Nou als je mijn reactie had gelezen, had je kunnen lezen dat mijn 2 voldragen (42 week en 41+1 week oud) dus niet aan de borst wilden/konden. Eerste uur na de bevalling aanleggen was hier niet mogelijk door keizersnede en dat komt ook veel vaker voor hoor. Ik heb heel vlakke tepels en grote borsten, icm stuwing maakt het dat moeilijk voor een baby om vacuum te zuigen. Laat ze dat een paar dagen lang proberen en tel daarbij kiss-syndroom bij op en je hebt een baby die de borst weigert. Bij de oudste te snel opgegeven en bij de jongste heb ik 26 maanden bv gegeven. Na heel veel getob met verschillende lactatiekundiges heb ik haar na dik een week mbv een tepelhoedje aan de borst gekregen. Na 6 weken hebben we het tepelhoedje kunnen afbouwen. Het gaat er niet alleen om dat ze het niet willen, soms wil het, om wat voor reden dan ook, niet lukken. En er zijn veel meer gevallen dan alleen een ks, waarbij het helaas niet mogelijk is om een kindje direct na de geboorte aan te leggen. Er zijn ook talloze redenen waarom het niet altijd lukt om uit de borst te drinken. Zo heb je ook kindjes met een te kort tongriempje waardoor het niet goed gaat, willen die ook niet overleven? Sorry, maar hiermee ga je echt te ver. Ik snap je redenatie best wel. Je vind dat mensen met smoesjes komen en te snel opgeven en dat is vaak ook zo. Maar je redenatie dat kindjes die niet willen/kunnen drinken bij voldragen gezonde kindjes niet waar kan, dat is gewoon klinkare onzin. Tuurlijk zal elk kindje in principe uit overlevingsdrang willen drinken, maar dat maakt niet dat het ook altijd in elke situatie lukt. Ik vind het heel fijn voor je dat jij zo'n natuurtalentje hebt, dat je je kindje direct bij je op de borst hebt kunnen krijgen (mijn droom, maar ja, dat gaat vaak niet bij een keizersnede) en over het algemeen geef je vaak goede adviezen, maar dit is echt te makkelijk en onzorgvuldig van je en bovendien beledigend. Het aanleggen ging hier dramatisch, mijn kindjes wilden dus gewoon niet overleven??
Bv kun je nou eenmaal niet altijd laten slagen en sommigen denken saar erg makkelijk over. Bij mijn oudste liep het prima. Als ik kolfde had ik 350cc, keiveel en dus prima. Van de een op de andere dag was het op. lk gebeld, een maand geprobeerd alles op gang te krijgen. Ik kolfde ieder uur, ook snachts. Het hielp niet. Ik heb Ties twee maanden bv geven, maar had er echt NIETS meer aan kunnen doen!!!
Je kunt nu wel als een gebeten hond reageren, maar volgens mij schreef ik dat als normaal voldragen kindjes direct na de bevalling worden aangelegd, het vaak wel lukt. Jij had dus een voldragen kindje, maar kon helaas vanwege de keizersnede niet direct aanleggen. Volgens mij denken
iPhone gedoe Denken wij er hetzelfde over. Jij hebt ondanks de niet meest natuurlijke en voor jou niet meest gewenste start, toch met heel hard knokken je kindje aan de borst gekregen. Ik vind het jammer dat hier nu geïnterpreteerd word dat ik zou zeggen dat jouw kindje niet overlevingsdrang had. Feit is dat als er om welke reden dan ook lang gewacht wordt met aanleggen, de kansen verkleind worden op probleemloos slagen van de bv. Net zoals mijn situatie ( 27jaar&vervroegdeovergang) niet de (ideale) standaard is, is een keizersnede dat ook niet. Zonder vervroegde overgang is de kans op een zwangerschap groter dan met. Net zoals de kans op geslaagde bv groter is met een natuurlijke bevalling dan met een ks.
