Onze dochter is over een paar maanden 3 jaar en kan al een aardig woordje "babbelen". Zij heeft altijd "jij" tegen iedereen gezegd, maar nu wil ik haar wel aanleren dat je tegen vreemde mensen en oudere mensen "u" zegt. Als ik haar corrigeer dan zegt ze snel "u" tegen iemand, maar ze gaat de volgende keer altijd weer over op de "jij-vorm". Mijn man en ik spreken eigenlijk alle familieleden, vrienden en kennissen (behalve vreemden en onze opa's en oma's) met jij aan. Zo hoort ons meisje natuurlijk niet het goede voorbeeld. Ook op het kinderdagverblijf waar ze 2 dagen naar toe gaat hoort ze iedereen "jij" zeggen. Ze hoort dus veel meer de jij dan u vorm. Hoe doen jullie dit? Is ze hier nog iets te jong voor of moet ik het anders aanpakken? Vind het ook niet altijd leuk voor haar (maar misschien wel nodig???) dat ik haar bij elk spontaan gesprek met iemand 10 keer moet onderbreken en verbeteren "u" te zeggen. Groetjes shampoo
hmmm ik weet het eerlijk gezegd niet maar het lijkt mij voor haar en ook voor jullie inderdaad wel vervelend om haar steeds te onderbreken als ze iets wilt vertellen. ik zou persoonlijk nog even ermee wachten...
Komt vanzelf joh als ze wat ouder wordt. Dan snapt ze wel dat ze tegen ouderen die ze niet kent altijd u moet zeggen.
Mijn dochter van 4 jaar gaat het nu van lieverlee doen. Volgens mij leren ze het ook op school. En ik vertel nu ook, dat ze tegen vreemde mensen en oudere mensen u moet zeggen en dat begrijp ze nu.
Zelf zeg ik tegen vreemde mensen altijd u. Ook tegen mensen achter de kassa die jonger dan mij zijn/lijken. Ik vind dat ze onderwijzers eed ook wel weer met u mogen aanspreken. En bij de achternaam. Ikzelf spreek de speelzaal juf ook met U aan.
ik zeg tegen 60+ers (vreemden) u en in werksituaties met klanten. Verder nooit. Dus mijn dochter krijgt ook niet het goede voorbeeld. Ooit zal ik haar het wel eens uitleggen denk ik, maar hoe weet ik niet, want ik snap het zelf ook niet. Zie zelf de toegevoegde waarde van een ander woord gebruiken helemaal niet. Alsof je meer respect voor een "u" zou hebben dan een voor een "jij"
ik ben dan wel eens benieuwd waarom.... hebben kinderen dan meer respect voor een "meneer de groot" als voor een dennis? Sorry ik vind dat echt ouderwets klinken.
Ik vind het u-zeggen een vorm van beleefdheid. Het schept een bepaalde afstand tussen personen, die ik in een aantal gevallen gewoon nodig vind. Vrienden etc zeg ik je/jij tegen. Maar leraren etc hoeven geen vriend te zijn. Ik denk/vind dat wanneer men wat weer meer gaat u-en er misschien weer wat meer gezag komt voor politiemensen, docenten, verpleegkundigen etc, etc. Niks mis mee, met U. Maar goed dat is mijn, misschien bekrompen, mening
o ok jij refereert u dus echt aan afstand en gezag... ik vind het maar een woord... en ik zie het verschil niet echt
Als je zelf bekenden met jij aanspreekt en vreemden en ouderen met u dan geef je toch gewoon het goede voorbeeld? Misschien is 3 nog te vroeg om van je kind te verwachten dat ze het altijd goed doet maar dat komt vanzelf goed. Ik heb met mijn oudste (3.5) ook wel eens gesprekjes over 'hoe het hoort' niet belerend ofzo maar gewoon of hij vindt dat je dank je wel hoort te zeggen en wanneer je dat dan doet enz. Hij vindt dit soort dingen erg interessant en vertelt ons ook regelmatig hoe we ons horen te gedragen. Niet gezegd dat hij zich altijd voorbeeldig gedraagt hoor
Bedankt voor de reacties meiden! Dan blijf ik maar gewoon zo doorgaan en verwacht nog maar even niet te veel van haar. Ik vind "u" netter dan "jij". Als mijn dochter tegen een wildvreemde oudere dame zegt "JIJ hebt een leuke jas" vind ik dit niet zo netjes klinken. "U" vind ik fijner. Ik heb liever dat mijn dochter later u zegt en dat mensen zelf aangeven dat ze jij mag zeggen dan andersom.
Mijn dochter begint het nu een beetje te doen, viel me van de week ineens op. Voorheen was alles jij en jou en sorry hoor, maar dat vind ik echt geen gehoor, zo'n klein kind dat tegen een ouder iemand jij zegt. Nu zegt ze af en toe uit zichzelf u. Dus ik heb goeie hoop
Ik hou me momenteel ook bezig met die vraag. Ik merk op mijn werk dat leerlingen lang niet altijd meer het respect voor (oudere) leerkrachten hebben zoals vroeger wel het geval was. Ik denk dat het ge-je en ge-jij daar niet aan bijdraagt. De meeste leerlingen noemen mijn praktijkopleider je, jij en Henk (even andere naam gekozen) en dat werkt niet altijd. Soms denk ik dat enige afstand en respect geen kwaad kan. Hier probeer ik er nog niet te zwaar aan te tillen. Dank je wel en alstjeblieft zit er wel goed in, dat ging vanzelf omdat ik ook erg van het bedanken enzo ben. Mijn zoontje kan ook echt uit de grond van zijn hart "Dank je, mama!" zeggen. Maar met u zeggen vind ik het lastiger. De opa's en oma's hier zijn erg van de jij cultuur, en mijn vader wordt vast gillend gek als de kinderen hem u gaan noemen. Blijft een lastige kwestie vind ik.
hier doet N het al sinds ze 2 is maar ze moet ook tegen ons U zeggen dus wij corrigeren haar natuurlijk elke dag
wat is de reden dat ze u tegen jullie moeten zeggen, vind dat toch altijd zo appart kinderen die u tegen de eigen ouders zeggen, athans kleine kinderen, maar hier gaat sven ook leren u tegen ouderen, onbekenden, enz, net als dankuwel en astublieft enz. normen en waarden, die zijn er tegenwoordig een stuk minder als toen ik zelf jong was, en dat is een gemis in de maatschappij, (is mijn mening)
hier corrigeren wij ook gewoon steeds, we zijn er al vroeg mee begonnen maar toch zegt dochter meestal nog jij,als wij dan verbeteren,dan zegt ze wel u. hier moeten ze ook tegen ons u zeggen en tegen opa oma enz enz. eigenlijk iedereen die een stuk ouder is als hun. ik denk dat als je het gewoon vol houd met verbeteren,dan het opeens vanzelf gaat! ( zo heb ik het immers ook geleerd)
ik vind omdat het zo hoort! ( dat is natuurlijk mijn mening maar ik ben opgevoed met u en ik vind het veel netter) ik vind het echt verschrikkelijk klinken als kinderen ( dus van een jaar of 5-6) jij en je tegen opa en oma ofzo zeggen..
Ik zeg ook u tegen mijn ouders, en zou niet anders willen! Waarom? Ze is m'n moeder, niet m'n vriendinnetje! Ik vind het een blijk van respect om een ouder/vreemd iemand met u aan te spreken. (en voor ik gans zp over me heen krijg: nee je bent niet respectloos als je jij zegt, maar het klinkt gewoon netter om u te zeggen! )