dat je straks als je je keuzes hebt gemaakt, tevreden kunt zijn over de afloop... Groetjes Ni84
Dankjewel! Ik geloof ook in Karma. Hij heeft al meerdere vrouwen 'besodemieterd' maar hij heeft ook de andere kant meegemaakt: zijn lange relatie van 8 jaar is via de telefoon beeindigd omdat zij iemand anders tegen kwam in het buitenland en verliefd werd. Snap daarom niet waarom hij zelf ook zo'n spoor achterlaat..Karma! dan niet vaak genoeg gebeuren,. Ik zet nog wel eens het nummer van Beyonce, if i where a boy op.... maar ook subtiele boodschappen pikt hij niet op.
lentebaby sja dat is wel erg ver gezocht dat hij dat op zou pikken via een liedje dat je op zet... je moet het gewoon keihard in zijn gezicht zeggen...
Lieve meid, Met open mond van verbazing heb ik jouw verhaal gelezen. Ik zou hem vanavond nog de deur uit schoppen. Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om zo respectloos met iemand om te gaan? Om dan vervolgens nog te zeggen dat jij hem beperkt?? Die gozer heeft echt een flinke klap van de molen gehad!! :x Ik ben blij om te horen dat je ermee wilt stoppen. Snap dat je co-ouderschap niet ziet zitten. Ik weet er (gelukkig) weinig vanaf, maar verdiep je er maar goed in, ik kan me echt niet voorstellen dat de rechter zal eisen om jullie zoontje 3.5 dag per week bij hem te laten zijn. Ik vind het echt vreselijk voor je dit. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
2 avonden vind ik echt al wel veel als dit wekelijks voor komt en 3 now way! Mijn man heeft er hooguit 1 per week incl verjaardagen enz enz. Meid ik denk dat je bedonderd word waar jezelf bij bent! En ja naief vind ik je ook wel een beetje,jee kom eens voor jezelf op! Veel sterkte iig en denk eens aan je toekomst want die is er niet bij deze man.