Ja, ik snap je punt, maar je gaat er gewoon te ver in door. Ook zonder ks en met de meest ideale situatie qua bevalling en gezondheid zijn er situaties waarbij het niet lukt. Weet je, ik snap je heel goed en ik denk idd dat we er redelijk hetzelfde over denken, maar je brengt het zo hard en je brengt het alsof het iets is wat een voldongen feit is. Dat is niet zo. Bv is natuurlijk en het is zo bedoeld, maar het kan wel iets zijn wat én moeder én kind moeten leren en dat een kindje niet direct goed hapt hoeft echt niet alleen het gevolg van een ks te zijn. Ik denk echt dat we de neuzen in dezelfde richting hebben, maar je mag het wel iets minder zwart/wit bekijken. Je adviezen zijn goed en je bedoelt het goed, maar door minder fanatiek te zijn en het wat meer van een andere kant te bekijken, kun je vaak nog veel meer kennis mbt bv overbrengen.
Hier een mama van een prematuur kindje (34 wkn) In het zh kreeg ik de verkeerde info en iets in me zei nee dit wil ik niet op hun manier. Dus lekker op me mama instinct vertrouwd en dat heeft alles gered, In het ziekenhuis mocht ik de eerst dagen niet aanleggen alleen kolven nou na 1 dag zat dat me niet lekker dus heb dr elke keer toch ff laten drinken. Eenmaal thuis liep de BV terug omdat ze volgens schema moest drinken en dan ook nog een bep hoeveelheid nou dat kreeg ik dus niet gekolfd Dus na 2 weken lekker live gaan voeden en toen kwam ze elke 2 uur. En me productie ging weer omhoog Wat ik fout gedaan heb is de eerste weken door het kolven snachts door slapen en daardoor kreeg ik dus toen me dochter 6 maanden was dus echt niks gekolfd ja gelukkig voor die ene dag dat ze bij me moeder was, Mijn mazzel is dat ik zelf pm-er ben en me dochter dus bij me collegas op de groep zat en ik haar elke 2 uur mocht voeden ook na de 9 maanden recht. Doordat ik haar heel lang gevoed heb en soms nog wel eens doet is ons KDV BV vriendelijker geworden en heb ik mijn college veel bijgebracht over BV. Helaas hoorde ik later van mede prematuur moeders waar ik mee in het ZH was dat hun BV was gestopt. Het heeft mij heeeeel veeeel inspanning gekost maar het is ons gelukit. Bij een evt 2de weet ik waar mijn fouten lagen en hoplijk krijg ik dan wel veeeel meer gekolfd want had ze niet bij mij op het KDV gezeten dan had ze KV bij moeten krijgen.
Ik heb al eerder gereageerd maar ik zie nu jou stukje pas. En ik kan me er echt niet zomaar overheen zetten, ik MOET even reageren. Jeetje ik vind dit behoorlijk ver gaan. Ik heb me toch echt kei hard ingezet voor de BV en nee ik heb hem niet aan de borst gekregen. Ja natuurlijk waren er omstandigheden! Maar mijn mannetje lag meteen aan de borst hoor. En of hij wilde drinken, maar hij kon het echt niet. Hij is na twee dagen 10% gedipt, reden tot zorgen. Dus ik ben een dag gaan kolven, op advies van de kraam uit een flesje gegeven, kolfde heel veel dus productie was super. Toen was meneer zo 200 gram aangekomen!!! Nou, dag erna weer aangelegd, toen dipte hij weer na het wegen dus LK ingeschakeld. Ik moest kolven en hem aanleggen, maar hoe meer flesjes hij kreeg hoe minder hij zijn best deed op de borst en zie daar, een borstweigeraar. Wat had ik dan moeten doen, mijn kind laten verhongeren? Jij praat wel heel makkelijk. Ik heb met liefde 4 maanden gekolfd(door allerlei ongein heen, van de diagnose Asperger voor mijn oudste tot zware borstontstekingen, griep, R een huilbaby uiteindelijk vb. reflux en ga zo maar door heen), maarja toen kreeg mijn moeder een zware hersenbloeding, en was mijn melk WEG! Dat kan dus ook. Echt helemaal weg! En ik heb een maand later, na veel proberen en kolven(terwijl er niks kwam) met pijn in mijn hart mijn kolf verkocht. Dus jij stuit mij behoorlijk voor het hoofd nu. Alsof ik niet de volle 100% heb gegeven(en ooh ik ben zo'n doorbijter)? Jeetje zeg, ik ben nota bene in die hele BV periode zo gruwelijk afgevallen van ellende dat maar 34 nog te groot was. Een complimentje zou ook leuk zijn.
