nah ik kan er zowieso niet overuit dat mensen vreemdgaan en dan al voor zo'n lange tijd... je bent al 2 jaar ongelukkig, heb je er wel wat mee gedaan dan? en als die klik er is met de ander, waarom dan het bed in duiken en dan niet denken ho stop tot hier en niet verder. je denkt wel aan je kinderen en wat een ander er van zou zeggen maar je doet er niks mee....
Meid neem een beslissing. Ga niet je man niet aan het lijntje houden. Zelf ben ik wat dat betreft geen haar beter. Ik ben ook vreemd gegaan en na een paar maandjes gaan samen wonen met hem. Alleen was mijn situatie anders. Hij sloeg mij iedere 2 weken het leven uit. Schold me verrot en kleineerde met alles. Ik was in zijn ogen een dik vies vet varken. Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen liet hij me inzien dat dit allemaal niet hoort in een relatie. Het is niet goed als je vreemd gaat, en zeker niet als je liefde doodgebloed is om dat taal gebruik maar te gebruiken. Daarom zeg ik nogmaals neem een beslissing niet alleen voor jezelf maar voor al voor je man en voor je kinderen. Mijn ouders zijn bij elkaar gebleven tot mijn 19e maar ze hadden het 15 jaar eerder moeten doen. Jaren lang waren ze ongelukkig jaren lang ruzies om niks en wij (zus en ik) zaten jaren lang in een huis wat te klein was. Bedenk heel goed wat je wilt. Hoe wil je oud worden en met wie. En wat voor situatie is het voor je kinderen..... Succes met het nemen van de juiste beslissing.
Dank jullie wel voor de reacties na nog. Voor alle duidelijkheid; ik ben echt iemand anders dan die vorige topic, die ik overigens niet gelezen heb. Niet dat het minder erg is maar ik ben niet met die man naar bed geweest. We praten heel erg veel, de hele dag via whatsapp sturen we berichten. Over serieuze zaken en gewoon leuke dingen. We hebben 1 x gezoend. Ik vind echt niet dat het dit minder erg maakt maar ik wilde het wel zeggen. Die andere man zegt dat hij mij wil leren kennen omdat hij en zijn vrouw leven als broer en zus, hij kan ook niet geloven dat dat ophoudt de liefde na zoveel jaar. Hij heeft er al veel aan gedaan maar het helpt bij hem ook niet. Nu ben ik zelf altijd een romantisch type geweest. Mijn man is totaal niet zo. Ik mis heel veel dingen, heb ik gezegd tegen mijn man maar hij is gewoon niet zo en daarom verandert het niet tussen ons. Ik kom strakjes nog terug, ik type nu op mijn telefoon....dat gaat niet zo goed...
sja veel mannen zijn nou eenmaal minder romantisch dan vrouwen. En mijn man was ooit bijvoorbeeld wel romantisch maar nu na 7 jaar is het romantische er ook af. Dat hoort er gewoon bij.
ik zie veel meiden zeggen 'praat met je man' maar jij heb je keuze al gemaakt. Jij koos voor die andere vent. Jij zit je gezin nu te bedriegen en schijnheilig te doen. Hoe kan je zoiets over je hart krijgen? Zoenen met een ander, in t geheim afspreken en dan savonds naast je man gaan liggen alsof er niks aan de hand is met nog een kus op de wang van je kids. Hoe kan jij jezelf nog aankijken smorgens in de spiegel. Elke dag weer vechtend tegen t huwelijk waar je nu in zit. Ga bij hem weg! Je bent hem al kwijt, 2jaar geleden al. Enige wat nu nog 'in de weg staat' is de papieren van de scheiding. Je kids blijf je heus wel zien, maar vind je dit eerlijk tegenover je kinderen (en je man!) ?? Wat hebben die jou aangedaan om dit te verdienen? En 'be a man!' en laat die getrouwde man met rust! Die kerel zit zelf in een huwelijk en dat moet éérst opgelost worden voor hij naar een andere vrouw gaat. Dat geldt dus ook voor jou. Sry dat ik zo brutaal en straight to the point ben maar ik haat vreemdgaan, geen enkel respect voor en geen grijntje begrip. Hou je van je man? Vecht ervoor! Wil je niet meer met hem verder? Ga dan weg! zo, dat moest ik ff kwijt
Weet niet wat jij onder vreemd gaan verstaat maar in mijn ogen is dat dus ook zoenen met een ander dus ben het helemaal eens met Roozjuh
Ik kan me er werkelijk niks bij voorstellen dat je spanning gaat zoeken bij een andere man...maar misschien ben ik niet hip genoeg... Alleen de gedachte al, dat ik mijn man zou besodemieteren met een ander, en mijn kindjes zoveel verdriet aan zal doen, bezorgen me al rillingen. En inmiddels na 20 jaar zijn de spetterende vonken er wel af Maar daar is liefde voor in de plaats gekomen, en respect voor elkaar!! En savonds als ik zijn auto hoor, heb ik nog dezelfde kriebels als 20 jaar geleden...jaaaa daar is tie En natuurlijk heb je wel eens mot,en natuurlijk komt hij van mars en ik van venus, en vind hij dit niet goed en ik dat niet goed, en zijn we het vaak onneens over de opvoeding van de kinderen. Maar uiteindelijk wint toch de liefde voor elkaar het, maar je moet er wel aan werken...en niet opgeven omdat het gras van de buren mooier lijkt te zijn
Er zijn verschillende manieren van vreemdgaan. Sex is 1, maar je kan ook geestelijk vreemd gaan. Als je in je hart verlangt naar een ander, steeds maar denkt aan die ander en hem wil, is dat in mijn ogen ook vreemd gaan. Vaak besteffen mensen niet hoe veel pijn je er een ander mee aandoet. Van de week vertelde ik tegen onze zoontje over hoe mama en papa samen kwamen en hoe we getrouwd waren. Dat papa en mama toen tegen elkaar zeiden dat we het aller meest van elkaar hielden en toen voor altijd bij elkaar wilde zijn (is nog steeds zo) maar die geloften zijn niet niets en niets om zo luchtig over te doen. Besef ook dat IEDER relatie die ontstaan is door vreemd gaan NOOIT stand zal houden. Want wat jij of je nieuwe vlam onderling doen kunnen jullie elkaar ook weer aandoen in de toekomst. Vertrouwen kan zo nooit 100% zijn. En een relatie laten ontstaan door bedrog (jegens jullie huidige partner) zal nooit goed zijn. Daar zorgt karma wel voor. Als je ooit besluit niet gelukkig te zijn in je huidige relatie, wees dan eerlijk tegen je man en handel het goed af. Pas als je "vrij" bent, kan je open staan voor een andere VRIJE man.
