Hoi meiden, Ik voel me de laatste paar dagen erg rot. Ben steeds misselijk, moe en het ergste: niet blij... Ik maak me om dat laatste een beetje zorgen. Ik wil graag op een roze wolk zitten maar zit dit nu juist niet. Ikvoel me vaak ook wat paniekerig en heb geen idee waar dit vsndaan komt. Herkennen meiden dit? Ikkan gewoon zo verdrietig worden van t feit dat ik niet op die roze wolk zit en dat terweil deze zwangerschap zo gewenst is!!! Iemand tips?
ik denk dat dat het probleem is iedereen heeft altijd het idee van " de roze wolk " maar het is niet allemaal roze wolk achtig, tuurlijk is t mooi maar ik heb ook door hormonen dat ik soms gewoon grumpy ben hoor lekker ff mopperig zijn en gewoon niet schuldig om voelen als je een 1e echo krijgt ben je weer ff helemaal happy maar als je je zo beroerd voelt word je op den duur ook wel chagerijnig... ik was niet misselijk, maar werd bv helemaal mpperig omdat ik niet lange stukken meer kon lopen en heeeeel moe was nu kan ik niet zo lang lopen omdat ik dan steken krijg onderin mn buik enzo naja mag je toch soms ff grumpy zijn :d vergeet de roze wolk, vergeet hem ook voor als t kind er is (dat heb ik mezelf al voorgenomen ik ga niet op roze wolkjes hopen) want het is zwaar ineens toaal anders... en dan is t niet altijd even leuk zoals het soms omschreven word en ben je op den duur misschen wel even totaaaaaaal zat van de situatie ! dat mag... praat er lekker over en grumpy er vooral ff lekker op los
Bedank zonne bloem, iedereen ook altijd met die roze wolk! Voel me nu gewoon schuldig dat die roze wolk er niet is en dat terwijl ik alleen wat misselijk en moe ben. Er zijn vrouwen die veeeeeel meer last hebben.... Ik ben vooral van dat paniek gevoel geschrokken. Ik kan niet duidelijk verwoorden voor mezelf waarom ik me paniekerig voel maar het is er wel. Hebben meer vrouwen dit???
Ik had de eerste weken ook een heel onbestemd gevoel, voelde me echt niet prettig, onrustig of angstig, terwijl ik ontzettend graaf zwanger wilde worden. Maar dat was op een gegeven moment opeens weg, dus ik denk dat het echt een hormonaal dingetje is geweest, wie weet bij jou ook. Ik heb overigens geen roze wolk gezien tijdens mijn zwangerschap hoor, ben 9 maanden ziek geweest en zat echt af te tellen tot het einde! Zwanger zijn is niet mijn hobby. Vanaf de geboorte van mijn zoontje is mijn wolkje trouwens wel knalroze en vind ik het alle zwangerschapsellende waard geweest!
ik snap die paniek wel had ik ook ondanks dat ik wel een kind wilde ik kreeg ineens paniek wil ik dit wel? kan i dit wel? en hoe gaan we dit nu doen en dat en dat? heel normaal
Hier nog iemand met grote twijfels hoor, bij de eerste echo dacht ik zelfs dat ik niet helemaal spoorde omdat ik niet smolt toen ik het hartje zag kloppen. Ook erg misselijk geweest, hielp ook niet echt mee aan de roze wolk zeg maar. Mijn moeder had een mooie opmerking: Het duurt niet voor niets 9 maanden, dat is niet alleen voor het kindje om zich te ontwikkelen maar ook om zelf aan het idee te wennen en er langzaam naartoe te kunnen groeien.....klopt als een bus!!!
das echt een onwijs goeie van je moeder caroo ja ik moest niet huilen bij de echo's vond ik stom van mezelf hahaaha je voelt je soms zo raar en dom... maar dat komt omdat de tv media reclames films alles, die hemelen het soms wat teveel op tuurlijk is t blij en mooi... maar t is niet altijd even makkeijk je lichaam veranderd je krijgt een dosis hormonen en als t kind er is heb je waarschijnlijk slapeloze nachten
Hmmm, ja, die roze wolk... En dat je maar moet 'genieten'?! Tot de eerste echo met 6 weken, durfde ik niet eens echt blij te zijn (was ik wel met vlagen). Vanaf 6 weken tot 9.5 weken vreselijk misselijk geweest en veel gespuugd. Toen waren er al mensen om me heen die het over die roze wolk hadden en zeiden; geniet er maar van het gaat zo snel.... Het kon me niet snel genoeg gaan, ha ha ha! Maar nu... ben ik bijna 16 weken voel ik me (bijna altijd) goed, heb een angelsound om het hartje te horen en heb ik gisteren (denk ik?!) voor het eerst de baby gevoeld! Nu kan ik geloof ik wel genieten, de grote geboortegids lezen (gekregen van Moeders voor Moeders) en gewoon blij zijn met mijn zwangerschap! De "grote roze wolk" heb ik nog steeds niet gevonden, maar ik ben wel blij nu en 'geniet' wel van bepaalde momentjes, het komt wel wacht maar af! Succes!
Ook ik ben gewoon bijna deprie geweest. Het gaat nu wat beter, tegelijkertijd met dat de misselijkheid nu met vlagen komt, ben ik de vlagen dat de misselijkheid weg is, ook de deprie gevoelens kwijt. Ik was gewoon te beroerd om blij te zijn. Was strondsjago kon niets hebben en dacht alleen maar, hoe ga ik dat doen allemaal, werken, huishouden, onze honden en paarden en 2 kids... Zag het allemaal niet meer zitten en wilde mijn bed niet meer uitkomen. Dat punt ben ik nu wel over. Heb nu ook een paar goede echos gehad, dus krijg wat meer vertrouwen erin. En het kindje bewoog de laatste echo, sindsdien ben ik wat minder down en deprie. Vreselijk gevoel hoor..bah..hoop voor jullie allemaal dat jullie er snel afzijn.