Dacht dat ik niet meer zou reageren.... Maar ziehier... Kwabbernoot; laat je hier niet door op de kast jagen... Je hebt het heel knap gedaan, je hebt er alles aan gedaan, je hebt je kleine de beste start meegegeven en dat WEL 4 maanden lang! *En dat willen ALLE moeders - hun kindje de beste start geven*! LIEFS!
@kwabbernoot: probeer het je niet persoonlijk aan te trekken. Zoals je kunt lezen zijn er meer mensen die het niet met haar eens zijn en blijkbaar heeft ze zelf gelukkig nooit zo'n situatie meegemaakt. Je hebt het super gedaan!
kwabbernoot jij hebt je goed ingezet hoor er zouden genoeg vrouwen als het op die manier moest na 3 dagen al gestopt zijn. Dus petje af en het lijkt mij heel frustrerend als de melk er wel is maar je kind de borst niet wilt .
Jammer dat gedacht word dat ik vind dat mensen niet genoeg hun best doen, dat heb ik nl niet geschreven en dat bedoel ik ook niet. Blijkbaar druk ik me niet duidelijk genoeg uit, of ik word verkeerd begrepen. In "goed je best doen" zit een waarde oordeel: wat is goed? De 1 vind een bepaalde aanpak goed, de ander vind een andere aanpak beter. Iedereen doet wat het beste voelt EN wat voor informatie voor handen is. Jouw lactatiedeskundige raadde jou aan om te kolven en dat op dag 2 in een fles te geven, terwijl jouw kindje al niet correct dronk. Ik snap dat als het niet goed gaat met een kindje dat er dat er dan actie ondernomen moet worden. Dat moest bij mijn dochtertje ook. Mijn dochter raakte in de 2e nacht "kwijt". Haar temp was nog slechts 35 (en bleef dalen) en ze huilde niet meer, ze werd niet meer wakker, niet alert, kon dus ook niet drinken. Ik heb een steptokokken bacterie maar ben met het juiste protocol bevallen, desondanks kreeg ze dé steptokokken kenmerken. Mijn dochter heeft toen dmv fingerfeeding in de nacht voeding gekregen. Ik wilde perse geen fles. Gelukkig kwam ze na een paar uur weer, maar ik heb angstige momenten meegemaakt. Wat was ik báng om haar toen al te moeten inleveren. Terwijl het spuitje klaar gemaakt werd heb ik huilend met mn dochter in mn armen gezeten: drink lieverd, pak hem dan!! Ik probeerde wat melk in haar mondje te spuiten, maar dat ging van pure stress en angst niet. Het is het kip of het ei verhaal geweest: werd ze ziek doordat ze niet dronk. Of dronk ze niet omdat ze ziek was? Hoe dan ook: ik koos voor geen flesje maar een spuitje. Dit omdat ik de informatie voorhanden had dat men tegenwoordig adviseerd om geen fles en borst te combineren in de eerste weken ivm speenverwarring en risico op slechter drinken aan de borst. Jouw LK vond blijkbaar dat het in jouw individuele situatie er toch voor de fles gekozen moest worden. Mijn schoonmams heeft ook haar best gedaan met bv (ruim 30 jaar terug). Helaas had zij andere informatie voorhanden dan dat bijv ik nu heb. Maar dat zegt niet dat ik een soort van ubermensch ben Het zegt alleen dat niet altijd en overal dezelfde informate gewerkt wordt. Mijn schoonmams voedde nl "keurig" elke 4 uur (op de klok) en voedde "keurig" zoveel minuten per borst en koppelde "keurig" op het moment dat de klok zei af. En direct na de bevalling kreeg vriendlief een flesje. Want "dat was leuk voor de grote zus". En 's nachts liet ze "keurig" de baby huilen, want "dat moest". Zus van schoonmams had een andere vroedvrouw én heeft ruim een jaar zelf gevoed. Beide vrouwen begonnen vol overtuiging en goede wil, alleen er werd op twee compleet verschillende manieren gevoed. De bv van schoonmam's was na een week "op". Ik las trouwens dat je vier maanden full time gekolfd hebt. Dat is een hele prestatie. Daar heb ik meer respect voor dan te pretenderen dat ik zou hebben gezegd dat je niet genoeg je best zou hebben gedaan. Lezen... Anyway, ik stop denk ik met deze discussie als het een topic wordt waarin vrouwen waarbij de bv niet naar volle wens verlopen is gaan lopen mopperen dat ik niet lief voor ze ben. Maar nog ff voor de resume: Antwoord op de vraag van de TS "waarom zo weinig kindjes afgekolfde melk meekrijgen naar de KDV" is en blijft mijn inziens dat er vaak onvolledige dan wel verkeerde info voor handen is/was en/of niet voor de volle 100% er voor willen dan wel kunnen gaan waardoor men vroeg stopt met voeden. Uiteraard zijn er ook altijd een paar medische redenen waarom het niet lukt. Bijzonder is wel dat veel meer dan 2% tot de 2% hoort.