In principe heb je inderdaad de keuze al gemaakt. Als je er zelf al alles aan hebt geprobeerd, en het hem geen ene flikker interesseert, lijkt mij dat het niet heel erg moeilijk is: scheiden. Voor jou beter en voor je kinderen beter. Stop ondertussen wel met afspreken met die andere man. Zodra jullie beiden gescheiden zijn, kan je dat natuurlijk weer voortzetten.
Stoer dat je het verteld hier. Jammer dat je niet meer voor je man voelt wat je voelde. Moeilijk, was het maar anders meid. Het is zo moeilijk met kinderen erbij. Ik vind het bewonderenswaardig dat je zo aan je kinderen denkt. Zonder hen was je al vertrokken. Misschien kun je nog in therapie of op vakantie, en anders zit er enkel een scheiding op. Neem wel afstand van die andere man als je een keuze wilt maken. Of blijf getrouwd en geniet van je affaire, vertel het je man in elk geval niet, maakt meer kapot dan je lief is. Zorg voor een leefbare situatie waarin je anderen spaart maar je zelf ook gelukkig bent. Misschien geen standaard reactie, misschien onbegrijpelijk, maar hoop dat klaver hier wat aan heeft.
Ooh als ik dit weer lees dan kan ik me gewoon niet bedenken dat ze werkelijk bestaan. Hoe kun je dit nou je kinderen aan doen? En je man? Ongelooflijk, echt ik vind vreemdgaan zo walgelijk.. Overdag lekker met een ander vies doen, en eind van de dag weer bij je man in bed kruipen. Dat je nog kan slapen! Ik ken een gezin waarin dit ook voor kwam, als je eens wist wat dat -tot op de dag van vandaag- voor ellende brengt? Wat egoistisch zeg, en ongelooflijk kinderachtig. Je bent toch een volwassen vrouw? Bekijk je relatie dan realistisch en zet er een punt achter, maar kom op, je bent een moeder! Pak je verantwoording, je bent geen puber meer.. En wat je zegt over "wat als dit de man van me dromen is", daar heb ik 2 dingen op te zeggen: 1. Het enige wat jij van hem weet is dat hij onbetrouwbaar is. 2. Als hij zijn vrouw verlaat en voor jou kiest, betekend dat enkel dat er weer een vacature vrij komt.. Bah, ik hoop dat je man er gauw achter mag komen zodat hij zijn leven kan voortzetten met oprechte mensen die hem niet tot diep in zijn ziel zullen kwetsen.. *zo das eruit..*
Ik ben het volkomen eens met Ghurabaa. Als je relatie klote is dan moet je knopen doorhakken. Vreemd gaan is enorm laf en slaat dus werkelijk nergens op! Je doet er andere mensen mee pijn en daarbij (ik verwacht dat je het verder veilig doet, ik weet niet in hoeverre je vreemd gaat) maar we zullen het maar niet hebben over eventuele ziektes waar je je man en kinderen aan bloot kan stellen! Een ding is zeker, het gras is altijd groener aan de andere kant!! Ik ben zelf nooit vreemd gegaan en zou dat ook nooit doen maar ik heb het van de andere kant meegemaakt. Ik ben besodemieterd door de verwekker van mijn kleintje, hij lag te vervelen met een collega van 19. Ik durf je te zeggen dat je op je ziel getrapt word!! Als hij gewoon eerlijk was geweest en de relatie was dan stuk gegaan was het mij prima geweest!!
Pfoe, heftig hoor. Ik vind zelf dat je man het verdient om samen met jou aan jullie relatie te werken. Ik zou de affaire met je minnaar beeindigen en aan de relatie met je man gaan werken. Je hoeft je man niet te vertellen dat je vreemd bent gegaan, maar dan moet je het wel echt heel goed geheim kunnen houden. Wat meerdere mensen hier al gezegd hebben: een affaire is altijd spannender dan je relatie 'thuis'. Je ontmoet elkaar altijd alleen en hebt niet met on-erotische zaken te maken als de rekeningen betalen, het huishouden doen, de kinderen halen en brengen naar KDV/school. Je geeft aan dat je niet gelukkig bent met je man, maar weet je man dit? En weet je waarom je niet gelukkig bent? Bespreek dit eerlijk met je man en schakel eventueel een relatietherapeut in. Zeker als je kinderen hebt verdienen jullie het allemaal om dit niet zomaar op te geven.
Nee ik heb geen keuze gemaakt. Weet niet of ik dat ooit ga durven. Mijn man weet wel waar ik mee zit en dat ik twijfel..