Fijn om van jullie allemaal te lezen dat het uiteindelijk goed komt! het helpt me al enorm te weten dat het allemaal normaal is die gevoelens. Allemaal veel sterkte en ik stuur die roze wolk jullie kant uit!!!!
gefeliciteerd, de hormonen hebben zn weg gevonden en zal ik je alvast blij maken: het wordt nog erger. Nee, hoor ff serieus, het is heel normaal. De eerste dagen ben je super blij en na een week denk je: blegh. Maar mijn tip: probeer toch van elke dag te genieten, het is zo n magisch gevoel, dat zul je wel merken wanneer je het schoppen voelt. Ik was er zelfs een beetje verdrietig van dat ik niet meer zwanger was. Ik was natuurlijk dolbij met mn dochtertje, maar mistte dat gevoel heel erg.
het shoppen voelt idd erg magisch soms ook wel irritant hihi ik heb ook wel momenten dan wil ik t kind er gewoon eeeven uithalen om te knuffelen, en dan terugstoppen om te groeien hahaha maarja dat wil niet
Wat vervelend dat je je zo voelt.. Tijdens mij eerste zwangerschap had ik wel een soort van roze wolk. Ik voelde me goed en alles ging voorspoedig. Wat niet zegt dat ik nooit sjachie was of last had van kleine kwaaltjes of gewoon eens een dipje had. Die hormonen in je lijf zijn gewoon niet niets. Maar tijdens deze zwangerschap.. Ik was heel blij hoor! Maar ik kon heel moeilijk genieten. Ik heb in het begin een bloeding gehad, voelde me hele dag door misselijk, buikpijn.. Ik was als de dood dat het mis ging en wilde dan niet nóg eens die weken door... Na 16 weken was de ergste misselijkheid voorbij, maar het was/is er nog steeds. Toen kreeg ik last van de bekken. Ik ben ook er blij met deze zwangerschap, maar sinds ook de bekkenpijn zo'n beetje helemaal weg is en de misselijkheid/buikpijn zo weinig is, ben ik gaan genieten. Mijn buikje begint te groeien, de 20 weken echo komt in beeld, ik voel de kleine bewegen. Nu kan ik echt wel genieten..! Maar ook de hormonen kunnen deze zwangerschap goed huishouden.. Soms erg vervelend. Maar goed, een roze wolk is ook welke beeld je er zelf bij hebt en maakt denk ik. Je hebt een verwachting, maar die klopt natuurlijk bijna nooit. Dus laat je niet gek maken! Maar wel goed op jezelf letten. Als dit niet minder wordt, dan zou ik zeker op tijd bij de ha aan de bel trekken. Gefeliciteerd met de zwangerschap!
Hoi meis, Vervelend dat je je zo rot voelt. Ik heb het ook gehad en af en toe nog. Het is niet niets waar je lichaam mee bezig is en dan "moet" je blij zijn... Ik weet nog dat ik zo een 6/7 weken zwanger was en door de huilbuien heen riep "begrijp me niet verkeerd ben er echt heel blij mee..." Hihihi Maar ik voelde me moe had last van mijn lichaam, net gestopt met roken en was en ben erg onzeker. Je denkt dat je alleen blij mag zijn, maar toen de verloskundige tegen me zei, je mag best huilen hoor laat het maar gaan ging het met mij ook beter. Ik heb nog momenten en huilen kan ik op commando hihi. Ik dacht eerst ook dat het misschien slecht was voor de baby, maar volgens mij is inhouden nog erger. Laat lekker gaan het zijn de hormonen komt goed!!
dat is ook zo, mn dochter trapte zo hard dat ik er blauwe plekken van binnen van had en ik haast geen lucht kreeg. Op een gegeven moment kon ik haar bijna uitspugen.
hier ook niet echt een roze wolk.. alleen op momenten als anderen erover beginnen of bij de vk.. maar soms zit je thuis,, onder de pukkels..boven de pot gehangen..moe..en geen zin om ook maar in de buurt van seks te komen.. pfff.. tis echt niet altijd een roze wolk nee! hier komt het vooral omdat ik gewoon niet geloof datdat in mij zit.. denk dat het pas komt als ik het kan voelen.. dan ga je echteen band opbouwen
nou meiden, hier is de roze wolk ook ver te zoeken!! Ik vermoed zelfs een zwangerschapsdepressie te hebben. Ga morgen naar de gyn, dus dan ga ik het voorleggen. Ik voel me dag in dag uit ontzettend rot! Voor de posi test is dit al begonnen. Down, huilen, niet uit bed kunnen komen en het is tot nu toe alleen maar erger geworden. Tot zelfs het punt dat ik helemaal niet meer zwanger wil zijn!! En nee, ik ben niet misselijk oid, heb nergens last van, ik wil gewoon niet meer. Ik hoop dat het snel over gaat. Ik weet dat ik dit wil, omdat ik er veel moeite voor heb gedaan. Als de hormonen weg zijn wil ik dit en vind ik dit vast weer leuk, daar hou ik me aan vast. Maar voor nu kun je mij opvegen, dus het is niet gezegd dat het er echt bij hoort! Wees lief voor jezelf en hou het wel in de gaten. Laat het niet te ver komen, trek dan op tijd aan de bel! Ik hoop dat we allemaal snel kunnen genieten..