Ik wilde al eerder reageren maar had niet op send gedrukt, suf. Lang verhaal, sorry. Even opnieuw geschreven: Ik wil even reageren op de discussie die is ontstaan: Maartje, ik kan me net als jij eigenlijk ook NIET voorstellen dat bv niet lukt, hier is het nl ook gelukt, toch? En ik kan me ook NIET voorstellen dat babies niet aan de borst zouden willen, dan gaan ze toch dood? Dat kan toch niet waar zijn dan? Maar het is wel reëel dat het gebeurt. Vroeger gingen er natuurlijk ook babies dood om die reden. En het is ook heel reëel dat het mislukken van de bv heel pijnlijk en verdrietig kan zijn voor die mama's. En dat gevoel kunnen wij ons denk ik ook niet ECHT voorstellen, omdat het ons niet is overkomen. Daarom vallen jouw reacties hier niet in goede aarde lijkt mij, het ligt gevoelig, en terecht, probeer je maar eens ECHT voor te stellen hoe erg het zou zijn als de bv bij jouw schatje mislukt was OT: als je mij vraagt waarom er weinig bv kindjes op de creche zijn, zijn er denk ik heel veel redenen: - verschillende meningen over uberhaupt het nut van bv - geen zin in heisa aan hun lijf of uitgelubberde borsten (echt, die zijn er!) - gebrekkige informatie vooraf en tijdens de bv - diverse problemen bij mama of kindje of combi - vermoeidheid - etc etc
Jullie zijn lief! En hebben gelijk. Maar dat ligt zo gevoelig! En niet alleen bij mij, bij velen(zoals jullie al zeggen, te zien in alle reacties). Dan is het best naar dat er iemand zo makkelijk over praat. Maargoed *laat het los* Maartje lees nu je reactie(had de laatste pagina gemist). Dank voor je uitgebreide verhaal. Ik snap wel een beetje waar je vandaan komt, maar ik moet zeggen dat je best heel bot overkomt. Weet je, wat jij zelf al schrijft, het is heel pijnlijk als je jou kindje niet kan geven wat het beste is(want ja, dat weten we allemaal) en het oo zo graag wilt! En er echt voor hebt genokt. Als je dan zo makkelijk schrijft, zo hard, dan kwets je daar echt mensen mee. Zoals ik. En dat is denk ik niet wat je wil(als ik je zo lees) maar wel iets waar je je bewust van kan worden. Ik ben een vrij direct iemand, mensen weten precies waar het op staat bij mij. Ik weet ook hoe moeilijk het is om te leren om daar een bepaalde mate in te vinden, voor een ander. Het is echt een kunst om in dit soort reacties de nuance aan te brengen waarmee jij ervoor zorgt dat jou punt overkomt zonder dat jij hier een heleboel dames echt kwetst. Ik zou zeggen, leer er van en probeer die nuance te vinden. Want je mening is prima en er zit wel wat in, een beetje liever en iedereen kan het waarderen.
Ik denk dat er veel verschillende redenen zijn. Borstvoeding is in het begin vaak niet makkelijk. Zoals we hiervoor hebben kunnen lezen, is het in sommige gevallen zelfs verschrikkelijk moeilijk. Sommige vrouwen besluiten dat ze best borstvoeding willen geen, maa niet tegen elke prijs aangezien kunstvoeding door veel mensen als redelijk alternatief wordt gezien. Andere moeders zetten alles op alles en dan lukt het nog niet altijd. Als ik soms lees welke 'adviezen' er nog steeds gegeven worden als het om borstvoeding gaat, verbaast het me niks dat er ook moeders zijn die na een aantal weken zeggen dat het echt niet meer ging omdat er niet genoeg melk meer was. Ik denk dat veel vrouwen in dit deel van het forum wel beter weten, maar helaas is niet iedereen zo goed voorgelicht. Dus ook daar gaat het bij een aantal vrouwen mis: de wil en de mogelijkheden zijn er wel, maar de kennis ontbreekt. Maar wat mij over het algemeen nog het meeste verbaast, is de dubbele moraal die heerst over borstvoeding. Tijdens je zwangerschap wordt je bijna (of soms helemaal) onder druk gezet om toch vooral bv te gaan geven. (Toen ik bij de intake van de vk aangaf dat zowel mijn man als ik allergieën hebben, zei ze "Dus je gaat borstvoeding geven." Jeuk!! Ik zou het er bijna om laten!) Ook het cb, het ziekenhuis en de verheid hebben de mond vol over bv. Maar: - toen ik in mijn bevalplan aangaf dat ik met de baby op mijn borst wilde blijven liggen tot deze gedronken had, werd er ineens gezegd dat het wel "moet kunnen in verband met de drukte." - toen ik voor de tweede keer bij het cb was, werd er al gevraagd of de baby doorslaapt. En met vier maanden kreeg ik ongevraag allerlei adviezen over het afbouwen van de nachtvoedingen. - Na een maand of vier verandert "wat goed dat je borstvoeding geeft" ineens in "geef je nou nog borstvoeding???". - de overheid zegt dat je zoogrecht hebt, maar voor veel werkgevers is dit gewoon enorm lastig. Helaas draagt de overheid hier op geen enkele manier aan bij. En als je het dan toch geregeld heb, sta je na negen maanden in de kou want dan loopt je kolfrecht af. - mensen zijn enthousiast over borstvoedig, totdat je een keer buitenshuis voedt. Dan moet je ineens 'gewoon' de fles geven, want een blote borst is smerig. En zo zijn er meer voorbeelden te noemen. Het lijkt wel of "iedereen" borstvoeding heel belangrijk vindt tijdens de zwangerschap en misschien die eerste weekjes daarna. Maar na een paar maanden wordt je zo'n beetje voor gek versleten als je nog bv geeft. Volgens sommigen mag je je niet eens in het openbaar vertonen. Die dubbele moraal blijft mij echt verbazen!
Iedereen heeft zo zijn eigen reden om niet door te gaan met BV als ze eenmaal gaan werken . Is het uit gemak zucht Is het uit teruglopende prodcutie Is je kind een fles weigeraar. Doen leidsters moeilijk Alle factoren spelen bij verschillende moeders een rol Ik krijg soms ook nog zo van huh krijgt zij nog BV ik zo ja tot ze 2 is zeker wel al wilt DL zelf al bijna niet meer. Nou als DL niet meer wil heb ik er vrede mee ze heeft iig 19 maanden gehad. Wat ik ook gemerkt heb is dat ouders zich schamen om hun kleintjes live te voeden op het KDV. Dus eigenlijk zouden KDV`s ook BV moeten promoten en zeggen dat ze gewoon hun kleintjes kunnen voeden , Alleen wat krijg je dan dat KV moeders zich aangevallen voelen.
Maartje k snap j verhaal! Bij mij viel jouw mening ook niet goed omdat ik bij beide kinderen keihard heb moeten knokken om uberhaupt bv te geven. Mijn borsten geven er gewoon de brui aan, op een gegeven moment produceren ze niets meer, wat ik doe en hoeveel domperidon ik ook slik. Dus ja, in een ander land waren mijn kinderen dood gegaan.
Gelukkig worden in andere landen in dit geval kinderen gevoed door andere moeders. Kunnen wij nog wat van leren om elkaar te steunen als moeders...
mijn oma heeft in de oorlog veel andere kinderen gevoed! Ik heb toen mijn vriendin haar kindje in het ziekenhuis lag op de ic en haar produktie liet haar even in de steek, aangeboden extra te kolven voor haar kindje! Gelukkig was het niet nodig en lukte het alsnog! Dus ook in ned is het niet geheel ongebruikelijk!